Teksty i komentarze

I znów lektura, która wciągnęła. Książka świetna przypomina ludziom, pokazując świat w oczach dziecka, że przyjaźn i miłość są najważniejsze w życiu. Książka ta ma wiele przesłań, więc by ich nie zapomnieć, powinniśmy czytać ją co roku (jest bardzo krótka).

Skąd Morze Czerwone wzięło swoją nazwę? Co doprowadziło do wyginięcia dinozaurów? Do czego pies potrzebuje własnego konta bankowego? Dlaczego idealny człowiek powinien mierzyć 1,5 metra i ważyć 46 kilogramów? W naszym świecie zachodzą całkiem niewytłumaczalne, zagadkowe, a czasem też zabawne zjawiska. Czy chodzi o zwierzęta, przyrodę, naukę, kosmos, czy też o przyszłość - historie zawarte w tej książce mają jedną cechę wspólną: są po prostu...

- Bardzo stary pan z olbrzymimi skrzydłami (przeł. Carlos Marrodán Casas) - Wtorkowe popołudnie (przeł. Zofia Chądzyńska) - Ostatnia podróż statku-widma (przeł. Carlos Marrodán Casas) - Maria dos Prazers (przeł. Carlos Marrodán Casas) - Szczęśliwe lato pani Forbes (przeł. Carlos Marrodán Casas) - Światło jest jak woda (przeł. Carlos Marrodán Casas)

Książkę czytałam już jakiś czas temu. Mówi o dziewczynie, "jej kawałku szarego nieba", jej ucieczce z toksycznego domu (czy o domu można mówić "toksyczny"?), jej życiu, ogólnie - o dziewczynie mówi. Książka piękna, znów cienka, znów poruszająca. Kolejne moje spotkanie z Frey.

Wiesz, nie znam dobrze hip-hopu, ale dobrze znam światek muzyczny, bo przez kilkanaście lat obracałem się w nim. Nie chciałbym Ci obrzydzać Pei, rozumiem Twoją sympatię dla jego twórczości, ale chciałbym CI tylko powiedzieć, że nie był on pierwszym takim. Że przed nim byli hippiesi, punkowcy, hardcore'owcy, a nawet niektórzy metale, śpiewający o beznadziejności i szarości życia w taki sposób, że maiło się nieodparte wrażenie, że naprawdę przejmuj...

Z moją skłonnością do schizowania i psychodelii, książka z gatunku tych-które-człowiek-za-bardzo-przeżywa. Opowiada historię Leonii, która, co tu dużo rozwijać, traci wzrok. Książeczka cienka, nibylekka, nibyprosta, ale mimo wszystko poruszająca. Jeśli jest się człowiekiem wrażliwym czy też nadwrażliwym, nie powinno się czytać książek Frey. Mnie bolą.

Agis ma rację! Myślę, że BiblioNEtka powinna korzystać z subsydiów Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. O wiele skuteczniej promuje czytelnictwo niż mądre plany kolejnych pokoleń urzędników. Może, zatem, należałoby zgłosić BiblioNETkę do finansowania przez Ministerstwo?

Wiem, że nie o to chodziło :) Tylko trochę zabawnie wygląda taki asekuracyjny wstępniak do rankingu najrgorszych :) Ale lepiej zostaw, ot tak, dla świętego spokoju :)

Mnie na przykład niesamowicie działa na wyobraźnię opis początku drugiej wojny, w jakiejkolwiek książce by nie był. Co dziwne, żadne inne opisy wszelakich okropności nie robią już na mnie takiego wrażenia, tylko to zdanie, różnie formułowane, że 1 września 1939 hitlerowskie Niemcy rozpoczęły działania zbrojne przeciw Polsce. Oprócz tego ciary chodzą jak się czyta niektóre fragmenty "Miasta ślepców", w "Święcie kozła" Llosy ch...

Profesor uniwersytetu ginie potrącona przez samochód, czytając wiersze Emily Dickinson. Profesor literatury hiszpańskiej, kolega pani profesor, otrzymuje przesyłkę zaadresowaną do niej. W przesyłce znajduje się "Smuga cienia" J. Conrada. Profesor postanawia odgadnąć skąd, od kogo została ona wysłana. Wyjeżdża do Urugwaju... Po takim opisie można spodziewać się, że książka ukrywa jakąś tajemnicę, że zaraz okaże się, że snuta jest intryga, a ksi...

Kim była kobieta z najsłynniejszego na świecie portretu? Jakie koleje losu zetknęły ją z malarzem? Skąd na jej twarzy ten niezwykły tajemniczy uśmiech? Na te pytania próbuje odpowiedzieć w swej powieści Pierre La Mure. Dzieje Giocondy wplata umiejętnie w epicki opis barwnej epoki włoskiego renesansu, w czasy Leonarda da Vinci i Michała Anioła, Rodriga Borgii i Lodovica Sforzy, wspaniałych artystów i światłych despotów. Florencja za życia M...

Barwny opis stolicy świata, Paryża, w okresie tzw. "belle epoque", którą do dziś wspomina się z sentymentem i podziwem. "Clair de Lune" to historia najwybitniejszego przedstawiciela muzyki francuskiej na przełomie stuleci, Klaudiusza Debussy'ego. Artystów zawsze otaczała aura tajemniczości i niezwykłości. Ich zdolność dostrzegania w powszedniości zjawisk niepowszednich i umiejętność nadawania im takiego kształtu, by stały się dla ludzi źródłem ra...

Od razu skojarzył mi się jeden z moich ulubieńców: Don Kichote. Właściwie to cała książka składa się z moich ulubionych scen, ale w tej chwili do głowy przyszła mi ta, kiedy wysyła on swego giermka z listem do ukochanej, a sam postanawia "odchodzić od zmysłów". Tylko, że nie za bardzo wie, jak to się robi. Dlatego: "I pośpiesznie zrzuciwszy spodnie pozostał półnagi w koszuli. I zaraz, ni z tego, ni z owego, uczynił dwa skoki w pow...

Myślę, że za biblionetkę powinieneś zostać nagrodzony jakimś orderem z zakresu promocji kultury i czytelnictwa. Jest coś takiego? Chętnie zgłoszę Twoją kondydaturę:). A jeżeli się robi coś dla szerszej publiczności, to trzeba być przygotowanym na to, że bez ataków się nie obejdzie. Nie ma lekko. Przyjrzyj się biografii Edyty Górniak ;)

Lindsay Boxer, policjantka z wydziału zabójstw, dowiaduje się, że cierpi na białaczkę. Poddaje się leczeniu i kolejnym transfuzjom krwi. Jednocześnie zaczyna prowadzić dochodzenie w niezwykłej sprawie. Ktoś zabija młode pary w dzień, który powinien być ich najszczęśliwszym - w dzień ich ślubu! W walce z chorobą oraz w śledztwie pomagają jej jak zwykle trzy przyjaciółki. Jakby to było mało, okazuje się, że Linsay zaczyna być zakochana. Książka ...

Ja pamiętam, że jakoś wkrótce po odebraniu nagrody przez tę pisarkę, moja kuzynka dostała jej książkę za "bardzo dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie". Pamiętam, że książka ta miała niebieską okładkę i kilka lat nosiłam się z zamiarem pożyczenia jej. Nigdy go nie zrealizowałam. Twoja notka przypomniała mi o tym.

Czternaście lat po aresztowaniu. Rok 1991. Wdowa po Mao, Ciang Cing, ma siedemdziesiąt siedem lat. Oczekuje śmierci. Władze odkładają egzekucję tylko dlatego, że liczą na skruchę oskarżonej... Porywająca opowieść, w której autorka maluje portret legendarnej postaci żony Mao, jednej z najbardziej fascynujących kobiet dwudziestego wieku, opisuje jej pasję, zdradę i sposób na przetrwanie. [Wydawnictwo MUZA, 2001]

Zheng (pierwszy cesarz Chin Qin Shi Huangdi) nakazuje spalenie wszystkich dzieł pisanych, chcąc, po reformie imion i nazw, ukrócić wpływy uczonych. Wiosennej Róży nie udaje się temu przeszkodzić, ale ratuje najcenniejsze pozycje z biblioteki królewskiej. Poznawszy prawdę o ojcu Li Si, który okazuje się mordercą i złodziejem, porzuca dom rodzinny. Po różnych perypetiach odnajdują się ze Złotą Rybą. Postanawiają przygotować kopie ukrytych książek i...

Po śmierci króla Anguo władzę w państwie Qin obejmują kolejno Yiren, jego nieślubny syn, a następnie młodziutki Zheng, oficjalnie syn Yirena, a w rzeczywistości zrodzony ze związku Lu Buweia i jego ukochanej, tancerki Zhaoji. Pod rządami Zhenga, człowieka ambitnego, zdolnego, ale okrutnego, Qin przekształca się w potężne cesarstwo - Państwo Środka. Wspierany przez pierwszego ministra, przebiegłego prawnika Li Si, Zheng przeprowadza kluczowe refor...

Akcja powieści toczy się w Xianyang, stolicy królestwa Qin, w III wieku p.n.e., kiedy na drodze podbojów tworzyło się późniejsze imperium chińskie. Na tronie Qin zasiada stary król Zhong, który marzy o znalezieniu drogi do Wysp Nieśmiertelnych - legendarnego miejsca, gdzie śmierć nie ma dostępu. Hodowca koni Lu Buwei, człowiek o szlachetnym charakterze, staje się przypadkowym właścicielem talizmanu z nefrytu - czarnego gwiaździstego krążka, który...

Najpierw było opowiadanie, które potem Keyes rozbudował w powieść.

Epilog "Burzy" Szekspira, kiedy to Prosper zdejmuje maskę sceniczną i zwraca się wprost do widza, odzywając się jakoś tak: - Teraz czarami już nie władam (...) Jest wzruszające wyznanie, w którym przemawia do nas chyba sam autor, pozbawiony już immunitetu czarów i zdany na łaskę widzów uświadamia im, że to co widzieli przed chwilą to tylko "cuda kraina ułudy", on jest jedynie aktorem, a życie musi toczyć się dalej.

> (...) mam wrażenie, że w każdym zdaniu > wypowiadanym przez peję zawarty jest gniew > i agresja Choć przy wielu zespołach hip-hopowych to stwierdzenie jest prawdą, to ja przy Pei takiego wrażenia nie odnoszę; wręcz przeciwnie wydaje mi się, że jemu jest naprawdę szkoda tych wszystkich młodych ludzi z blokowisk, uwikłanych w jakieś agresywne wojenki, bez szans - jak im się zadaje - na normalne życie. I to IMHO odróżnia go od większości zal...

Znalazłam w katalogach BN i chyba nie będzie problemu z dotarciem do tej książki, była wydana w 1996 roku przez "Prószyński i S-ka", ma 265 stron, więc nie jest znowu taka krótka. Zastanawiam się, jak czytałeś ją w "Problemach", chyba w odcinkach...

Takie jest życie. Dobra literatura opisuje właśnie postaci niedoskonałe, szamoczące się ze sobą, tu naiwne, tam silne...Egipcjanin Sinuhe to po prostu człowiek. Książka świetna.

Doktor marzy o tym, aby napisać książkę poświęconą językom zwierząt. Problemem jednak okazuje się brak czasu, gdyż do Doktora wciąż przychodzą potrzebujące jego rady zwierzęta. Przyjaciele postanawiają pomóc Dolittle'owi - wspólnie obmyślają szalony plan, który pozwoli na realizację jego marzenia. [www.zielona-sowa.com.pl]

Początkowo doktor Dolittle pragnął tylko tak długo wystawiać na pokaz dwugłowe zwierzę, aby zapłacić marynarzowi za wynajęty statek, który rozbił się u wybrzeży Afryki. Jednak dzięki temu, że potrafił rozmawiać ze zwierzętami, kochał je i rozumiał, został dyrektorem cyrku, który zyskał ogromną sławę. Zanim jednak do tego doszło, doktor, wspomagany przez swoich czworonożnych przyjaciół, pomógł foce Zofiji uciec z cyrku pana Blossoma, a także założ...

Doktor Dolittle, w towarzystwie swego małego asystenta Tomasza Stubbinsa i nieodłącznych zwierząt, w tym papugi Polinezji, wyrusza na Wyspę Pajęczych Małp w poszukiwaniu zaginionego podróżnika, Wielkiej Strzały, syna Złotej Strzały. Na pełnym morzu podróżnicy stają oko w oko z burzą, a dzięki pomocy nieocenionych zwierząt docierają na poszukiwaną przez siebie pływającą wyspę. Doktor Dolittle uwalnia Wielką Strzałę, uwięzionego wraz z towarzyszami...

Jest to pierwsza z cyklu książek o doktorze Dolittle i jego przyjaciołach. Książki z tego cyklu były ulubioną lekturą mojego dzieciństwa (czyli na przełomie lat 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku). Do grona najważniejszych bohaterów, obok tytułowego doktora Dolittle, należą jego podopieczni i przyjaciele: papuga Polinezja, która nauczyła doktora mowy zwierząt, kaczka Dab-Dab, prosię Geb-Geb, małpka Czi-Czi, sowa Tu-Tu, pies Jip. Niez...

Po prostu przeczytaj, przekonaj się. Opowiadanie nie jest długie. Ja je czytałem na żółtych (a może różowych?) kartkach "Problemów", nie wiem, czy było wydane osobno albo w jakimś zbiorku. I już nawet nie pamiętam, kiedy (może koniec lat siedemdzisiątych?), więc niestety nie potrafię podać łatwej drogi dotarcia do niego. Może ktoś pomoże? Wiele utworów nie trzyma się pamięci, ten zapadł mi wyjątkowo głęboko. Technika nie odgrywa tu ż...