Użytkownik: fugare 03.04.2023 11:55 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Bardzo ciekawy, choć niezwykle pojemny temat przewodni. Swoje poszukiwania ograniczyłam raczej do historii własnego czytelnictwa, niż historii literatury światowej. Wybrałam dwie pary o dość pokrętnej relacji i dwie książki, które raczej pozostawiają czytelnika z pewnym poczuciem niewygody i nieokreślonego zawodu, niż westchnieniem ulgi, że wszystko (ach!) dobrze się skończyło i żyli długo i szczęśliwie.

Zamknięte drzwi (Szabó Magda)
Węgry lata 50. XX wieku. Dwie kobiety i dwie odmienne, choć silne osobowości. Zdobywająca popularność pisarka – młoda, otwarta, wykształcona, nowoczesna, emocjonalna i zatrudniona przez nią do prowadzenia domu służąca Emerenc – kobieta prosta, surowa, szorstka, dosłowna, z bagażem trudnych doświadczeń i własną filozofią życia. Ich wzajemna relacja, niezwykła i niepozbawiona nagłych zwrotów jest treścią tej psychologicznej powieści. Dodam, że w mojej ocenie doskonałej, więc bardzo się cieszę z możliwości polecenia jej.

Agonia dźwięków (Cabré Jaume)
Hiszpania, może lata 20. czy 30. XX w., choć równie dobrze mógłby to być wiek np. XII . Druga para to antagoniści. Matka Dorotea - przeorysza klasztoru klauzurowego o niezwykle wymagającej regule, której celem jest „podkręcanie śruby” wszystkim otaczającym ją istotom, siebie nie wyłączając. Kostyczna, nieprzejednana, bezlitosna w swojej „prawości” i wymierzaniu „sprawiedliwości”. Jej przeciwieństwem jest oskarżony przez nią i postawiony przed kościelnym sądem Brat Junoy - jako spowiednik skierowany do klasztoru, w ramach „pokuty” za swoją pasję do muzyki, przez równie zasadniczego co Matka Dorotea, opata swojego macierzystego zgromadzenia. Brat Junoy jest przeciwieństwem obojga, reprezentuje wolnomyślicieli wyrozumiale spoglądających na świat i ludzi. A że to romantyk kochający muzykę, nie upatruje w umartwianiu się drogi do osiągnięcia doskonałości. W relacji tej pary bardzo iskrzy. Można też odnaleźć w powieści katalońskiego pisarza wiele odniesień do różnych sytuacji współcześnie nam towarzyszących.

Użytkownik: idiom1983 03.04.2023 13:03 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Trochę mi niezręcznie przedstawiać propozycje do literackiego motywu, który sam wybrałem. Ale skoro nie jestem pozbawiony prawa głosu, zamierzam swoje propozycje przedstawić. Jako pierwszą książkę do motywu Pary w literaturze proponuję nieśmiertelne Przeminęło z wiatrem (Mitchell Margaret)#. Historia miłości Rhetta Butlera i Scarlett O'Hary jest tak samo burzliwa, jak czasy, w których dane jej było zaistnieć. Ameryka na progu wojny domowej, drugiej i prawdziwej rewolucji amerykańskiej, która wstrząśnie dogłębnie amerykańskim narodem i ukształtuje chyba na zawsze jego tożsamość, to coś więcej, niż zwykły, nawet najbardziej płomienny romans. Outsider i arystokratka, pośród huku dział, licznych przeciwności i własnych silnych i niekoniecznie zgodnych ze sobą charakterów, będą musieli spróbować znaleźć odpowiedź na trudne pytanie: Co jest w życiu najważniejsze i najcenniejsze?

Drugą moją propozycją, tak samo klasyczną i wartą polecenia jest Imię róży (Eco Umberto)#. Historia na pozór tylko kryminalnego śledztwa, jakie w XIV wiecznym włoskim klasztorze prowadzą Adso z Melku i Wilhelm z Baskerville, uczeń i mistrz, to pasjonująca podróż po meandrach wiary i niewiary, skrzętnie skrywanych wstydliwych tajemnicach Świętej Instytucji Kościoła Katolickiego, którą wypełniają na wskroś przesiąknięci grzechem i słabościami, ułomni i bardzo niedoskonali ludzie. To wreszcie podróż do owianej aurą tajemniczości epoki średniowiecza, która po bliższym przyjrzeniu się, nie różni się wcale aż tak bardzo od rzeczywistości XXI wieku.

Użytkownik: dot59 03.04.2023 13:26 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości 1. Robert i Maria z Komu bije dzwon (Hemingway Ernest) – para, która odkrywa siebie pośród koszmaru szalejącej wokół wojny, i mając świadomość, że każde z nich w każdej chwili może zginąć, wykorzystuje dany sobie czas najlepiej, jak potrafi i jak w tych warunkach może. Nie znam piękniejszej sceny miłosnej w literaturze.
2. Tyr i Muskwa z Władca skalnej doliny (Curwood James Oliver) – para, w której starszy i silniejszy partner, spotkawszy osieroconego i niepełnoletniego przedstawiciela gatunku może nie wrogiego, ale raczej z natury niezaprzyjaźnionego, zgodnie ze swymi instynktami mógłby malucha trzepnąć łapą i przetrącić mu kark. Ale jeden miły gest ze strony małego niedźwiadka sprawia, że stary zgryźliwy samiec staje się dla niego czymś pomiędzy ojcem, nauczycielem i przyjacielem. Nawet, jeśli to nieprawda, to wzrusza i daje do myślenia.

Użytkownik: ilia 03.04.2023 14:20 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Jedną z najwspanialszych par w historii literatury światowej tworzą Elizabeth Bennet i pan Darcy (Fitzwiliam Darcy) z książki Duma i uprzedzenie (Austen Jane). Historia miłości, która musi pokonać wiele przeciwności losu, a największą są uprzedzenia. Uprzedzenia, które ludzie mają do innych, nie znając ich, ani motywów ich działań, sądząc tylko po pozorach i powierzchownej obserwacji.

Użytkownik: Marylek 03.04.2023 15:04 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości - Sam i Frodo z trylogii Tolkiena Władca Pierścieni. Związek, który zaczyna się od banalnego układu: pan i jego służący, przekształca się podczas wędrówki w przyjaźń pełną oddania, lojalności, zrozumienia.

- Trurl i Klapaucjusz - w dobie coraz bardziej panoszącej się sztucznej inteligencji (albo tego, co za takową uznajemy) warto przypomnieć lemowską parę konstruktorów, ich wieczne kłótnie i współzawodnictwo i radość, jaką wciąż potrafią dać czytelnikowi.
Tyle było wydań, że nie wiem, co mam tutaj podpiąć... Cyberiada [1967] (Lem Stanisław)

Użytkownik: jolekp 03.04.2023 17:08 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Moje propozycje:

Jane Eyre i pan Rochester z Dziwne losy Jane Eyre (Brontë Charlotte (Brontë Karolina; pseud. Bell Currer)) - ona brzydka, on brzydki, a razem tworzą najpiękniejszą parę na świecie, przy okazji udowadniając, że miłość to jeszcze nie powód, aby sprzeniewierzyć się swoim wartościom.

Propozycja druga to Kevin i Benjamin - przyjaciele od dziecka z Miasto niedźwiedzia (Backman Fredrik). Ich relacja stanęła nad krawędzią, bo okazuje się, że czasem, aby zachować się jak człowiek, trzeba być nielojalnym. I jest to opisane w naprawdę przejmujący sposób.

Użytkownik: Losice 04.04.2023 16:04 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Moja pierwszą propozycja nie wymagała długiego namysłu.

1. Myszy i ludzie (Steinbeck John) -
Początek lat trzydziestych w Stanach Zjednoczonych, czas wielkiego kryzysu i dwaj wyrzuceni poza nawias społeczeństwa przyjaciele, upośledzony umysłowo Lennie i George. Ich wędrówka przez okrutny świat, który nie kocha przegranych, słabych, wrażliwych ...... i zapomnianych przez Boga.
Krótka powieść, wywołująca skrajne reakcje i oceny moralne, poruszająca historia przyjaźni, wierności, oddania i poświęcenia.

Druga propozycja, rodziła się "w bólach" i ostrej konkurencji.

2. Pożegnanie z bronią (Hemingway Ernest)
Napisana w 1929 roku powieść, która dopiero po śmierci autora w 1961 roku, ukazała swoją sekretną twarz. Krytycy amerykańscy, mówią często o "drugiej teutońskiej ranie", którą Hemingway; poza urazem nogi odniesionym w wyniku wybuchu pocisku moździerzowego wystrzelonego przez austriackich żołnierzy; wyniósł z I Wojny Światowej.
Agnes von Kurowsky, amerykańska pielęgniarka Czerwonego Krzyża, córka niemieckiego imigranta, jego pierwsza i największa utracona miłość, niespełniona obietnica - dziewczyna, której listy miał przy sobie do samej śmierci, a która kiedyś, nagle porzuciła go dla innego mężczyzny. Rodzaj pięknego marzenia, które trzeba zabić, bo marzenie to jest tak silne, że nie można z nim żyć. Bolesne rozliczenie pisarza z uczuciem, o którym tak przejmująco napisał w jednym ze swoich opowiadań:
"Łajdaczył się przez cały czas, a gdy to się skończyło i gdy zobaczył, że nie potrafi zabić swojej samotności, a tylko ją pogarsza, napisał do niej, do tej pierwszej, do tej, która go opuściła, o tym właśnie, że nie potrafi zabić samotności... I o tym, że raz, gdy stał przed kawiarnią "Regence", wydało mu się, że widzi jej sylwetkę, i że zrobiło mu się mdło i słabo, i że potrafi godzinami chodzić bulwarem za jakąś kobietą, która mu ją przypominała, bojąc się sprawdzić, że to nie ona, i bojąc się jednocześnie stracić uczucie nadziei. I o tym, że ilekroć spał z jakąś kobietą, było mu jeszcze bardziej tęskno za nią. I o tym, że to, co zrobiła, nie ma żadnego znaczenia, albowiem nie potrafi się nigdy wyleczyć z miłości do niej. Pisał ten list zupełnie na trzeźwo w klubie i wysłał go do Nowego Jorku z prośbą, by odpisała na adres paryskiego biura. To wydawało mu się najpewniejsze. I tegoż wieczoru tęsknił za nią tak okropnie, że poczuł w sobie straszliwą pustkę i wyszedł na miasto (...)."

Użytkownik: ilia 04.04.2023 22:17 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Drugą moją propozycją jest para z przejmującej książki Krótka historia o długiej miłości (Kuźniak Angelika, Karpacz-Oboładze Ewelina). Mała, czyli Wiesława Pajdak i Ju - Jerzy Śmiechowski przebywali w stalinowskich więzieniach od 1947 do 1953 roku. Piszą do siebie listy, mają swoje fotografie, ale tak naprawdę widzą się dopiero na swoim ślubie w 1953 roku. Od tej pory są już razem - 55 lat. Była to miłość w którą trudno uwierzyć, a jednak zdarzyła się naprawdę. A tak to się zaczęło:
"Doskonale zapamiętała tę chwilę. Jak gdyby wszystko ważne zdarzyło się tylko wtedy. Była sobota, grudzień czterdziestego siódmego roku. W ścianę sąsiedniej celi zastukała przed północą. Cicho, cichuteńko. Pytała alfabetem Morse'a, krótko, rzeczowo. Kto tam siedzi? Z jakiej sprawy? Może przyszedł niedawno i wie, co na wolności? Przyłożyła ucho do ściany. Ściana się odezwała. On się odezwał".

Użytkownik: ahafia 06.04.2023 16:53 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Para, od której nie mogę się uwolnić już od kilku lat to Guy Hines i Charles Bruno, bohaterowie Znajomi z pociągu (Highsmith Patricia Mary (pseud. Morgan Claire)). Jeden to młody, ale odnoszący już pierwsze sukcesy architekt. Pracowity, porządny, uczciwy, z szansą na karierę zawodową i awans społeczny, drugi zaś zajmuje się głównie przepuszczaniem fortuny ojca, od której został właśnie odcięty.
Pijany Bruno wpada na Hinesa w pociągu i prześladuje go przez całą podróż bredząc o morderstwie doskonałym - nie znają się, nikt nie wie, ze teraz rozmawiają, więc nikt ich nie połączy, gdy każdy z nich zabije kogoś, kogo ten drugi chciałby się pozbyć. Guy zaprzątnięty własnymi problemami nie potrafi pozbyć się intruza, ale też nie traktuje go poważnie. Do czasu, aż zostaje zamordowana jego żona. Wtedy pomiędzy mężczyznami zaczyna się długa i wyniszczająca psychicznie gra.
Świetny, ale duszny i męczący thriller, mocno spłycony przez, mimo wszystko niezłą, adaptację Hitchcocka.

Użytkownik: Ged 06.04.2023 21:52 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Hmm... ciekawy, niełatwy temat.

Na początek proponuję odwiecznych wrogów, którzy jednak żyć bez siebie chyba nie mogą: Batman I Joker w jednej z najsłynniejszych publikacji o tych bohaterach - Zabójczy żart (Moore Alan (pseud. Pierwotny Scenarzysta), Bolland Brian)

Co dodać? Mało popularna książka, sądząc po liczbie ocen, ale spróbujmy. Może zachęcę kogoś do przeczytania: Mam na imię Jutro: O psie, który zgubił swojego pana (Dibben Damian)
Tytuł mówi sam za siebie, dodam tylko, że to piękna, nietypowa i wzruszająca opowieść. Gorąco polecam.

Użytkownik: Louri 07.04.2023 09:13 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Jestem zaskoczony, że nikt jeszcze nie zgłosił Nędznicy (Hugo Victor (Hugo Wiktor)) ! Oczywiście ową sztandarową i wiekopomną parą są tu Jean Valjean i inspektor Javert. To wokół ich antagonizmu obraca się gros fabuły, to ich mniej lub bardziej spodziewane spotkania są głównym motorem akcji. To dzięki tej relacji otrzymaliśmy jeden z najciekawszych i pobudzających do dyskusji dylematów etycznych. Nie do przecenienia!

Na dokładkę dorzucę Droga do szczęścia (Yates Richard) i małżeństwo głównych bohaterów: Franka i April Wheelerów. To historia nie tylko burzliwej relacji, ale i opowieść o tym, jak proza życia zderza się z romantycznymi pomysłami na nie – i jak to potrafi dwójkę kochających się ludzi wznieść – ale i potem z owej wysokości tym mocniej cisnąć o ziemię.

Użytkownik: fugare 08.04.2023 22:44 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Jeszcze nie wiem, co spotyka niesubordynowanych uczestników zabawy, ale muszę zaryzykować i zgłosić trzecią parę, o której pomyślałam dokładnie w momencie, gdy nacisnęłam "dodaj", a teraz nie daje mi spokoju. To Lara i Jurij bohaterowie Doktor Żywago (Pasternak Borys). Nie wiem w tym wypadku co lepsze, książka czy ekranizacja z 1965 roku. Wyciskacze łez, ale polecam! Może niech to będzie poza konkursem.

Użytkownik: Wiadomości 11.04.2023 08:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Jeszcze nie wiem, co spot... | fugare Dodamy do listy poza głosowaniem ;-) / Daria

Użytkownik: marcin19 09.04.2023 17:46 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Romeo i Julia (William Szekspir)

Użytkownik: Wiadomości 11.04.2023 08:48 napisał(a):
Odpowiedź na: Romeo i Julia (William Sz... | marcin19 Hej, uzupełnisz swoją propozycję kilkoma słowami uzasadnienia? ;-) / Daria

Użytkownik: janmamut 11.04.2023 09:21 napisał(a):
Odpowiedź na: Hej, uzupełnisz swoją pro... | Wiadomości Gdyby @marcin19 nie odpisał, to może ja posłużę uzasadnieniem.

Romeo, młody, lecz już dorosły, skoro jest zdolny do pojedynków, w jeden dzień odkochuje się z wielkiej miłości i popada w drugą wielką. Julia ma 14 lat, więc według współczesnych kryteriów Romeo to pedofil, a do tego morderca.

Julia po trzech dniach znajomości chce brać ślub. Gdy im się sprawa nie do końca uda, oboje popełniają samobójstwo.

Jakież wspaniałe wzorce dla młodzieży!

Użytkownik: marcin19 11.04.2023 10:00 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdyby @marcin19 nie odpis... | janmamut Po tak dogłębnej analizie utworu i erudycyjnym uzasadnieniu cóż mogę dodać? Może tylko to, że jak motywem przewodnim są "pary w historii literatury światowej" to sam tytuł jest już uzasadnieniem.

Użytkownik: Losice 11.04.2023 10:45 napisał(a):
Odpowiedź na: Po tak dogłębnej analizie... | marcin19 Nie dodawaj nic, Romeo i Julia (Szekspir (Shakespeare William)) ma już mój głos - pozycja była na trzeciej pozycji mojej krótkiej listy, wiec jej nie zgłosiłem.

Wśród nieobecnych (według mojej subiektywnej prywatnej listy) są:
Genialna przyjaciółka (Ferrante Elena) (wiek XXI)
Normalni ludzie (Rooney Sally) (wiek XXI)
i
Wielki Gatsby (Fitzgerald Francis Scott (Fitzgerald F. Scott))

Użytkownik: Louri 11.04.2023 10:06 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdyby @marcin19 nie odpis... | janmamut Truizmem jest stwierdzenie, że wg współczesnych standardów tragedia R&J (a za tym i cały Szekspir) powinna zostać scancellowana.

Użytkownik: Marylek 11.04.2023 11:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Truizmem jest stwierdzeni... | Louri Sądziłam, że wytkniesz temu rozumowaniu błąd prezetyzmu...

Użytkownik: Louri 11.04.2023 13:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Sądziłam, że wytkniesz te... | Marylek Sądziłem, że wychwycisz ironię, która zasadza się tu właśnie na sparodiowaniu prezentyzmu, będącego jedną z fundamentalnych, konstytuujących w istocie cech cancel culture :)

Użytkownik: Raptusiewicz 11.04.2023 10:21 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdyby @marcin19 nie odpis... | janmamut Romeo ma 16 lat, więc bez przesady z tą "dorosłością" :P

Użytkownik: Ged 11.04.2023 19:43 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdyby @marcin19 nie odpis... | janmamut Dech mi w piersi zaparło :)

Użytkownik: Ged 10.04.2023 13:20 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Ja w kwestii technicznej: skoro zgłaszanie książek - wraz z uzasadnieniem, to proponuję albo usunąć ten zapis albo nie dopuszczać do głosowania propozycji niespełniających tego warunku. Nie stoję murem za żadnym z rozwiązań, ale myślę, że warto to ustalić, bo drzewiej bywało, że propozycje bez uzasadnienia były głosowane.

Użytkownik: fugare 10.04.2023 13:43 napisał(a):
Odpowiedź na: Ja w kwestii technicznej:... | Ged Jeśli masz na myśli moją ostatnią propozycję, to w pełni się zgadzam, bo jest w dwójnasób nieregulaminowa. Broniłabym jednak Romea i Julii, bo jako chyba jedyna para, nie wymagają uzasadnienia, a nikt wcześniej o nich nie wspomniał. :)

Użytkownik: Ged 10.04.2023 13:57 napisał(a):
Odpowiedź na: Jeśli masz na myśli moją ... | fugare Fakt, Twoja propozycja też jest do omówienia ;)
Romea i Julii w żadnym przypadku nie neguję, tylko chciałbym, żeby zasady były jasne dla wszystkich. Przykładowo, swoje propozycje podałem z opóźnieniem, bo nie miałem czasu / energii / weny, żeby coś napisać. Jeśli uzasadnienie uznamy za opcjonalne, dla mnie ok :)

Użytkownik: fugare 10.04.2023 15:14 napisał(a):
Odpowiedź na: Fakt, Twoja propozycja te... | Ged Kierowałam się uświęconą zasadą Pani Bukowej, że "jak czegoś nie wolno, a bardzo się chce, to można", ale mnie absolutnie proszę nie naśladować i jestem za tym, aby regulaminów przestrzegać. A przynajmniej się starać!

Użytkownik: Wiadomości 11.04.2023 08:38 napisał(a):
Odpowiedź na: Ja w kwestii technicznej:... | Ged Masz rację, powinniśmy prosić o uzasadnienia w tych propozycjach, które nie spełniły tego wymogu. I tak będzie od majowej edycji - teraz już warunkowo dopuszczę propozycje bez uzasadnienia, chyba że zgłaszający uzupełni braki ;-) Dziękuję. / Daria

Użytkownik: Ged 11.04.2023 19:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Masz rację, powinniśmy pr... | Wiadomości Ok :)

Użytkownik: ewa1207 10.04.2023 16:12 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Odczekałam do ostatniego dnia, myślałam, że ktoś zgłosi, ale jednak nie.
Zgłaszam więc
Noce i dnie (Dąbrowska Maria) ,
bo Barbara i Bogumił są przykładem pary małżeńskiej, jakich wiele było, jest i będzie w rzeczywistym świecie, bo oni są prawdziwi i ponadczasowi.

Użytkownik: Wiadomości 11.04.2023 11:11 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Zapraszamy do głosowania: Zagłosuj na książkę kwietnia! :-)

Użytkownik: jolekp 11.04.2023 13:05 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości Ja też miałabym pewną uwagę techniczną. Proponuję, aby do regulaminu dodać punkt o tym, aby zgłaszać książek, które już raz wygrały w plebiscycie. Co prawda jeszcze nigdy się nie zdarzyło, aby jakaś książka wygrała kilkukrotnie, ale to pewnie tylko kwestia czasu - są tytuły, które pojawiają się w zgłoszeniach prawie przy każdym temacie, a gdy będą wygrywać ciągle te same książki, to będzie moim zdaniem trochę nudno:)

Użytkownik: jolekp 11.04.2023 13:06 napisał(a):
Odpowiedź na: Ja też miałabym pewną uwa... | jolekp * aby NIE zgłaszać miało być, oczywiście.

Użytkownik: yyc_wanda 11.04.2023 20:23 napisał(a):
Odpowiedź na: "Kwiecień p... | Wiadomości A ja jestem przeciwna takim ograniczeniom. Bo żadna książka nie ogranicza się do jednego bohatera czy też jednego tematu. Nie widzę nic złego w tym, że powtarzają się tytuły, skoro co miesiąc wybierany jest nowy temat do dyskusji, rekomendacji i czytelniczych skojarzeń. Jeślo ktoś uważa, że dany tytuł powtarza się zbyt często, nie musi na niego głosować.