Dostępność książki:

X

Polecają

X

Louri i muzyka sfer - użytkownik BiblioNETki

• Login: Louri
• Miasto: Otwock
• Czytatnik: Półka pełna książek do przeczytania
• E-Mail: louri (at) poczta.onet.pl
• W BiblioNETce od: 11 kwietnia 2007
• Opiekun BiblioNETki
• O sobie:
  
  Kiedyś to się czytało... a teraz praca i rodzina ;]
  
  Mimo wszystko czytuję - póki co kupuję więcej książek niż nadążam przeczytać - szczególnie, że ciężko mi od czasu do czasu nie zajść do biblioteki! Gusta czytelnicze się zmieniają, a biblionetka (i jej polecanki) tego nie pokażą:
  -dawniej: fantasy, SF, przygodowe, komiksy;
  -obecnie: obyczajowa, psychologiczna, socjologiczna, zaangażowana politycznie (NIENAWIDZĘ SOCJALIZMU!!!), naukowa i popularnonaukowa, czasem powrót do źródeł;
  
  Nie trawię literatury:
  wojennej, sensacyjnej, lewackiej, pseudointelektualistycznej (Coelho, Kundera, Wiśniewski), romansideł i rozegzaltowanych, przereklamowanych wannabie-bestseller;
  
  Prócz literatury moją pasją są scrabble (drużynowy MP 2009 i vMP 2010 :D ), muzyka (klasyka, symfonika współczesna, altrock, indierock, mathrock), rowerki (cała Polska, Litwa, Estonia) oraz chodzenie po górkach (Beskid Niski, Żywiecki, Biesy, Kotlina Kłodzka).
  
  
  "Nie żywię nienawiści do pojęć odmiennych od moich: nie mam tego w charakterze, aby mnie gniewało, gdy spotkam się z różnicą w zdaniach, i abym nie mógł ścierpieć towarzystwa ludzi dlatego, iż myślą i rozumują odmiennie niż ja. Przeciwnie (jako iż rozmaitość jest najzwyczajniejszą z dróg, jakie obrała przyroda, a bardziej jeszcze w duchach niż w ciałach, ile że są substancji bardziej gibkiej i podatnej różnym postaciom), raczej znajduję to bardziej osobliwym, gdy się trafi na zgodność w usposobieniach i zamiarach. I nigdy nie było w świecie dwóch mniemań jednakich, tak samo jak dwóch włosków i dwóch ziarn: najpowszechniejszą ich cnotą jest odmienność."
  Próby (Montaigne Michel Eyquem de) II.XXXVIII
  
  
  
  Gdy nie było dokąd dalej iść
  Przez splątane rozstaje spod nieba
  Na którym słońce rozsnuwa obłoki
  
  Pozostało nam brodzić w szumie łąk
  Rwąc kłosy skrwawionymi palcami
  Odnaleźć schronienie przed burzą
  
  Poprzez drogi gdzie wiatr niósł nasze myśli
  Gdzie nikt z nas już nie wróci zapomniawszy
  Bogów piasku w klepsydrach siedliszcza
  
  Niczym sen oczy nasze zasnuje
  Obraz katatonicznych wieczorów
  Latem bezwstydnie bezchmurnym
  
  =============================================
  Na samym dnie morza jest moje królestwo
  Lecz ciebie nigdy tam nie spotkam
  Bo najpierw trzeba zejść na samo dno
  A ty nawet nie toniesz
  I nigdy nie skoczysz na oślep w ciemność

Najnowsze oceny

Pacyfiści kontra pokój (Bukowski Władimir)	5,0
Bóg rzeczy małych (Roy Arundhati)	3,0
Sienkiewicz nowoczesny (Gloger Maciej)	5,5
Kant a dziobak (Eco Umberto)	3,0
Wojownicy rozpaczy (Greg (właśc. Regnier Michel Louis Albert), Hermann (właśc. Huppen Hermann))	5,5

Pokaż wszystkie »