Teksty i komentarze

Pytanie o koniec wieku XIX można uznać za obsesję polskiej kultury. Ma ono związek z symboliczną strukturą zbiorowych wyobrażeń, ale także z doświadczeniem zmiany – najważniejszym składnikiem nowoczesności. Z tych względów warto mieć w pamięci choćby niektóre z wariantów możliwych odpowiedzi na pytanie o koniec wieku XIX, o których mówi ta książka. Dzieli się ona na dwie części. Pierwsza z nich, "Początek i koniec", pokazuje zjawiska literackie i...

"Okropna sprawiedliwość" jest to kryminał amerykańskiej pisarki Donny Leon. Akcja dzieje się współcześnie w Wenecji, a głównym bohaterem jest komisarz Brunetti, który bardzo kocha swoje pełne gołębi miasto. Brunetti występuje także w innych książkach Donny Leon. Łatwo go polubić - kulturalny, inteligentny, wrażliwy, dba o rodzinę, w wolnym czasie czyta książki. Powieść zaczyna się opisem wieczoru w domu doktora Pedrollego. Doktor akurat po raz...

Kolejna z relacji dotyczących losów więźniów z obozów nazistowskich. Relacja jednakże nietypowa z dwóch powodów. "Ucieczka z Auschwitz" to zapis wspomnień z pobytu w tym obozie rosyjskiego żołnierza Armii Czerwonej. I to już jest nietypowe, bo nie zauważyłam zbyt wielu podobnych relacji. Ale kto też miał je napisać, jeżeli tak ogromna większość w ogóle nie dała rady przeżyć pobytu w tymże obozie? Andriej Pogożew był młodym mężczyzną, gdy w efe...

Cytat jest piękny, prawdziwy.... Zaintrygował mnie, postanowiłam wypożyczyć lekturę. Niestety, po kilku rozdziałach dopadło mnie ogromne znużenie, a więc i rozczarowanie. :( Książka zdecydowanie nie dla mnie.

Cięty język, zabójcze dialogi, wartka akcja sprawiają, że nie można oderwać się od tej książki. Główna bohaterka, 19-letnia Lilith, dzięki wypowiedzianej modlitwie - ułożonej przez siebie inwokacji - trafia do Miasta Samobójców. Nie bez powodu... Szuka tam kogoś. Tyle że jest anomalią. Kimś, kogo nie powinno tam być. Człowiekiem. Jednak nie tylko ta cecha sprawia, że jest wyjątkowa. Pyskata, wygadana, bystra, odważna i zdolna do poświęceń, ...

Zważywszy, że to "historiador español" :D

Wszak ma prawo do osobistych sympatii :D

Patrzcie jakie to dziwne, a mnie ta książka czytana raz po raz pozwalała przetrwać najtrudniejsze i najstraszniejsze chwile w życiu... Jedna z moich prywatnych biblii.

Uwielbiam autora, więc może powiem tak. Trzeba pamiętać o czasach z którymi przyszło mu się zmierzyć. Wojna zmienia ludzi - czasami nawet w potwory. Zginął bodajże w 44, ale jako człowiek, a nie autor miał wiele przeróżnych wad. Niestety nie czytałam pamiętników jego żony, bardzo żałuję. W nich podobno jawi się jako ktoś zupełnie inny. Zresztą, zmieniła się także funkcja i rola samej literatury... W tamtych czasach miała ona inne cele. Ja postr...

"Podtrzymywanie światła" jest rozbudowaną i przepiękną metaforą miłości, czasu i życia, w ramach której Winterson powraca do lirycznej intymności swych najwcześniejszych utworów i która jednocześnie stanowi początek jej nowego cyklu powieściowego. Dziesięcioletnia Silver, oddana pod opiekę ślepego latarnika, uczy się podtrzymywania światła i wysłuchuje historii o świecie, z którym musi się oswoić: historii o wydziedziczeniu i tęsknocie, o pod...

Jakoś nie do końca mogę się zgodzić ze zdaniem : "Sławi i przeklina ich zawód, ale przede wszystkim docenia człowieka takim, jakim jest, ze wszystkimi jego wadami i zaletami." Wydaje mi się, chociaż może się mylę..., że Exupery pochwala raczej człowieka takiego, który mimo świadomości własnej ułomności jest zdolny do wielkich czynów. Książka jest właściwie pochwałą heroizmu, wzbijania się ponad własne słabości (np. wypadek Guillaumeta w Andach, c...

Gdzie dowody?

"Z brutalną konsekwencją zmierza do swego demaskatorskiego finału i obnaża mechanizmy rządzące polityczną przemocą." Nie zauważyłem tego wszystkiego. Uwarunkowania społeczne i historyczne, które doprowadziły do wybuchu Wojny Ludowej w Peru, są w reportażu tylko tłem, zarysowanym bardzo ogólnikowo. Nie to było celem reportażu. Autor skupił się na opisie masakry dziennikarzy.

Ostrowska ujęła mnie właśnie tą bezkompromisowością, która każe jej opisywać wprost sceny niesmaczne, okrutne, szokujące. Moje oburzenie/przerażenie sprawia, że jestem w tę prozę maksymalnie zaangażowany. Nie jest to łatwa przeprawa, ale to właśnie odróżnia Ostrowską od innych pisarzy. Tym bardziej, że wydaje mi się, że ona nie pisze tylko po to, żeby epatować. Akurat to załatwianie się pod siebie powraca jako stały motyw - zauważ, że (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Pożyczyć Bolka na chwilę? ;) Ale piszę serio: mogę pożyczyć. Polecam jeszcze: O psach, kotach i aniołach, ale tej niestety nie posiadam, miałam pożyczoną. A książkę, o której piszesz już mam w poszukiwankach, a Twoja recenzja tylko mnie w tej decyzji utwierdziła!

Nie pamiętam, czy znasz już tę książkę: Pokochajcie Homera (tutaj moja recenzja). Na pewno Cię zachwyci! A ja zaczynam intensywne poszukiwania "Bolka" - choć jak widzę na razie w bibliotekach ani śladu:(

Dziękuję :) Zapraszam jednocześnie na bloga - tam umieszczam czasami trochę inne wersje, z większą ilością cytatów (trochę łatwiej mi to przychodzi na blogu, tu mam wrażenie, że przesadzam ;P). A jamnik Bolek jest cudny!

Gratuluję umieszczenia w polecankach:) Natomiast zachwyciła mnie Twoja recenzja "Życia według psa" (nie zdziwię się, jeśli i ona wśród polecanych się znajdzie), książka od razu do schowka - kocham zwierzęta i czuję, że mi się spodoba.

Uwaga! Zamieszczam tu część fabuły książki i zakończenie. Bardzo chciałam przeczytać tę książkę. Moim zdaniem w tej historii za długo Maja "nie interesuje się" Psotką. Na szczęście na koniec wszystko jest dobrze. Ta książka jest bardzo wzruszająca (dla mnie). Trochę za bardzo. Jak Maja może się tak zachowywać? Sama chciałabym mieć taką kotkę (ale mam inną).

„Strach ma skośne oczy. Azjatyckie kino grozy” to pierwsza na polskim rynku publikacja w całości poświęcona azjatyckiemu kinu grozy. Autor, pasjonat kina i kultury orientalnej, zabiera Czytelnika w niezwykłą podróż po mrocznym i fascynującym świecie azjatyckiej grozy. Jest to podróż przez osiem dalekowschodnich kinematografii (m.in. Japonia, Korea Płd., jak też Wietnam, Korea Płn.) ujętych w szerokim kontekście historyczno-kulturowym. Dodatkową w...

Tom I - Aleksander Puszkin: Wystrzał (przeł. Seweryn Pollak) - Aleksander Puszkin: Trumniarz (przeł. Seweryn Pollak) - Aleksander Puszkin: Panna włościanka (przeł. Seweryn Pollak) - Aleksander Puszkin: Dama pikowa (przeł. Seweryn Pollak) - Mikołaj Gogol: Noc wigilijna (przeł. Jerzy Brzęczkowski) - Mikołaj Gogol: Szynel (przeł. Jerzy Wyszomirski) - Mikołaj Gogol: Opowieść o tym, jak się pokłócił Iwan Iwanowicz z Iwanem Nikiforowic...

Mnie też nie spodobało się zakończenie i to, że zbyt dużo osób nosiło imię Tamara. Trochę to denerwujące. Poza tym bardzo ciekawa książka. Mile mnie zaskoczyła.Lubię czytać takie wyjątkowe książki.

Naiwne to, a proste w obsłudze, że hej. Czyta się jednak dobrze, a jeszcze lepiej...gdy odrzucić warsztat krytyczny:))Gdyby autor bardziej się przyłożył, myślę, że książka byłaby naprawdę dobra. Ale polecam - miło spędzony czas. A jeszcze duch patriotyzmu się unosi.

Po raz pierwszy oczy całego świata zwróciły się na Bałkany w 1914 roku, kiedy serbski nacjonalista zastrzelił w Sarajewie habsburskiego następcę tronu. Po raz drugi - gdy na półwyspie rozgorzała krwawa, bratobójcza wojna. Europa patrzyła wtedy na Bałkany z przerażeniem i niedowierzaniem, bo zignorowała ostrzeżenie. Kiedy pod koniec lat osiemdziesiątych Robert D. Kaplan alarmował, że na Bałkanach wrze, a Jugosławii grozi rozpad, został zlekceważon...

Jest to historia pokolenia, które nie miało wyboru. Nie oni przecież głosowali na Hitlera, tylko ich rodzice. Chłopcy i dziewczęta, dorastający w latach trzydziestych i na początku lat czterdziestych, zostali zawłaszczeni przez państwo jak żadne pokolenie przed nimi czy po nich. "Ta młodzież - obwieścił Hitler w roku 1938 z nieomal drwiącym podtekstem - nie nauczy się przecież niczego innego, jak tylko myśleć po niemiecku i działać po niemiecku. ...

"konieczne do obejrzenia"? - oj, fuj, jak to okropnie brzmi :-/.

- Byle nie o miłości (muz. Adam Sławiński) - Co ludzie powiedzą (muz. Adam Sławiński) - Cudowna chwilka (muz. Adam Sławiński) - Czy musimy być na "ty" (muz. Adam Sławiński) - Dlaczego mnie całuje (muz. Adam Sławiński) - Dookoła noc się stała (muz. Adam Sławiński) - Dziewczyna z ogródkiem działkowym (muz. Adam Sławiński) - Gafy (muz. Adam Sławiński) - Greckie margerytki (muz. Adam Sławiński) - Jak się wyleczyć z miłości (muz. Adam Sławińs...

„Kości księżyca” to trzecia powieść autorstwa Jonathana Carrolla, a zarazem moje siódme spotkanie z twórczością tego pisarza. Spotkanie niezwykle udane, dodajmy. „Kości księżyca” prezentują wizję krainy tak niezwykłej i nadrealistycznej, iż porównywać można ją jedynie z absurdalną Krainą Dziwów wykreowaną przez Charlesa Lutwidge’a Dodgsona, bardziej znanego jako Lewis Carroll. Ta zbieżność nazwisk zdecydowanie nie może być dziełem przypadku! Racz...

Zgadzam się momentami książka się ciągnie i strasznie mnie denerwowały te opisy przyrody, ale dałam wysoką ocenę z kilka cudownych cytatów. Lubię wyłapywać takie "mądrości" w książkach a w tej było ich bardzo dużo.

...czyli o tym, jak to nie zawsze docenia się przeciwnika. Ostatnio trafiłam na bardzo ciekawą książkę argentyńskiego pisarza, Pabla De Santisa. Jego powieść to z założenia kryminał. Dość specyficzny i nietypowy, ale kryminał. Zaryzykowałabym nawet stwierdzenie, że połączenie kryminału z podręcznikiem dla detektywów. W „Tajemnicy Paryża” jest morderstwo, jest detektyw, jest przesłuchanie i dochodzenie do prawdy, ale oprócz tego przedstawione s...