Teksty i komentarze

Ależ jesteś przekonujący! Gdybym już Witkowskiego nie próbowała ze skutkiem takim, że wołami mnie do jego żadnej książki nie zaciągną, to bym zaraz do Ciebie pisała o pożyczkę! :-)

Serdecznie Ci dziękuję za zwrócenie mi uwagi na tę powieść - dotąd o niej nie słyszałam, a recenzja brzmi kusząco!

Jest mi niezmiernie miło. Dziękuję.

Rzeczywiście Marlow jest zdecydowanie ponad średnią blogów książkowych, książki ciekawe omawia. Ale czy chwali jakąś nowość? Ja też wpadłam kiedyś w pułapkę nieczytania współczesnej powieści, właśnie po jakiś totalnych porażkach czytelniczych, stylu Michalak czy reklamowane zachodnie bestsellery. I okazało, że dobre książki i dobrzy twórcy mnie omijają. Bo część jest dobra, bardzo dobra. A jak nie będziemy ich popierać, to może będzie ich coraz m...

Wkurzam salon Książka wydana w 2011. To rodzaj biografii w formie rozmowy przeprowadzonej z Ziemkiewiczem przez Rafała Geremka (a któż to taki?). Ten sam co zawsze lekki a przy tym zadziorny styl RAZ-a gwarantuje łatwą i przyjemną lekturę. Tylko skąd wrażenie, że już to wszystko kiedyś czytałem? 4,0/6. Pisarstwo. Rafał Aleksander Ziemkiewicz (ur. 1964), autor fantastyki i publicysta, z przekonania konserwatywny liberał, określający się...

Niestety. :-(

Przecież ja w ogóle nie mówię o winie. Nie zmienia to faktu, że jak dwudziestosześciolatka odmawia wyjścia poza własny egoizm i się pogrąża w wywyższaniu nad innymi pod hasłem "bo ja jestem taka wrażliwa" to mi się nóż w kieszeni otwiera. A już zwłaszcza jak słyszę taki argument "To nie moja wina że taka jestem, to wszystko przez mamę, tatę i psa sąsiadów". Miałam wrażenie, że akurat u Eli jest to proteza, aby uniknąć próby zmierzenia się z samą ...

Przeczytałem tę recenzję. Niewątpliwie recenzent przeczytał książkę wnikliwie, natomiast z jego krytyką się nie zgadzam. A już porównanie Twardocha do Michalak jest solidnym nadużyciem. Co by o "Drachu" nie powiedzieć, jest to owoc wielu miesięcy ciężkiej pracy pisarza (to widać), literatura z pomysłem, literatura pisana z dużym szacunkiem dla czytelnika. "Drach" może się nie podobać, ale ten król wcale nie jest nagi. I nie jest to kwestia dobreg...

Bardzo się cieszę! :) TŻ nie dość, że przeżyje, to jeszcze będzie zadowolony ;) A okolice jak najbardziej do jeżdżenia!

Czasami zgadzam się z jego opiniami, czasami nie, ale zaglądam do niego, bo pisze o ciekawych książkach (klasyka, literatura obozowa itd), podczas gdy na większości blogów mówi się jedynie o nowościach. Pod recenzjami często są długie, ciekawe dyskusje (na przykład pod recenzją „Saturna” dyskutuje sam Jacek Dehnel). I pisze w sposób przekonujący. Ale Misiak też jest przekonujący, będę więc musiała sięgnąć po książkę :)

No to i ja się zapisuję. Z TŻ, mało-książkowym. Przeżył Zlot w Sandomierzu, przeżyje i w Puszczykowie. Co najwyżej weźmie rower i będzie jeździł. No a ja mam zamiar kolejny raz wygrać Dixita:)

A Marlow to autorytet dla Ciebie? Na szybko przejrzałam ten blog. Nie mogę zanegować jego pochwał - bo tam Lalka i podobne. Ale w sumie neguje wszystko, co współczesne (jest to pewne generalizowanie, nie przejrzałam całości). Np. jest negatywna opinia o Matce Makrynie, mnie ta książka bardzo się podobała.

Ja też walczyłam ze snem przez parę wieczorów przy lekturze tej przereklamowanej powieści. Ale Morfeusz wygrał z książką i aż cztery razy w ciągu tygodnia nieźle sobie ponad programowo pospałam, z okularami na nosie. Zwykle kryminały łykam w dwa, trzy wieczory, ten niestety mnie lekko nużył. Przewidywalny od drugiej połowy. Zbyt szybko. Amerykańskie gusty mnie zadziwiają.

Trochę pokracznie napisana jest ta nota wydawcy. W pierwszym zdaniu informacja, że „Idiota” to „wielka, a być może nawet największa powieść Dostojewskiego”, w trzecim to samo: „powieść, z utworów Dostojewskiego kto wie czy nie największa”. I dalej: „Idiota to zarazem arcydzieło dwóch portretów kobiecych, Nastazji Filipownej i Agłai Iwanownej, pomiędzy których uczucia rozdarte jest serce księcia”. Co to na przykład znaczy „pomiędzy których uczucia...

A ja się zraziłam do tej książki po przeczytaniu tej recenzji http://galeriakongo.blogspot.com/2015/10​/drach-szczepan-twardoch.html. Marlow pisze: „Uf! Skończyłem. Matko, co za katorga. Ale skoro tyle rabanu narobiono wokół tej powieści, to sądziłem, że jest w tym coś więcej niż tylko efekt pracy specjalistów od marketingu. Jednak, jak to zwykle bywa, król okazał się nagi i kiepsko musi być z naszą literaturą współczesną jeśli coś takiego...

Nie uważam ich za dobre, ot, średnie. Pomyślę o czytatkach. Dzięki za podpowiedź.

Może i płynniej, jednak tamto było cytatem, tak napisała autorka, tak zostawił tłumacz, więc poprawianie nie powinno mieć miejsca. A nawet gdyby te słowa nie były cytatem, gdybym ja je wymyśliła, warto byłoby uszanować moją wolę. Redaktor nie pisze za kogoś recenzji, redaktor jest TYLKO redaktorem i powinien się ograniczyć do poprawiania błędów. Jeśli ma ciągotki literackie, niech pisze własne recenzje. Takie jest moje zdanie. Pomyślę o czytatk...

Opis świniobicia w "Postrzyżynach" Hrabala to jeden z najpiękniejszych fragmentów prozy na świecie, chociaż kocham zwierzątka wszelakie (oprócz komarów).

HURRRRAAAAA!!!!!

Niech spoczywa w pokoju na wyspie dnia poprzedniego. Wybitny pisarz, wspaniały eseista, genialny umysł.

Zgadzam się, że Ela była dziecinna i egocentryczna, ale uważam, że nie powinno się nią pogardzać czy irytować się na nią, bo przecież to nie jej wina, że taka była. Takie uczucia jak lęk przed bliskością, przewrażliwienie, żal do rodziców są niezależne od woli. Eli brakowało tzw. grubej skóry. Przejmowała się byle czym, potrafiła długo płakać z powodu nieuprzejmości klientki, a rozwód rodziców ją załamał, czuła się, jakby ją torturowano, żywcem p...

Czysta gra Philip K. Dick to autor, który z mocnym przytupem wtargnął do mojego literackiego życia w zeszłym roku, sprawiając tym samym, że w 2015 był autorem, po którego sięgałem najczęściej. Przeczytałem kilka jego powieści. Poznałem biografię. Na koniec do rąk trafił mi się jeszcze rewelacyjny zbiór opowiadań "Wariant drugi", który przywrócił we mnie wiarę, że krótkie formy mogą również sprawiać mi wielką frajdę, satysfakcjonować i zapisywa...

Dość - hm, dosadna - scena zarzynania świni i spuszczania krwi (na kaszankę, do salcesonu) do szaflika jest w ekranizacji "Imienia róży" chociażby. Chociaż i tak pewnie tak wiek temu jak i dziś jest to dużo bardziej humanitarne. Zaś nie sądzę, by ktokolwiek "męczył" zwierzę, ponieważ wówczas poprzez krew rozprowadzane są pewne hormony i inne chemikalia (wydzielane standardowo w sytuacjach stresowych), które psują smak mięsa - dlatego rzeźnicy sta...

Pewnie, że nie. Nie czytałeś dotąd - to będą dla Ciebie uzupełnieniem tematu. Powinieneś być zadowolony :)

I na WP :)

Przeczytam te teksty w wolnej chwili. Dla mnie jednak nie ma nic złego w tym, że autor najpierw się przymierza - w formie opowiadania:) Może dla Ciebie zresztą też nie.

Cóż, ja nigdy nie widziałem świniobicia. To zrobiło na mnie bardzo przygnębiające wrażenie, nawet w tym "standardzie", o którym piszesz.

Moniko, moim zdaniem zdecydowanie warto poświęcić "Drachowi" swój czas!

Jako świadek kilku świniobić stwierdzam, że odbiega co najwyżej w tym, że za pierwszym razem nie udało się ogłuszyć świni, a ta uciekła i ogłuszono ją po krótkim pościgu. W pozostałym zakresie - standard.

A propo "siermiężna", ostatnio wyszukuje nowe ksiazki głownie za pomoca tagow. To swietne urzadzenie. Niestety przy wylistowaniu ksiazek do konkretnego tagu, brakuje prostych funkcji jak: sortowanie, grupowanie i filtrowanie według ocen, autorów, gatunków itp. To by niezmiernie ułatwiło zycie. Takie funkcje to dla programisty kilka godzin pracy...