Co nowego w BiblioNETce?
Zobacz:
Zobacz też:
Nowe komentarze
Zaciekawiła mnie Twoja recenzja, książka zamówiona w bibliotece:)
Może można by to było zrobić jak Jak pisać: Pamiętnik rzemieślnika?
Nie czytałam Mroza, ale już kilka razy spotkałam się z informacją, że jest w tej książce "ja" odmieniane przez wszystkie przypadki ;) Książka Kinga to dla mnie także bardziej pamiętnik, niż poradnik, a tam gdzie poradnik, to z pokorą, zresztą biograficznie też.
Ale czy to w ogóle jest literaturoznawstwo? Dla mnie poradnik: jak pisać, nie jest literaturoznawstwem.
Może wypowie się o O pisaniu: Na chłodno ktoś kto to czytał?
Być może jest to kiepska pozycja językoznawcza, ale jednak powinno to zostać w tej kategorii?
Patrzyłam w KaRo jak to klasyfikują biblioteki i widzę, że różnie. Można to oczywiście zakwalifikować w bnetce do autobiografii, w końcu Mróz traktuje o swoich doświadczeniach i na ich bazie doradza jak pisać, ale też mam pewne wątpliwości czy to dobry kierunek.
No właśnie - jak to jest?
Wiele głosów krytycznych. Zwłaszcza, że ilość nie idzie w parze z jakością.
Twoja recenzja też krytyczna (tak ją odebrałam), a jednocześnie aż 4,5. Przecież to bardzo wysoka ocena. To jak to jest?
Dla mnie zupełnie niezrozumiałą rzeczą jest pozycja: O pisaniu: Na chłodno. Skoro zostało wydane, to badanie rynku wykazało, że się sprzeda. Chyba. Czyli, że ktoś czytelnicy uważają Mroza za osobę ciekawą, mającą coś do p...
Przeczytałam.
Nie jest to zła powieść (dałam 4). Ale na pewno najsłabsza Orzeszkowa (z tych, które czytałam).
Meira Ezofowicza i Dziurdziów nie przebije, do Nad Niemnem zbliżona, ale bardziej nachalna, a przez to słabsza. Lekko się nudziłam nawet. Na plus - nie ma przesady z opisem przyrody, na minus - wątki miłosne: u Orzeszkodwej zupełnie są nie-do-czytania, w XXI wieku, zestarzały się zupełnie.
Mam 2 odczucia - Orzeszkowa świetnie rysuje ...
Dziękuję Carly za bardzo ciekawy konkurs. Pisałam nawet Dot przy ostatnim konkursie, że raczej już nie będę brać w nich udziału, bo jednak zabierają sporo czasu. Ale chyba muszę to "odszczekać", no bo jak można oprzeć się konkursowi z policjantami :)
Ponieważ nie wszyscy zidentyfikowali każdego policjanta, jestem ciekawa, które fragmenty były najtrudniejsze do odgadnięcia.
Dla mnie chyba najtrudniejszy był numer 18, czyli "Ludzie bezdomni" ...
Wpatruję się w Błysk flesza.
Z powieści Camerona znam na razie tylko Psiego najlepszego czyli Był sobie pies na święta, które było wspaniałą lekturą bożonarodzeniową. O psie, który wrócił do domu wrzucam do schowka - bardzo lubię takie ciepłe i wypełnione miłością (nawet jeśli czasem naiwne) opowieści o zwierzętach.
Pięknie piszesz Misiaku, że takie książki jak "Mój przyjaciel kot" - "pomagają wierzyć, że świat nie jest miejscem do końca złym i zepsutym, skoro są na nim ludzie, którzy potrafią nieść bezinteresowną pomoc zwierzętom." Historia Tabor wzrusza i daje nadzieję na to, że okrutne traktowanie zwierząt będzie spotykało się z coraz większym społecznym sprzeciwem.
Zgadzam się z Tobą, że każdy ma prawo do własnego przeżywania żałoby, komentarze "to b...
Nowe dyskusje
na górę
Czas nadsyłania odpowiedzi minął, a więc pora ogłosić wyniki:)
Wszystkich zagadkowych policjantów zidentyfikowali, tym samym zdobywając komplet 6...
Czy ktoś ma ochotę przeczytać Toksymia
Kochani. W sobotę 23 lutego mam imprezę za Raciborzem, więc 24 w niedzielę z radością spotkam się z Wami. Kto chętny?
Co powiecie na spotkanie w Krakowie, 9 lutego? Godzina do ustalenia, ale może np. 16:00? Miejsce do ustalenia :)
Bardzo proszę o pomoc w znalezieniu książki z gatunku romans/kryminał. Oto fragmenty fabuły które pamiętam:
Kobieta wraca do rodzinnego miasteczka w ...
Witam wszystkich,
Jestem debiutującą autorką książki pt: ,,Pułapka życia", w której główna bohaterka jest osobą homoseksualną. Jest to po powieść o...
Szukam książki, Obsesja Piękna może ktoś ma na sprzedaż ?
witam.
szukam książki w temacie. o tamtych czasach i przemianach.
bede wdzieczny za info.
próbowałem 'Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od ro...
Historia przedstawiana przez Tony'ego Anthony'ego okazała się fikcją choć autor ją przedstawiał jako prawdziwą. Dla mnie to szokująca sprawa, że gość ...
Nowe recenzje
na górę
Recenzuje: Marta Rojewska (atram_ent)
Po „chwilowym” spadku formy Remigiusz Mróz objawił się z kolejną dobrą częścią swojej serii o Chyłce i Zordonie, czyli „Testamentem”, który przewrócił mi wiarę w możliwości pisarskie tego autora. Nie minęło wiele czasu, w przypadku tego pisarza to nigdy nie jest dużo, a już na księgarnianych półkach znalazł się „Kontratyp”. Książka niezła, acz specyficzna.
Wszystko zaczyna się od porwania kilkuletniej siostrzenicy Chyłki. Bardzo szybko jej rodzice i s...
Recenzuje: Marta Rojewska (atram_ent)
Anthony Warner jest z zawodu kucharzem, który kilka lat temu zainteresował się coraz popularniejszym na świecie ruchem tzw. zdrowego jedzenia. W efekcie tego zainteresowania powstał blog, a w dalszej kolejności recenzowana publikacja.
Książkę rozpoczyna rozdział „Wielkanocna czajka”, którego zadaniem jest pokazanie, że my (ludzie) lubimy proste schematy myślowe, częściej używamy „mózgu odruchowego” niż jego analitycznego, dociekliwego odpowiednika. Jak...
Travisa McGee, postać wymyśloną przez Johna D. MacDonalda, można określić jako ojca chrzestnego Jacka Reachera; o ile jednak bohater stworzony przez Lee Childa wzbudził moją antypatię ze względu na swoje faszyzujące ciągotki i więcej po jego przygody raczej nie sięgnę, to następna książka o Travisie McGee już czeka na przeczytanie. Poznajemy tego bohatera, gdy w mesie swojego jachtu słucha piątą symfonię Dymitra Szostakowicza i przygląda się przyjaciółce ilustrującej książkę dla dzieci. I wtedy ...
Trzy pary. Clementine, wiolonczelistka, przez całe życie w cieniu matki – kobiety idealnej, która pracuje, prowadzi dom, zawsze wie, co jest właściwe – i Samuel, za wszelką cenę starający się sprostać zadaniom nowoczesnego mężczyzny, lecz nieodnajdujący się w korporacyjnym kieracie. Erika, od dzieciństwa przyjaźniąca się z Clementine (a właściwie bardziej z jej matką – nie bez powodu, bo na własną matkę nie mogła i nie może liczyć), i Oliver, oboje księgowi. Obok nich w pięknej willi mieszka Vid...
"Amy i Isabelle" to jest ta Strout, którą lubię: postacie niby zwyczajne, ale w tej swojej zwyczajności barwne, wyraziste, dające do myślenia; sceneria też zwyczajna, ale bardzo plastyczna – czy to mieszkanie, czy fabryczne biuro, czy pejzaż udręczonego upałem miasteczka, z przywiędłą, przykurzoną zielenią i mętną, cuchnącą cieczą wypełniającą koryto rzeki.
A historia – w sumie też zwyczajna. Historia kobiety, której w życiu coś nie wyszło i która stara się ze wszystkich sił uchronić córkę p...
Uwielbiam romanse historyczne, opisy pięknych krajobrazów, strojów, beztroskie życie. Autorka zabiera nas w świat dziewczyny, która z dnia na dzień przenosi się z biedy do luksusu, musi zmienić całe swoje zachowanie, nauczyć się zasad panujących w nowym dla niej dziwnym świecie. Kiedy Florie przekroczyła próg jej nowego dużego domu zdała sobie sprawę już na samym początku, że nie będzie tu szczęśliwa i od razu postanawia, że wróci w swoje rodzinne strony. Opryskliwa i nieuprzejma ciocia wraz z k...
Komisarz Maigret należy do tych bohaterów, których z jednej strony znam niemal od zawsze – kiedy zaczynałam się interesować literaturą inną niż dziecięca, można było na fragmenty kryminałów z jego udziałem natrafić w prasie czy wysłuchać ich w radiowym teatrze – ale z drugiej jakoś nie miałam okazji poznać ich w sposób usystematyzowany. Może ze dwa razy wpadł mi w ręce jakiś tomik jego przygód, lecz było to na tyle wcześnie, że nie zwracałam jeszcze uwagi na niektóre cechy, jakie później nieraz ...
Sięgając po „Pułapkę na myszy”, byłam w jakiś sposób przekonana – widać mocno, skoro nie sprawdziłam – że to powieściowa wersja utworu scenicznego, granego chyba we wszystkich teatrach świata, a już na pewno w teatrze TV w czasach mojego dzieciństwa. Teza okazała się prawdą o tyle, że istotnie, „Pułapka na myszy” prozą istnieje, natomiast nie jest powieścią, lecz niezbyt długim opowiadaniem, otwierającym zbiorek dziewięciu tekstów, połączonych przynależnością do tego samego gatunku i oczywiście ...
Kiedy zaczynałam czytać "Historię kotów" trochę się zawiodłam, bo spodziewałam się czegoś więcej. Opisy i historie są potraktowane bardzo powierzchniowo, więc żeby bardziej zgłębić dany temat trzeba skorzystać z innej literatury. Powiedziałabym raczej, że jest to książka, dzięki której dowiadujemy się o istnieniu pewnej rzeczy, ale żeby dowiedzieć się o niej więcej musimy sięgnąć gdzie indziej. Nie zmienia to jednak faktu, że dzięki "Historii kotów" odkryłam wiele ciekawostek, o których wcześnie...
"Wiara Nadzieja Miłość" to książka młodej, debiutującej pisarki napisana, i to się liczy, bardzo ładnym językiem.
Podejmuje ona temat, który ostatnio często opisywany, nie został jednak wyczerpany i pewnie nigdy nie będzie. To szkolna trauma związana z obrazem samego siebie. Mogłabym oczywiście powiedzieć z „otyłością” czy „nadwagą”, ale to nie do końca jest prawda, bo o ile w medycynie takie stany są „wymierzalne”, to w szkole, określenie „grubas” wymierzalne nie jest, stanowi jedynie podst...
Nowe czytatki
na górę
STYCZEŃ
1. Sendlerowa: W ukryciu (5) - bardzo rzetelna i ciekawa biografia zmagająca się z rozbuchanym mitem i pełną sprzeczności osobą jej bohaterki...
Ta czytatka jest kontynuacją konkursowej dokumentacji prowadzonej do końca 2018 prze asię_, a wcześniej do 2012 roku przez paren w czytatkach:
Ko...
STYCZEŃ
1. Wyjście awaryjne: O zmianie wyobraźni politycznej, ocena: 5
Esej polityczny. Bardzo współczesny i aktualny. O tym co tu i teraz - dlaczeg...
Przeczytane:
1) Miłość, szkielet i spaghetti (3)
Styczeń to dobry miesiąc do podsumowań. Podsumowując lektury ostatniego kwartału 2018 roku, muszę powiedzieć, które z nich polecam szczególnie, które ...
Książka ta strasznie mnie zmęczyła. Nie jest to literatura przyciągająca.
W końcu zebrałam się, żeby zrobić podsumowanie zeszłego roku. No i po raz pierwszy robię to w czytatce, chyba pozazdrościłam innym Biblionetkowiczom :...
Brałam udział w akcji:
52 książki w 2018
STYCZEŃ:
Zbieracz Burz: Tom 1 (4)
Zbieracz Burz: Tom 2 (4,5)
LUTY
Tylko martwi nie kłamią (4,5)
...
Można wierzyć, tak jak chrześcijanie (czasem bez zrozumienia), iż Jezus Chrystus umarł za nas na krzyżu, albo w to nie wierzyć (czasem bez namysłu) - ...
Kilka słów podsumowania po spotkaniu styczniowym. :)
Osoby:
benten - nareszcie! :-)
Mama Benten - na krótko :-(
białykruk z Towarzyszką - niespo...
-
książka oceniona przez Ciebie - najedź na ikonę przy książce aby zobaczyć ocenę
-
do książki dodano opisy lub recenzje
-
książka dostępna w naszej księgarni
-
książka dostępna u innych użytkowników (wymiana, kupno)
-
książka znajduje się w Twoim schowku