Książka: O pięknie

W końcu skończyłam czytać „O pięknie” Zadie Smith. Nie wiedzieć czemu, zajęło mi to około trzech tygodni. Kiedy jednak byłam już mniej więcej w połowie, wręcz połknęłam resztę książki, a nawet zaprzyjaźniłam się z rodziną Belseyów. „O pięknie” to trzecia, po „Białych zębach” i „Łowcy autografów”, powieść brytyjskiej pisarki. Książka była nominowana do Nagrody Bookera i otrzymała nagrodę Orange Prize for Fiction. Co ciekawe, w lutym tego roku pisarka zaatakowała samą ideę konkursów literackich...

Do przeczytania „O pięknie” przymierzałam się od pewnego czasu, chociaż po absolutnej porażce, jaką był kontakt z „Łowcą autografów” tejże autorki, obawiałam się nieco, czy sprostam temu zadaniu. Ale już po kilkunastu stronach nabrałam przekonania, że tym razem „to jest to” i nie zmieniłam go do samego końca, bohatersko wydzierając chwile na lekturę spomiędzy świąteczno-noworocznych obowiązków domowych. Tak, ta powieść ewidentnie się Zadie Smith udała i z całą pewnością przewyższyła dwie pop...

Nagroda Orange Prize for Fiction! Nominacja do Nagrody Bookera!


Profesorów Belseya i Kippsa łączy zamiłowanie do piękna i podziw dla Rembrandta. Dzieli zaś stosunek do piękna i do Rembrandta, a to wystarczy, by zostali wrogami na śmierć i życie. Gdy Kippsowie przenoszą się za ocean i osiedlają w kampusie, gdzie mieszkają Belseyowie, losy ich rodzin splatają się w nieprzewidywalny sposób, a komplikacje mnożą się jak szalone.

Zadie Smith opowiada historię dwóch rodzin, a przy tym z dystansem i humorem porusza najważniejsze tematy współczesności: zagadnienia tożsamości, rasy, globalizmu i fanatyzmu religijnego.


"Zadie Smith ma wszystko, czego trzeba: jest dowcipna, błyskotliwa, obiektywna, pełna spokoju i empatii, wyczulona na samozadowolenie i obłudę i przede wszystkim dowcipna".
"The New York Times"

[Znak, 2011]

Howard wszedł do małej złocistożółtej kuchenki, żeby wylać herbatę do zlewu i zrobić sobie kawę rozpuszczalną. Przejrzał szafki w poszukiwaniu herbatników (kiedy w ogóle jadł herbatniki? Tylko tutaj! Tylko z tym człowiekiem!) i znalazł paczkę ciastek HobNob. Kiedy nalewał wody, usłyszał, że Harold sadowi się z powrotem w fotelu. Howard obrócił się w ciasnej kuchence i strącił coś łokciem z kredensu. Książkę. Podniósł ją z podłogi i zaniósł do pokoju. - To twoje? Słyszał jak jego własny akcent ...

(Uwaga - spojlery!) Po przeczytaniu "Białych zębów" Zadie Smith pomyślałam sobie, że arcydzieło to może nie jest, ale dam Zadie jeszcze jedną szansę. Chciałam wykorzystać ją na "Łowcę autografów", ale pierwsza do ręki wskoczyła książka "O pięknie" i tak już poszło. Niestety trochę się zawiodłam... Mam trochę wrażenie, że Zadie poszła na ilość zamiast jakość... Widzimy tutaj opowieść o rodzinie mieszkającej w USA, przeprowadzili się dawno temu z Wielkiej Brytanii, a żeby było ciekawiej, ...

Bohaterami książki Zadie Smith są dwie rodziny: konserwatywna rodzina Kippsów i liberalna Belseyów. Głowy obu rodzin, profesorowie uniwersyteccy, znawcy twórczości Rembrandta, swoją rywalizację przenoszą z płaszczyzny zawodowej również na płaszczyznę domową. Wzajemna, niewytłumaczalna niechęć członków obu rodzin nie świadczy raczej o pięknie. Moim zdaniem książka zadaje pytanie, czy w dzisiejszym uniwersalnym społeczeństwie można wyraźnie określić się jako liberał bądź konserwatysta. Autorka ...