Pokaż:
wszystkie gatunki i kategorie
Redakcja BiblioNETki poleca teksty, które są najlepiej napisane - lub prezentują interesujące zdanie na temat omawianej książki - lub omawiają nieznaną a godną polecenia pozycję.
RSS
Jest pewien fragment w „Dzikich detektywach”, w którym Amadeo Salvatierra na bez mała trzech stronach wymienia imiona oraz nazwiska prozaików i poetów, znalezionych w Wykazie Członków Awangardy, czasami przerywając odczytywanie katalogu charakterystycznymi dla zamroczenia alkoholem dygresjami. Stary pisarz zaczyna wywód w sposób następujący: „Miałem swój jedyny egzemplarz «Caborki» pod pachą, a w lewej ręce «Actual Nº1», w prawej zaś szklaneczkę z mezcalem Samobójcy i popijając czytałem im kawał...
5, 10, 15, 20, 25 itd. – czy to liczby magiczne, czy przeklęte? Zastanawiają się nad tym mieszkańcy hiszpańskiego miasta Vitoria. Przedstawiciele kolejnych roczników zostają wybierani przez seryjnego mordercę. Wygląda na to, że w stolicy kraju Basków trwa loteria, w której nikt nie chce zgarnąć głównej nagrody.
„Kiedy ktoś, kto zaczyna seryjnie zabijać, jest pieprzonym geniuszem, pozostaje ci jedynie się modlić, żeby po zwolnieniu blokady w kasecie maszyny losującej nie została wybrana twoja ...
Dodany: 2021-03-25
|
Autor: Louri
Niespodziewanie "Święto Kozła" okazało się najlepszą książką Vargasa Llosy, jaką do tej pory czytałem. Mimo podobnej tematyki, szczęśliwie nie było powieścią sensacyjną, jak sławna "Ciudad Trujillo" Wydrzyńskiego, lecz literaturą psychologiczną wysokich lotów. To anatomia charyzmy dyktatora, to analiza choroby władzy, czyli paranoi. Ale także studium osobowości autorytarnej, podporządkowania, strachu i fascynacji złem, które przecież tylko "pragnie wspólnego dobra". Jest nawet analogiem do dzisi...
Mario Vargas Llosa... Można by było o nim napisać wiele epitetów. Ostatni Pisarz - jedno z takich sformułowań na przykład, oczywiście na wyrost, przyszło mi do głowy... Llosa to pisarz z zamierzchłej epoki boomu na literaturę iberoamerykańską z przełomu lat 60. i 70., kiedy tworzyli nie tylko on, ale np. Asturias, Marquez, Cortazar czy Fuentes. Epoka jeszcze, jak się okazuje, może być wskrzeszana lub na chwilę reanimowana.
Llosa, wracając do lat 50. XX wieku, umieszcza akcję "Burzliwych czas...
Joachim Lelewel, polski historyk i XIX-wieczny działacz na rzecz odzyskania utraconej kosztem trzech zaborców niepodległości Polski, napisał pracę z dziedziny komparatystyki historycznej, w której porównywał koleje dziejów potężnej ongiś, rozebranej między sąsiadów Rzeczypospolitej i chylącego się ku upadkowi imperium Królestwa Hiszpanii, które, choć władało licznymi rozsianymi po świecie koloniami, było już tylko bladym cieniem minionej przebrzmiałej świetności. W swojej pracy Lelewel wykazywał...
Dodany: 2020-06-04
|
Autor: Meszuge
Może wydać się to nieco dziwne, ale w tym momencie życia takiej właśnie opowieści potrzebowałem. Na to zjawisko zwracałem uwagę już wcześniej – moja ocena książki zależy w pewnej mierze od tego, co ostatnio czytałem, co mi się przejadło, co znudziło, na jaką zmianę czekałem, na jaką miałem nadzieję. I tym razem prawie idealnie się udało.
Gianna Verelli i jej brat Carlo wychowali się w Barcelonie, ale korzenie ich rodziny sięgają do Włoch. Gianna ma pewne problemy osobiste (niechciana ciąża z ...
Dodany: 2020-01-02
|
Autor: Louri
Przybyszewski powiedział ongi "Norma to głupota, degeneracja to geniusz" - i wybitna powieść Jose Donoso "Plugawy ptak nocy" zdaje się świetnie korespondować z tą sentencją. Jest ona apoteozą potworności, zniekształcenia, turpistyczną fantasmagorią, gdzie nawet nieliniowość - specyficzna cykliczność - zdarzeń zakłóca na równi z rozbuchanymi opisami wynaturzeń prostą percepcję tego, czego oczekiwać zwykliśmy od pojęć piękna, dobra, harmonii, szczęścia itd. Bowiem:
"(...)jedyne stworzenie norm...
Kiedy niedawno recenzowałem "Judasza" Amosa Oza, nawiązałem w swoim tekście do postaci Simona Bolívara, bohatera walk o niepodległość krajów Ameryki Południowej. Zestawiłem w niej jego postawę z kolejami losu Szealtiela Abrabanela, który na kartach powieści Oza usilnie zabiegał o izraelsko-arabskie porozumienie. Niejako w kontynuacji tamtego wątku chciałbym teraz napisać kilka słów o powieści Gabriela Garcii Marqueza "Generał w labiryncie", poświęconej legendarnemu "El Libertadorowi". Nie tak gł...
Recenzentka: Kinga Młynarska (autorka bloga Daj Przeczytać)
Każda rodzina ma lepsze i gorsze chwile. Spotkania rodzinne często są przykrym obowiązkiem. Podobnie rzecz się ma z Fernandem, narratorem pierwszej opublikowanej w Polsce książki Alejandra Palomasa. Już sama myśl o wspólnej kolacji sylwestrowej wywołuje u niego dreszcze. Bohater wie, że spotkanie matki, wujka i sióstr grozi niekontrolowanym wybuchem wielkiej bomby emocjonalnej. Jego niepokój wzrasta, gdy przypomina sobie, że od k...
Dodany: 2017-05-09
|
Autor: adas
Życie nie jest sprawiedliwe. Także literackie, oczywiście. Coś o tym mógłby powiedzieć Eduardo Mendoza, pisarz zasłużony, od dekad wydawany i nagradzany, który większą estymą zaczął się cieszyć – przynajmniej w Polsce – dopiero po wydaniu "Przygody fryzjera damskiego", chronologicznie trzeciej części cyklu pastiszowych kryminałów o Barcelonie. W ten sposób jego znakiem rozpoznawczym stała się twórczość, jak domniemywam, poboczna, w założeniu "mniej ważna". Nie ma co ukrywać, sam wpadłem w tę puł...
Recenzent: Olaf Pajączkowski
Zauważyłem, że połowę swych recenzji zaczynam od słów „przyznam szczerze”, więc, by kontynuować tę tradycję – znów przyznaję szczerze i bez bicia, że choć nazwisko Carlosa Fuentesa nie jest mi obce, to jeszcze miesiąc temu nie znałem jego utworów. Był to pisarz, o którym sporo słyszałem, ale jakoś ciągle odkładałem moment zanurzenia się w jego twórczości na później (wszakże w kolejce „stało” – i „stoi” dalej – wiele zaległych pozycji, z którymi też od dawna mi...
Zabrali nas kiedyś ciężarówkami na poligon wojskowy. Mocne słowa, bo dla nas to była zwykła, nieciekawa łąka na totalnym zadupiu, nie poligon. Trawa po pas, rzęsisty deszcz, a oni każą nam się czołgać: w hełmach, z kałachem i całym tym przestarzałym szmelcem. Łączą nas w pary i kolega ma odgrywać rolę rannego na polu bitwy kompana, którego ja muszę ciągnąć za szelki za sobą. Sam ledwo ruszam giczołami, nocnik zsuwa mi się na oczy, a oni oczekują ode mnie, że będę dodatkowo holował ważące ponad s...
Dodany: 2015-11-28
|
Autor: kj
Są książki, na które czekamy z niecierpliwością i takie, które z różnych względów omijamy szerokim łukiem. Ale bywają również takie, o których nigdy wcześniej nie słyszeliśmy i wpadamy na nie całkiem przypadkiem. Tak się składa, że „Księga portali” jest dla mnie jedną z tych ostatnich.
Przyznaję bez ogródek – ta historia mnie urzekła. A cóż w niej jest takiego? Przede wszystkim porywający obraz świata; to wspaniałe uniwersum – niezwykle szerokie i literacko dopieszczone. Postaci barwne i żywe...
Recenzent: Jakub Janik
Ostatnimi laty rodzimi wydawcy odkrywają coraz to nowe obszary literackie – zarówno w sensie geograficznym, jak i tematycznym. W tej pierwszej kategorii wysoko plasują się dzieła autorów z Półwyspu Iberyjskiego. W tej drugiej – powieści oparte na faktach. „Plany na przyszłość” łączą w sobie oba zjawiska.
Książka urodzonego w Barcelonie autora traktuje o nietypowym życiu katalońskiego geniusza matematycznego – Ferrana Sunyera. Czytelnik podąża za tokiem narracji o...
Czy można zakochać się w kimś, kogo się nigdy nie widziało? Co więcej - w kimś, kto ukrywa się przed nami i każe się szukać? Zakochać się tak, że ludzie postronni uważają nas za szalonych? Zatracić się w tym zakochaniu tak bardzo, że świat przestaje dla nas istnieć? No i wreszcie, co o takim stanie zakochania może wiedzieć hiszpański mnich, karmelita żyjący w XVI wieku? Ano może. Szczególnie jeśli pisze o "zakochaniu się" człowieka w Bogu i Boga w człowieku, a nawet o duchowych zaręczynach i duc...
Dodany: 2014-05-05
|
Autor: Blanacz
Kiedy człowiek raz porzuci swoją tożsamość, wymieniwszy się ze współpasażerem w pociągu dokumentami, nigdy już nie będzie szczęśliwy.
Taki los spotkał bohatera "Amphitryona" – chcąc uniknąć wojny, zagrał w szachy i oddał swoją tożsamość innemu człowiekowi. A potem ten inny człowiek o jego nazwisku, czyli on sam czy nie on?, ten właśnie człowiek na wojnie nie zginął. Co więcej, wrócił jako bohater, odznaczony orderami, szanowany i wielbiony.
To powinien być jego los. To jego powinni teraz...
Od dłuższego czasu pozostaję w stanie zauroczenia duchowością karmelitańską. W zasadzie nie chodzi o samą tylko duchowość, ale także o ludzi, którzy ją tworzyli i rozwijali na przestrzeni kilku stuleci - przede wszystkim św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Ávili. Przy bliższym poznaniu okazuje się, że mamy do czynienia nie z cukierkowatymi postaciami uwiecznionymi na świętych obrazkach, ale z ludźmi o silnych charakterach, którzy często musieli w czasie realizacji swoich celów i planów omijać kłod...
Dodany: 2013-12-19
|
Autor: imogena
Kim był Quirós? Starzejącym się płatnym mordercą, który ze względu na stan zdrowia dostawał coraz bardziej bezsensowne zlecenia. Typowym małomównym twardzielem, o spokoju właściwym tylko człowiekowi, który wszystko już w życiu widział. Chodzącym przeciwieństwem ekscytacji i naiwności.
I była ona: chodzące przeciwieństwo Quirosa. Nieves Aguilar, młoda nauczycielka w katolickiej szkole, optymistka wierząca w zbawienną rolę dialogu, a swoją wiedzę o ludziach czerpiąca z podręczników psychologii....
Ze wstydem muszę przyznać, że o Meksyku-mieście nie wiedziałam prawie nic, prócz kilku informacji wyniesionych z lekcji geografii. Stolica dość sporego państwa była tylko plamką na mapie. W uzupełnieniu wiedzy pomógł mi zbiór opowiadań „Meksyk noir”. Wiedza to dość przewrotna, opozycyjna wobec podawanej w przewodnikach, pokazująca ciemną stronę miasta, tę z najciemniejszych zaułków i zapomnianych zakątków.
Dwanaście opowiadań napisanych przez najbardziej popularnych meksykańskich pisarzy krym...
Dodany: 2013-09-15
|
Autor: dot59
Wśród książkowych nabytków najcenniejsze bywają nie tylko te wyczekiwane miesiącami kolejne dzieła ulubionych pisarzy, nie tylko te zapamiętane sprzed lat i po długich poszukiwaniach wreszcie wyszperane w antykwariacie, ale i te, które się kupi niemal w ciemno, pod działaniem jakiegoś niezupełnie zdefiniowanego impulsu, nie znając ani tytułu, ani autora. Bierzesz z półki, lady czy straganu, przerzucasz parę kartek i wiesz, że ta książka musi być twoja. Czasem tą metodą udaje się upolować jedną z...