Autor: Eco Umberto

Wszyscy mamy kłopot z kulturą masową. Twórcy, ponieważ ją tworzą, konsumenci, ponieważ ją konsumują, ci, którzy nie mają z nią nic wspólnego... choć takich już właściwie nie ma. Jednak w 1964 roku, gdy ukazali się we Włoszech "Apokaliptycy i dostosowani", mogło się wydawać, że splendid isolation lub wieża z kości słoniowej pozwolą przetrwać najazd nowych barbarzyńców. Umberto Eco był zdecydowanym przeciwnikiem takiego nastawienia. Dlatego też trzydziestodwuletni wówczas autor "Dzieła otwartego" wytyczył nowe ści...

Baudolino, czternastoletni chłopski syn, obdarzony bystrym umysłem i fantazją, przyprowadza pod rodzicielski dach zabłąkanego wśród mgieł i moczarów rycerza. Nieznajomym gościem okaże się Fryderyk Barbarossa. Chłopak zdobywa sympatię cesarza, ten zaś zabierze go ze sobą w świat i pokocha jak syna. Baudolino lubi opowiadać i zmyślać, ale jakimś cudem wszystko, co wymyślił, staje się rzeczywistością. I tak, między innymi, układa legendarny list od księdza Jana; obiecuje w nim zachodniemu światu bajeczne królestwo na ...

"Cmentarz w Pradze" to powieść kryminalno-szpiegowska, której akcja rozgrywa się w XIX wieku. Jej bohaterem jest Simone Simonini, cyniczny fałszerz świadczący usługi wywiadom wielu krajów. Obsesyjny antysemita. Nienawidzi również jezuitów, masonów i... kobiet. Eco opisuje jego historię odwołując się do najlepszych wzorów XIX-wiecznej powieści przygodowej - mamy więc wartką akcję (fałszerstwa, spiski i zamachy), ciekawą intrygę o zaskakującym rozwiązaniu, a wszystko opowiedziane barwnym, potoczystym językiem. ...

Czy można rozszyfrować znaczenie świata? Nowy zbiór esejów słynnego włoskiego pisarza i semiologa przynosi odpowiedź na to i wiele innych pytań dotyczących metod i granic interpretacji. Ogromna erudycja autora sprawia, że z łatwością porusza się on między Arystotelesem a Sherlockiem Holmesem, renesansem a postmodernizmem, Leibnizem a Joyce'em. Dzięki Umberto Eco także nasze czytanie świata może stać się intelektulną przygodą. [Wydawnictwo Znak, 1999]

Słynne "Diario minimo" Umberta Eco to pierwszy zbiór błyskotliwych i przezabawnych felietonów pisanych dla mediolańskiego "L'Espresso", z których kolejne tomy ukazywały się w Polsce jako "Zapiski na pudełku od zapałek". Podobnie jak w tamtych książkach, teksty Eco skrzą się dowcipem, zachwycają przenikliwością spojrzenia, obnażają paradoksy i uzurpacje współczesnej cywilizacji, miałkość i umysłową tandetność kultury masowej. Autor ze zdumiewającą maestrią żongluje formami literackimi (i nie tylko!), nadając swym...

Zbiór trzydziestu siedmiu najnowszych felietonów Umberta Eco (z lat 1991-1993) jest głosem w dyskusji o problemach dotkliwie nękających teraźniejszość, a jednocześnie uniwersalnych. Sprowadzając ważkie dylematy współczesności z poziomu dywagacji filozoficznych do groteskowo dosłownej ilustracji, sprawia Eco, że nieoczekiwanie nabierają one zaskakująco odmiennego, niekiedy szokującego wymiaru. Jako przyczynek do dyskusji felietony te z całą pewnością prowokują do przemyśleń, a czasem... do rewizji własnych poglądów.

Według Umberta Eco dzieło istnieje w pełni dopiero w procesie interpretacji. Punkt ciężkości zostaje więc przeniesiony z autora i samego dzieła na odbiorcę, który musi wejść w interakcję z przedmiotem artystycznym. Wartościowe i ciekawe są te utwory, których struktura na taką interakcję zezwala. Współczesne dzieło sztuki jest zatem skończone dopiero w procesie odbioru. Taki pogląd przysparza jednak wielu problemów epistemologicznych – jak istnieje dzieło sztuki i czy w ogóle istnieje, skoro w każdym odczytaniu jest...

Ta nieduża książeczka zawiera przekład pominiętej w polskim wydaniu części "Diariusza najmniejszego" Umberta Eco. Dziełko jest nie lada atrakcją dla czytelników Eco - za pomocą wiersza autor rysuje swoją historię filozofii, od greckich filozofów począwszy, aż po współczesność. O jego poczuciu humoru i uszczypliwości nie trzeba nikogo przekonywać - zbiorek gwarantuje pyszną zabawę - wiersze są lekkie, zabawne, a przy tym nie mijają się z prawdą, zgrabnym rymem puentując nobliwych myślicieli. Całość dopełniają liczne...

Po "Historii piękna", "Historii brzydoty" i "Szaleństwie katalogowania" Umberto Eco zabiera nas w podróż do tych odległych miejsc, które dały życie fascynującym legendom i zainspirowały wspaniałe dzieła sztuki. Od poezji Homera po współczesną science fiction, od Pisma Świętego po komiksy, przez kamienie milowe naszej edukacji (Marco Polo, Starca z Gór, Campanellę, Morusa i Bacona, Guliwera, Alicję z Krainy Czarów i Tolkiena), światowa literatura wciąż wymyśla legendarne krainy, projektując na nie ludzkie pragnie...

"Pomysł »Imienia róży« - mówił Umberto Eco »Gazecie Wyborczej« - zrodził się przypadkowo. Pewnego razu znajoma redaktorka jednej z gazet powiedziała: »Chcemy wydać całą serię krótkich opowiadań kryminalnych. Czy napiszesz coś dla nas?«. Odpowiedziałem, że nigdy nie miałem ochoty na uprawianie literatury, a poza tym nie mam talentu do dialogów. Dla śmiechu powiedziałem jej również, że gdybym miał napisać opowiadanie kryminalne, jego akcja rozgrywałaby się w średniowiecznym klasztorze, a sama książka miałaby co najmn...

Umberto Eco - światowej sławy powieściopisarz i znakomity semiotyk - w nowej książce rozwija swój pogląd na temat dopuszczalnych granic interpretacji utworu literackiego wyznaczonego przez "intencję dzieła". Wnikliwe i dowcipne wywody, noszące wszystkie znamiona niepowtarzalnego stylu tego autora, sięgają po różne przykłady - od Dantego po "Imię róży", od "Wahadła Foucaulta" po Chomsky'ego i Derridę. Dyskusje z nim podejmują czołowi przedstawiciele światowej filozofii, teorii literatury i krytyki literackiej: Ri...

Książka Umberto Eco, włoskiego semiotyka i estetyka, profesora wielu uniwersytetów (m.in. we Florencji i Bolonii), została pomyślana jako poradnik dla studentów przystępujących do pisania pracy magisterskiej. Autor przedstawia kolejne fazy powstawania pracy, począwszy od wyboru promotora i sformułowania tematu, przez budowanie warsztatu pracy (kwerendy biblioteczne, sporządzanie notatek spełniających różne funkcje), układanie wstępnego planu pracy, wykorzystywanie zebranego materiału, stosowanie argumentacji i ...

Czy byliście już zmuszeni do włożenia wędzonego łososia do minibarku w waszym pokoju hotelowym? Lub do zainstalowania nowego programu komputerowego przy wykorzystaniu trzytomowej instrukcji dołączonej przez producenta? A może zrezygnowaliście z zażycia łagodnego leku ze względu na straszne ryzyko, które według jego ulotki występuje w "pewnych przypadkach"? A może kupiliście za 59 dolarów PulseTrainer, który nałożony na palec zadzwoni, gdy będzie groził Wam zawał? Jeżeli odpowiecie "tak", na któreś z tych pytań, ...

Ten tom należy do najważniejszych traktatów semiologicznych Umberta Eco (ur. 1932), gdyż stanowi korektę i nowe ujęcie jego wczesnej semiologii, która powstawała w latach siedemdziesiątych XX wieku pod wyraźnym wpływem strukturalizmu. W tych rozprawach z lat dziewięćdziesiątych Eco stara się dopełnić tamto podejście. Inaczej niż w strukturalizmie, gdzie znaczenia znaków wyczerpują się w ich wzajemnych relacjach, teraz chodzi o odniesienie: znak do czegoś się odnosi. Dlatego pierwszy rozdział podejmuje kwestię funda...

Cztery prezentowane tu teksty stały się częścią tej książeczki dlatego, że jestem do nich przywiązany i nie chciałem, by uległy rozproszeniu. Jednak fakt, że spośród rozmaitych tekstów wybrałem właśnie te cztery eseje sugeruje, że coś je ze sobą łączy. W pewnym sensie wszystkie traktują o strategiach kłamstwa, przebrania, nadużywania języka i ironicznego odwrócenia tych nadużyć. [Wydawnictwo M, 2004]

W tomiku "Migracje i nietolerancja" zebrano cztery teksty, które łączy wskazana w tytule tematyka. Choć dwa z nich powstały w 1997 roku (pochodzą z tomu "Pięć pism moralnych"), a kolejne dwa w latach 2011 i 2012 (te ukazują się w druku po raz pierwszy), dotykają niezwykle dziś ważnego i szeroko dyskutowanego problemu. Czy wielkie migracje powodujące wymieszanie kultur prowadzą do zaniku elementów tradycji europejskiej? Jak to wyglądało w wiekach minionych? Czy rozmaite kultury wypierały jedna drugą, tworzyły nową j...

Umberto Eco o polskim i czeskim roku 1968. Na 40. rocznicę wydarzeń roku 1968 Wydawnictwo Literackie proponuje osobistą refleksję Umberta Eco o polskim Marcu ’68 oraz o inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Autor – jeden z największych współczesnych intelektualistów, swoiste dziecko „rewolucji 1968 roku” – przebywał wówczas w Polsce oraz w Czechosłowacji i był bezpośrednim świadkiem wydarzeń. Z książki wyłania się obraz kraju komunistycznego widziany z perspektywy mieszkańca Zachodu. Eco ...

Intelektualne credo Umberta Eco! Niedościgniona erudycja i zmysł obserwacji czynią z Umberta Eco jednego z największych myślicieli naszych czasów. W tekstach, przygotowywanych w latach 2001-2015 jako wykłady inaugurujące jeden z największych włoskich festiwali kulturalnych, La Milanesiana, powraca ze swoimi ulubionymi tematami: początkami naszej cywilizacji, ewolucją kanonów piękna, różnorodnymi formami ekspresji artystycznej, fałszowaniem Historii i obsesją spisku, umiejętnie mieszając ze sobą filozofię, litera...

Czy świat bez książek to tylko futurystyczna wizja, czy realne zagrożenie i efekt daleko idącej technizacji życia? Czy rzeczywiście grozi nam "bibliocaust", a jeśli nawet, czy byłoby to wydarzenie bez precedensu? Wiadomo przecież, że od dawien dawna książki dławił pożar, palono je na stosach i poddawano ingerencji cenzury. Słowo pisane było także wydane na pastwę ludzkiej ignorancji i głupoty. To zaś, co zastało jako spuścizna, jest ledwie strzępem twórczości minionych pokoleń. Dwaj bibliofile, Umberto Eco i Jea...

Umberto Eco w "Nieobecnej strukturze" zajmuje się przede wszystkim zagadnieniem ujednoliconej teorii semiologicznej. Książka powstała w czasie, gdy dyskusja nad podstawami i granicami tej dyscypliny dopiero się rozpoczynała. W samym centrum gorących sporów nad struktualizmem Eco krytykuje nadużycia i "ontologiczną" degenerację metody strukturalistycznej; proponuje nowe formy wykorzystania strukturalizmu jako metedologii badań, przewidując zarazem przyszłe koleje jego losu - kryzys i zmierzch. Nowe wydanie "Nieo...

Autor "Imienia róży" zabiera nas na fascynującą wyprawę między regały pełne książek. Opowiada o tym, jak kształtowała się idea biblioteki. Erudycyjny tekst skrzy się humorem. Eco buduje obraz biblioteki doskonałej poprzez opis antybiblioteki, gdzie: Należy zniechęcać do wypożyczania. Jeśli się tylko uda - żadnych toalet. Czas między zamówieniem a dostarczeniem książki winien być bardzo długi. [Świat Książki, 2007]

Nowa książka Umberta Eco jest zbiorem osiemnastu esejów poświęconych literaturze, które świadczą o ogromnej erudycji autora, wiedzy krytycznoliterackiej, semiotycznej i filozoficznej, ale przeznaczone są dla szerokiego grona odbiorców. Odznaczają się błyskotliwością i poczuciem humoru, doskonałą dramaturgią wywodu, umiejętnością budowania paradoksów, są lekturą zabawną i atrakcyjną. [Wydawnictwo Muza, 2003]

Tom obejmuje teksty z pierwszej dekady XXI wieku skupione wokół kwestii znaku i znaczenia. Nie jest to jednak tylko zbiór rozpraw z dziedziny semiotyki czy semiologii. Umberto Eco (ur. 1932), włoski intelektualista, badacz i pisarz, autor przesławnego "Imienia róży", roztacza tu przed czytelnikiem frapującą panoramę kultury od starożytności, przez średniowiecze, po czasy Kanta, Manzoniego i Vattima. Osią książki jest tytułowe drzewo, sposób porządkowania danych przeciwstawiony innemu sposobowi porządkowania: labiry...

Książka, nad którą Umberto Eco pracował do ostatnich chwil życia. Kryzys ideologii, kryzys partii, niepohamowany indywidualizm… Tak wygląda świat, w którym żyjemy. Eco bierze pod lupę dobrze znane bolączki płynnego społeczeństwa: dwulicowość polityki, obsesję na punkcie widoczności medialnej, której niemal wszyscy ulegamy, całkowitą symbiozę z naszymi telefonami komórkowymi, kiepski pozom edukacji. A także wiele innych tematów, które z charakterystyczną dlań przewrotnością poruszał w pełnych błyskotliwego dowcip...

Umberto Eco jest zainteresowany karierą semiotyki w jej zastosowaniach do badań różnych dziedzin kultury. Dostrzega perspektywy, które zdaje się ona stwarzać dla zintegrowanych studiów nad kulturą jako całością. W "Pejzażu semiotycznym" Eco podejmuje analizy systemów komunikowania, które znajdowały się już nieraz na warsztacie badaczy. Tak jest na przykład z plakatem czy z filmem. Eco atakuje jednak problem w pracach semiotycznych niemal nieobecny. Próbuje on stworzyć teorię "języka" architektury. [Państwowy...

"Pięć pism moralnych" to teksty, które - jak pisze Umberto Eco - "mają charakter etyczny, to znaczy dotyczą tego, co należałoby robić, tego, czego robić się nie powinno, bądź wreszcie tego, czego za żadną cenę robić nie wolno". Autor "Imienia róży" dotyka najważniejszych zagadnień współczesności, takich jak stałe zagrożenie odradzającym się faszyzmem, tolerancja czy rola mediów. Eco - choć porusza tematy poważne - czyni to jednak z zacięciem i pasją, które sprawią, że książka zaintryguje nie tylko specjalistó...

"Po drugiej stronie lustra i inne eseje" to zbiór tekstów Umberta Eco z lat 1972-1985. Włoski semiolog bada w nich zjawiska z pozoru bardzo różne - takie jak niegodziwość eterycznych blondynek czy wstydliwe powiązania jednorożców z nosorożcami. Analizuje kiepskie powieści i jeszcze gorsze malarstwo, science fiction i sztukę nazistowską, z Rogerem Scrutonem dyskutuje o guzikologii, z Johanem Huizingą o zabawie i grze w kulturze, a z Pliniuszem Młodszym o (nieistniejących) cytatach z Tacyta. Sporo uwagi poświęca takż...

Ta poświęcona twórczości Joyce'a rozprawa stanowiła pierwotnie ostatni rozdział pierwszego wydania "Dzieła otwartego" (1962). Została usunięta z następnych wydań, a opublikowana przez wzgląd na jej obszerność, jako że rozwijana tu argumentacja wiąże się nierozdzielnie z problematyką "Dzieła otwartego" - problematyką, dla której Joyce jest stałym punktem odniesienia. Zasadnicza dla "Dzieła otwartego" koncepcja dzieła sztuki jako "metafory epistemologicznej" ze szczególną siłą odnosi się do twórczości Joyce'a, poniew...

Książka powstała jako owoc wykładów i seminariów o tematyce przekładowej, prowadzonych przez Autora pod koniec lat 90. w Toronto, Oksfordzie oraz na Uniwersytecie Bolońskim, i w dużej mierze zachowuje styl swobodnej konwersacji. Umberto Eco, podejmując w poszczególnych rozdziałach zagadnienia teoretyczne, zawsze wychodzi od konkretnych doświadczeń, które były jego udziałem jako redaktora cudzych przekładów, jako tłumacza i jako pisarza współpracującego z tłumaczami jego książek. Autor na wstępie stawia pytanie b...

Czy będziemy projektować swoje dzieci? Kiedy odkryjemy sekret teleportacji? Czy poznamy zagadki świadomości? "Nigdy się nie zakochuj we własnym samolocie" - ostrzega Umberto Eco. Innymi słowy: twórzmy teorie i wynalazki, lecz nie traktujmy ich zbyt serio. Kto przewidzi, co przetrwa próbę czasu? (...) "Prognozy" stanowią zbiór pasjonujących wywiadów (...) uzupełnionych prognozami na wiek XXI. Każdemu z grona autorów zadano pytanie, jakiego naukowego przełomu szczególnie się spodziewa przed rokiem 2100 oraz jak...

"Rakiem", błyskotliwe eseje jednego z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych myślicieli i krytyków kultury, opisują polityczne, obyczajowe i kulturowe przemiany naszego świata w epoce globalizacji. Głównym tematem zbioru złożonego z felietonów i komentarzy publikowanych począwszy od 2000 roku jest regres cywilizacyjny, ogarniający zdaniem Eco nie tylko Włochy pod rządami Berlusconiego i populistycznych mediów, ale całą kulturę Zachodu. Żyjemy przecież w czasach, kiedy odżywa idea krucjat, na nowo podważa się teo...

Wybór wywiadów przeprowadzonych przez Frédérica Beigbedera w latach 1999 – 2014 ze znanymi i nieznanymi w Polsce pisarzami. Autor pisze we wstępie: „Rozmowa dwóch pisarzy przypomina pocieranie krzemienia o krzemień: ogień nie jest gwarantowany, ale na pewno trafi się kilka iskier […]. Zadawałem pytania dwudziestu autorom tej książki, tak jak praktykant w warsztacie samochodowym pyta majstra, jak się zmienia uszczelkę głowicy cylindra. Chciałem zgłębić ich metodę, zrozumieć zawiłości ich pracy, wykraść tajemnice pro...

Czy istnieje zależność pomiędzy wzrostem zagrożeń globalnych a przełomem tysiącleci? Jak dziedzictwo chrześcijańskiego Zachodu stawia czoło powtarzającej się zapowiedzi końca świata? W jaki sposób różne religie obrazują ten koniec? Co mówi nauka i filozofia o czasie, o końcu XX wieku i końcu czasów? Czterech wybitnych współczesnych uczonych przenikliwie, a niekiedy z humorem, zastanawia się nad wyzwaniem nowego tysiąclecia. Udział w rozmowie biorą kolejno: amerykański paleontolog Stephen Jay Gould, historyk stra...

Umberto Eco (ur. 1932), jeden z najwybitniejszych intelektualistów współczesnych Włoch, semiolog, estetyk, teoretyk literatury. Wykładowca na uniwersytetach w Turynie, Mediolanie, Florencji i Bolonii oraz na prestiżowych uniwersytetach amerykańskich. Współpracuje z „L’Espresso”. Publikował uczone rozprawy: m.in. „Dzieło otwarte” (pol. wyd. 1973), „Lector in fabula” (pol. wyd. 1994); felietonową prozę: „Zapiski na pudełku od zapałek” (pol. wyd. 1993), a także powieści, które przyniosły mu światowy rozgłos: „Imię róż...

Umberto Eco (ur. 1932), wybitny pisarz włoski, autor takich bestsellerów światowych, jak "Imię róży" (PIW 1987), "Wahadło Foucaulta" (PIW 1993) czy "Wyspa Dnia Poprzedniego" (PIW 1995), jest także profesorem semiologii na uniwersytecie bolońskim. Z prac badawczych Eco czytelnik polski zna m.in. "Pejzaż semiotyczny" (PIW 1972) i "Lector in fabula" (PIW 1993). "Superman w literaturze" to książka o micie nadczłowieka, kreowanego od dawna przez pisarzy - coraz precyzyjniej, za pomocą wciąż doskonalszych technik lit...

Ekskluzywna, bogato ilustrowana, swoista kontynuacja bestsellerowych "Historii piękna" i "Historii brzydoty" Umberta Eco. W Iliadzie Homera odnaleźć można dwie metody przedstawiania rzeczy. Z pierwszą mamy do czynienia w opisie tarczy Achillesa: jest to forma pełna i zamknięta, w której Wulkan przedstawił wszystko to, co wiedział i co nam jest wiadome o mieście, okalającej go wsi, o wojnach i rytuałach w czas pokoju. Druga pojawia się, gdy poeta nie umie wypowiedzieć, ilu jest wojowników Achajów, ani też podać w...

"Sześć przechadzek po lesie fikcji" to cykl wykładów (Norton Lectures), jakie Umberto Eco wygłosił w Harvard University w roku 1993. Znakomity pisarz i uczony z właściwą sobie błyskotliwością, erudycją i poczuciem humoru poddaje analizie techniki narracyjne i mechanizmy konstrukcji dzieł ulubionych autorów z różnych epok i obiegów kultury - od Lawrence'a Sterne'a, Gérarda de Nerval i Edgara Allana Poe przez Kafkę, Flauberta i Joyce’a, po Aleksandra Dumas, Agatę Christie i Iana Fleminga. Przeznaczone bynajmniej n...

Współczesna sztuka jest dla większości jej odbiorców zjawiskiem problematycznym. Trudności w jej odbiorze, w określeniu jej roli i wartości utrudnia zanegowanie i przewartościowanie tradycyjnych estetycznych jakości z pięknem na czele. I właśnie z tym faktem mierzy się Umberto Eco, stając się przewodnikiem po meandrach współczesnej sztuki i estetyki. [Wydawnictwo M, 2008]

Po wielkim sukcesie, jaki odniosły w Polsce beletrystyczne książki Umberta Eco, czytelnik może docenić w tej książce rozległą wiedzę autora, wybitnego uczonego i znawcy Średniowiecza. Eco omawia zasadnicze koncepcje piękna w Średniowieczu, estetykę proporcji, światła, teorie scholastyczne, charakterystyczne dla epoki zagadnienia z historii sztuki: alegoryzm i symbolizm, poetykę, kanony piękna. Jasność wykładu i kunszt pisarski Eco sprawiają, że jest to lektura dla wszystkich czytelników o szerokich zainteresowaniac...

W 1991 roku Gambattista Boddoni, 59-letni antykwariusz, zwany Jambo, wychodzi ze śmierci klinicznej, lecz nie może sobie przypomnieć swojego imienia i nazwiska. Początkowo twierdzi za Edgarem Allanem Poe, że nazywa się Arthur Gordon Pym, następnie przerzuca się na postaci z powieści Melville'a, Kafki, d'Annunzia. Jambo zachowuje pamięć encyklopedyczną, zdobyte wykształcenie, pamięta wszystkie wydarzenia historyczne od Juliusza Cezara do Napoleona, operuje prawidłowo językiem wraz z jego idiomami, powiedzonkami, ory...

"Kraj groteskowy, zdeformowany, niepotrafiący nawet godnie przyjąć swojego tragicznego losu. Takie właśnie są Włochy opisywane przez Umberto Eco w jego najnowszej powieści i taka jest rzeczywistość, która – zdaje się mówić autor – wykroczyła już poza wszelkie granice wyobraźni. Jednak skoro prawda przewyższa literacką fikcję, to czy warto pisać taką powieść? Paradoksalnie, odpowiedź na to pytanie znajdziemy właśnie w tej książce..." "La Repubblica" Pan Colonna, główny bohater powieści, to typowy "człowiek ...

Teoria semiotyki to ważny wkład w dziedzinę badań semiotycznych. W wielu aspektach jest to wkład najbardziej doniosły od momentu pojawienia się pionierskich prac C. S. Peirce’a i Charlesa Morrisa. Siła tej książki wynika zarówno z wszechstronnej i adekwatnej wiedzy, jaką Eco wnosi do aktualnych problemów, jak i z logiki i klarowności, z jaką do tych problemów przystępuje. W kwestiach najbardziej uciążliwych […] jest niezwykle bystry i rozważny. Eco – między kartezjańskim mentalizmem, który zdominował paryską ‘semio...

Trzy lata po "Drugich zapiskach na pudełku od zapałek" ukazują się kolejne, na które składa się 38 felietonów z lat 1994-1996 (ostatni powstał w grudniu 1996 roku). Miłośników twórczości Umberto Eco czeka następne spotkanie z jego ciętym piórem, błyskotliwym dowcipem i celnością opinii dotyczących problemów współczesności. [Historia i Sztuka, 1997]

Trzy historie opowiedziane przez Umberta Eco i zilustrowane przez Eugenia Carmiego, dla dzieci, dla dorosłych, dla tych, którzy potrzebują baśni. "Generał i Bomba" - Smutne, zamknięte w bombie atomy i generał, który za wszelką cenę chce rozpętać wojnę. "Trzej kosmonauci" - Trzej nieufni kosmonauci, którzy spotykają Marsjanina o sześciu rękach. "Karły z planety Gnu" - Zarozumiały Cesarz, który chce zaprowadzić cywilizację na małej, niewinnej i szczęśliwej planecie. [Rebis, 2005]

Jeśli mamy wieść dialog, to musi on obejmować również obszary, na których nie ma zgody. Ale to nie wszystko; jeśli na przykład laik nie wierzy w „rzeczywistą obecność”, katolik zaś – co naturalne – i owszem, to fakt ten nie oznacza wzajemnego niezrozumienia, lecz po prostu szacunek dla przekonań partnera. Umberto Eco Słusznie przywołuje Pan cel tej naszej epistolarnej rozmowy. Chodzi nam mianowicie o zakreślenie wspólnego dla laików i katolików pola dyskusji obejmującego również punkty, w których nie ma zgo...

Umberto Eco, z właściwą sobie swobodą przechodząc od języka naukowego dyskursu do stylu felietonu prasowego, odkrywa przed nami tajniki kilkunastu europejskich projektów języków uniwersalnych. Wśród ich autorów znaleźli się: Dante, Bacon, Kartezjusz i Leibniz, którym dzisiejsze języki informatyczne wiele zawdzięczają. Ta zaskakująca historia utopii języka doskonałego pozwala nam zarazem odkryć wiele zalet naszych rodzimych języków. Dzięki temu, kończąc lekturę, jesteśmy w stanie pogodzić się z przekleństwem pomiesz...

"Wahadło Foucaulta" to druga po "Imieniu róży" powieść tego autora. Jest noc z 23 na 24 czerwca - letnie przesilenie. W mrocznym wnętrzu paryskiego Panteonu pod wahadłem Foucaulta odbywa się makabryczny obrzęd. Sataniści, psychopaci i peudomagowie próbują wydrzeć tajemnicę władzy nad światem jej domniemanemu odkrywcy. Rzecz dzieje się współcześnie, poszukiwania tajemnicy templariuszy prowadzi grupa młodych intelektualistów właściwie dla zabawy. Wplątują się jednak w sieć niezwykłych i niepokojących wydarzeń i z...

Oto zbiór rozmaitości, czasem zaangażowanych, a czasem stworzonych dla rozrywki, na temat absolutu, ognia, wymyślonej astronomii, katedralnych skarbców, wysp zaginionych, pisarstwa Wiktora Hugo, recepcji Joyce'a w epoce faszyzmu, utopii i przysłów, WikiLeaks, zawoalowanych form cenzury itd. Nie jest do końca dziełem przypadku, że zbiór otrzymał nazwę od pierwszego tekstu. Tematem wymyślania wroga autor zajął się całkiem niedawno w swej najnowszej powieści "Cmentarz w Pradze", a doświadczenie pokazuje, że ów prze...

"Wyspa dnia poprzedniego" jest trzecią powieścią Eco, równie kunsztowną literacko i przewrotną intelektualnie, jak poprzednie. Jej bohater - kolejno piemoncki żołnierz, trochę libertyn, bywalec paryskich salonów, tajny agent Mazarina, a wreszcze podróżnik-rozbitek - dobija na koniec do opuszczonego wielkiego żaglowca, pełnego zapasów żywności, narzędzi i dziwacznych zbiorów. Na horyzoncie widnieje zielony brzeg Wyspy. Jak się jednak okazuje, statek nie jest pusty - Robert spotyka tam niemieckiego jezuitę, na wpół o...

Zabawny i błyskotliwy zbiór myśli Eco o jego karierze jako teoretyka i prozaika. Pierwszą powieść - "Imię róży" - autor opublikował, gdy miał prawie 50 lat. W niniejszych "Wyznaniach" ma prawie 70 lat i spogląda wstecz na swoją długą drogę jako teoretyka literatury, a później powieściopisarza. Ten "młody pisarz" jest mistrzem, który przekazuje nam wiele mądrości o sztuce fikcji i potędze słowa. Dlaczego los bohaterów powieściowych wzrusza nas do łez? W jakim sensie "istnieją" Anna Karenina, Gregor Samsa i Leopo...

- Jak być Indianinem - Jak pisać do katalogu wystawy - Jak urządzić bibliotekę publiczną - Jak rozumnie spędzać wakacje - Jak wyrobić sobie nowe prawo jazdy - Jak korzystać z instrukcji - Jak unikać chorób zakaźnych - Jak podróżować z łososiem - Jak przeprowadzać inwentaryzację - Jak kupować gadżety - Jak zostać kawalerem maltańskim - Jak jeść w samolocie - Jak mówić o zwierzętach - Jak pisać wstępy - Jak być prezenterem TV - Jak używać piekielnego dzbanuszka - Jak rozplanować czas - Jak korzystać ...