Dariusz Cichocki - użytkownik BiblioNETki

Masz oczywiście słuszność, mówiąc o odczuwaniu. Właśnie dlatego zadałem czytelnikom to pytanie. Poza tym użyłaś ważnego, ale czy prawdziwego, określenia - kanon. Dla mnie kanon to Lem, Fijałkowski, Zajdel, może Dick, ale do tego ostatniego czuję niesmak za zachowanie się wobec naszego Mistrza. Jeśli chodzi o fantasy, to niewątpliwie Sapkowski i Grzędowicz. A teraz, przeczytawszy "Oko jelenia", zastanawiam się, czy dołączyć Pilipiuka. Czy ten cykl...

Czy możesz wytłumaczyć, dlaczego tak się dzieje? Nie chcę bronić Wiśniewskiego, ale chętnie dowiem się, co w niej takiego odstręczającego. Nie ukrywam, że zrobiła na mnie ogromne wrażenie i to nie tylko pod względem fabuły, ale także zaskakującej estetyki, próby opisu uczuć obrazem i - jak zwykle - konfrontacją dwu kultur.

To już moje trzecie czytanie "Bikini". Pierwszy raz wchłonąłem tę powieść. Czytałem ją, jak gdybym był w amoku. Po czym napisałem krótką recenzję. Po raz drugi wybierałem moim zdaniem najbardziej poruszające fragmenty. Chyba zrobiłem sobie trochę krzywdy, bo w oderwaniu od całości tekstu stawały się jakieś płaskie. Teraz wróciłem do "Bikini" po raz trzeci. I zaczęły się ukazywać fenomenalne podteksty: Anna i Luckas, Anna i skrzypce, Anna i koty. ...