Dostępność książki:

X

Polecają

X

Louri daje róże pensjonarce - użytkownik BiblioNETki

• Login: Louri
• Miasto: Otwock
• Czytatnik: Półka pełna książek do przeczytania
• E-Mail: louri (at) poczta.onet.pl
• W BiblioNETce od: 11 kwietnia 2007
• Opiekun BiblioNETki
• O sobie:
  
  Kiedyś to się czytało... a teraz praca i rodzina ;]
  
  Mimo wszystko czytuję - póki co kupuję więcej książek niż nadążam przeczytać - szczególnie, że ciężko mi od czasu do czasu nie zajść do biblioteki! Gusta czytelnicze się zmieniają, a biblionetka (i jej polecanki) tego nie pokażą:
  -dawniej: fantasy, SF, przygodowe, komiksy;
  -obecnie: obyczajowa, psychologiczna, socjologiczna, zaangażowana politycznie (NIENAWIDZĘ SOCJALIZMU!!!), naukowa i popularnonaukowa, czasem powrót do źródeł;
  
  Nie trawię literatury:
  wojennej, sensacyjnej, lewackiej, pseudointelektualistycznej (Coelho, Kundera, Wiśniewski), romansideł i rozegzaltowanych, przereklamowanych wannabie-bestseller;
  
  Prócz literatury moją pasją są scrabble (drużynowy MP 2009 i vMP 2010 :D ), muzyka (klasyka, symfonika współczesna, altrock, indierock, mathrock), rowerki (cała Polska, Litwa, Estonia) oraz chodzenie po górkach (Beskid Niski, Żywiecki, Biesy, Kotlina Kłodzka).
  
  
  "Nie żywię nienawiści do pojęć odmiennych od moich: nie mam tego w charakterze, aby mnie gniewało, gdy spotkam się z różnicą w zdaniach, i abym nie mógł ścierpieć towarzystwa ludzi dlatego, iż myślą i rozumują odmiennie niż ja. Przeciwnie (jako iż rozmaitość jest najzwyczajniejszą z dróg, jakie obrała przyroda, a bardziej jeszcze w duchach niż w ciałach, ile że są substancji bardziej gibkiej i podatnej różnym postaciom), raczej znajduję to bardziej osobliwym, gdy się trafi na zgodność w usposobieniach i zamiarach. I nigdy nie było w świecie dwóch mniemań jednakich, tak samo jak dwóch włosków i dwóch ziarn: najpowszechniejszą ich cnotą jest odmienność."
  Próby (Montaigne Michel Eyquem de) II.XXXVIII
  
  
  
  Gdy nie było dokąd dalej iść
  Przez splątane rozstaje spod nieba
  Na którym słońce rozsnuwa obłoki
  
  Pozostało nam brodzić w szumie łąk
  Rwąc kłosy skrwawionymi palcami
  Odnaleźć schronienie przed burzą
  
  Poprzez drogi gdzie wiatr niósł nasze myśli
  Gdzie nikt z nas już nie wróci zapomniawszy
  Bogów piasku w klepsydrach siedliszcza
  
  Niczym sen oczy nasze zasnuje
  Obraz katatonicznych wieczorów
  Latem bezwstydnie bezchmurnym
  
  =============================================
  Na samym dnie morza jest moje królestwo
  Lecz ciebie nigdy tam nie spotkam
  Bo najpierw trzeba zejść na samo dno
  A ty nawet nie toniesz
  I nigdy nie skoczysz na oślep w ciemność

Najnowsze oceny

Moje najlepsze zagadki matematyczne i logiczne (Gardner Martin)	4,5
Opowieści z meekhańskiego pogranicza: Północ - Południe (Wegner Robert M. (pseud.))	4,0
Grzęzawisko (Sinclair Upton)	3,0
Przygody Nieumiałka i jego przyjaciół (Nosow Mikołaj (Nosow Nikołaj))	4,5
Koniec liberalizmu, jaki znamy: Requiem dla polityki tożsamości (Lilla Mark)	3,0

Pokaż wszystkie »