Czas na pierwsze głosowanie w ramach nowej zabawy "Czytamy i polecamy!". Sprawdźcie tytuły zaproponowane przez BiblioNETkowiczów, po które warto sięgnąć w najbliższych tygodniach.

W tym etapie każdy z Was może zagłosować na trzy książki, których nie zna, a które chciałby przeczytać w najbliższym czasie (co oznacza, że nie można głosować na swoje i przeczytane propozycje). Tak jak w przypadku głosowania na książkę miesiąca, przyznajemy punkty: 5 punktów za 1. miejsce, 3 unkty za 2. miejsce i 1 punkt za 3. miejsce. Po zsumowaniu głosów ogłosimy polecany tytuł na wrzesień.

Do dzieła! Zagłosujcie na propozycje, które najbardziej Was zaciekawiły i chcielibyście wkrótce po nie sięgnąć. Swoje faworytki możecie wskazać w komentarzu do 5 września.

Poniżej prezentujemy propozycje w kolejności alfabetycznej:

1. #WstydźSię!: O jednej z najbardziej niedocenianych sił rządzących światem (Ronson Jon) (zgłasza: jolekp)
To z kolei jest pozycja publicystyczna, a jej tematyka jest bardzo na czasie. To jest książka o społecznej roli publicznego zawstydzania, ze szczególnym uwzględnieniem tego zjawiska w mediach społecznościowych. Na pewno byliście kiedyś świadkami takiej sytuacji, w której ktoś napisał kontrowersyjny komentarz, pod czym spotkała go fala krytyki, groźby śmierci i opisy wymyślnych tortur jakim powinno się go poddać, ataki na członków rodziny czy nawet donosy do pracodawcy. Autor przytacza tutaj przykłady kilku osób, które poniosły wymierne, realne i często w dużej mierze niezasłużone konsekwencje za niefortunne słowa rzucone w przestrzeni wirtualnej. To książka, która daje do myślenia i bardzo zmieniła moje postrzeganie internetowych dyskusji. I jeszcze taka ciekawostka - autor podważa tutaj osławiony eksperyment więzienny Philipa Zimbardo, twierdząc, że jego rezultaty nie były do końca takie, jak się powszechnie uważa.

2. Bonobo i ateista: W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych (Waal Frans de) (zgłasza: jolietjakeblues)
Popularno-naukowa książka de Waala to historia o moralności, etyce, współczuciu, miłości i cierpliwości. Te uczucia, reguły, zasady autor opisuje na przykładzie obserwacji swoich przyjaciół, współpracowników, prawie domowników i członków rodziny szympansów karłowatych, czyli bonobo. Rozprawia oczywiście także o religii z punktu widzenia ateisty i tak samo dyskutuje z fundamentalizmem religijnym, jak i z neoateizmem, w szczególności rzecz jasna z Czterema Jeźdźcami Apokalipsy. Prymatolog, czyli badacz zajmujący się nauką o człekokształtnych oprócz ludzi często wychodzi poza swoją dziedzinę. Swoje tezy uzasadnia także obserwacjami innych małp, psowatych, słoni, owadów. Wielokrotnie wzrusza czytelnika, lecz przede wszystkim pokazuje skąd pochodzą nasze zachowania, dlaczego tak mało różnimy się od szympansów, gdzie powinniśmy szukać odpowiedzi na pytania dotyczące naszego postępowania, czym różnimy się, żyjąc teraz globalnie, od człowieka, który opierał swoje bezpieczeństwo na współpracy i współżyciu w niewielkim stadzie, grupie najbliższych krewnych. Książka jest tak zajmująca, że nie wątpię, iż każdy, kto ją przeczytał, bez wahania sięgnie po kolejne autorstwa Fransa de Waala. A i sztuki w niej nie mało, bo na kartach "Bonobo i ateisty" często przewija się Hieronim Bosch.

3. Cabin Porn: Podróż przez marzenia – lasy i chaty na krańcach świata (Leckart Steven, Klein Zach) (zgłasza: Olimpia)
Jeżeli kogoś interesują niecodzienne domy, ich równie oryginalne położenie, ciekawe historie ludzi, którzy mieszkają na odludziu - to ta książka jest jak "szyta" dla nich. Z kart książki aż pachnie drewnianymi domami, ze stron wylewają się najbardziej oryginalne i ciekawe pomysły na siedlisko, a to wszystko okraszone mnóstwem pięknych zdjęć.

4. Chłopki: Opowieść o naszych babkach (Kuciel-Frydryszak Joanna) (zgłasza: ilia )
Dużo osób ma zaburzone postrzeganie społeczeństwa polskiego między I a II wojną światową. Widzi się ten czas kształtowany w dużej mierze przez literaturę i film jako nieustające bale, rauty, przyjęcia w których uczestniczą piękne panie i panowie z klasy średniej i wyższej, nie mający w zasadzie większych zmartwień... Ale była jeszcze ta najniższa warstwa z której wywodzi się znaczna część obecnej populacji, jeśli nie większość. Dużo z nas ma przodków żyjących kiedyś na wsi. A nie była to wieś sielska anielska, choć i taka też się zdarzała. Zazwyczaj za młodu nie interesujemy się historią naszej rodziny, a gdy przychodzi czas że pragniemy się czegoś dowiedzieć, często okazuje się, że wszyscy którzy mogliby nam o niej opowiedzieć już nie żyją. Książka Joanny Kuciel-Frydryszak opisuje życie kobiet wiejskich w czasach dwudziestolecia międzywojennego (głównie). Na podstawie pamiętników, spisanych wspomnień i rozmów z potomkami tych kobiet. Przybliża nam ten zapomniany świat. Jest to gorzka lektura. Niektóre historie są wstrząsające. Każdy powinien przeczytać tę książkę. Zwłaszcza osoby wiecznie narzekające i twierdzące jak to teraz jest źle. Gdyby żyły w tamtych czasach i prowadziły życie takie jakie miały w większości kobiety na wsi, może doceniliby współczesny świat i możliwości jakie oferuje. Można wszystko. Trzeba tylko chcieć i coś robić w tym kierunku, a nie tylko narzekać.

5. Demony: Według kroniki radcy departamentu Geyrenhoffa (Doderer Heimito von) (zgłasza: Losice)
Książka, którą zabrałbym jako pierwszą na bezludną wyspę. Trzytomowa epopeja o Wiedniu końca lat dwudziestych XX wieku, miasta nadal w "stanie rozkładu" po upadku monarchii austro-węgierskiego. Wiedeń oglądany od świata podziemi, złodziei, prostytutek, domów publicznych, od dzielnic robotniczych, przez redakcje gazet, kawiarnie, klasę średnią, młodych malarzy, pisarzy, muzyków, salony bogatej burżuazji, gabinety dyrektorów banków, hulaszcze życie cyganerii, zbankrutowanych ziemian, złamanych wojną młodych mężczyzn, którzy być może nigdy nie podniosą się z wojennej traumy, urzędników państwowych i arystokracji, muzea, biblioteki, tragedie, chwile szczęścia i uniesień, politykę, miłość we wszystkich barwach i odcieniach. Wiedeń pełen demonów przeszłosci i przyszłosci. Wielka powieść nawiązująca do twórczości Dostojewskiego.

6. Dzieje Tewji Mleczarza (Szolem Alejchem (Szulem-Alechem, Szolem-Aleichem; właśc. Rabinowicz Szołem)) (zgłasza: benzman)
Książka, która mnie zachwyciła. Niestety nie ma zbyt wielu ocen, choć 200 to też nie tak mało. Będę się starał polecać właśnie te mało znane i z niewielka ilością ocen na BN. Jest to opowieść, która miejscami rozbawi nas do łez, a czasami te łzy uronimy poruszeni smutnymi doświadczeniami, które dotknęły bohaterów. Narratorem jest tytułowy Tewja, mleczarz. Czytając zagłębimy się w przedwojenny, a nawet dużo wcześniej XIX-wieczny sztetl żydowski. Żydowską wieś, z jej niesamowitym kolorytem postaci, postaci często bardzo oryginalnych. Nadmienię, że książka ma inna fabułę, niż ta przedstawiona w słynnym "Skrzypku na dachu", dużo ciekawszą. Poznamy losy społeczności żydowskiej, to jak przykre są jej dzieje, co to znaczy termin "żyd wieczny tułacz". Dla mnie osobiście ma wielkie znaczenie, że są to żydzi polscy, choć tu konkretnie zamieszkujący ziemie ukraińskie, które przez wieki były pod władaniem Polaków. Autor, polski żyd z terenów kresów wschodnich, jeden z bardziej znanych na świecie piszący w języku jidysz, języku domowym, niezwykle bogatym w znaczenia, choć nie tak jak właściwy żydom hebrajski.

7. Gareth Jones: Człowiek, który wiedział za dużo (Wlekły Mirosław) (zgłasza: mafia)
Biografia młodego dziennikarza, który miał odwagę pojechać i mówić o tym, co zobaczył na Ukrainie lat trzydziestych XX wieku.

8. Geografia szczęścia (Weiner Eric) (zgłasza: yyc_wanda)
Reportaże z podróży do „krajów szczęśliwych”, wyselekcjonowanych przez Świarową Bazę Danych nt. Szczęścia. Autor odwiedził 10 krajów zadając pytania, obserwując, kosztując lokalne przysmaki i biorąc udział w czynnościach preferowanych przez tubylców. W tej książce dzieli się z nami spostrzeżeniami i komentuje zaistniałe sytuacje, a robi to w sposób nie tylko ciekawy, ale i zabawny. Dzięki Weinerowi mamy okazję odwiedzić 10 krajów bardziej lub mniej znanych, szczęśliwych lub nie, a do tego świetny styl i spora dawka humoru. Wpisałam tego autora na listę TBR i aż się dziwię sama sobie, że jeszcze nie sięgnęłam po następną jego książkę.

9. Inflacja: Wróg publiczny nr 1 (Hazlitt Henry) (zgłasza: benzman)
Książka omawiający bardzo aktualny dla nas wszystkich temat, a który to temat jest bardzo często nie zrozumianym przez większość ludzi (vide ja przez bardzo długi czas swego wieku dorosłego). Po prostu na co dzień się nad tym nie zastanawiamy, dopiero jak się zaczyna drożyzna zapalają się nam czerwone lampki. Książka w bardzo przystępny sposób omawia skąd się bierze inflacja, co bardzo ważne - komu zależy na tym, aby była wysoka i dlaczego, a w końcu daje radę jak można jej uniknąć lub całkowicie wyeliminować. Dla jednych bezcenne źródło wiedzy o inflacji, dla innych fałszywy obraz problemu. A ja proponuję każdemu zapoznać się z tą pracą i ocenić jej wartość.

10. Justyna (Durrell Lawrence) (zgłasza: Losice)
"Miasto, gdy kochasz w nim choćby jedną istotę, staje się światem." Koniec lat trzydziestych i lata II wojny światowej w Aleksandrii na wybrzeżu Morza Śródziemnego, fascynacja i miłość do tajemniczej Justyny. Odważny, pełen fizyczności, jak i poezji obraz uczucia (z odniesieniami do prozy Henry Millera). No i miasto. "Tej drugiej wiosny hamsin był gorszy niż kiedykolwiek przedtem i potem za mojej pamięci. Przed wschodem słońca niebo i pustynia zabarwiły się na żółtawym odcieniem dykty, a potem stopniowo ciemniały, nabrzmiewały jak siniak; i wreszcie wyodrębnił się z nich zarys chmury, olbrzymia gama orchy spiętrzonej nad Deltą, jak zaspa popiołu nad wulkanem. Miasto kryło się za szczelnie zamkniętymi żaluzjami jak przed burzą. Kilka podmuchów wiatru i drobny, kwaśny deszcz są zwiastunami ciemności, które gaszą światło na niebie. Potem, niewidoczny w mroku mieszkań za zasłoniętymi oknami, wdziera się wszędzie piasek, jakby za sprawą magii zjawia się w ubraniach, od dawna zamkniętych w szafach, wciska między karty książek, jest go pełno w książkach, w obrazach i na łyżeczkach od herbaty."

11. Kierunek zwiedzania (Wicha Marcin) (zgłasza: EPA!)
Już tytuł sugeruje, że będziemy zwiedzać. Będziemy zwiedzać wykreowaną przez wyobraźnię autora wystawę Kazimierza Malewicza. Będzie to oprowadzenie kuratorskie, a kuratorem jest w tym wypadku Marcin Wicha i moim zdaniem wywiązuje się z tej roli znakomicie. Odwiedzając kolejne wyimaginowane sale wystawowe poznajemy stopniowo etapy życia oraz odpowiadające im dzieła artysty. Kurator wystawy - mam wrażenie - nie ceni Malewicza jako malarza zbyt wysoko. Natomiast dowcipnie i interesująco opowiada historię czlowieka,który, będąc miernym malarzem , potrafił wywalczyć sobie miejsce w historii sztuki. Jest twórcą kierunku zwanego suprematyzmem oraz autorem słynnego "Czarnego kwadratu". "[...]Malewicz ograł wszystkich. Niezdarny, pozbawiony talentu, niedouczony, brzydki i już nawet nie taki młody facet. Wyprzedził ich. Mądrzejszych, zdolniejszych,inteligentniejszych, bardziej szczerych, wnikliwych, wrażliwych. Musieli uznać jego supremację, jego suprematyzm. Ileż on później gadał o tym obrazie, ile o nim pisał! Na ile sposobów próbował go opowiedzieć! Był jak agent handlowy, który próbuje opchnąć swój towar. Komu to nie próbował go sprzedać! Prawosławnym jako ikonę. Żydom jako Szechinę. Bolszewikom wciskał, że to nagrobek Iljicza.Tyle wykładni, tyle rzeczowników przywołał do pomocy. Ostatecznie żaden nie spełnił oczekiwań… [...]".

12. Krótko i szczęśliwie: Historie późnych miłości (Romaniuk Agata [dziennikarka]) (zgłasza: ahafia)
To książka o odwadze, otwartości i dawaniu sobie szansy. Ciepła i bezpretensjonalna.

13. Kształt ruin (Vásquez Juan Gabriel) (zgłasza: mchpro)
Kolumbia, ale bez realizmu magicznego à la Gabriel García Márquez.

14. Kucając (Stasiuk Andrzej) (zgłasza: ahafia)
Zbiór historii pełnych zachwytu i czułości do natury oraz otaczających nas drobiazgów, które tak łatwo mogą umknąć niezauważone.

15. Martwy sad (Gorzka Mieczysław) (zgłasza: Urszulla)
Bardzo dobry kryminał. Oprócz zagadki kryminalnej jest tajemnica rodzinna z przeszłości. Akcja toczy się wartko, ciekawie zarysowana postać głównego bohatera komisarza Marcina Zakrzewskiego. Polecam.

16. Miasto niedźwiedzia (Backman Fredrik) (zgłasza: jolekp)
Zdaję sobie sprawę, że jestem z tym jak zdarta płyta, ale niedawno powtarzałam sobie tę książkę, dzięki czemu z pełną mocą przypomniałam sobie dlaczego to jest najlepsza współczesna powieść jaką czytałam w ciągu ostatniego dziesięciolecia. Mam wrażenie, że wielu odstręcza od tego tytułu wątek hokejowy, ale to jest przede wszystkim opowieść o małej społeczności i upadającym mieście, o przyjaźni i lojalności, trudnych wyborach i wielkich tajemnicach, znaczeniu pasji w życiu i dążeniu do spełniania marzeń, i ja po prostu nie widzę powodu, dlaczego to by się miało komukolwiek nie podobać. A poza tym, jeśli zaczniecie teraz, to skończycie w sam raz na premierę ostatniego tomu, a nie będziecie musieli na niego czekać dwa lata jak niektórzy.

17. Mój brat strażnik (Carteron Marine) (zgłasza: ilia )
Jest to pierwsza część trzytomowego cyklu "Podpalacze książek". Są to książki dla młodzieży, ale dorosłych także mogą zainteresować. Dwa pierwsze tomy, które przeczytałam, oceniłam na 5,5. Czternastoletni chłopak August żyje jak typowy nastolatek w Paryżu, do czasu. Gdy jego ojciec pracujący w Bibliotece Narodowej ginie w dziwnych okolicznościach, rodzina, czyli mama, on i jego siedmioletnia siostra wybitnie inteligentna (mająca Zespół Aspergera) przeprowadza się do dziadków na prowincję. I tam wszystko się gmatwa. Nie dość, że August cierpi po stracie ukochanego ojca, musi wpasować się w szkolne układy w nowej szkole, to jeszcze okazuje się, że jego rodzina nie jest taka zwyczajna. Od wieków należy do tajemnego bractwa, które opiekuje się najważniejszymi książkami w dziejach ludzkości, by wiedza w nich zawarta nie przepadła i walczy z tzw. podpalaczami książek, którzy dążą do zniszczenia tego bogactwa światowego. Gdyby im się udało, byłaby to katastrofa, bo... koniec książek oznaczałby koniec ludzkości.

18. Naprawić przyszłość: Dlaczego potrzebujemy lepszych opowieści, żeby uratować świat (Napiórkowski Marcin) (zgłasza: wwwojtus)
Esej o tym, jak łatwo poddajemy się wielkim narracjom tłumaczącym zawiłości w prosty sposób, jak łatwo społeczeństwo może podzielić się na dwa obozy. Jednocześnie autor pokazuje, jak można próbować wyjść z pułapki dychotomii oraz czerpać dobre rozwiązania i pomysły z różnych stron.

19. Niedźwiedzica z Baligrodu i inne historie Kazimierza Nóżki (Szumowski Marcin) (zgłasza: Olimpia)
Historie leśniczego Kazimierza Nóżki to przyjemne gawędy, to mnóstwo anegdot o świecie przyrody polskiej oraz wiedzy. Jednak przede wszystkim polecam "Niedźwiedzicę" z powodu lekkiego pióra autora i historii niedźwiedzi opowiedzianych z szacunkiem i humorem.

20. O czasie i wodzie (Magnason Andri Snær) (zgłasza: Marylek)
Króciutki esej, który czyta się jak pamiętnik, tak osobiste są zapiski autora. Jest tu Islandia jak była w czasach babci autora i - być może - jaka będzie w czasach jego wnuczki. Jeśli będzie. I jakże różna! Indywidualne i emocjonalne spojrzenie na zmiany w obyczajowości i technologii, które pociągają za sobą zmiany w przyrodzie i klimacie. Bez umoralniania, bez płaczu i oskarżeń. Może właśnie dlatego siła tych notatek jest ogromna.

21. Opowieści niesamowite: Literatura francuska (antologia; Apollinaire Guillaume (właśc. Kostrowicki Wilhelm Apolinary), Balzac Honoré de (Balzak Honoriusz), Barbey d'Aurevilly Jules Amédée i inni) (zgłasza: jolietjakeblues)
W zasadzie mogłaby to być każda z "Opowieści niesamowitych" z piwowskiego cyklu, a wydano ich już siedem, bo kilka dni temu ukazał się kolejny tom. Zbiór francuski obejmuje cały dziewiętnasty wiek, zahaczając o osiemnasty Jacquesem Cazottem i dwudziesty Anatolem Francem. Tak szerokie ujęcie, zebranie różnych autorów daje czytelnikowi wspaniały obraz czasów nie tyle niespokojnych w sensie przechodzących przez Europę rewolucji i wojen, ale przede wszystkim koncepcji społecznych, cywilizacyjnych, naukowych. W opowiadaniach francuskich prozaików i poetów mnóstwo jest związanych z tym lęków, depresji, obaw, prób przepowiadania przyszłości i tęsknot za odchodzącym światem. Tyleż samo tam starożytności, co współczesności, która za chwilę stanie się przeszłością. Czytelnik obserwuje zmieniające się trendy w literaturze, świat intelektualny i emocjonalny, ale i folklor, legendy, tajemnice. Nie tylko te, które zamieszkują Europę, lecz także te, które napływają ze świata. Nie jest to książka przeznaczona wyłącznie dla miłośników horrorów i fantastyki, raczej interesująca dla tych, którzy obserwują zmieniające się w literaturze wątki, tradycje i co na nie wpływa ze zmieniającego się świata. Zaręczam, że pierwszy tom wręcz zmusza do sięgnięcia po kolejne.

22. Ostatni raz (Flatland Helga) (zgłasza: idiom1983)
"Norweska Madame Bovary", ale też bardzo wnikliwy, intymny i poruszający portret relacji międzyludzkich trzech pokoleń kobiet: babki, matki i wnuczki w obliczu rodzinnych dramatów i wyzwań stawianych przez życie. Oszczędny w słowach, minimalistyczny w formie, za to bardzo bogaty w treść wielki tygiel uczuć i namiętności, żalów, pretensji i zadanych sobie nawzajem ran, przy jednoczesnej ogromnej sile rodzinnych więzów, które stają się lekarstwem na wszystko zło w naszym życiu.

23. Ostatnia minuta: Pieszo przez antropocen (Ulanowski Tomasz) (zgłasza: wwwojtus)
Przemyślenia dziennikarza naukowego na temat zmian klimatycznych bazujące na jego wyprawach i spotkaniach z naukowcami. Doskonale napisane, niebanalne i dające do myślenia.

24. Porządek dnia (Vuillard Éric) (zgłasza: idiom1983)
Poruszające spojrzenie na kulisy początków nazistowskiej władzy w Niemczech. Z absolutnym mistrzostwem pióra i stylu, od razu w sedno uchwycając to, co najważniejsze. Książka z gatunku niezapomnianych, której lektura otwiera oczy na aktualne także dzisiaj prawidła i mechanizmy władzy.

25. Silva rerum (Sabaliauskaitė Kristina) (zgłasza: Marylek)
To pierwsza część czterotomowej sagi, ciągnącej się przez dwa stulecia - od wojen szwedzkich po czasy napoleońskie, głównie na Litwie, ale nie tylko. I nie polecam jej wielbicielom sag rodzinnych, ani powieści historycznych, lecz każdemu, kto chciałby zachwycić się piękną, dopracowaną prozą; bo nie chodzi tylko o treść, chodzi o to JAK to jest napisane. Potoczystość tej opowieści pozwala przypomnieć sobie, po co powstała literatura: aby przeżywać całym sercem czyjeś problemy, aby wejść w świat nam nieznany i rozgościć się w nim emocjonalnie: z przyjemnością, z ekscytacją, z zaciekawieniem i nadzieją. Może utożsamić się z którymś z bohaterów? Może polubić go, tak po ludzku, i kibicować jego poczynaniom? Oczywiście, przy okazji jest tam mnóstwo ciekawostek i sporo rzetelnej wiedzy. Ale te znajdziemy też w podręcznikach i encyklopediach. A fascynująco opowiedziane historie - tylko w literaturze.

26. Strefa mroku (Fernández Nona) (zgłasza: mchpro)
Chile w czasach Pinocheta.

27. Sucha biała pora (Brink André) (zgłasza: ewa1207)
Andre Brink to południowoafrykański pisarz, tworzący zarówno po angielsku, jak i w afrikaans. W Polsce wydano kilka jego książek, trzy z nich czytałam i mogę polecić, ale zacznę od "Suchej białej pory". Napisana w 1979 roku powieść inspirowana jest autentycznymi wydarzeniami i wiele występujących w niej postaci to odpowiedniki osób rozpoznawalnych w czasach współczesnych autorowi, a nawet ważnych osobistości życia politycznego, co spowodowało, że w RPA powieść przez pewien czas znajdowała się na indeksie książek zakazanych. Polski czytelnik zapewne nie jest w stanie zidentyfikować pierwowzorów powieściowych (anty)bohaterów, ale wartość dzieła Andre Brinka nie sprowadza się tylko do aspektu demaskatorskiego. Książka opowiada o białym nauczycielu z Johannesburga, którego wiara w logikę i sprawiedliwość reguł rządzących społeczeństwem boleśnie zderza się z rzeczywistością. Wydarzenie, które do tego doprowadza, nawet niespecjalnie go dotyczy, ale nasz bohater nie potrafi przejść do porządku nad zniknięciem syna czarnoskórego woźnego z jego szkoły. Starając się ustalić, co tak naprawdę się stało, staje przed koniecznością odpowiedzenia sobie na pytanie, czym jest dla niego człowieczeństwo i jaka jest zależność między działaniami jednostki a znaczeniem słowa „ludzkość”. To powieść ponadczasowa i uniwersalna, zmusza do refleksji nad odpowiedzialnością jednostki za moralne oblicze społeczeństwa i ludzkości w ogóle. Właśnie dlatego gorąco ją Wam polecam.

28. Szyty na miarę (Kuchcińska Marta) (zgłasza: JoannaAnna)
Jest to opowieść przedstawiona z dwóch perspektyw głównych bohaterów. Zaczyna się w ich dzieciństwie i kończy, kiedy są osobami dorosłymi. Książka ta jest piękną historią o miłości, stracie, żałobie, przyjaźni i zaufaniu. O tym jak człowiek potrafi być ślepy i pozwala sobą manipulować. "Szyty na miarę" mimo, że porusza wiele trudnych tematów jest napisany lekkim piórem, przez co czytelnik nie czuje się przytłoczony, a wręcz płynie przez kartki niesiony słowami autorki. Książka ta wywołała we mnie wiele emocji. Był śmiech, złość i łzy. Uważam, że każdy powinien ją przeczytać, gdyż jest to lektura godna polecenia.

29. Światło ukryte w mroku (Cameron Sharon) (zgłasza: yyc_wanda)
Powieść, którą czytałam kilka miesięcy temu i ciągle powracam do niej myślami. Historia młodziutkiej dziewczyny z Przemyśla, którą wojenny podział miasta na strefę niemiecką i rosyjską odciął od rodziny, a zaprzyjaźniona rodzina żydowska, u której Stefania pracowała, zniknęła wkrótce za murami getta. Ta 16-latka, zdana wyłącznie na siebie, podjęła się nie lada zadania pomocy żydowskim przyjaciołom, nie bacząc na grożące konsekwencje. Zaczęło się od przemycania żywności, a później, gdy zaczęto likwidować getto, Stefania udzieliła schronienia grupie Żydów na poddaszu jej prymitywnego mieszkania. Historia wręcz nieprawdopodobna, a przecież prawdziwa. Napisana lekkim stylem, zaliczana jest do literatury młodzieżowej, choć, być może, zaważył na tym wiek głównej bohaterki. Wstrząsający epizod z czasów wojny absolutnie warty poznania.

30. Terry Pratchett: Życie z przypisami (Wilkins Rob) (zgłasza: dot59)
Biografia człowieka, który stworzył Świat. Inny, niż nasz, absurdalny, śmieszny i w dodatku mniej więcej płaski, niemogący istnieć bez wsparcia kilku okazów fauny - a jednak jakoś dziwnie ten nasz przypominający. I tworzył go konsekwentnie przez pół życia, na końcu wręcz nadludzkim wysiłkiem. Nie dla pieniędzy, bo ich miał już pod dostatkiem, ale dla nas, tych, co pokochali ten zwariowany świat i jego mieszkańców: Rincewinda, Nianię Ogg, Vimesa, Vetinariego, Anguę, Bibliotekarza, Babcię Weatherwax, Tiffany, Maurycego, ŚMIERĆ... można by wyliczać bez końca.

31. Waleczne z gór: Nieznane historie bohaterskich kobiet (Puścikowska Agata) (zgłasza: mafia)
Historycznie. Tym razem o kobietach, które wykazywały się odważną działalnością w czasie okupacji, a o których mało się mówi.

32. Władca skalnej doliny (Curwood James Oliver) (zgłasza: dot59)
Piękna opowieść o przekraczaniu granic swojego gatunku, ucząca spojrzenia na naszych "braci mniejszych" (choć czasem dużo, dużo większych i w dodatku naturalnie uzbrojonych) jak na istoty myślące, a już na pewno czujące.
 

Więcej informacji: Czytamy i polecamy! Nowy konkurs w BiblioNETce. Zachęcamy też do obserwowania czytatki poświęconej zabawie: Czytamy i polecamy! - wszystkie propozycje.

/DZ