Książka: Przez ciemne zwierciadło

Ta książka to manifest i poezja smutnej doli człowieka, którego zniszczyło uzależnienie. Śmiertelnie groźna substancja, narkotyk rozszczepiający osobowość, zwany przez "środowisko" Agonią - prowadzi człowieka przez przebłysk szczęścia do totalnego upadku. Działanie narkotyku w skrócie polegało na kreowaniu autonomii pracy obydwu półkul mózgu, co dało porażający efekt: policjant dla dobra śledztwa został narkomanem-przestępcą. Jako stróż prawa nie zdawał sobie sprawy z istnienia drugiego życia - ...

Przede wszystkim, jest to wspaniała książka, w dużej mierze oparta na własnych doświadczeniach autora. Jak on sam zaznacza, nie jest jednym z bohaterów, lecz jej historią samą w sobie. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że "Przez ciemne zwierciadło" jest powieścią napisaną przez uzależnionego o uzależnionych dla ludzi interesujących się tym tematem bądź również uzależnionych. Ci, którzy przeżyli piekło uzależnienia na pewno w większym stopniu docenią tę opowieść i wsiąkną w nią zupełnie. Poz...

Ta powieść jest jedną z późniejszych w dorobku pisarza. Gorzka, smutna, pesymistyczna, prawdziwa, momentami - ale tylko momentami - zabawna, z dobrze nakreślonymi postaciami. Lektura, której się nie zapomina nigdy. Jedna z najlepszych w dorobku pisarza. Owa historia zabiera nas w świat niedalekiej przyszłości, ale tylko niedalekiej, gdzie policjanci i narkomani są ze sobą niezwykle blisko powiązani, w świat niezwykle surowy, zimny, przygnębiający. Razem z głównym bohaterem staczamy się na dno...

Kolejna książka poruszająca bardzo ciekawą dla mnie tematykę. Bo choć jest to pozornie opowieść o narkomanach, odbieram ją bardziej jako historię o zagubieniu własnej osobowości, zatraceniu siebie tak bardzo, że nie wie się już, kim się jest. Zagadkowa Substancja A, nazywana Agonią, jest kolejnym narkotykiem, a główni bohaterowie kolejnymi narkomanami; i ta historia mogłaby być kolejną opowieścią o narkomanach. Jednakże porusza też kwestie, które dalece wykraczają poza te ramy. Stawia pytania do...

Policjanci i przestępcy zawsze byli od siebie uzależnieni. Chyba w żadnej powieści nie przedstawiono tego perwersyjnego związku dogłębniej niż w "Przez ciemne zwierciadło". Bob Arctor handluje śmiertelnie niebezpiecznym narkotykiem, Substancją A. Zadaniem Freda, agenta policji, jest doprowadzenie do aresztowania Arctora. Żeby wtopić się w społeczność narkomanów, Fred przyjmuje coraz większe dawki Substancji A. Ponieważ rozszczepia ona mózg na dwie odrębne, rywalizujące ze sobą cześci, Fred nie zdaje sobie sprawy, że śledzi samego siebie...

[Rebis, 1999]