Teksty i komentarze

Przeczytałam wszystkie "Pamiętniki" i... sądzę, że są do niczego! Bardzo podoba mi się pomysł na tę książkę, ale Meg Cabot trochę go popsuła. Denerwują mnie te wszystkie listy stworzone na lekcjach, za dużo wyrazów pisanych drukowanymi literami, zbyt "amerykański" język i... kto bez przerwy pisze pamiętnik?! Sądzę też, że ta książka daje zły przykład. Nastolatkom potrzebna jest postać, która optymistycznie patrzy na świat i umie poradzić sobie z ...

Zapamiętam sobie to, co na ten temat napisałaś i, gdy wrócę, spróbuję coś przeczytać.

Znów Trzech panów w łódce... Jak pies Montmorency rzucił się na trzy cytryny w koszu i uśmiercił je. Jak Trzej panowie... pakowali masło. Jak jeden z Trzech panów... zażywał kąpieli morskiej.

"Tarot paryski" Manueli Gretkowskiej jest powieścią o współczesnej bohemie, która żyje chwilą bieżącą i czyni to z entuzjazmem budzącym zazdrość innych. Ciekawe połączenie humoru, seksu, mistycyzmu, tarota i kabały. Gretkowska pozostaje wierna Paryżowi, który w "Tarocie..." jest labiryntem kultury. Podążając drogami tego labiryntu w poszukiwaniu tajemnicy, obsesyjnie miesza to, co metafizyczne, z tym, co duchowe. W 1997 roku ukazało się n...

"Światowidz" jest zbiorem opowieści z podróży. Eseje o Indiach, Nepalu i buddyzmie, katolickiej Hiszpanii, islamie, Australii i kulturze aborygenów, Chinach i taoizmie odzwierciedlają widzenie świata przez autorkę. W każdym szkicu obecna jest ona – Europejka, która odwiedzając inne kontynenty, przyglądając się innym kulturom i religiom, szuka jedności wbrew całemu bogactwu, obcości i różnorodności oglądanych światów. Hasło "Podróżuj, módl się i k...

Najnowsza książka Manueli Gretkowskiej to zbiór błyskotliwych felietonów i wywiadów, jakie ukazywały się w polskiej prasie przez ostatnich dziesięć lat, m.in. w "Polityce", "Playboyu", "Elle", "Machinie", "Cogito", w tygodniku "Wprost". Autorka ujawnia w nich jeszcze jeden swój dar: talent publicystyczny. W przeciwieństwie jednak do mało wyrazistej współczesnej felietonistyki jej teksty, pisane przeciw stadnemu myśleniu i wbrew ogólnie przyjętym ...

Intymny pamiętnik z czasów pobytu autorki w Szwecji oraz podróży po Europie, mówi odważnie o przeżyciach z pogranicza fizjologii i metafizyki, a także – o czasem bolesnym, czasem zaś komicznym procesie stawania się Polką. Takiej książki w naszej literaturze jeszcze nie było. [Wydawnictwo W.A.B., 2001]

Tom pięciu opowiadań Manueli Gretkowskiej mówi o potrzebie i poszukiwaniu miłości. Autorkę interesuje miłość kobiety i mężczyzny, we wszystkich jej smakach, obrazach, wcieleniach. "Sandra K." to historia anorektyczki – ofiary kultu ciała, doskonale infantylnej czytelniczki pism kobiecych. Życie Sandry K. – młodej, dwudziestoczteroletniej pracownicy agencji reklamowej – wypełnia praca, seks i nieustanna troska o wygląd zewnętrzny. Nadwaga, pry...

Najnowsza książka Manueli Gretkowskiej to dziennik powrotu z Europy do Polski, która staje się właśnie Europą. Paradoksy polskiej codzienności opisuje pisarka uchodząca za narodową skandalistkę, a prowadząca przykładne rodzinne życie na wsi. "Europejka" to również książka o młodych Polkach usiłujących zrozumieć mężczyzn, świat, a przede wszystkim same siebie. Pełna ironii i gorzkiej czasem refleksji, ale również dowcipna, jest lekturą dla każdego...

Nowe wydanie debiutu prozatorskiego Manueli Gretkowskiej z 1991 roku. W książce tej pojawiają się motywy obecne w jej następnych minipowieściach: wielokulturowe środowisko emigrantów w Paryżu, groteska, dygresje ezoteryczne, erotyka. Wątki autobiograficzne i zgoła reporterskie fragmenty łączą się swobodnie z rozważaniami o Marii Magdalenie i bogini miłości Astarte. Obecne tu anegdotyczność, luźna kompozycja, erudycyjne wprawki i komentarze są...

Czwarta w dorobku autorki książka. Rządzi nią ironia, która, jak sama Manuela Gretkowska mówi, pozwala oddzielić rozsądek od paranoi, zmniejszyć odległość między podmiotem a przedmiotem. Zmyślenie przeplata się tutaj z prawdą, pojawiają się postacie Marata, Charlotty Corday, Jana Potockiego. Narrację przerywają eseje o kulturze, historii, sztuce i filozofii. Autorka nie jest ani tak obrazoburcza, ani tak poważna, jak by chcieli polscy krytycy....

Ja też jestem za.

Książka "Tylko dla dziewcząt" Magdy Samozwaniec jest wyjątkowo zabawną lekturą. Każda strona powodowała jeśli nie śmiech, to przynajmniej uśmiech. Bardzo dobry jest styl pisarki; książka napisana jest z lekką kpiną i ironią, bardzo obrazowo i wesoło. Utwór Magdy Samozwaniec to zbiór opowiadań, które wyśmiewają różne postawy, wciąż żywe w naszym społeczeństwie. Jest to bardzo dobra pozycja, lek na chandrę i zły nastrój. Serdecznie polecam.

Mnie przychodzi na myśl fragment z książki "Brulion Bebe B." kiedy to Bernard wybiera się na wywiadówkę co czytam to nie mogę powstrzymać sie od śmiechu.

Obecnie korzystam ze średnio dobrej biblioteki ale mam za to blisko.Można dostać coś dobrego i trochę nowości, ale brakuje mi klimatu z mojej rodzinnej miejscowości. Uczęszczałam tam do wspaniałej starej biblioteki, takiej z wysokimi regałami książek w jednym dużym pokoju. Napisałam pokoju, ponieważ ciepło jakiego doznawałam przebywając tam było urzekające. Na podłodze leżała mięciutka wykładzina i oczywiście trzeba było ściągać buty.Duża ilość r...

Oto opowieść o świecie, który kiedyś być może zmartwychwstanie... Dzisiejszy Mars jest pustynną planetą, którą spowija bardzo rzadka atmosfera. Na powierzchni Marsa, której temperatura waha się w granicach -120°C - 0°C, nie płyną rzeki, nic też nie wskazuje na to, że kiedykolwiek istniało tam życie. Mars, który jest sąsiadem Ziemi, zawsze silnie oddziaływał na wyobraźnię jej mieszkańców. Amerykański astronom Percivall Lowell był przekonany,...

"Schron", jak większość utworów Kafki, jest parabolą. To monolog zwierzęcia, które zbudowało sobie w lesie dom, tzn. jamę, która z czasem stała się twierdzą, mającą zapewnić bezpieczeństwo w momencie zagrożenia. Okazuje sie jednak, że schron ma wiele wad i lokator nie może czuć się w pełni bezpiecznie. Myśli ciągle o przebudowie i ulepszeniu swojej budowli. Lęk przed odkryciem jego kryjówki zaczyna być większy niż o samego siebie. Schron staj...

Ja również przeczytałam wiele razy, dam do czytania swoim dzieciom i już sprawiłam prezent w postaci oczywiście "Karolci" mojej bratanicy.

Przeczytałam Silmarillion, coś przepięknego

Niekoniecznie. Ale i tak najważniejsze jest aby być szczerym wobec siebie i tego co się robi. A ludzi... cóż ludzie są różni.

Faktem - niestety - jest, że niektóre książki mają zniechęcającą szatę graficzną. Tak się dość często zdarza z książkami wartościowymi, także z niektórymi dobrymi i ważnymi poradnikami, które przez to giną w zalewie chłamu... Podobnie jest też z fantastyką, nawet z tą dobrą, wypróbowaną, niosącą jakąś sensowną treść, coś więcej niż tylko literki. W szkaradnych okładkach przoduje Amber... GWP chyba się stara, bo zwykle mają ładne okładki, a na ...

Poruszył mnie Twój tekst... Dodaję książkę do schowka.

Jestem za.

Masz rację - pora przypomnieć to sobie. Pamiętam tylko tytuł.

Zupełnie jako ciekawostkę polecam, tym którym "Tristan i Izolda" utkwił w sercu na dłużej niż kilka minut po zamknięciu ostatniej stronicy, "Maladie..." Andrzeja Sapkowskiego, czyli wariacje na temat. Dosyć ciekawa interpretacja i oryginalne spojrzenie z właściwym Sapkowskiemu humorem, ale bez wulgarności. Więcej znajdziecie: Świat króla Artura; Maladie

Swoim paskudnym zachowaniem po zmianie ustroju. Takim ludziom nie wolno tak postępować. Trochę godności.

"Jest bardzo wcześnie. Słońce jeszcze nie otworzyło oczu. Matka nie zaczęła kołysać mojej kołyski. Ojciec jeszcze nie wyszedł do stajni oporządzać konie. Śpią buty za drzwiami, śpią progi i ścieżki. W szczelinach podłogi śpi wczorajszy dzień. Jedno westchnienie usnęło w ręczniku, jedno przekleństwo tli się w popiele pod kuchenną płytą"*. --- *Imants Ziedonis: "Epifanie", wyboru dokonała i przetłumaczyła Irena Opielińska, Czytelnik, War...

Jest to zbiorek bardzo, bardzo frywolnych wierszy autorstwa Sylwestra Podolskiego. Przeznaczony dla osób dorosłych. Słowo o autorze napisał Adam Ochocki. Sposób użycia książki i rysunki - Szymon Kobyliński. Niezłe.

Julia wyszła za Wiktora w przekonaniu, iż ogromnie go kocha, ale miłość jej szybko okazała się zauroczeniem, które niczym bańka mydlana pękło, zostawiając po sobie jedynie plamy. Wkrótce jej małżeństwo przemieniło się w „legalną prostytucję”, jak sama to określała. Nie potrafiła kochać swojego męża, ale nie umiała również go zdradzić, by być szczęśliwą przy innym...

Z całą pewnością ma On rację. Ale powiedz kto tak robi?. Czasami myślę sobie, że ja chyba jestem z innej planety - myślę o swoich staraniach w postępowaniu na codzień, w byciu prawdziwą.Wiesz, to tak jak w tym przysłowiu "mowa jest srebrem a milczenie złotem" Tylko co byś nie robiła zawsze Cię inni osądzą żle.