Nowości: Ostatni dzień na Ziemi, Cudze słowa, Wanna z kolumnadą
Zaloguj się
Aby zalogować się należy podać login.
Aby zalogować się należy podać hasło.
I ja sie wpasowałam w akcję, bo właśnie czytam książki z serii Kot, który.... Przeczytałam Kot, który się włączał i wyłączał Kot, który bawił się w listonosza Kot, który znał Szekspira a teraz czytam Kot, który nie polubił czerwieni Kolejność jak się trafi :)
Jędruś ma dopiero siedem lat, ale już jest groźnym kapitanem. Wraz z niesforną kompanią piratów pokonuje stuzębnego smoka, przechytrza czarownika Brudasa i zaprzyjaźnia się z królewną Barbatką. Jędruś kocha przygody, ale jest przecież tylko małym chłopcem – dlatego po wielu dalekich wyprawach z radością zawija do portu, w którym czeka na niego mama. [Literatura, 2010]
Przypadkiem "wpasowałam się" w akcję. Czytam właśnie Człowiek, który zapomniał swego nazwiska. Widać, że to przedwojenne dzieło, ale to ma swój urok. A intryga? Jeszcze nie wiem, bo trochę mi zostało. Na razie do rzeczy, całkiem wciągająca.
Nowa powieść autora bestsellerów nr 1 „New York Timesa”. Alex Delaware, najsłynniejszy psycholog dziecięcy w literaturze, wobec zagadki kryjącej się za najbardziej zaskakującymi i najbardziej brutalnymi zabójstwami, jakie widziało Los Angeles. Miejsce zbrodni wygląda makabrycznie. Jedno spojrzenie na mieszkanie ofiary zamienione w rzeźnię skłania porucznika Sturgisa do wezwania Alexa Delaware. Ale nawet wybitny psycholog nie może zrozumie...
Temperance Brennan zostaje wezwana do Montrealu, gdzie znaleziono zwłoki ortodoksyjnego Żyda. Ma zbadać, czy ofiara popełniła samobójstwo, czy też została zamordowana. Podczas oględzin miejsca zwłok nieznajomy wsuwa do kieszeni pani antropolog tajemnicze zdjęcie szkieletu, sugerując, że to ono stanowi klucz do rozwiązania zagadki. Tempe szybko odkrywa, że widoczne na fotografii kości zostały odkryte podczas wykopalisk archeologicznych. Dowiadu...
No to kto następny ;)?
Jest już u mnie. Czytam.
W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia Wiktor Osiatyński, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Central European University w Budapeszcie, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego i historii doktryn polityczno-prawnych, wykładowca akademicki, feminista, pisarz i alkoholik, podczas pobytu w USA poddał się leczeniu odwykowemu w ośrodku, który nazywa Farmą. „Rehab” nie jest pamiętnikiem; bohaterem książki – napisan...
A ja właśnie skończyłam Siostra i zabieram się za Potem
4 - Ciągłe ryzyko 5 - Kropla Bursztynu 4,5 - Jeźdźcy z Kamieńca 4,5 - Dom Bólu 4,5 - Kawałek cienia 4,5 - Smocze drogi 5 - Mniejsze i większe grzechy 5 - Pawie pióro 4,5 - Trochę zrozumienia
Ja jestem już w połowie "Uśpionego morderstwa" Agathy Christie :) Książka super, a że spadł właśnie śnieg, myślę, że był to idealny wybór :)
Kiedyś szukałaś książek o Birmie, a tu jest film:http://www.piecsmakow.pl/index.php/pl/powrot-do-birmy "Pierwszy w dziejach film nakręcony w Birmie. Autobiograficzna, paradokumentalna, zrealizowana wyłącznie z udziałem niezawodowych aktorów, opowieść o Birmie w momencie politycznego i społecznego przełomu: pierwszych wolnych wyborów w 2010 roku."
Poniedziałek? To brzmi... zachęcająco. "Jaki poniedziałek, taki cały tydzień" - mawiają niektórzy. Byłbym za:) Wszystko zależy od tego kto, kiedy i gdzie. Z ustaleń w wątku widzę, że jednak może nie być nas za dużo, ale jak chcecie możemy spotkać się.
Popieram w całej rozciągłości. Mam wszystkie, wielokrotnie przeczytane książki Kat Martin, a tej... jakoś nie mogę skończyć czytać. W międzyczasie przeczytałam wiele innych. No cóż. Czasami zdarza się, że autorce spod pióra wyjdzie jakaś słabizna, ale miejmy nadzieję, że kolejna, zatrze wrażenie jakie pozostawiła ta książka.
Lady Emily poślubiła miłość swego życia, hrabiego Folbroke, z nadzieją, że wybranek z czasem ją pokocha. Hrabia już po trzech miesiącach wspólnego życia opuścił wiejski majątek i przeniósł się do Londynu. Emily znosiła z godnością ten afront, ale po trzech latach uznała, że ma dość! Chce odzyskać męża i postarać się o dziecko, bo w przeciwnym razie posiadłość przejdzie w ręce kuzyna. Emily odnajduje męża i odkrywa, że stracił wzrok. Zrezygnowa...
Aktualizuję Motylą Listę, a przy okazji, gdzie Motylek jest? Ostatnio widziano go u Ćpuna. Pofrunął dalej? 1. Akrim Akrim 2. Biegnąca z wilkami Biegnąca z wilkami 3. andapka andapka 4. ćpun ćpun 5. policzdobraczas policzdobraczas 6. Madii Madii 7. chaberek1981 chaberek1981 8. little_angel_ little_angel_ 9). Agis http://w.biblionetka.pl/user.aspx?id=7273 10) Zbójnica Zbójnica 11) Wiridiana Wiridiana 12) Agulina nieopierzona ...
To co z tym poniedziałkiem? Są chętni?
"Tylko Beatrycze" nie jest powieścią. Czytelnik nie znajdzie tu ani jednego zdania autorskiej relacji. W tej powieści nic się nie dzieje, wszystko się już stało. Nie wiadomo przy tym, co się stało naprawdę. Przebieg wypadków jest dopiero przedmiotem dochodzenia i właśnie z zapisu owego dochodzenia powstaje... ...Powieść Parnickiego - a raczej nie powieść, lecz wielki dialog - jest labiryntem myślowym, wielopiętrowym, zgmatwanym wszerz i w głąb...
Ja natomiast zabieram się za książkę "Kolekcjoner" Alex Kava.
Lektura krótkich opowiadań, felietonów i obrazków, które gromadzi niniejsza książka, stanowi dopełnienie naszej wiedzy o dorobku Gojawiczyńskiej... Ciepły, serdeczny stosunek do otaczających ludzi i spraw, mądry, kobiecy empiryzm, rodzaj reakcji - wyraźnie emocjonalny, typ świadomości społecznej - wybitnie demokratyczny, niechętny wszystkiemu, co elitarne, pretensjonalne i wykrygowane, a także uniżone i kłaniające się, sentyment do ludzi pracy i ...
- Błyskawica Piosenka o poecie - Początek poezji - Zakon - Na pokój i na wojnę - Prośba - Piosenka o poecie - List do nieznanego poety - Świadectwo - Na odwrocie starego wiersza - * * * (Mój szerokostopy mózg...) - Gdy pies księżyca - Pięć zdań o włosach - Rękopis - Słowa do piosenki na ostatni dzień roku - Piosenka o poecie II - Próba ostatniego wiersza - Więcej niż słowa - Piosenka z najwyższej wieży Róże - Na im...
Po wprowadzeniu czytelników w świat jazzu i przestępczości zorganizowanej Igort tym razem zdecydował się podarować nam niezapomniany reportaż komiksowy zawieszony między przeszłością a teraźniejszością – „Dzienniki ukraińskie”, które stanowią pierwszą część dyptyku poświęconego krajom dawnego Związku Radzieckiego. Autor spędził niemalże dwa lata na Ukrainie i w Rosji, cierpliwie zbierając słowa świadków, którzy przeżyli przerażającą historię a...
Rok 1940. Triumfalne fanfary głoszą chwałę "Tysiącletniej Rzeszy". Państwo Hitlera osiąga szczyt potęgi. Czy znajdzie się siła, zdolna powstrzymać rozpędzoną machinę wojenną? Mijają trzy lata... I wreszcie styczeń 1943 roku. Nad brzegami Wołgi niedobitki 300-tysięcznej armii Paulusa przeżywają gorycz klęski. O wielu zakulisowych wydarzeniach tych właśnie lat opowiadają "Fanfary i werble". Jest to barwny, trzymający w napięciu reportaż dokument...
Skończyłam Tatusiu, proszę nie i jestem przerażona swoją reakcją. Wychowano mnie w najwyższym szacunku do życia i przeświadczeniu, że jest najwyższą wartością, a tu bez wahania skazałabym "to coś" na karę śmierci.
Plan zniszczenia najdoskonalszych robotów na Ziemi postępuje i niebawem dobiegnie końca. Podobnie jak cała seria, która i w tym tomie nie zwalnia tempa. Autorzy ponownie zaglądają w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, a fabuła, dając odpowiedzi na niektóre pytania, nadal pozostawia wiele niewiadomych. Kim jest Pluto? Kochającym wszelkie żywe stworzenia geniuszem czy może największą bronią masowej zagłady jaka kiedykolwiek powstała? A Bora? ...
Może "Rok 1984"?
Ja nie zmieniłam, ale wiem, że zmieniła mayelka, więc gdyby ktoś coś, to ścigać mnie na fb. ;)
Oczywiście dołączam, jak co roku. :)
Wyjątkowo poruszająca książka. Autorka w zaskakujący sposób ukazuje brak tolerancji wśród młodzieży. Każdego dnia na naszych oczach dyskryminuje się albo zabija ludzi z powodu ich odmienności. Życie szybko zweryfikuje takie postępowanie, a nienawiść zrodzi tylko nienawiść. [Oficyna Wydawnicza Foka, 2010]
Kawał dobrej książki sensacyjnej czy też thillera politycznego, do których przyzwyczaił mnie pan Forsyth. Książkę czyta się przyjemnie, pisana starym dobrym reporterskim stylem autora z dużą ilością różnego rodzaju wstawek i ciekawostek o świecie terroryzmu arabskiego i świecie islamu, szczególnie dla kogoś, dla kogo jest to zupełnie obce a wiedza niewielka. Niektóre fragmenty wyglądały jak żywcem przepisane z encyklopedii bądź różnego rodzaju a...
Użytkownicy polecają:
Dodany: 09.05.2024 12:03
Autor: dot59
Obecność w okolicy budki książkowymiennej wyraźnie zwiększa szanse odkrycia lektury, na jaką człowiek pewnie nigdzie indziej by nie trafił. To znaczy, (...)
Dodany: 02.04.2024 21:51
Autor: fugare
Fantastyka naukowa to nie był nigdy mój ulubiony gatunek literacki, filmowy zresztą też nie, ale bardzo dobrze przechowałam, a nawet pielęgnuję pewne (...)
Dodany: 20.01.2024 09:11
Autor: zielkowiak
Humboldt – to dopiero był gość! Gdyby zaproponował mi udział w jednej ze swoich wypraw, rzuciłabym wszystko i pojechała. To temu człowiekowi zawdzi (...)
Dodany: 14.01.2024 08:08
Ależ to była lektura! I nie dlatego tak mówię, że na punkcie literatury z PRL w tytule mam lekkiego bzika (a mam go, bo stwierdziwszy, że pokaźna częś (...)
Dodany: 28.11.2023 15:10
Generalnie ani kryminał retro, ani kryminał cokolwiek humorystyczny nie wzbudzają we mnie automatycznej chęci natychmiastowego przeczytania, a jeśli s (...)
Redakcja poleca:
Dodany: 24.05.2024 10:18
Autor: Meszuge
Czytałem tę książkę (oraz kilka innych tegoż autora, z sierżantem Chanem w roli głównej) pod koniec lat siedemdziesiątych, może na początku osiemdzies (...)
Dodany: 22.05.2024 22:43
Podobno Truman Capote powiedział, że „być w Wenecji, to jakby zjeść całe pudełko czekoladek z likierem naraz”. Nie wiem. Wciąż obce są mi oba te doświ (...)
Dodany: 19.05.2024 11:11
Tytuł dziwny, bo „reina roja” to po hiszpańsku właśnie „czerwona królowa”. Jakaś nowa moda czy maniera na powtarzanie tytułu w różnych językach? To za (...)
Dodany: 13.05.2024 10:25
Francuska sowietolożka Françoise Thom napisała gigantyczną (prawie tysiąc stron) biografię Ławrientija Pawłowicza Berii, radzieckiego działacza komuni (...)
Dodany: 10.05.2024 09:48
Mam pewne szczególne powody, by interesować się Stefanem Banachem, planowałem nawet o tych swoich sentymentach napisać, ale ostatecznie zrezygnowałem. (...)