Redakcja BiblioNETki poleca teksty, które są najlepiej napisane - lub prezentują interesujące zdanie na temat omawianej książki - lub omawiają nieznaną a godną polecenia pozycję.
RSS
„Niestandardowi” powodują ból od pierwszych stron. Michał Paweł Urbaniak zadaje cierpienie nadzieją, gdy bez żadnych wcześniejszych wyjaśnień, podawania przyczyn czy zbudowania odpowiedniego nastroju aranżuje spotkanie dwojga kompletnie obcych sobie ludzi. Ich odmienność zdaje się na początku schematyczna, klasycznie romantyczna. Kobieta i mężczyzna. Park, ławka, sierpniowe popołudnie. Kilka zdań, które jakby niechcący, prawie niedostrzegalnie zmienią spodziewany przez czytelnika romans kobiety ...
Dodany: 2021-05-20
|
Autor: Marylek
Cóż za denerwująca książka! Miało być łatwo i bez bólu. Taaa… Chyba mi się autorzy pomylili!
Tytułowi niestandardowi, to grupa osób z różnymi wadami fizycznymi, będącymi wynikiem a to wypadku, a to wady wrodzonej, a to źle przeprowadzonej operacji. Jako że żyjemy w czasach gloryfikacji piękna, ciężko jest być człowiekiem z wadami urody. Tu twarz nie taka, tam sylwetka, tu znów jakaś część ciała ukryta pod ubraniem wpędza właściciela w kompleksy… Jak z tym żyć, gdy nie ma się zaplecza intelek...
Dodany: 2021-05-16
|
Autor: Meszuge
Do moich rąk trafia ostatnio sporo różnych książek, z rozmaitych źródeł. Zapewne więcej, niż w czasach, kiedy to tylko kupowałem je w księgarniach stacjonarnych. Gdy nadchodzi czas ich czytania, często nie pamiętam już, co mną kierowało przy wyborze i skąd w ogóle ta akurat pozycja się u mnie wzięła. Dokładnie tak było z „Daleko, coraz bliżej”.
Czytałem strona za stroną, kartka za kartką, rozdział za rozdziałem i zastanawiałem się, o czym jest ta książka i jaki to gatunek literacki. Oczywiście ...
Dodany: 2021-05-08
|
Autor: jolekp
„Jeśli dojechałeś do Björnstad, to jesteś za daleko”[2], głosi żartobliwy drogowskaz. Jednak jest w nim ziarno prawdy. Björnstad to miasteczko pośrodku niczego, z roku na rok coraz mniej w nim domów, a coraz więcej lasów. Wędrując po nim mija się „[f]abrykę – największego pracodawcę w mieście, który już trzy lata z rzędu »optymalizuje kadrę pracowniczą«, jak w pięknych słowach nazywa się zwolnienia. Duży supermarket, który usunął z rynku mniejsze sklepy spożywcze. Ulicę handlową w różnym stopni...
Przypomnijmy sobie, o czym była baśń o Sinobrodym. Wielki Pan przywozi na zamek swoją świeżo poślubioną małżonkę i tak do niej mówi: - Słuchaj, Marzena, to jest twój dom. Możesz korzystać ze wszystkich pokoi, poza tym na końcu korytarza. Co by się nie działo, nie otwierasz tych drzwi. Jasne? Żonka odpowiada: - Jasne, dziubeczku!. Zadowolona Marzenka żyje sobie beztrosko w pięknym pałacu, aż do dnia, kiedy zwycięża jej ciekawość. Pomimo zakazu, otwiera komnatę, a w niej znajduje poprzednie żony s...
„Szczęśliwy Las to idealne miejsce na relaks z dala od stresów i presji codziennego życia. Otwórz drzwi prowadzące na patio Twojego w pełni wyposażonego domku letniskowego i odetchnij świeżym powietrzem”.*
Dwie pary wraz z dzieckiem decydują się wspólnie spędzić Święta Bożego Narodzenia w wynajętym domku w kompleksie wypoczynkowym. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że są to byli małżonkowie wraz z obecnymi partnerami i zamierzają w ten sposób spędzić czas ze wspólnym dzieckiem.
...
Zacznę od dygresji. Pamiętam, jak kilka lat temu z pewną rezerwą sięgnąłem po „Wszystko czego wam nie powiedziałam” Celeste Ng. Pomysł wydawał mi się ciekawy (dziewczynka ginie w nie do końca jasnych okolicznościach, jej rodzice i rodzeństwo muszą odnaleźć się na nowo w czasie żałoby), ale do wykonania byłem z góry uprzedzony. Obawiałem się, że zamiast emocjonującej historii dostanę płaskie czytadło jednorazowego użytku, książkę, na którą w gruncie rzeczy szkoda czasu. Czekała mnie wspaniała nie...
Typ recenzji: oficjalna PWN
Recenzent: Natalia M (porcelanka)
„Za sprawą jakiej mocy widzę, Camille, to, co ty wtedy? Kto prowadzi moją rękę po klawiaturze komputera, kto, a może co, podsuwa mi obrazy przesuwające się teraz przed moimi oczami jak film?”[1].
Camille Claudel była francuską rzeźbiarką urodzoną w drugiej połowie XIX wieku. „Masz na imię Camille” to usiłowanie stworzenia oryginalnej biografii artystki w formie listu skierowanego do Claudel. Agnieszka Stabro stara się przedstaw...
Kiedy na początku 2020 roku pojawiły się zapowiedzi "Nieba na uwięzi", nie planowałam czytać tej książki. Jej wątek wydawał mi się odgrzewany i nie do końca wierzyłam, że znajdę w niej coś nowego. Pozytywne opinie zaprzyjaźnionych blogerów zadziałały podprogowo i pomimo mojej sceptycznej postawy, tytuł zapisał mi się w głowie. Kiedy nadarzyła się okazja zrecenzowania go, nie namyślałam się długo.
Fabuła
Wiedeń, nad którym Adolf Hitler rozciąga swoją władzę. Młody Johannes to gorliwy członek ...
Czy „Przeminęło z wiatrem” to romans historyczny? Jest to dość popularna, choć krzywdząca dla tej książki opinia. W powieści Margaret Mitchell jest więcej historii niż romansu, a do tego kunsztowna narracja i bogata charakterystyka osób i wydarzeń stawia tę pozycję wysoko ponad przeciętny romans. „Przeminęło z wiatrem” jest dokumentem opisującym życie amerykańskiej arystokracji z Południa przed i podczas wojny secesyjnej, oraz w okresie rekonstrukcji, wcale nie łatwiejszym dla konfederackich rod...
„Za którymś razem – myślałam sobie, siedząc w fotelu ginekologicznym – za którymś razem musi się udać, w końcu po tych wszystkich żonatych lub na stałe związanych z kimś innym, niezainteresowanych lub nieinteresujących mężczyznach, wreszcie na kogoś trafię, samo to, że tam siedziałam, sprawiało, że zaczynałam w to wierzyć, zarówno w faceta, jak i w dziecko, sam fakt mojego tam przyjazdu i mojej decyzji był obietnicą, że kiedyś, w przyszłości, spotka mnie coś więcej”[1].
„Dorośli” to gorzka op...
W jednej z końcowych scen filmu "Ostatni samuraj", widząc klęskę masakrowanej ogniem kartaczownic Gatlinga szarży feudalnych arystokratów pod wodzą Katsumoty, młody oficer świeżo sformowanej cesarskiej armii, zapewne syn prostych rolników, który własnym zdolnościom, a nie wysokiemu urodzeniu zawdzięczał swoją pozycję społeczną, pada na twarz na ziemię, aby oddać hołd i cześć bezprzykładnemu męstwu samurajów. Jego śladem idą wnet pozostali oficerowie, a także prości żołnierze, choć jeszcze chwilę...
Mniej więcej pięćdziesiąt lat po wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej, dwadzieścia pięć lat po upadku Napoleona Bonaparte i w połowie drogi pomiędzy rewolucją lipcową z 1830 roku a rewolucją lutową z 1848 roku, które wyznaczały lata panowania Ludwika Filipa I, ostatniego króla w historii Francji, rozgrywa się akcja powieści Gustava Flauberta "Pani Bovary". Na szczęście dla siebie samego i dla światowej literatury, głównym tematem swojej powieści autor postanowił uczynić nie zawiłości ustrojowe...
„Duma i uprzedzenie” to najbardziej znana powieść Jane Austen. Historia sióstr Bennet wzrusza, bawi i porywa czytelników od ponad dwóch wieków. Powstało wiele opowieści nią inspirowanych, kontynuacji pisanych współcześnie i ekranizacji. Nikt dotąd chyba nie zajmował się tłem tej słynnej historii. Gdy Elizabeth wkracza do Netherfield, aby odwiedzić chorą Jane, ma spódnicę pokrytą grubą warstwą błota po marszu przez pola i łąki. I chociaż zostaje to zauważone przez pannę Bingley i panią Hurst, to ...
Dodany: 2019-11-19
|
Autor: Meszuge
W największym skrócie można powiedzieć, że jest to opowieść (w różnej formie, bo to i reportaż, i felieton, i wywiad) o środowiskach twórczych Opolszczyzny aktywnych w czasach PRL. Głównie mowa jest o wyrobnikach pióra (stąd, choć na pewno nie tylko stąd, „linijki”) - czyli literatach, dziennikarzach, poetach, pisarzach - ale też malarzach i muzykach.
Choć teksty dotyczą bardzo konkretnych czasów, miejsc (np. Opole, Rynek, Teatr 13 Rzędów Grotowskiego zamieniony później na Klub Związków Twórc...
Trudno pisać recenzję książki, która należy do klasyki światowej literatury i została uznana za arcydzieło, a fakt, że nie jestem wielkim znawcą XIX-wiecznej rosyjskiej prozy, odrobinę onieśmiela przy formułowaniu opinii i ocen, zwłaszcza tych krytycznych. Czuję jednak potrzebę, aby podzielić się moimi wrażeniami po przeczytaniu powieści. Wrażeniami, które w żadnym stopniu nie będą się opierać na dokonywanych przez dziesiątki lat analizach, krytykach, interpretacjach. Będzie to czysto subiektywn...
Ewka — alter ego Michalak — to doświadczona przez los pisarka, która odnalazła spokój w australijskim domku z ogrodem nad oceanem. Kobieta trzaska bestseller za bestsellerem, jej wydawca robi aniołki w zarobionych przez nią pieniądzach. Czego można chcieć więcej? Ano tego, by ta skryta zaklinaczka słów uszczęśliwiła świat swoją autobiografią. Na nasze szczęście reinkarnacja Kalliope nie daje się długo namawiać, decydując się przewrotnie na nie-autobiografię — powieść autobiograficzną, w której g...
Anna Eliza – główna bohaterka powieści Edith Wharton „Siostry Bunner” – prowadzi raczej mdłe życie. Mieszka wraz z młodszą siostrą Eweliną na uboczu Nowego Jorku. Prowadzą w suterynie nieprzynoszący ogromnych profitów sklepik galanteryjny, który przywodzi na myśl raczej klasztor. W tym niezmiennym mikrokosmosie funkcjonują siostry – przy czym młodsza jest dla starszej trochę jak córka. Anna Eliza nauczyła się służyć innym. Jak pisze Wharton: „nigdy nie zdarzyło jej się kwestionować zasad, które ...
„W alternatywnym wszechświecie wciąż żyjesz, Theo, ale ja pozostaję na tym prawdziwym, gdzie tego ranka masz pogrzeb. Wiem, że podsłuchujesz. I powinieneś wiedzieć, że naprawdę się wkurzyłem, bo przysięgałeś nigdy nie umierać, a jednak oto leżysz w otwartej trumnie. A jeszcze bardziej boli świadomość, że to nie pierwsza złamana przez ciebie obietnica”[2].
Tak rozpoczyna się „Zostawiłeś mi tylko przeszłość” Adama Silvery, którego świetny debiut powieściowy „More Happy Than Not” został docenion...
Powieść Honoriusza Balzaka „Córka Ewy” poświęcona jest konfliktowi – posłużę się tu słowami Boya-Żeleńskiego – „między stylem miłości, tkwiącym jeszcze w epoce, kiedy bohaterowie pięknego świata nie mieli, prócz miłości, innego zatrudnienia, a straszliwymi warunkami nowoczesnego życia, w którym czynny i ambitny człowiek zaledwie ma dość sił, aby nastarczyć wszystkim koniecznym wydatkom energii”[1].
Niełatwe było życie sióstr de Granville – Marii-Eugenii i Marii-Anieli. Wychowane przez bezmyś...