Książka: Egipcjanin Sinuhe

"Egipcjanin Sinuhe" jest moją ukochaną książką. Jest to baśń wspaniale osadzona w realiach Egiptu końca XVIII dynastii. Powieść wielowarstwowa: miłość, władza, tajemnica i przemijanie - najważniejsze problemy wielkiej literatury. Liczne odniesienia do współczesności (zderzenie starej kultury z chamskim totalitaryzmem, coś w rodzaju wojny pancernej w starożytności, nienawiści religijne i etniczne, manipulacje tymi emocjami; książka została wydana tuż po II wojnie światowej, w 1946). Wspaniałe uś...

Świetna pozycja dla tych, którzy czytając chcą się czegoś nauczyć, na przykład o starożytnych cywilizacjach, ich kulturze, sztuce, obyczajach... Niezwykłe jest i miejsce, i czas akcji, Egipt za panowania faraona Amenhotepa IV Echnatona to czas ogromnie burzliwy, czas zmian, kiedy "wszystko stoi na głowie, a ludzie chodzą do tyłu". I tak było w rzeczywistości, Echnaton chciał za wszelką cenę wprowadzić w skostniałą, niezmienną religię Egiptu własną wizję. Obalił starych bogów jako fałszywych ...

Dawno, dawno temu, w dzielnicy biedaków w Tebach żył lekarz imieniem Senmut i jego żona Kipa. Pomimo że już od dawna byli małżeństwem, nie mieli dzieci. Bogowie jednak byli dla nich łaskawi i oto pewnego dnia Kipa znalazła w Nilu łódeczkę z sitowia, w której płakał maleńki chłopczyk. Ucieszona przyniosła go do swojego domu, nadała mu imię Sinuhe i postanowiła wychować jak własne dziecko. Kiedy chłopiec podrósł, rodzice oddali go do świątyni Amona, aby tam uczył się zawodu lekarza. Niedoświadczon...

"Egipcjanin Sinuhe" to powieść historyczna, której głównym bohaterem jest lekarz egipski Sinhue, będący także narratorem opowiadającym o swoich losach. Losy te są burzliwe, pełne wrażeń i przygód, ale nie należą do najszczęśliwszych. Niemal cała akcja powieści toczy się w okresie panowania faraona Echnatona (XIV w. p.n.e.). Czasy te należały do niezwykle niespokojnych, gdyż uznawany za szalonego faraon pragnął nie władzy i krwawych podbojów, lecz pokoju, równości i dobra. Jego nowy bóg, Aton ...

Tytułowy lekarz przeżywa swoje życie w starożytnym Egipcie i "okolicach". Daje się porwać nurtowi przemian w państwie faraonów, wciągnąć w liczne wojny, przegnać po znacznym kawałku świata. Niezwykle trudno jest "Egipcjanina Sinuhe" jakkolwiek zaszufladkować. Początek opisujący dzieciństwo i młodość przypomina powiastkę z morałem, następnie zmienia się w powieść awanturniczą (nasuwającą mi skojarzenia z "Rękopisem znalezionym w Saragossie"), by wreszcie skończyć jako pretekst do traktatu spo...

Do książki tej wracałam kilka razy. Kiedy czytałam ją po raz pierwszy, była dla mnie po prostu książką historyczno-przygodową. Umiejscowienie akcji w starożytnym Egipcie i na Bliskim Wschodzie kusiło egzotyką... Przeczytałam ją jednym tchem. Jednak przy kolejnych powrotach do niej ukazywało się stopniowo jej inne oblicze - stała się opowieścią o człowieku, który, zapatrzony w barwne fajerwerki swojej rzeczywistości, godził się na utratę czegoś najcenniejszego - najpierw miłości rodziców, potem m...

Chciałbym podziękować BiblioNETkowiczom, a przede wszystkim Lykosowi, za zarekomendowanie mi tej książki. Od czasu „Władcy Pierścieni” (czyli od jakiś piętnastu-szesnastu lat) nie czytałem tak urzekającej, pięknej i mądrej powieści, jak właśnie „Egipcjanin Sinuhe”. Chciałbym teraz króciutko podzielić się moimi odczuciami po jej lekturze. Spodobał mi się styl i język – niewymuszony, prosty, nawiązujący do stylistyki świadectwa, biografii, a jednocześnie niezbędny, jakby konieczny. Pewnie moż...

"Egipcjanin Sinuhe" jest niezwykłą historią niebanalnej osobowości, osadzoną w realiach starożytnego Egiptu w czasach panowania faraona Echnatona (a zatem jednym z ciekawszych okresów historii kraju). Za pośrednictwem tytułowego bohatera poznajemy barwny, tajemniczy świat, pełen intryg i przeciwieństw. Przenosimy się w różne miejsca, począwszy od mrocznego warsztatu balsamiarzy, poprzez świątynię-dom rozpusty, kreteńskie „labirynty”, skończywszy na pałacu faraona w Achetaton czy posiadłości król...

A ja powiem tak: "Egipcjanin Sinuhe" to powieść nie do pominięcia. I nie chodzi tu o odtworzenie historii (chociaż być może znajdą się ludzie, którzy dyskutować o wierności przeszłości Egiptu zechcą i nikt na to nic nie poradzi), a raczej o postać biedaka, który, po latach pracy nie tylko nad sobą, osiągnął zaszczyt otworzenia czaszki faraona. A później spadł na samo dno. Z własnej zresztą woli. A dno w starożytnym Egipcie leżało znacznie niżej niż nasze. Wierzcie mi. Jeśli dodać do tego, że czł...

Najsłynniejsza powieść historyczna Waltariego.


Sinuhe, jako królewski trepanator związany z najwybitniejszymi osobistościami epoki faraona Amenofisa IV (Echnatona), zostaje wmieszany w ówczesne wydarzenia i intrygi. Ciesząc się bezgranicznym zaufaniem władcy "doliny Nilu", przemierza w misji Syrię, Babilonię, Kretę i kraj Hatti, przeżywa wojny i prześladowania, kocha i nienawidzi, by wreszcie u schyłku życia poznać straszliwą tajemnicę związaną ze swymi narodzinami i odkryć własne przeznaczenie, które nie mogło się wypełnić skutkiem przedziwnych zrządzeń losu.


Wydanie luksusowe - twarda okładka, uszlachetnienia, ponadczasowy design.


[Wydawnictwo Książnica, 2021]

- Doprawdy, jesteś szalony i pewnie nie widziałeś nic w życiu, lecz wzrosłeś zakutany w worku. Bo człowiek nie może żyć, jeśli nie czuje się lepszy od innego człowieka, i nie ma człowieka tak nędznego, żeby pod jakimś względem nie mógł się czuć lepszy od drugiego. Jeden dumny jest ze zręczności swoich rąk, inny z siły swoich barków, złodziej dumny jest ze swej chytrości, sędzia z mądrości, chciwiec z oszczędności, żona ze swej cnoty, a ladacznica z wyzbytej przesądów natury. I nic nie sprawia cz...

Senmut, którego nazywałem ojcem, był lekarzem biedaków w Tebach. Kipa, którą nazywałem matką, była jego żoną. Dzieci nie mieli. Dopiero w starości przybrali mnie za syna. Kipa nazwała mnie Sinuhe, imieniem z baśni, bo jej zdaniem przyszedłem do niej uciekając przed niebezpieczeństwami, jak ów baśniowy Sinuhe, który przypadkiem podsłuchał straszliwą tajemnicę faraona i który potem uciekł i żył przez wiele lat, doświadczając rozmaitych przygód w obcych krajach... Kapłani Amona mówią, że imię człow...

Do tej książki zabierałam się kilka lat... Wreszcie dorosłam do jej pięknego języka, do wiadomości historycznych, do niezwykłych przygód głównego bohatera. Polecam ją wszystkim, którzy lubią "zatopić się" w klimacie starożytnego Egiptu. Niebywała, jak na dzisiejsze czasy, filozofia życia bohaterów tej powieści, a jednocześnie ponadczasowość ich rozumowania i postępowania sprawiają, że czytelnik zapomina, jak wielki przedział czasu go od nich dzieli.