Co nowego w BiblioNETce?

Cóż, po tej autorce niczego akceptowalnego się spodziewać nie można, nawet jeśli nie ma się zbyt wyrafinowanego gustu. Miałam nieszczęście zetknąć się z jedną jej... publikacją? (mimo wszystko wzbraniam się przed nazywaniem tego czegoś książką) i traumę po tym zdarzeniu zabiorę z sobą do grobu. Poziom tabloida najgorszego sortu napisany polszczyzną na poziomie trójkowego ucznia wczesnej podstawówki. Brakuje mi odpowiednio emocjonalnie nacechowany...

Jak można tak zmarnować taki ciekawy temat? Książka jest napisana dotkliwie nieporadnie i do tego wulgarnie, pełna zbędnych powtórzeń, stylistycznych błędów oraz żenujących przemyśleń autorki. Przytłoczył mnie ten zmarnowany potencjał.

Dość przyzwoity kryminał, nieśpieszny i pozbawiony większych emocji. Ale chyba można będzie sięgnąć po kolejną część bez poczucia straty czasu.

Za to Czeski Raj był świetny.

Na stronie nie dzieje się za wiele (EUfemistycznie to ujmując), więc z łatwością wczoraj znalazłem twój komentarz. Żadnej z tych książek nie znam, nie musiałbym czytać ich, żeby dopiero otworzyć oczy, bo zdaję sobie sprawę (oczywiście na tyle, na ile to możliwe z tego punktu widzenia) z ogromu sytuacji uchodźców, a tym bardziej widząc ich na żywo. Chciałem tylko odnieść się do końcówki twojego komentarza. Właśnie niedawno ze znajomą wreszcie...

[*]

Piękne epitafium od odbiorcy dla twórcy.

Z podobnymi wrażeniami pozostawił mnie Grandhotel: Powieść nad chmurami

Świetny reportaż uczestniczący, wpadający w publicystykę. Trochę chyba o czymś takim pisał Tomek Michniewicz w Świat równoległy: Reportaże o ludziach i miejscach, które wydaje nam się, że znamy Autorka opisuje losy kilku uchodźców oraz jak radzą sobie różne państwa na przykładzie Grecji, Szwecji, Włoch, Polski (wraz z historią najnowszą, czyli tą spod granicy z Białorusią oraz wspomina o uchodźcach ukraińskich). Zestawia to też np. z relacjami z...

Dobra, choć krótka opowieść. Tylko spodziewałam się więcej bólu, złości, cierpienia i gniewu, tymczasem całość odbieram jako raczej... optymistyczną to może za duże słowo, ale jakieś pozytywy w niej są.