Garstka cytatów z Nieskończoność w papirusie: Fascynujące dzieje książki od czasów starożytnych … książka od wieków jest naszym sprzymierzeńcem w wojnie, o której nie wspominają podręczniki do historii. Wspiera nas w walce o przetrwanie naszych dzieł: słów, które są jak tchnienie wiatru; fikcji, którą tworzymy, by nadać sens chaosowi i w nim przetrwać; prawdy i fałszu, naszej wiedzy – zawsze doraźnej – którą wydrapujemy na twardej skale ludzki...

Jak to się dzieje, że książki przeciętne czy wręcz kiepskie bywają tak mocno zachwalane, że niemal „wychodzą z lodówki” i w dniu premiery mają już dziesiątki, jeśli nie setki entuzjastycznych recenzji, a takie, które człowiek mógłby czytać z zachwytem, w ogóle uchodzą jego uwadze? O istnieniu czegoś takiego, jak „Nieskończoność w papirusie” dowiedziałam się tylko przypadkiem, znalazłszy w dziale historycznym przedatowanego o prawie 2 lata czasopi...

Impulsem do napisania tej skromnej książeczki była informacja, jaka 21 października 1962 roku ukazała się w „Życiu Warszawy” – wtedy to agencja TASS podała, że rząd radziecki uznał trzech amerykańskich dyplomatów za persona non grata i nakazał im opuszczenie ZSRR w ciągu dwudziestu czterech godzin. Autor, pułkownik Służby Bezpieczeństwa, poszedł śladem tej notatki i spróbował przedstawić jej faktyczny wątek. Afera ma swój początek w 1949 roku...

Jerzy, ależ za co Ty przepraszasz? Przecież każdy może zrobić literówkę czy czeski błąd itp. Mam możliwość, to poprawiam :) Miłego dnia.

Dziękuję i przepraszam.