Teksty i komentarze

No to co? 7 czerwca - przyszły tydzień? Czy później? Ja mogę być od 13, zbieracie się wcześniej?

No jasne, że można. Każdy kiedyś się dopiero przyłączał. Tylko, jak widzisz, dyskusja co do terminu nadal trwa, ale zazwyczaj spotykamy się w antykwariacie Silva Rerum na Piotrkowskiej i po kilku przystankach książkowych parkujemy w końcu w Zaraz Wracam na Piotrkowskiej 101 na pysznych sałatkach i tartach albo w Manekinie czasem. Więc warto śledzić wątek.

Jeżeli "Król Maciuś Pierwszy" kojarzy wam się z serialem telewizyjnym bądź filmem animowanym, to od razu proszę, żebyście o tym jak najszybciej zapomnieli. "Króla Maciusia Pierwszego" napisał w 1922 roku Janusz Korczak. Tak, ten sam Korczak, który poszedł na Umschlagplatz. Pedagog, który całe swoje życie poświęcił pracy z dziećmi. I choć jest to powieść o małym chłopcu, to jednak przebija z niej właśnie cała związana z nimi ideologia autora. ...

A można się przyłączyć? Ze mnie też łodzianka, ale początkująca, jeśli chodzi o spotkania :)

Małego Otto odwiedza kuzynka Kerttu. Siri nigdy nie widziała takiego brudaska. Kerttu skacze w kałuży błota, tarza się w piaskownicy, a podczas urodzin Małego Otto wpycha do swojej buzi kilka pulpecików naraz. Siri uważa, że Mały Otto, Średni Otto i Duży Otto są dziecinni. „Oni chcą się bawić z Kerttu w kałuży” – zwierza się mamie. W końcu wymyśla sposób, dzięki któremu nie straci przyjaźni chłopców… [Wilga, 2013]

A może ta autorka zainteresuje Cię? Molicka Maria

W maju przeważały książki bardzo dobre: 1. Jo Nesbo "Człowiek - nietoperz" 5/6 - świetny norweski kryminał. Po prostu. 2. Ann Patchett "Taft" 4/6 - właściwie nic się nie dzieje, ale zadziwiająco dobrze czyta się tę książkę. "Taft" nie dorównuje "Stanowi zdumienia", ale ma w sobie coś, co sprawia, że jednak czytasz i nie możesz się oderwać. 3. Simon Beckett "Chemia śmierci" 6/6 - każdy rozdział tej książki kończył się tak, że nie byłam w ...

Mam bardzo podobne odczucia co do "Legionu". Te dialogi, tylko akcja, jakieś to takie też było mocno naiwne. Przetrwałam coś ponad 100 stron i stwierdziłam, że nie będę się dalej męczyć.

Wysłałam wiadomość do mamuśki czy mam wysłać do Niej teraz książkę, ale nie odpisała. Poczekam jeszcze kilka dni.

Ta piłka nożna przypomniała mi mecz piłkarski jaki rozgrywała Karusia z Piaskowym Wilkiem na plaży. To było opowiadanie "Sprawiedliwa sprawiedliwość". Nagrodę dostał nie ten kto wygrał, bo ten ma już radość ze zwycięstwa. Ogromnie polecam Piaskowego Wilka. Wszystkie trzy części. Piaskowy Wilk Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia Piaskowy Wilk i prawdziwe wymysły A Siri nie znam. Dopiero do katalogu wprowadziłam.

Zaczęłam i nie zdzierżyłam. Oddałam do biblioteki nie kończąc czytania. Nudy totalne.

Siri obiecała sąsiadowi z drugiego piętra, panu Pilvinenowi, że przez jeden dzień zaopiekuje się jego malutkim psem, Onnim. Dziewczynka wybiera się z Onnim do parku, a towarzyszą jej przyjaciele - Mały Otto, Średni Otto i Duży Otto. Nagle piesek znika. Siri i przyjaciele szukają go wszędzie, ale bez skutku. Siri martwi się, co powie panu Pilvinenowi? W końcu Onni odnajduje się w najmniej spodziewanym miejscu... [Wilga, 2014 ]

Oto moje majowe przygody z literaturą: 1 Harry Potter i insygnia śmierci - 4 2 Ludzie szukają szczęścia i umierają ze śmiechu - 4+ - dziękuję, Alicjo 3 Na górze cisza - 5+ 4 Teraz i na zawsze - 4+ - jest recenzja Inspirowane życiem 5 Małe dzieci - 5 6 Gonitwa - 4+ - jest recenzja Pamięci Marka Nowakowskiego 7 Księżyc nad Karoliną - 4 - jest recenzja I gdyby tylko zgasić światło! 8 Jawne tajemnice - 4+ 9 Błękitny zamek - 5, powtórka, oc...

Duży Otto, Średni Otto i Mały Otto uwielbiają grać w piłkę nożną. Siri chciałaby grać z nimi, ale zdaniem chłopców nie ma oka do piłki. Postanawia pokazać przyjaciołom, na co ją stać, i udowodnić, że dziewczyna też może być dobrą zawodniczką. Zapisuje się do drużyny futbolowej Dzielne i Celne. Gdy Siri słyszy, że jej drużyna zagra przeciwko Błyskawicom, chce zrezygnować, ale wtedy przychodzi jej z pomocą Mały Otto... [Wilga, 2014]

Gosiu dziękuję. Znalazłam jeszcze coś takiego: "Siri strzela gola", ale muszę przejrzeć żeby mieć pewność, że jest to dobre.

Powieść ta to typowe damskie czytadło, jakich wiele na rynku. Tytuł jest zgubny, bo nijak ma się do treści. Główną bohaterką jest prawie czterdziestoletnia Agnieszka, osoba, która studiowała i wiele lat mieszkała w Nowym Yorku, do Polski wróciła za ukochanym, obecnie jest dyrektorem w szkole językowej. Jej wieloletni związek z Erykiem, dopowiedzmy jeszcze toksyczny związek, rozpadł się. Do tego, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, na d...

"Zapominanie Eleny" to już trzecia, po sukcesie "Zucha" i "Hotelu de Dream", książka Edmunda White’a, jednego z najsłynniejszych powieściopisarzy gejowskich, wydana przez Biuro Literackie. Ta znakomita komedia, debiut pisarza, przenosi nas w krainę paranoi, konwenansów i pozornej wolności. Młody narrator stara się odnaleźć swoje miejsce na pewnej specyficznej wyspie. Nie wie, kim jest – ani kim są otaczający go ludzie. Widzi, że tutaj nawet "wyzw...

Balla stanowi zjawisko odrębne - nie reprezentuje jakiegoś pokolenia czy grupy literackiej. Jest szorstkim i niekiedy brutalnie prześmiewczym outsiderem: religijnym, filozoficznym, społecznym, patriotycznym... a nawet i stylistycznym. Jego muzyczno-ekspresjonistyczne, ale zarazem i matematycznie precyzyjne pisanie jest rozpoznawalne już po kilku zdaniach. [Biuro Literackie, 2011]

W tej książce najsubtelniejsze i najboleśniejsze wydaje się pęknięcie między człowiekiem, który podąża przez życie pewnie i świadomie a tym, który sam nie potrafi tak myśleć, tak iść. Nad tym przerzuca się miłość, przyjaźń, złudzenia czy pamięć, żeby - zanim ustaną - pokazały, jak ważne mogą być i jak odmienne. Druga książka Julii Fiedorczuk po świetnie przyjętym debiucie prozatorskim "Poranek Marii". [Biuro Literackie, 2011]

Oczywiście, że są. W ogóle Umberto awansował, bo dawniej numery były chronologicznie przyznawane, jak Dziadkowie zyskiwali moją Wyimaginowaną Dziadkowość. Stabilnie jest ich pięciu. Umberto na pierwszym miejscu. No i na szczęście (niby niedobrze, ale ja się trochę cieszę) w tych Wrogach to nie było bibliografii, tylko źródła w przypisach podawane. Bo inaczej bym umarła. Nie mam książki przy sobie, ale pozycję "O nikczemności sera" zapamiętam ...

Opowiadania Julii Fiedorczuk czyta się jak kobiecy niby-traktat o namiętnościach, lękach, różnie rozumianych inicjacjach, sprzężeniach i rozprzężeniach kobiecej/męskiej/ludzkiej (samo)świadomości. Autorka gra tutaj z feminizmem, porusza kwestie cielesności i płciowości, ale rozumiane szeroko, także w kontekście kultury. [Biuro Literackie, 2010]

Powieść przynosi barwne obrazki z życia dolnośląskiej prowincji oglądanej oczyma kilku osób, stąd poszarpana narracja i melanż stylów. Tytułowy Sajgon to społeczny margines, hipokryzja, skostniałe szkolnictwo, rozpad wartości i... tytuł książki. Autor z powodzeniem eksperymentuje z konwencją prozy dokumentu osobistego. [Biuro Literackie, 2009]

Krzysztof Jaworski podsuwa rzeczywistości oraz literaturze lustro, które pod naporem niewesołych faktów i smutnych obserwacji, pęka (ze śmiechu). Do książki dołączona jest płyta DVD z filmem animowanym Andrzeja Barańskiego "Warzywniak", nakręconym na podstawie tytułowego opowiadania. [Biuro Literackie, 2009]

Zdecydowanie ponury, i w ogóle niefajny. Jak on pisał o ludziach z epoki. Straszne i irytujące.

Tak, to już nie ten sam Vetinari. Zdecydowanie nie moja ulubiona część, chociaż bohaterowie tak by sugerowali.

Falkiewicz swobodnym i przewrotnym ściegiem łączy w spójną całość materiał filozoficzny, literacki oraz krytyczny, prowadząc czytelnika pod przykrywką intrygi i dowolności interpretacyjnej po szlakach struktur kulturowych. [Biuro Literackie, 2009]

Nieukończony, ostatni, pośmiertnie opublikowany utwór francuskiego prozaika, poety i dramatopisarza, który był prekursorem surrealizmu i wielu awangardowych eksperymentów literackich. Stereofoniczna relacja nakazuje skupienie i zatopienie się w świecie "Dokumentów". [Biuro Literackie, 2008]

„JESTEŚMY O WIELE DŁUŻEJ MARTWI NIŻ ŻYWI, DLATEGO JAKO UMARLI POTRZEBUJEMY DUŻO WIĘCEJ SZCZĘŚCIA. Być martwym to jak spać. Kładziesz ciało, ale nie do łóżka, tylko do ziemi. Potem musisz wytłumaczyć Bogu, dlaczego wolisz być martwy, a nie żywy. A jeśli go nie przekonasz, wymazuje ci mózg, i musisz zaczynać życie znowu od początku.” * „ŚNI MI SIĘ, ŻE MOJA MAMA UMIERA. ZOSTAWIA MI PUDEŁKO Z BICIEM SWEGO SERCA.” * „Kiedy dziecko u...

„Mając już pętlę na szyi Gian z Puszczy usłyszał na gałęziach dębu ciche gwizdnięcie. Podniósł głowę i zobaczył Cosima z zamkniętą książką w ręku. – Powiedz mi jak się skończyło – rzekł skazaniec. – Przykro mi to powiedzieć, Gian – odparł Cosimo – ale Jonathan skończył na szubienicy. – Dziękuję. To tak jak ja. Żegnaj! Sam odtrącił nogą drabinę i zawisł martwy.” * „Czyny oparte na zasobach wewnętrznej wytrwałości nie znoszą słów i...

„Mama Carole powiedziała swojej córce, która z kolei powtórzyła to Scotty'emu, że ona (Carole) w poprzednim wcieleniu była motylem. Carole oznajmiła, że może oboje byli motylami. Scotty uważał, że nie ma gorszej kary, niż być taką samą istotą jak Carole Stanley” Ocean w Iowa