Teksty i komentarze

Myślę, że owo "przeznaczenie" na końcowych stronach książki, było użyte raczej ironicznie. Karol był może przeciętnym mężczyzną, ale mi wydawał się postacią przedstawioną bardziej pozytywnie niż Emma, a nie na odwrót. Pani Bovary była bardziej sentymentalną kokietką niż ideałem kobiety. Jej historia nie wydaje mi się przpełniona tragizmem. Jest to raczej historia banalna, fabularnie trochę przypominająca romans. Jednak o jej powodzeniu zadecydowa...

Aha, dziękuję bardzo za odpowiedź. ;-)

"Duchowy testament" – pełne żaru rekolekcje wygłoszone tuż przed tragiczną śmiercią autora w górach. Ksiądz Pablo Domínguez Prieto zginął w dramatycznych okolicznościach, schodząc ze szczytu Moncayo. Dzień wcześniej zakończył w klasztorze Cysterek porywające ćwiczenia duchowe, których zapisem jest ta książka. Jego nieszablonowe podejście do spraw wiary, pasja i humor sprawiają, że teksty te stają się zachętą do zupełnie nowego spojrzenia na na...

Zdecydowanie lepiej po kolei, bo w niektórych tomach autorka nawiązuje do wydarzeń z wcześniejszych, a co za przyjemność czytać powieść było nie było kryminalną, wiedząc, co się w niej wydarzyło...

Dla tego seryjnego mordercy nie istnieje żadne tabu... Reilly Steel, urodzona i wychowana w Kalifornii, jest absolwentką Akademii FBI w Quantico, z zawodu śledczym sądowym. Opuszcza gwarne San Francisco i przenosi się na drugi koniec świata, do sennego Dublina, by jako doskonały fachowiec w swojej dziedzinie wprowadzić irlandzkie laboratorium kryminalistyczne w XXI wiek, mieć oko na ojca, który po rodzinnej tragedii szuka pocieszenia w kielisz...

Mam takie pytanie - czy całą serię "Kota, który..." należy czytać po kolei, czy można zacząć od dowolnego tomu?

Są książki, z którymi można rozmawiać tak jak z ludźmi. Nie są to rozmowy łatwe, bo można się źle zrozumieć, nie dojrzeć sedna myśli swojego rozmówcy. Lecz przecież zawsze można wrócić - zawrócić nawet w pół drogi czy po upływie jakiegoś czasu i zacząć rozmowę na nowo. I zadziwić się: więc to o to ci chodziło? a zatem myślimy podobnie! Niektóre książki, tak jak ludzi, można odkrywać na nowo przy każdym spotkaniu i nigdy do końca nie poznać. Bo są...

Tomik wierszy znanego autora tekstów piosenek, będący swoistą kroniką ważnych wydarzeń w jego życiu, zapisem wrażeń z miejsc, które odwiedził, sytuacji, które widział, myśli, które go nękały. Niemal reporterski sposób narracji, lakoniczność opisów i szczerość emocjonalna, a przy tym pełnia metafory poetyckiej, to niezaprzeczalne walory poezji Cygana. [Iskry, 2011]

A, bo skopiowałam jak byłam zalogowana i nie działa. Dziwne trochę, w każdym razie czytatka jest tu: Jak nie przeczytałam Ulissesa :)

Przyznaję, że sięgnęłam po nią z pewnym wahaniem: zastanawiałam się, czy będzie tak zagmatwana i ezoteryczna jak "Zahir", czy też może bardziej jasna, wzruszająca, piękna i pogodna jak "Alchemik", a może bardziej fabularna w stylu "Jedenastu minut"? Już po przeczytaniu posłowia i opinii na okładce wiedziałam, że książka będzie magiczna: od razu jednak zaznaczam, wcale nie myślę teraz o tym, iż jej tematem jest świat magii! Mam na myśli raczej...

Idealna lektura na chłodne wieczory. Podróż w czasie z zapachem farby i świata mody. Moja prywatna recenzja jednej z sześciu świetnych powieści amerykańskiej pisarki. Po raz pierwszy spotkałam się z tak krótką - bo jednozdaniową - recenzją książki, umieszczoną na jej okładce, a zarazem tak obiecującą i intrygującą. Można powiedzieć, że zawiera całą kwintesencję tej fascynującej, liczącej sobie niemal pięćset stron powieści, ale po przebrnięci...

Co powstaje, gdy spotyka się dwóch znakomitych rysowników i jeden z nich postanawia napisać książkę o małym, francuskim chłopcu, żyjącym we Francji lat 50. XX w.? Wizerunek świata, widzianego oczyma dziecka jest popularny zarówno w literaturze polskiej jak i międzynarodowej. Z pewnością do najbardziej poczytnych i znanych utworów tego rodzaju należą „Oskar i pani Róża” Erica Emmanuela Schmitta czy też „Cień wiatru” Carlosa Ruiza Zafona. Myślę...

Każdy był kiedyś dzieckiem. To oczywiste, jednak z biegiem lat tamten miniony czas niebezpiecznie zaczyna zacierać się w pamięci, by ostatecznie z codzienności zamienić się w zamierzchłą przeszłość. Amerykańska pisarka Harper Lee dzięki niezwykłej powieści "Zabić drozda" przenosi czytelnika z powrotem w okres dzieciństwa, ukazując równocześnie, że dzieci wiedzą więcej na temat życia niż wydaje się dorosłym. Akcja powieści umieszczona z...

Napisana w 1958 (w trzy dni i trzy noce) powieść "Podziemni" uchodzi za jeden z klasycznych utworów Beat Generation; jej osnową fabularną jest krótkotrwały związek miłosny autora z Alene Lee (Mardou Fox), murzyńską bywalczynią klubów jazzowych i barów San Francisco w latach 50. Frank Carnody to słynny poeta William Borroughs, pierwowzorem zaś Adama Morada był klasyk XX-wiecznej poezji amerykańskiej Allen Ginsberg. W 1960 r. na jej podstawie nakrę...

W tej fascynującej książce dr Sanjay Gupta – neurochirurg, główny korespondent medyczny stacji CNN oraz poczytny autor – opisuje niewiarygodne fakty naukowe, dzięki którym te niemal cudowne uzdrowienia mogły nastąpić. Grupa śmiałych lekarzy w zadziwiający sposób ratuje pacjentów, nie przyjmując do wiadomości faktu, że ich życie na zawsze się skończyło. Przedłużone zatrzymanie akcji serca, „śmierć mózgowa”, brak oddechu przez ponad godzinę – wszys...

Dwudziestoletni Zezé, bohater "Mojego drzewka pomarańczowego" (MUZA 2007) i "Rozpalmy słońce" (MUZA 2008), marzy o podróżach i wolności. Nie chce, by rodzina decydowała o jego życiu i wyborach i nie zamierza zostać lekarzem. Przerywa więc studia medyczne i wraca do rodzinnego miasta. Tutaj intensywnie trenuje pływanie, włóczy się po ulicach, przeżywa gwałtowną młodzieńczą miłość. W końcu zyskuje opinię próżniaka i wywołuje zgorszenie sąsiadów. Pe...

"Odkrycie twórczości Dennisa Lehane'a można porównać do znalezienia na strychu oryginalnego Mondriana: po chwilowym zaskoczeniu następuje wybuch euforii." "Independent on Sunday" "Głos Lehane'a - oryginalny, niekojący i płynący prosto z serca - plasuje go wśród mistrzów stylu współczesnej powieści kryminalnej." "Publishers Weekly" Prywatny detektyw Patrick Kenzie chce się dowiedzieć, dlaczego jego była klientka, pełna energii kobieta ko...

W drugim tomie swej jak dotąd najbardziej oszałamiającej trylogii, Robin Hobb, światowej sławy pisarka fantasy kontynuuje chwytającą za serce opowieść o Bastardzie Rycerskim Przezornym, jeszcze głębiej wciągając tego niechętnego przygodom człowieka w plątaninę wybawienia, ofiary i niewysłowionej zdrady. Książę Sumienny został uratowany z rąk Srokatych i życie na dworze wróciło do normy. Jednak bastard Rycerski Przezorny, zdruzgotany utratą swe...

"Total Cheops" opowiada historię Fabio Montalego, inspektora policji w Marsylii, i jego dwóch przyjaciół z młodości - Ugo i Manu. Łączyła ich namiętność do jednej dziewczyny i zamiłowanie do ryzyka. Wybrali jednak różne drogi życia. Kiedy Manu zostaje zamordowany, Ugo - poszukiwany przestępca - powraca do Marsylii, by odnaleźć jego zabójcę. Wkrótce zostaje zastrzelony przez policję. Czy coś łączy te dwa przypadki? Co ma z nimi wspólnego zabójstwo...

Tworząc wspaniałe trylogie "Kupców i ich żywostatków" oraz "Skrytobójcy", Robin Hobb dołączyła do grona najwybitniejszych autorów fantasy naszych czasów. Niniejsza książka, będąca pierwszym tomem trylogii "Złotoskóry", opowiada o dalszych losach Bastarda Rycerskiego i jest najlepszą pozycją w dorobku pisarki. Bastard Rycerski Przezorny od piętnastu lat przebywa na dobrowolnym wygnaniu i jest uważany za zmarłego przez niemal wszystkich, którym ...

Rozumiem, o co Ci chodzi. Miło by było, gdyby pokusił się o coś nowego, innego.

Jak złapać największego węża świata? Czy mongolska kuchnia dorównuje wykwintnością francuskiej? Czym różni się wsiadanie do pociągu w Warszawie do wsiadania do pociągu w Bombaju? Czy zawsze tęskni, kiedy jest w podróży? Martyna Wojciechowska uwielbia podróżować, ponieważ wtedy każdy dzień jest jak jajko z niespodzianką. Jej najnowsza książka to zbiór felietonów, listów do przyjaciół, notatek, w których opisuje swoje przygody; czasami wesołe, czas...

Sama kreacja bohaterów jest bez zarzutu. Tylko, gdy czytam po IP ''Czarne oceany'', ''Lód'', ''Extensę'',a tam za każdym razem główny bohater przechodzi dokładnie ten sam schemat rozwoju, to zaczyna być to trochę irytujące. Chodź sam Dukaj twierdzi, że specjalnie tworzy podobnych do siebie bohaterów.

Przeczytałam, mimo że starałam się przedłużać to smakowite danie. Bardzo, bardzo żałuję, że już koniec... Czy znasz książki podobne w nastroju i możesz podać tytuły? Wielkie dzięki.

znakomita recenzja, podpisuję się pod nią i szczerze polecam książkę :)

Czy ja wiem, czy to jest minus? Lubię właśnie tych Dukajowych niedoskonałych bohaterów, są prawdziwsi, bardziej ludzcy, jak napisałeś, a przez to chyba bliżsi czytelnikowi. To fajna odmiana od tych wszystkich wyidealizowanych postaci, których pełno w literaturze. Ale gdyby Dukaj jednak stworzył inny typ bohatera, też nie miałabym nic przeciwko temu, pewnie byłby równy ciekawy.

Dzięki. Gdyby tak tylko Dukaj dla odmiany wykreował jakiegoś innego głównego bohatera w dalszych książkach to już byłoby niemal idealnie. Ale ten minus zauważa się, tylko jeśli nie czyta się IP jako pierwszych.

Notabene śmieszą mnie i denerwują dyskusje nt. rzekomego plagiatu, który miał z tej powieści poopełnić Huxley. Te pretensje są po prostu żenujące. Mam wrażenie, że ci, którzy wynajdują 10 - 20 punktów stycznych między "Nowym wspaniałym światem" a "Miastem światłości" i "Podróżą poślubną pana Hamiltona" Smolarskiego, nie zdają sobie sprawy z tego, że zapożyczenia i równoległe pomysły to rzecz naturalna. Tak się składa, że czytałem wszystkie trzy p...

Większość polskich czytelników słabo kojarzy nazwisko Jacka Vance’a. Z jego bardzo bogatego zbioru twórczości, w naszym kraju wydano tylko ten najpopularniejszy cykl "Lyonesse", kilka powieści oraz jeden tom cyklu "Umierająca Ziemia". Ubiegłego roku, w ramach serii "Klasyka SF", rozpoczęto ponowne wydawanie tego ostatniego. W przerwie między pierwszą i drugą połową serii pojawiła się antologia "Pieśni Umierającej Ziemi". "Pieśni Umierającej Zi...

ale jaja