Teksty i komentarze

Sorki, nie wiem czemu tam trafiła, czasem jak ktoś poleci mi nazwisko pisarza to szukam czegokolwiek jego... pewnie tak :D przepraszam za błędną informację, już poprawiłam :) Zapach trzciny mogę ci oddać w zamian za jakąś fajną pożyczkę :D co Ty na to?

"Nie wiem od czego pochodzi nazwa ulicy - być może od łacińskiego słowa "libro" oznaczającego książkę." Piekna teoria. Ale niestety praktyka już nie taka literacka. Ulica nazywa się od rodu Librowskich, którzy mieli tam składy i inne zakłady.

No ja bardzo chętnie, zwłaszcza, że mam do oddania jedną Twoją książkę, ale nie jestem w stanie stwierdzić na dzień dzisiejszy, czy dam radę. Łikend odpada, piątek jest realny, ale bez deklaracji.

Ja przeczytałam Wasze książki (oprócz 2 Kamili i 1 Anitry) i wszystkie przyniosę, to zaopatrzcie się w większe torebki.

Czy ktoś się orientuje czy jest polskie wydanie (może jest w planach?) książki Jose Saramago, która po angielsku nosi tytuł "The Elephant's Journey" ( w oryginale "A viagem do elefante")? Dodam, że nie znalazłam tej książki w katalogu biblionetki.

Nie za bardzo wiem, w jakim dziale umieścić ten temat, zatem umieszczam go tutaj. Czy zauważyliście pewne związki między "Fundacją" a "Gwiezdnymi Wojnami"? Chodzi mi tu o mianowicie, że moim zdaniem Lucas, tworząc "Gwiezdne Wojny", przynajmniej w jakiejś części inspirował się powieściami z cyklu "Fundacja"(pierwsze powieści powstały w latach 50-tych). Mam tu na myśli, że z tego cyklu wprost zaczerpnął parę rzeczy - zarówno w świecie "Fundacji", j...

Ja tylko chciałam powiedzieć, że interesy z tą Panią to czysta przyjemność i polecam wymieniać się :D

Jeżeli to ma być rozprawka, to jako antytezy możesz użyć motta z "Medalionów" Z. Nałkowskiej: "Ludzie ludziom zgotowali ten los." Nawet oprawca z obozu jest człowiekiem. Jeżeli chcesz napisać, że o człowieczeństwie stanowi sumienie, czyli zdolność odróżniania dobra od zła, to trafionym przykładem może okazać się Zygfryd de Löwe z "Krzyżaków", który nie wytrzymał ciężaru winy i się powiesił, a jako antyteza Chilon z "Quo vadis", który się nawróci...

Dunia zawsze marzyła o tym, żeby pójść do szkoły. Ale kiedy nadchodzi ten moment, zaczyna się niepokoić. Bo co będzie, jeśli nie zaprzyjaźni się z nikim w swojej klasie? W nocy przed pierwszym dniem szkoły Dunia nie może zasnąć. Tata mówi, żeby liczyła owce. Ale Dunia postanawia policzyć wszystkie te razy, kiedy była szczęśliwa. Ciekawe, jaki będzie jutrzejszy dzień! Pogodna opowieść o szkole i przyjaźni z perspektywy pierwszoklasistki - w sa...

Kolejna historia o ciekawej świata Mamie Mu i jej gderliwym przyjacielu Panu Wronie. Tym razem Mama Mu doskonali swoją umiejętność czytania, a Pan Wrona postanawia napisać książkę! Polecamy również „Mama Mu na rowerze i inne historie" (12 opowiadań), „Mama Mu na huśtawce", „Mama Mu na sankach", „Mama Mu sprząta", „Mama Mu buduje" i „Mama Mu nabija sobie guza", a także „Kolorowankę Mamy Mu i Pana Wrony". Smakowite dialogi, niebanalny humor...

Mnie, "Niebieska godzina" podobała się chyba odrobinę mniej, albo może raczej zepsuta jestem przez literaturę iberoamerykańską i za każdym razem kiedy po nią sięgam oczekuję fajerwerków. A tu obyło się bez. Niemniej jednak to dobra powieść, warta przeczytania. Tym bardziej, że mimo reprezentowania literatury Peru przez wielkich o pewnych sprawach mało się wie. Jakoś współczesna historia tego kraju ginie w obliczu wydarzeń w Argentynie, czy Chile....

Nie pamiętam, czy mieliśmy już w Biblionetce dyskusję na podobny temat. Przejrzałem tytuły trzy lata do tyłu i niczego takiego nie znalazłem. Kiedyś zamieściłem rozważanie na ten temat w ramach dyskusji o "Egipcjaninie Sinuhe", ale trafiłem widać na zły moment – nie było ŻADNEGO odzewu. Wydaje mi się jednak, że zagadnienie może być ciekawe dla przynajmniej części społeczności biblionetkowej, zdecydowałem się więc skopiować moją ówczesną wypowiedź...

Proponowałam "Wieżę...", bo miałaś w schowku w poszukiwanych. Ale jak nie chcesz jednak, przynajmniej na razie, to zobaczę czy z czymś innym czego szukasz jestem skłonna się rozstać. Na pewno sporo książek mogłabym pożyczyć, z oddawaniem na zawsze to gorzej. :)

Będę, nie wiem na jak długo, ale muszę oddać Ci książki :)

Genialna relacja i piękne zdjęcia. Mam wrażenie, że z każdym spotkaniem przybywa nam książek do tworzenia stosików. Może następnym razem zbudujemy Stonehenge albo Wielki Mur :-)

Nie, to nie sen. Wersja na czytniki na pewno była przy poprzednim numerze, a wcześniej to nie pamiętam. Ale 17. numer był na pewno, dostałam na maila. Teraz z tym nowym numerem jest problem, jest jakiś błąd w mailu, ale jak pisze Sylwia zostanie on poprawiony i miejmy nadzieję, że wersję na czytniki wkrótce dostaniemy.

Kończę serię o Kurcie Wallanderze Mankella książką Mężczyzna na plaży; Śmierć fotografa. Może ktoś poleci jakąś inną dobrą serię kryminalną?:)

Właśnie się zastanawiałam, czy informacja o wersji Literadaru na czytnik tylko mi się przyśniła czy rzeczywiście gdzieś się pojawiła, a ja ją przegapiłam, gdyż wtedy jeszcze nie posiadałam czytnika. Teraz już posiadam, tylko (nie smiejcie się :)) nie bardzo wiem, jak Literadar na ten czytnik śćiągnąć. Podałam swój adres, kliknęlam wyślij i... nic nie przyszło :( Wiecie, że ja raczej mało komputerowa jestem...

Ja "Szkarłatną literę" zmęczyłam do końca, bo zazwyczaj się nie poddaję, ale nie była to łatwa i przyjemna lektura. Nie wiem co miała wnieść do mojego życia, ale na pewno tego nie wniosła.

O islandzkich imionach (to, o czym pisze Marylek) jest w tym wątku: Rzadko spotykane imiona

Uaktualniona lista: 7. zmarła - aktualnie czyta 8. kasiach 9. gorzka goszka 10. Artola 11. Małgosia :-) 12. chaberek1981 13. Wiridiana

Kwiecień 2002 roku, w Liberii trwa wojna domowa. James Brabazon chce przeniknąć do środowiska rebeliantów. Ma mu w tym pomóc Nick du Toit, najemnik, weteran wojen na Czarnym Kontynencie, postać co najmniej dwuznaczna. Brabazon jeszcze nie wie, że wkroczy w okrutny świat, w którym jedynym oparciem będzie dla niego Nick. Rebelia okaże się dla reportera nie tylko testem wytrzymałości fizycznej i psychicznej, lecz także sprawdzianem jego obiektywizmu...

Zazwyczaj raz w miesiącu serwuję sobie dietę oczyszczającą, lecz nie taką zwyczajną. Moja polega na przeczytaniu lub też wysłuchaniu książki przeznaczonej dla dzieciaków - w celu oderwania się od spraw, przez które głowa staje się zazwyczaj dziesięć razy cięższa. Całą zimę dawkowałam sobie po raz setny "Mikołajka" na zmianę z moją ukochaną Musierowicz. Jednakże stwierdziłam, iż dosyć tego dobrego-znajomego, i wzięłam do ręki audiobook Joanny Olec...

Latem 1890 roku Vincent van Gogh przybywa do idyllicznej francuskiej wioski Auvers-sur-Oise. To tutaj spędzi ostatnie siedemdziesiąt dni swojego życia pod opieką doktora Gacheta, homeopaty, malarza amatora i kolekcjonera sztuki. W tym okresie stworzy ponad siedemdziesiąt obrazów, w tym dwa portrety dwudziestojednoletniej córki lekarza, Marguerite Gachet. Od śmierci matki Marguerite jest ofiarą opresyjnej atmosfery ojcowskiego domu, zmuszoną...

Cartier, Chanel, Ferragamo, Gucci, Hermès, Rolls-Royce, Vuitton. Marki działające na wyobraźnię, kojarzące się z luksusem, prestiżem i pięknem. Znamy je, ale czy wiemy, co się za nimi kryje? Czy zdajemy sobie sprawę z drogi, jaką musieli przebyć twórcy tych wielkich dynastii, i ceny, jaką zapłacili za oszałamiający sukces? Każda nazwa skrywa dzieje konkretnych rodzin, ich początków, nierzadko bardzo trudnych, ich determinacji, batalii, wzlotów...

Walka lub śmierć. Nie ma innej alternatywy. Bohaterowie stają przed ostateczną próbą, która będzie zwieńczeniem długich i mrocznych poszukiwań. Wielka batalia jest już nieunikniona, a od niej zależeć będzie kształt wszechświata. Trzeci tom zapierającej dech w piersiach trylogii "Inny świat". [Wydawnictwo Sonia Draga, 2012]

Tak jest! Masz jeszcze siły na jeden fragmencik? Tym razem trudniejszy chyba, bo nie czytałaś, ale jest spora szansa, że rozpoznasz od razu ;) Po przyjeździe do Ośrodka Szkoleniowego, w którym już kiedyś mieszkaliśmy, proponuję, żeby P. publicznie mi się oświadczył. Zgadza się, ale potem znika w swoim pokoju i długo nie wychodzi. H. każe mi dać mu spokój. — Sądziłam, że i tak tego pragnie — dziwię się. — Nie tak to sobie wyobrażał — wyjaśnia...

Ktoś mi to kiedyś wytłumaczył tu, na Biblionetce: Islandczycy nie mają nazwisk, tylko imię i imię ojca, czyli patronimikum albo z rosyjska otczestwo. Dla mężczyzn końcówką tego patronimikum jest "son" - syn, dla kobiet "dóttir" - córka. Czyli np. Yrsa Sigurðardóttir to Yrsa córka Sigurda, a Arnaldur Indriðason to Arnaldur, syn Indrida.

A mogę wymienić na coś innego? Pana Bauera mam na razie dość... :( tylko, że w Twoim schowku nic nie znalazłam, może coś zaproponujesz innego?

Ach, te islandzkie imiona :)