Teksty i komentarze

"Ale żeby się przekonać, to do tego końca trzeba dojść. Po nitce". Fabuła trzeciego tomu niezwykle pogodnej serii "Stacja Jagodno" skręciła zupełnie niespodziewanie w kierunku, którego nie sposób było przewidzieć po lekturze drugiej części. Rozwinięcie wątków perypetii życiowych drugoplanowych bohaterów z jednoczesnym ograniczeniem roli tych, którzy do tej pory wiedli prym, autentycznie mnie zdziwiło. Jedno równocześnie pozostało niezmienne ...

Coś o leżakowaniu wiem - jak wrócę do domu mam zamiar updatować moją pierwszą czytatkę na BNetce: Półka cierpliwych książek Niestety - niektóre jak stały, tak stoją i czekają. A po innych półkach mają dziesiątki sobie podobnych... Podobno na różne targi książki warto przychodzić w dniu zamknięcia, bo i tłumy mniejsze, i wystawcy bardziej skorzy do rabatów, bo podobno chce im się wieźć z powrotem jak najmniej bagażu - tak słyszałem ongi od jedn...

Do Hill wróciłam pod wpływem tej dyskusji Wierni czytelnicy, czyli czy ktoś przeczytał wszystkie dzieła danego pisarza?, w której zastanawiałyśmy się, dlaczego obecnie autorka ta nie jest specjalnie popularna i czy po latach miałaby na nas tak samo duży wpływ. Z książek, które mi jeszcze zostały na półce, wybrałam Trochę śpiewu i tańca tylko dlatego, że ma tutaj najwyższe oceny - nie zajrzałam najpierw do środka, ani nie przeczytałam opisu na...

No, to trzeba teraz wyciągnąć odpowiednie wnioski... :-)

Zacznę od końca: sporo. Wśród znajomych słynny jest przecież "regał z książkami do czytania Lutka" prezentowany przy każdej okazji przez jednego takiego złośliwego. Regał jest imponujący i gwarantuje zapasy lekturowe na ok. 5 lat... Co do targów książki w Krakowie - było ciasno. Miało nie być, bo parę lat temu powstało centrum targowe w Krakowie, ale chyba nie obliczyli tego dobrze, bo wraz z nową siedzibą chyba pojawili się też nowi odwiedzaj...

72) Immunitet (02.11.2016, 645 s.) Ocena: 4 73) Harry Potter i przeklęte dziecko (04.11.2016, 364 s.) Ocena: 2 74) 100 dawnych adresów warszawskich (04.11.2016, 252 s.) Ocena: 3 75) Abchazja (07.11.2016, 172 s.) Ocena: 5 76) Mekka: Święte miasto (11.11.2016, 403 s.) Ocena: 5 77) Cel snajpera: Historia najniebezpieczniejszego snajpera w dziejach amerykańskiej armii (12.11.2016, 429 s.) Ocena: 3,5 78) Most przezn...

Nie wpisuję się do kolejki, bo się ostatnio nie wyrabiam z lekturami - zaległości pożyczkowe sięgają zenitu, a własna półka (każda z kilkunastu, dokładnie rzecz biorąc) rozpaczliwie jęczy pod ciężarem zakupionych, a nieprzeczytanych tomów. Ale do schowka idzie!

Cholera, ja się trochę wykręciłem z Warszawskich TK, ale niezależnie od (udanej) próby uniknięcia wydania 300-400zł, wiele pewnie bym nie oszczędził - bo wstęp jest dużo droższy :/ A ciasno w tej siedzibie Targów było? Bo onegdaj w Wawie były w PKiNie i tam było bardzo ciasno, a teraz na Stadionie Narodowym jest dużo łażenia, ale luźno ;) A propos Springera: https://www.facebook.com/FilipSpringer/p​osts/10211024758318603?pnref=story ...

Książka naprawdę zasługuje na poznanie - niedawno została odkryta ponownie dla świata, teraz warto ją odkryć dla BNetki ;) Tylko ponownie przestrzegam - nie czytać przedmowy! Ja swój egzemplarz trafiłem za bodajże 15zł na jakiejś taniej książce - może w Dedalusie? W tej chwili czyta go moja mama, a kolejka dalsza powoli się ustawia :)

W ogóle nie znam tego tytułu i widzę, że to błąd! Nęcisz nieprzeciętnie!

"Sama rzeczywistość jest szalona. (…) Wszystko staje się paniczne, przenika się wzajemnie. To mieszanina absurdu, gwałtu, seksu, humoru”. Roland Topor Francuskiego pisarza, malarza i aktora Rolanda Topora łączyły z Polską korzenie – jego rodzice, polscy Żydzi wyemigrowali do Francji przed II wojną światową. W ich domu posługiwano się językiem jidisz a kiedy rodzice nie chcieli, by Roland rozumiał o czym mówią przechodzili na język polski. ...

No i mamy nową "cegłę" z gatunku literatura faktu: Delhi: Stolica ze złota i snu Długie eseistyczne opowieści o współczesnym Delhi. O jej szalonym rozwoju od lat dziewięćdziesiątych, o szalonych i głodnych pieniędzy i sławy ludziach, ich tragediach i zagubieniu w pogoni. Trochę też nostalgicznych wspomnień z dawnych czasów. A wszystko w konwencji silnej wrażliwości społecznej. Najgorzej czyta się dialogi. Widać, że tłumaczka starała się oddać i...

Greenspan Alan postrzegał inflację dokładnie w taki sam sposób, jak Keynes: Bez standardu złota nie ma żadnej możliwości ochrony oszczędności przed wywłaszczeniem w wyniku inflacji. Nie egzystuje wtedy żaden bezpieczny środek do przechowywania wartości. Polityka finansowa państwa o rozbudowanym systemie ubezpieczeń społecznych wymaga, aby posiadacze majątków i aktywów nie mieli żadnych możliwości obrony. Gdyby nie powołanie do życia Rezerw...

Coś mi podpowiadało, że nie tyle martwi ją możliwość mojej śmierci, co brak perspektyw na bzykanie. Cecylia chichotała bez przerwy, usiłując nam dowieść, że zwierzęta mają duszę. Nikt nie próbował podważyć tej opinii. Wiedzieliśmy, że to możliwe. Nie byliśmy natomiast przekonani, czy my mamy dusze. Jeśli żywisz do kobiety jakieś uczucia, powściągnij swoją naturalną chęć, by ją natychmiast zerżnąć. Nie obawiaj się, zdążysz. Jeśli jej ni...

"Jadąc do Babadag" przeczytałam po raz pierwszy przed wyprawą do Chorwacji, gdy w dziesięć lat po zakończeniu wojny, podczas długiej i powolnej jak pielgrzymka drogi przejechaliśmy przez Słowację, Węgry, kawałek Chorwacji, przemieszane etnicznie Bośnię i Hercegowinę, znowu kawałek Chorwacji oraz kolejny paseczek Bośni i Hercegowiny by w końcu dotrzeć na chorwacki Półwysep Peljesac. Było w tej drodze wszystko to, o czym pisał Stasiuk: cygańskie os...

Najpierw był serial o dość autystycznej pani antropolog, gdy trafiłam więc na jedną z książek, będących bazą filmowej serii, zakupiłam z ciekawości i przeczytałam. Był to Dzień śmierci, a potem jeszcze Zabójcza podróż. Pierwsza z nich podobała mi się zdecydowanie bardziej, choć w ocenach widzę tylko pół punktu różnicy, być może tej drugiej należałoby trochę odjąć, bo czegoś mi w niej brakuje. Może napięcia, a może wątków archeologiczno-antropol...

My zdobywcy Philip K. Dick to jeden z najciekawszych i najbardziej kontrowersyjnych pisarzy fantastyki. Autor, który miewał dziwne wizje, był paranoikiem, uznawał za swoich największych wrogów Richarda Nixona i Stanisława Lema, uważał się za ofiarę eksperymentów rosyjskich służb specjalnych, widział na niebie wielką boską twarz a w naszyjniku na szyi jednej z kurierek dostarczających mu przesyłkę upatrywał się znaku od samego Boga. Według wiel...

Pięknie to napisałeś! Jakbym tam była! A że nie byłam - żal mi łokropicznie...

Aha, poczekajcie, jak nie kupicie! Już mi zaczyna na dłoni rosnąć kaktus! Ale wrażeń, swoją drogą, zazdroszczę.

Ależ się cieszę razem z Wami tak udanymi łowami!

Rzecz jasna, że zazdroszczę wam tych spotkań, książek otrzymanych, ale też kupionych, zdobytych autografów... Rozmów. Zapasów wspomnień ze wszystkiego...

Po dłuższej przerwie postanowiliśmy z Misiakiem po raz kolejny odwiedzić Krakowskie Targi Książki, tym bardziej, że od kilku lat odbywają się one w nowej siedzibie Targów Krakowskich, której jeszcze nie mieliśmy okazji zwiedzić. No i trzeba jeszcze wspomnieć, że wstęp na targi wcale niedrogi - 8 zł. od osoby, więc chyba tarki krakowskie wspólnie z wystawcami założyły sobie nie tylko cele marketingowe i handlowe, ale również społeczne w postaci pr...

Skończyłem czytać książkę Clive'a Cusslera (napisaną wraz z Justinem Scottem) pt. Sabotaż. Jest to szósty tom opowieści z serii o Isaacu Beelu. Chronologicznie szósty, ale akcja toczy się w roku 1902, a więc na początku detektywistycznej przygody młodego Bella. W ogóle jest to pierwsze moje zetknięcie ze znanym pisarzem a więc i głównym bohaterem, zatem wcześniej nie miałem wyrobionego zdania na temat twórczości Cusslera. Jakie mam odczucia po...

W dziejach każdego narodu można wyodrębnić okresy szczególnie trudne dla jego członków. Takimi okresami są czasy wielkich przemian, które nie odbywają się zazwyczaj w sposób pokojowy. Jednym z takich okresów w długiej historii dumnego narodu perskiego, który pociągnął za sobą wielkie zmiany w niemal wszystkich dziedzinach życia ludzkiego były pierwsze wieki, jakie nastąpiły po najeździe arabskim na ten kraj w siódmym wieku naszej ery. W swojej ni...

Dla wszystkich, dla których zbiór Dziesiąty grudnia jest za mały: jako bonus można potraktować dostępne w archiwum czasopisma "Fahrenheit" opowiadanie "Sea Oak": http://www.fahrenheit.net.pl/archiwum/f6​8/18.html

"Musisz wiedzieć, czego chcesz. Co ci pasuje, co lubisz. I wtedy dopiero je tworzyć, uszyć najlepsze dla siebie. Wymarzyć sobie i potem te marzenia zrealizować. Swoje, nie czyjeś". Po przeczytaniu dwóch części bestsellerowej serii "Stacja Jagodno" trudno mi uwierzyć, by ktoś nie poddał się urokowi klimatu, jaki stworzyła swoim piórem Karolina Wilczyńska. Drugi tom tego cyklu dosłownie połknęłam w jeden wieczór, przenosząc się dzięki autorce ...

Zaczyna się ciekawie: "Dopóki nie odebrałem tego telefonu, to był zwyczajny dzień." Dalej nastrój niepokoju utrzymuje się niemal do samego końca. Tom Rob Smith napisał thriller, który czyta się świetnie i chociaż uważnego czytelnika nie zaskakuje zakończenie, to jednak akcję śledzi on z zainteresowaniem. Tytuł tajemniczy: "Farma". Tilde i Chris są starszym małżeństwem z Londynu, które postanawia spędzić emeryturę w Szwecji, ojczyźnie Tilde, kt...

Profesor Stoner to książka wybitnie nieszablonowa, cadillac wśród książek. Oszczędna w słowach, niemal do granic powściągliwa, z początku nawet zdawać się może beznamiętną, a jednak... Książka jest pisana tak, jak mógłby to zrobić nobliwy profesor - spokojnie, potoczyście, pięknym językiem (próbki niżej), z wielką kulturą i mądrością. Delikatny, nostalgiczny wręcz ton narracji potrafi wzbudzić wielkie emocje, nie pozwala się oderwać od czytania. ...

To był jedynie zaczyn. Kontekst jest kawałek dalej, ale nie uważałem za konieczne go cytować. Warto go przeczytać. Przecie3ż to jest dopiero wstęp do ewolucji filozoficznej Lema! Dopiero "Głos Pana" pokazuje potęgę spekulatywnego myślenia Autora. Warto przeczytać jeszcze raz tę końcówkę "Solaris". Mój cytat to próba wywołania refleksji nad istotę myśli w literaturze. I Ty podjąłeś ten nieskończony chyba wątek, za co Ci chwała. Ja pozostanę przy...

Niewiele wiem o Gruzji, tyle tylko, że jest to niewielki górzysty kraj gdzieś na Zakaukaziu. Pisał o nim w swoich reportażach Ryszard Kapuściński, o wojennych zawieruchach po upadku radzieckiego kolosa było przez pewien czas głośno, ale i u nas wtedy było gorąco, więc te informacje przemknęły mi niemal niezauważone. Pozostało w pamięci kilka nazwisk, których nawet nie próbowałabym zapisać i obrazy Niko Pirosaniego. Śladów Gruzji, wielkiej Gru...