Dwudziestoletni Zezé, bohater "Mojego drzewka pomarańczowego" (MUZA 2007) i "Rozpalmy słońce" (MUZA 2008), marzy o podróżach i wolności. Nie chce, by rodzina decydowała o jego życiu i wyborach i nie zamierza zostać lekarzem. Przerywa więc studia medyczne i wraca do rodzinnego miasta. Tutaj intensywnie trenuje pływanie, włóczy się po ulicach, przeżywa gwałtowną młodzieńczą miłość. W końcu zyskuje opinię próżniaka i wywołuje zgorszenie sąsiadów. Pewnego dnia rzuca wszystko i wyrusza w świat.

José Mauro de Vasconcelos (1920-1984) to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli dwudziestowiecznej literatury brazylijskiej. Mimo sławy i pieniędzy żył skromnie, tak jak przywykł, przez całe życie, bez zbędnych luksusów i ekstrawagancji. Jego bogate i różnorodne doświadczenia życiowe stanowiły znakomitą inspirację do twórczości literackiej: wydał dwadzieścia jeden utworów, w tym powieści i nowele. Jego najbardziej znaną książką jest "Moje drzewko pomarańczowe".

[MUZA, 2009]