Książka: Mistrz i Małgorzata

W gruncie rzeczy nie jest tak trudno napisać recenzję - wystarczy mieć choćby niewielką wiedzę na dany temat, odrobinę tego, co zwą pisarskim polotem i świadomość własnych upodobań. Więc nie jest to takie trudne :). Ale odnieść się do dzieła pokroju "Mistrza i Małgorzaty"? O, to już wymaga dużo większych kompetencji: należy głębiej przeanalizować treść, przesłanie, metaforyczny sens utworu, znać życie autora i rosyjskie realia z I poł XX w., trzeba mieć także... odwagę, bo staje się twarzą w twa...

Bez żadnych wątpliwości stwierdzić mogę, że Bułhakow wielkim poetą był. „Mistrz i Małgorzata” traci wielu czytelników z racji umieszczania jej na jednej półce obok „Chłopów”, „Dziadów” i innych nie lubianych lektur szkolnych. A szkoda, bo jest (nie)zwyczajnie... wybitna. Michaił Bułhakow w jednej z rosyjskich gazet parę dni po jego śmierci został nazwany pisarzem „bardzo wielkiego talentu i wspaniałego kunsztu”. I trudno temu zaprzeczyć, bo mało który twórca tak trwale wpisał się do czołówki ...

Moskwa (głównie i przede wszystkim) lat trzydziestych XX wieku. Na skwerze przy Patriarszych Prudach do rozmowy dwóch literatów przyłącza się diabeł. Przepowiada rychłą śmierć sekretarza Massolitu, opowiada o Piłacie i Jezusie… Szatan (występujący zwykle jako Woland), a jeszcze bardziej jego świta (Behemot), inicjują najrozmaitsze dziwne i niesamowite wydarzenia, wikłają ludzi w poważne problemy, ale ostatecznie okazuje się, że nie taki diabeł straszny, jak go malują i nawet staje się – w pew...

Tę książkę można, a nawet trzeba nazwać arcydziełem. Michaił Bułhakow poświęcił jej ponad 12 lat życia. Jest to książka bogata w szczegóły, emocje, strach i podniecenie. Czytając ją, nie mogłam doczekać się kolejnych wydarzeń i rozdziałów. Nie bez powodu powieść "Mistrz i Małgorzata" zajmuje pierwsze miejsca w rankingach na najlepsze książki. Jest ona dopracowana w każdym calu. Książka zaczyna się rozmową dwóch poetów-literatów. Jeden jest dużo młodszy od drugiego i stara się uczyć od dośw...

Przedzierając się przez gąszcz książek, szukamy takiej literatury, która najbardziej nam odpowiada, przemawia do nas – szukamy czegoś dla siebie. Lecz, jak wiadomo: ilu ludzi, tyle opinii – nie można dogodzić wszystkim. Coś, co dla nas jest prawdziwym dziełem sztuki, dla kogoś innego może być niewiele wartą pozycją. Jest jednak książka, która zawsze fascynowała i która na pewno będzie się podobać kolejnym pokoleniom, bowiem o "Mistrzu i Małgorzacie" Michała Bułhakowa nie słyszałam jeszcze żadnej...

Domyślam się, że niektórzy widząc kolejną opinię, tekst, recenzję poświęconą tej książce, odwracają wzrok albo zaczynają ziewać ze znudzenia. W końcu można sobie zadać pytanie: Po co właściwie o niej pisać, skoro wszystko zostało już powiedziane? Odpowiedzi dokładnej nie udzielę. Ot, po prostu przeczytałem, więc postanowiłem wyrazić, co myślę na temat tego dzieła. Poza tym, dobrze jest opowiedzieć się po którejś ze stron. "Mistrz i Małgorzata" ma bowiem wprawdzie wielu zwolenników, ale nie braku...

Wydania Biblioteki Narodowej to jedne z najlepszych wydań literatury pięknej w Polsce. Przynajmniej w teorii. Komentarz jest fachowy, a ewentualny przekład dokładny i nierzadko piękny. „Mistrza i Małgorzatę” w tej serii (Biblioteka Narodowa, seria II, nr. 229) tłumaczyli: Irena Lewandowska i Witold Dąbrowski, czyli śmietanka polskich tłumaczy z języka rosyjskiego. Wstęp napisał Andrzej Drawicz, zaś przypisami opatrzył Grzegorz Przebinda. Sam Bułhakow pisał tę powieść kilkanaście lat i miało to b...

"Mistrz i Małgorzata", najwybitniejsza powieść Bułhakowa, to utwór manichejski, ukazujący ścieranie się w świecie przedstawionym dwóch pierwiastków etycznych - dobra i zła. Ukazuje to pisarz na dwóch płaszczyznach - fantastycznej (wątek Jeszui i Wolanda) i realistycznej - Moskwy lat trzydziestych XX wieku, która staje się symbolem całego Związku Radzieckiego lub systemu totalitarnego. Najcenniejsze - moim zdaniem - jest to, że można tę powieść czytać i interpretować na wiele sposobów. Jest to bo...

"Mistrz i Małorzata" to niewątpliwie światowy bestseller. Książka podejmuje problem dobra i zła. Nawiązuje do "Fausta" Goethego. Opowiada o dobrym szatanie i złej rzeczywistości. Współczesny świat Bułhakow opisał szyderczo i bez skrupułów. Ukazując dziwactwa chorego systemu w Rosji. Mieszanie dwu płaszczyzn: realnej i fantastycznej, w której możemy się spotkać chociażby z latającym kotem czy świtą Wolanda, niezwykle intryguje. Mieszanie się różnych przestrzeni wprowadza czytelnika w czasy Chr...

"Krzysztof Tur uzupełnił swój przekład fragmentami wczesnych wersji powieści: przypominają one pierwotny zamysł autorski, jeszcze nieskrępowany cenzurą i »zawierają wartości, które wyparowały z wersji ostatecznej«. Nikt z jego poprzedników o takie zestawienie się nie pokusił, jest to więc w jego książce niewątpliwa nowość. Poszerzyć wiedzę o pisarzu i jego epoce pozwalają obszerne, erudycyjne przypisy, a także towarzyszące im ciekawe, mało znane ilustracje. Wyjaśnia też komentator realia sowieckiej epoki, zawarte w powieści motywy demonologiczne i filozoficzną koncepcję szatana u Bułgakowa. Porównanie propozycji translatorskiej Krzysztofa Tura z poprzednimi przekładami »Mistrza i Małgorzaty« pozwala na konstatację, że najnowszy przekład jest bliższy semantycznie oryginałowi. (...) Odważył się też przywrócić rosyjską wersję nazwiska pisarza »Bułgakow«, co jest zgodne z logiką, choć w Polsce przyjęła się od lat ukrainizowana jego pisownia. (...) Duża wartość poznawcza, znakomita forma edytorska i odmienny niż dawne przekład".

Prof. zw. dr hab. Alicja Wołodźko-Butkiewicz


"Krzysztof Tur, nazwany przez ks. Jana Twardowskiego wielkim artystą, od lat poświęcił swoje twórcze życie prawdziwej pasji - Michałowi Bułgakowowi. Zaczął od tłumaczenia rękopisów, które nie znalazły się w »Mistrzu i Małgorzacie«: »Czarnego maga«, »Wielkiego kanclerza« i »Księcia ciemności«, a także opowiadań i dramatów. Okazało się to wstępem do przekładu samej powieści. Nie jest to kolejne tłumaczenie »Mistrza i Małgorzaty«! To zwieńczenie wielu lat pracy człowieka w równej mierze utalentowanego, co zafascynowanego życiem i twórczością Bułgakowa. Rezultat musiał okazać się najwyższej miary. Otrzymaliśmy kongenialny przekład i zapis wieloletnich przemyśleń nad jedną z najważniejszych książek naszych czasów".

Waldemar Smaszcz, krytyk literacki


[Fundacja Sąsiedzi, 2016]

Książka, którą powinien przeczytać każdy; kwintesencja tego, czym jest dobra powieść. Zabawna, ciekawa historia, napisana świetnym językiem, obfitująca w wiele nawiązań, zarówno literackich, jak i pozaliterackich. Całkiem słusznie uważana jest za najlepszą powieść XX wieku. Za jedyny mały mankament uznałem to, że wszystkich wątków, powiązanych co prawda, lecz trochę też od siebie niezależnych, jest tak dużo, iż pod koniec trochę pogubiłem się już w tych wszystkich bohaterach i nazwiskach; straci...

Miasta – wielkie skupiska ludzi, wspaniałe aglomeracje, w których kwitnie życie – świadkowie narodzin, miłości, problemów dnia codziennego i śmierci. Azyle szukających lepszego losu i więzienia zapracowanych. Przystanki na turystycznych szlakach i miejsca egzystencji milionów ludzi. Jednym słowem, twory hybrydowe i często wielokulturowe. Wśród literackich miast wyraźnie wyróżnia się Moskwa z „Mistrza i Małgorzaty”. Rosyjska stolica jest w dziele Bułhakowa najważniejsza – to na Patriarszych P...

Miła Czytelniczko, Miły Mamucie, Miły Czytelniku! Przypomnij sobie: „Matrix”, początek, gdy oglądałeś pierwszy raz. Rozróba, typowa w filmach akcji, kryminalnych, sensacyjnych. Są w niej dziwne wtręty: jedna dziewczyna dokopuje czterem uzbrojonym policjantom, skacząc po ścianach; tak niewiarygodne, że co najmniej głupawe. Potem ciocia Carrie-Ann wieje co sił w nogach, skacze przez ulicę na drugi dach; ścigający ją agent też. Oj, dystans ze 20 metrów, więc owo fruwanie to eskalacja bzdurnej ni...