Teksty i komentarze

Wszystkiego najlepszego z okazji osiągnięcia biblioNETkowej pełnoletności. :)

Nie zadaje się takich pytań wypożyczyłam, sądząc, że książka posłuży mi jako materiał do kolejnej podróży lekturowym wehikułem czasu. Trafiłam na nią w trochę nietypowy sposób: w ostatnim konkursie wśród dusiołków znalazła się powieść Eugeniusza Paukszty „Ich trzech i dziewczyna”; postanowiłam ją sobie wrzucić do schowka w bibliotece i przy okazji zobaczyć, czy są tam inne powieści młodzieżowe jego autorstwa, których nie czytałam – a w katalogu o...

Myślę, że naturą i urokiem skojarzeń jest ich nieprzewidywalność - nie chcę być zbyt górnolotny, ale jest to trochę podobne do zakochania, zawsze nie wiesz dlaczego akurat ta osoba (wszystkie racjonalne uzasadnienia są dopisywane po samym fakcie - nie istnieją pierwotnie w momencie zaistnienia (raczej "zaiskrzenia"). :) A Twoje "cukiernicze" skojarzenie wcale nie jest aż tak dalekie od utworu Cărtărescu Mircea. W jednym z opowiadań wspomina dzie...

Jeśli ktoś czytał dwa pierwsze tomy serii Ukryte dziedzictwo od Ilony Andrews, to zapewne nie trzeba go namawiać do sięgnięcia po kontynuację, czyli “Pożogę”. Trzeci tom jest tak samo porywający jak poprzednicy. Akcja wciąga od pierwszych stron, gdy Nevada Baylor mierzy się ze świadomością, że jej babka dowiedziała się o jej umiejętnościach i nadchodzi, by ich sobie podporządkować, a do tego jak zawsze mamy śledztwo i tajemnicę. Dzięki temu połąc...

A za złe oczywiście nie mam, bo każdy ma swoje skojarzenia.

Nadal stoję na stanowisku, że samo Sidious nie znaczy nic - między "insidious" a "sidious" różnica jest taka sama, jak między "inspiring" a "spiring" (takiego wyrazu też nie ma, o ile wiem) - natomiast istotnie może się z tą "insidiousness", czyli podstępnością, kojarzyć.

Mam nadzieje, ze nikt nie bedzie mial za zle malej korekty po latach. Sidious ma znacznie i to calkiem zasadne [ang. insidious = podstępny, pozornie niewinny].

Och, miałam tę piosenkę na płycie! I też kiedyś piekłam to ciasto, oczywiście śpiewając, bo inaczej się nie da :D

Nie ośmieliłabym się wyskakiwać ze swoim niepoważnym skojarzeniem, gdyby nie to, że w nocie wydawcy jest informacja również o tym, że to „nasycona humorem proza”. Usłyszałam kiedyś (pewnie kilkanaście lat temu) piosenkę dla dzieci, która jest przepisem na ciasto pt. „Najłatwiejsze ciasto w świecie”. Przepis działa, piekę to ciasto, ale muszę przed przystąpieniem do działania, niczym bohater wspomnianej komedii „Zapomniana melodia”, zaśpiewać sob...

Długo nie mogłem odnaleźć "linii melodycznej" mojej recenzji zbioru opowiadań Dlaczego kochamy kobiety. Czułem się podobnie jak bohater polskiej przedwojennej komedii "Zapomniana melodia", który recepturę produkcji nowego mydła musiał ukryć przed zakusami konkurencji, więc nauczył się jej na pamięć, ale pamiętał ją tylko podkładając słowa pod melodię zasłyszanej piosenki. Ale, co się stanie jak zapomni melodii... Teraz moja melodia wróciła, w...

Ja wybiorę coś z polecanych przeze mnie: Sienkiewicz odkłamany Mizantropia przepoczwarzona autor: A.Grimm O sztuce dobrej i sztuce złej autor: dyrwin Pokonać strach autor: misiak297 Patologia po szwedzku autor: anek7 w błękicie Ból otwierania oczu autor: Marylek

A ja nie będę powściągliwa i dodam całą listę. Witkowski bez makijażu W obronie medytacji autor: Urodzony 31 czerwca Z nosem przy szybie autor: Jerzy Lengauer Szpieg, który mnie nie kochał? autor: idiom1983 Pokonać strach autor: misiak297 "Amarcord" znad Bugu autor: Losice Bohumil Hrabal "Skarby świata całego" autorka: Czytam duszkiem Pejzaże samotności autorka: dot59

A ja dodam: Citoyenne Przybyszewska i jej tragedia rewolucyjna napisaną przez Marie Orsotte, która zniknęła z BiblioNetki w 2011 roku

Dodaję: Kto/ co się kryje w owczej skórze? (u Murakamiego) napisaną przez dot59

W Biblionetce jest mnóstwo wspaniałych, interesujących tekstów. Przyszło mi na myśl, aby biblionetkowicze w tym miejscu zamieszczali linki do recenzji lub czytatek, które szczególnie zapadły im w pamięć. Teksty porywające, zachwycające, intrygujące, ciekawe, dobre, czyli ogólnie mówiąc takie, które bardzo nam się podobały, a których inni może nie znają, bo były napisane dawno. Ale nowe też mogą być :) Na dobry początek polecę trzy recenzje. 1....

2022 The Sentence - Erdrich Louise; ocena: 3 Powieść reklamowana jako „love letter to readers”, więc myślałam, że będą dyskusje o książkach, zwłaszcza że główna bohaterka pracuje w księgarni. Nie było ich wiele, za to sporo o początkach pandemii i morderstwie George’a Floyda. Akcja powieści rozgrywa się w Minneapolis, więc nie wątpię, że dla mieszkańców było to szokującym wydarzeniem. Ale te niekończące się opisy BLM protestów wynudziły mnie do...

Doskonała lektura. Nie czytuję zbyt dużo literatury wojennej, ale nie mogłem przejść obok tego, co zachwyciło mnie w filmie: "Kompanii braci" i "Okrętu". Teraz zachwycony jestem i wersją literacką. Jako człowiek morza, który połowę swojego obecnego życia spędza w maszynowniach statków na całym świecie, nie mógłbym i tak przejść koło tytułu obojętnie, ale myślę, że mam też specjalne przywileje, by ocenić tytuł właśnie z morskiej perspektywy. I ...

Czy to ma znaczenie, to Twoje sprostowanie, że Laura Brown z filmu "Godziny" nie popełniła samobójstwa, w kontekście tego o czym jest mowa w mojej czytatce i o czym jest film. Laura Brown zamierza popełnić samobójstwo i wprowadza ten zamiar w czyn, a więc można powiedzieć, że popełnia samobójstwo, choć w ostatniej chwili się cofa. Nie czepiaj się słów, gdy chodzi o coś innego, ważniejszego.

„Zawsze w takich momentach przypomina mi się wstrząsająca scena z filmu "Godziny", w której jedna z bohaterek - "różowa" wypielęgnowana pani z amerykańskiego domku rodzinnego z lat pięćdziesiątych - popełnia samobójstwo”. Wypada jednak to sprostować - filmowa Laura Brown samobójstwa nie popełniła.

LIPIEC Dieta długowieczności: Potwierdzony naukowo sposób na zdrowe i długie życie (USA/Ca-2016); ocena: 4 Valter Longo jest specjalistą w dziedzinie gerontologii i spędził wiele lat na studiowaniu procesów starzenia się oraz opracowaniu sposobów na przedłużenie zdrowego życia. Wynikiem wieloletnich badań jest opracowana przez niego dieta FMD (Fasting Mimicking Diet), czyli dieta naśladujące post. Jej dobrodziejstwem jest osiągnięcie zdrowotnyc...

47. Ludzie z mgły Ocena: 4 Gatunek: thriller, sensacja, kryminał Nie ma już między mną a autorką absolutnie tej iskry, która zaistniała podczas czytania cyklu. Źle nie było, ale szału też nie było. 48. Cud rodzicielstwa: Co się stanie, gdy naprawdę zaufasz swojemu dziecku Ocena: 4 Gatunek: nauki społeczne Dużo sensu w tych teoriach jest, niestety znacząco za mało konkretów i przykładów praktycznych, żebym mogła przejąć się tym na po...

Tak, ten sam! Nawet powyższa lista odnosi się do pozycji, którą i po polsku można przeczytać: Zachodni kanon: Książki i szkoła wieków Wrażenia z "Domu lalki" kopiuję z wspomnień: Prosta, acz poruszająca intryga obiecywała co najmniej 5.0, jednak w kulminacyjnym momencie wszystko przestało się kleić – każdy z 3 fragmentów był słuszny i dobrze napisany, ale wyglądały jak sklejone na siłę. W szczególe: (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Hej Louri, czy to ten sam Bloom od tej listy: http://www.interleaves.org/~rtee​ter/grtbloom.html ? Lista jest obszerna, ale niewątpliwie zachęcająca do skosztowania. Zupełnie przypadkiem szukałem ubiegłej nocy jakiejś listy najbardziej cenionych utworów dramatycznych na świecie, i trafiłem na tę właśnie listę. A dziś ty piszesz o niejakim Bloomie ;) - więc książka ląduje w schowku. A propos Domu lalki - jak wrażenia? Jest to jedyna...

"(…)powód, dla którego powinniśmy czytać. Informacje są nam dostępne bez ograniczeń, ale gdzie znaleźć mądrość?"[15] Nie zniechęcając się średnimi opiniami o Jak czytać i po co, przeczytałem ten (raczej nieporadnikowy) esej bez uprzedzeń. Nie przeszkadzał mi rzekomy "suchy, akademicki styl", nie potrzebowałem wzbudzania emocji ani wciągającego przekonywania. Książka jest najzupełniej poprawna. Pomocny jest podział na części dotyczące odpowiedn...

Namówiony przez Ophie, szczególnie, że kiedyś wysoko polecany przez algorytm BNetki, przeczytałem cykl 1Q84. Lepszy jest na pewno od jedynej znanej mi książki Murakamiego: "Norwegian Wood". Po części to książka sensacyjna, po części historia miłosna, momentami nawet filozoficzna czy psychologiczna, trochę realizm magiczny, trochę nawet czysta fantastyka, jest nawet książka w książce! Zarys fabuły (na ile pamiętam): (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Z rozmów Krystyny Romanowskiej i Zbigniewa Lwa-Starowicza. Bywa też, że kobiety nie ujawniają swoich pragnień, bo się ich obawiają, nawet przed sobą. To prawda. Za tym:"Chciałabym wiedzieć, czego chcę" często idzie potrzeba stymulacji (nie tylko erotycznej, ale także intelektualnej), która nie zawsze jest uświadomiona albo często po prostu blokowana. Może to się dziać z powodów religijnych, z powodów wychowania albo postawy, którą w naszych...

Nie wiem czy w filmie czasem czegoś nie pozmieniali fabularnie, bo widziałam właśnie same zachwycone komentarze, a zakończenie książki jest jednak raczej gorzkie i to głównie o nie mam żal (ale to jest w dużej mierze moja osobista preferencja niż jakiś obiektywny zarzut) - poza nim to całkiem urocza historia, choć może nie najwybitniejsza literacko. Dla zachęty dodam jeszcze, że wczoraj na dyskusji wszyscy wypowiadali się całkiem entuzjastycznie,...

Świetnie opisałeś język powieści, sama nie potrafiłabym tak o nim opowiedzieć, a Twój opis oddaje to, co czuję czytając Zeruyę Shalev. Miałam tak przy każdej z jej powieści, i teraz także, a właśnie czytam Los, jej czwartą książkę. Cieszę się, że Ci się podobało. Wszyscy tu się wypowiadający chyba lubią podrzucać innym swoje ulubione tytuły, a jeszcze bardziej lubimy, gdy taka polecona książka spodoba się innemu BiblioNETkowiczowi :)

A propos 62 - sądząc po notatce, myślałam, że gorzej oceniłaś, ale widzę, że jednak czwórkę dałaś, czyli nie może być aż tak źle, ale też nie trzeba natychmiast pędzić i wypożyczać. Mam to w schowku bibliotecznym, a wrzuciłam po obejrzeniu ekranizacji, chcąc sprawdzić, czy powieść też jest taka urocza jak film (https://www.filmweb.pl/film/Nasze+noce-​2017-782301). No, ale ta dwójka to nawet gdyby miała grać np. parę strachów na wróble sto...

Ja tę peerelowską wieś mam we krwi poniekąd, stąd moje inne spojrzenie. Mnie się nienaturalna wydaje Lilka, a Marysia - właśnie z tym dziecinnym przegadaniem i tym pokręconym myśleniem - naturalna w stu procentach. Ale jeszcze nie było takiej książki, która by się wszystkim równo podobała, więc rozumiem rozbieżność :-).