Teksty i komentarze

My to redakcja. Ja to widzę z kontekstu, choć może lepiej by było gdyby to było podane wprost. Nie zgadzam się jednak z interpretacją, jakoby to była manipulacja.

„Zwierzęta śród ludzi”, a pośród kart książki śpiew ptaków, zapach kwiatów, cień winorośli oraz gąszcz lasu pełnego jagód, borówek i grzybów. „Byłam samotnym dzieckiem, wiecznie spragnionym towarzystwa innych dzieci. I zwierząt. Dzieckiem wyglądającym przez okno na małe podwórko bez nieba”[1]. Tak zaczyna się zbiór opowiadań, które, śmiem przypuszczać, są przekazem osobistych przeżyć samej autorki. Helena Boguszewska, polska pisarka, wielka...

Zgadzam się chyba w całej rozciągłości. Książka jest dość nierówna - z jednej strony świetne, klimatyczne fragmenty o nawiedzanym domu (Lovecraft byłby dumny!), z drugiej interesujące socjologicznie aspekty życia osób niepełnosprawnych, z kolejnej przynudzanie postacią głównej bohaterki (sympatycznej, skądinąd). Największy zarzut to brak napięcia, które towarzyszyło mi podczas lektury "Niechcianych" i "Pamiętam Cię". Poza tym rzeczywiście brakuje...

Kiedyś miałam w planach przeczytać „Porozmawiajmy o Kevinie”, a potem, po tych wszystkich dyskusjach i ostrzeżeniach, jaka to dołująca książka, straciłam na nią ochotę. Teraz czuję się zachęcona na nowo. I mam przeczucie, że stanę po stronie matki. Dlaczergo? Bo kiedy przeczytałam wspomnienia napisane przez matkę Dylana Klebolda, jednego ze sprawców tragedii w Columbine, mało mi serce nie pękło, tyle tam było bólu, konfuzji i pomieszanych uczuć. ...

12 czerwca 1979 roku kpt. Henryk Jaskuła wyruszył w swój wielki rejs na „Darze Przemyśla”. Po 344 dniach przycumował do tego samego nabrzeża po opłynięciu kuli ziemskiej z zachodu na wschód. Książka jest relacją z tego rejsu, będącego wspaniałym wyczynem pierwszego polskiego żeglarza, który pokonał trasę wokół globu samotnie i bez zawijania do portów. Sam kapitan nie nazywa rejsu bohaterskim wyczynem – chciał on udowodnić, że każdy człowiek, jeśl...

Wiem, wiem, ja też się cieszę :)

Ciemność płonie Zdecydowanie nie sięgam na co dzień zbyt często po polską fantastykę, wobec czego mam ogromne braki i tracę okazję do poznania rodzimej literatury, która również potrafi być dobra, a nawet i bardzo dobra, i warto po nią sięgać. A przekonałem się o tym doskonale na przykładzie Dukaja, Wegnera i Grzędowicza, którzy pisać potrafią świetnie. Ćwiek należał u mnie już od jakiegoś czasu do grupy polskich pisarzy fantastyki (wśród nich...

Znałem go około 10 lat, mam o nim trochę inne zdanie, więc pewnie moja recka wywoła polemikę... Zapowiem od razu, że postaram się odnosić do tego, co zostało ujęte w wywiadzie, bo do pochwał i krytyki Lemańskiego jako księdza i człowieka wystarczy to.

W ciągu ostatnich trzydziestu lat naukowcy przekonali się, że dwa nieuchwytne składniki naszego Wszechświata – ciemna materia i ciemna energia – nie tylko stanowią jego większą część, ale także kształtują jego losy. „Jądro ciemności” to wciągająca opowieść o gromadzeniu dowodów przemawiających za powszechnie dziś przyjętym modelem kosmologicznym Lambda-CDM (Lambda- Cold-Dark-Matter), napisana przez jednego z pionierów badań na tym polu. Jere...

Rozmowa z niepokornym proboszczem parafii Jasienica, usuniętym przez arcybiskupa Henryka Hosera za głoszenie poglądów, które "przynoszą poważną szkodę i zamieszanie we wspólnocie Kościoła". "Znam księdza Wojtka Lemańskiego i jestem przekonana, że on naprawdę jest postacią z jednej bryły. Człowiek z jednej bryły umie współczuć całym sobą". Halina Bortnowska "Gdy obserwuję zachowanie Wojtka wobec parafian, rozumiem, co znaczy bycie osobą duc...

Bieszczady epoki gierkowskiej. Nad rozległymi połoninami i lasami w imieniu PZPR sprawują władzę wojskowi. Tajny ośrodek wypoczynkowo-myśliwski w Arłamowie jest ulubionym miejscem pobytu dostojników z „bratnich krajów”. Bieszczady w niniejszej książce to miejsce niezwykłe, miejsce działania duchów i demonów otwierające się na różne czasy i przestrzenie. Obok Edwarda Gierka, Piotra Jaroszewicza, pułkownika Kazimierza Doskoczyńskiego oraz generała ...

Świetny wywiad, czytałem. I światły człowiek. Śledziłem tę sprawę, pamiętam te komentarze na forach pod artykułami mu poświęconymi - ludzie pisali, że gdyby z takim księdzem mieli do czynienia, to by do kościoła chodzili. No ale był niewygodny, to trzeba było go zniszczyć...

Z Lemańskiego chyba napiszę recenzję albo czytatkę, a teraz zaczynam Wspomnienia przychodzą z deszczem (schowkowana po http://miastoksiazek.blox.pl/2008/01/Wsp​omnienia-przychodza-z-deszczem.html )

Przydałby się bannerek. Ja na swoim blogu mam wstawiony odnośnik do biblionetki i mam nadzieję, że bannery się pojawią. ;)

Jan Rybiński (ok. 1565 – po 1621), poeta i pedagog, syn Jana Ryby, ministra braci czeskich w Barcinie nad Notecią. Po powrocie z zagranicznych studiów (Heidelberg) został lektorem języka polskiego w Gimnazjum Akademickim w Gdańsku, a następnie sekretarzem Rady Miejskiej w Toruniu. W swych utworach wykazał się dużą umiejętnością łączenia humanistycznej erudycji z antycznymi wzorcami poetyckimi. Układając wiersze polskie, twórczo naśladował autorów...

Taaa... ładnie się prezentują. Szkoda tylko, że czytam tam: "Poniżej przedstawiaMY te, które według NAS warte są większej uwagi, a które łatwo przeoczyć wśród szybko napływających nowych treści". Kto to jest: MY?! Biblionetkowicze to teksty, które pojawiają się w polecankach redakcji i użytkowników; MY - to książki, po które sięgamy sami ze względu na nasze zainteresowania i pasje; MY- to "przykurzątka", "czas na klasykę". Nowości też, owsze...

Krzysztof Stanisław Zawisza (1666–1721), starosta i wojewoda miński, jeden z ważniejszych uczestników zawiłych politycznych rozgrywek czasów wojny północnej na obszarze Wielkiego Księstwa Litewskiego, zapalony mówca i myśliwy, okazjonalnie sięgający po pióro autor. Oprócz młodzieńczego romansu o przypadkach Agnulfa, Floresty i Tymandra pozostawił po sobie łacińskie "Propositiones christiano politicae", "Corollarium pareneticum", przekładaną z Wil...

John Clauss Voss (1854-1922), kanadyjski kapitan morski, pionier oceanicznego nawigowania na małych łodziach, spędził wiele lat na morzu. Swoje bogate doświadczenia opisał w książce „Łodzią żaglową przez oceany”, której wznowienie oddajemy do rąk czytelnika. A oto krótka historia jego wypraw. W roku 1897 John Voss, za namową Amerykanina Haffnera, znającego miejsce ukrycia skarbu peruwiańskiego zagarniętego przez korsarzy, kupuje 10-tonowy s...

Jak zawsze spotkanie tego typu lubi się odbywać w czasie, kiedy jestem daleko. ;-) Pozdrawiam Antypater

Śmierć Tomasza Zamoyskiego, jednego z najbardziej wpływowych magnatów Rzeczypospolitej, dała asumpt do publikacji wielu utworów okolicznościowych. Niniejszy tom prezentuje dwa kazania pogrzebowe: "Kopije Zamoyskich" zostały wygłoszone w dniu pochowku przez Bartłomieja Sylwiusza; "Pallas trzykopijną" wygłosił podczas egzekwii Marek Korona. Obie oracje cechuje podobna budowa i charakter. Ich struktura wyraźnie podporządkowana została elementom w...

LIST DO SZYMONA SZYMONOWICA Opatrzony datą 1 kwietnia 1594 r. łaciński list Stanisława Reszki do Szymona Szymonowica to humorystyczne i zarazem erudycyjne zaproszenie do odwiedzenia Kampanii. Głównym powodem, dla którego miałby poeta odwiedzić okolice Neapolu, nie jest bujna uroda tej ziemi – Reszka kusi Symonidesa możliwością ujrzenia in situ i jakby zweryfikowania podsuwanego przez antyczną literaturę obrazu starożytności, w którym mit i ...

Lubię historie alternatywne, ale ta książka jest słaba i zupełnie niewiarygodna. Z ciekawości zerknąłem w bibliografię - autor deklaruje, że czytał książki Cata-Mackiewicza, ale mam wrażenie że jego argumentacja zupełnie do autora nie trafiła. Ciekaw jestem jakie zdanie ma p. Szczerek na temat książek Zychowicza i Ziemkiewicza na temat września... Tam jest całkiem sporo argumentów, które pokazują że taki bieg wypadków (tj. interwencja francusk...

A gdzie można ewentualnie ten miniserial obejrzeć? Na You Tubie znalazłam tylko serial z 1975 (też BBC), ale aktorzy grali w sposób tak sztuczny, że wyłączyłam po 10 minutach...

Ja też chętnie bym wprowadzała okładki, ale skoro jest tak, jak pisze Joyeuse, to nie widzę w tym sensu. Poza tym, co z okładkami książek wydanych dawno i nie wznawianych, których już nie można kupić, ani w Ravelo, ani nigdzie indziej? LC poradziło sobie (chyba przy każdej książce jest malutka okładka, która nie poraża wzroku), Biblionetka nie może? :(

Dziękuję za obszerne wyjaśnienia. Teraz, gdy już wiem w jaki sposób, też dodam trochę okładek. Przy czym one i tak się nie pojawiają podczas linkowania strony książki w portalach społecznościowych. Szkoda, że system jest taki, iż praca z wprowadzeniem okładek idzie na marne, gdy książka zniknie z półki. Należę do frakcji pro-okładkowej (z możliwością wyłączenia ich), dlatego mnie ta sprawa żywo interesuje.

Wprowadzanie okładek to praca społeczna biblionetkowiczów. Każdy, kto jest zalogowany może to robić - na stronie danej książki wchodzi się w "Edytuj książkę" i wprowadza "numer produktu" tej książki z księgarni Ravelo. Niestety jest to czasem daremna praca, gdyż jeśli książka zniknie ze sprzedaży w Ravelo, to okładka też znika z Biblionetki, chociaż nie zawsze, czasem zostaje. Ale dlaczego jedne znikają, a inne zostają? - to tajemnica Ravelo. ...

"lista autorów, których bardzo chciałabym poznać jest już bardzo długa i niestety ciągle rośnie..." To rozumiem, bo też tak mam, niestety. Jak również to, że niewłaściwa osoba/niewłaściwy sposób potrafi bardziej zniechęcić niż zachęcić. Do wszystkiego. Co do samego Pratchetta: jest specyficzny, to fakt, i sądzę, że im bardziej ktoś nastawia się na coś konkretnego (wielkie przeżycie, wielki śmiech, jakiekolwiek niesamowite skojarzenia), to j...

będę bezlitosna w ocenie - 3/4 (no, może trochę więcej) książki przeczytałam na jednym oddechu. ale ten koniec...? miałam wrażenie, że Axelsson stwierdziła, że ma kontrakt na ileśtam stron i powinna kończyć, albo że zupa jej wykipi, jeśli zdecyduje się na kolejnych kilka(naście) stron. pokuta i pojawienie się światełka w tunelu nieprzekonywujące, nie po tych 'początkowych' 3/4.

Haha! dobrze powiedziane. Ale ja bym sobie jednak wyobraził siebie w takiej dyskusji - przywoływanie najbardziej żenujących banałów literackich ;) Każdy zna te wspaniałe sentencje COelho: "gdy deszcz pada, ulice są mokre" albo najsłynniejszy "nie sztuka uciec, gdy w du*** sztuciec" ;D

Nie wątpię, że Pratchett to inteligentny i zabawny pisarz, jednak wydaje mi się, że to po prostu nie mój typ literatury. Może jestem też trochę uprzedzona ze względu na to, kto i w jaki sposób próbował mnie do niego zachęcić. Jeśli kiedyś mi jakaś jego książka sama wpadnie w ręce, to dam mu szansę, ale aktywnie za nimi chyba rozglądać się nie będę z wyżej wymienionych powodów: lista autorów, których bardzo chciałabym poznać jest już bardzo długa ...