Teksty i komentarze

Ale Ty masz pamięć!! Jednakże, kobieta zmienną jest i ostatnio zaczęłam interesować się nawet opowiadaniami. Wprawdzie, nadal obstaję przy tym, że nie ma to jak coś grubego i wielostronnicowego, ale patrzę na opowiadania coraz bardziej przychylnym okiem ;-). Czekam więc niecierpliwie na Twoją recenzję...

Kim jest Szarlota? Możemy jedynie zdradzić, że jest przyjaciółką Wilbura. A kim jest Wilbur? Jest prosiakiem, którego Fern - córeczka farmera wykarmiła butelką, bo był słabszy od swojego rodzeństwa. "Pajęczyna Szarloty" to świetna, z humorem napisana powiastka, której bohaterowie, zwierzęta z podwórka, przyjaźnią się, pomagają sobie, prowadzą długie rozmowy, a mała Fern - ku zdumieniu dorosłych - rozumie ich mowę. [Prószyński i S-ka, 1998]

Joan żyje w przekonaniu, że jest ideałem żony i matki. Splot okoliczności sprawia, że musi spędzić kilka samotnych, bezczynnych dni w zajeździe na pustyni. Po raz pierwszy naprawdę zastanawia się nad sobą i dochodzi do zaskakujących wniosków. Pasjonująca powieść Agathy Christie wciąga czytelnika od pierwszej strony. Śledzimy z zapartym tchem mistrzowsko pokazaną historię życia bohaterki, jej męża i trojga dzieci. Osamotnienie i bezczynnoś...

Nie wszyscy zapewne wiedzą, że Agatha Christie, mistrzyni precyzyjnej intrygi kryminalnej, obdarzona niezwykle ciętym dowcipem, jest również autorką pełnych spokojnego wdzięku romansów. Pod pseudonimem Mary Westmacott opublikowała sześć niebanalnych powieści dla pań. Były to dla niej książki ważne. „Córka jest córką” to historia tragicznego konfliktu między Ann Prentice, która parę lat po śmierci swego męża napotyka wreszcie nową miłość, a jej...

Carl Strassberger, wywodzący się ze starego nowojorskiego rodu bankierów, rezygnuje z kariery w rodzinnej firmie, by zająć się malarstwem i na południu Francji prowadzić swobodny żywot artysty. Kiedy jednak Larry Lucas, który przejął jego obowiązki, po przeprowadzeniu ogromnej operacji finansowej nagle znika - a w dodatku na jaw wychodzi fakt, że był umysłowo chory - Carl postanawia go odnaleźć. Poszukiwania, w trakcie których zetknie się z tajem...

Dziekuje ci naprawde... Nastepna juz obmyslam i to zabawne bo bedzie z mysla o tobie - to ty napisalas, ze nie lubisz opowiadan o ile pamietam... Wiec to przez ciebie:)) Klopot jak zwykle lezy w mojej naturze - unikatowe polaczenie perfekcjonizmu z lenistwem:)))

Jak milo zobaczyc cie z powrotem w Bnetce Diano! Dlugo cie nie bylo.. Wzruszylam sie czytajac te komentarze bo mialam treme dodajac te recenzje. Chcialam ja napisac NAJLEPIEJ. Chcialam oddac moja fascynacje. Pozegnanie zasluguje na to co najlepsze:)) Robilam wiele podejsc... (Nie mowiac juz o tym, ze dopiero kiedy dodalam recenzje zorientowalam sie jaka jest dluga! W Open Office to poltorej strony:))) Jesli udalo mi sie cie zachecic to bardzo...

Najpiękniejsze bodaj strony "Dziennika pisanego nocą" poświęcone są właśnie bólowi ludzkiemu w jego codziennych, najmniej dramatycznych czy "malowniczych" przejawach. Herling rozumie natomiast znakomicie specyfikę zbiorowych nieszczęść natury totalitarnej - to, że niezbyt często zwalniają one od indywidualnej odpowiedzialności, wywołując reakcję nihilizmu i paraliżu, jeśli nie kłamstwa i podłości. Noc, czerń, podziemie, labirynt, mgła, to nie...

Ja nie cierpie Harego Portiera, nie dość że jest frajerem i mega fujarą, to jeszcze wszystko mu wychodzi niezasłuzenie.

Makabrycznego odkrycia dokonuje Deborah St. James - pod numerem starego cmentarza w Stoke Poges natrafia na nagie zwłoki kilkunastoletniego chłopca, który musiał być przed śmiercią torturowany. Wkrótce okazuje się, że to uczeń Bredgar Chambers, Matthew Whateley, którego władze szkolne podejrzewały o ucieczkę. Śledztwo w sprawie zabójstwa przejmuje od miejscowej policji Thomas Lynley, inspektor New Scotland Yardu, który, jako absolwent Eton, liczy...

Szampan, kręta szosa, człowiek na drodze, słup... Prowadząca samochód dziewczyna ginie na miejscu. Jej ojciec, Pierce Quincy postanawia wyjaśnić okoliczności wypadku. Razem z byłą policjantką Rainie Conner odkrywają, że ktoś poluje na jego bliskich. Że wie o nich bardzo dużo. I że wkrótce będzie następny "wypadek". [Wydawnictwo Amber, Warszawa 2001]

Eve Sinclair – aktorka, która już jako dziecko zostaje gwiazdą kina. Prawdziwe oblicze tej bezwzględnej kobiety ma niewiele wspólnego z jej ekranowym wizerunkiem. Kate Hamilton – ciężko doświadczona przez los dziewczyna z małego miasteczka, która próbuje uciec od swojej fatalnej przeszłości, szukając szczęścia w Hollywood. Joseph Knight – znany reżyser. Przystojny i wyrachowany mężczyzna, który wie, czego chce i potrafi to zdobyć, a kobiety tr...

"Pieśń Susannah" to bardzo dokładne studium osobowości tytułowej bohaterki. Jej przemyślenia, walka z Mią - demonem własnej osobowości, czynią z niej, mimo fantastycznej otoczki, bardzo realny obraz kobiety i człowieka, ze wszystkimi słabościami, lękami i marzeniami. Po przeczytaniu szóstego tomu postać ta stała mi się bliska, tak jak postać Rolanda w "Czarnoksiężniku i Krysztale". Jeżeli chodzi o Kinga... jest to nonkonformista w czystej post...

Ja szukam od jakiegoś czasu: 1. "Lilka" Monika Warneńska 2. "Priska" Merja Otava

Ja marzę o książce "Wiele dróg" <antologia> ; ))))Bardzo...;)

Może właśnie za płytkość jest tak uwielbiana- czy jej lekturze nie trzeba wcale wytężać szarych komórek. Jak wszystkie pozycje napisane przez Meg Cabot, jest to historia lekka i momentami skrajnie naiwna, którą łatwo skończyć i równie łatwo o niej zapomnieć.

>Już samo takie jęczenie i zwodzenie, że "straszna krzywda" stała się panu żołnierzowi, bo musi walczyć jest dla mnie czymś bardzo dziwnym i wręcz - co tu ukrywać: niesmacznym. Bardzo mnie dziwi Twoja myśl, antecordo...

[*]

Piękne... nie byc ostatnią ;) Mam jedno małe zastrzeżenie... Harrego chyba też odgadłam... Tak mi się wydaje...

twierdzę wszem i wobec że nie jest to absolutnie baśń i nie tylko dla dorosłych. interesującą młodzież też wciąga.

A propos tych młynów. Zauważ, jak czasem trudno oddzielić ziarno historii od plew! :)

Masz rację, Fryderyk budzi współczucie. Dla mnie "mieć" to być materialistą, zapomnieć m.in. ideałach, o bliskich, oddając się gromadzeniu dóbr. Zauważ, jak chłodne były relacje między Fryderykiem a córką. Ale to był skutek tego, że to on musiał być tą opoką dla rodziny. Właściwie - chciał... To bardzo chwalebne. Ale potem w tym się zatracił. Czasem te granice tak łatwo można przekroczyć... "Zimni dranie", włóczędzy... gdz...

Super książka! Pełna emocji i wrażeń. Bardzo mi się podobała idealnie trafiona w mój gust.

Nowa książka Stanisława Lema zawiera recenzje dwu nie napisanych książek: „Dziejów ludobójstwa” i „Jednej minuty ludzkości”. Tylko z pozoru jest ona grą literacką – Autor rozważa w niej bowiem najgłębsze problemy współczesności – lokatę śmierci w kulturze i determinizm dziejów ludzkich. [Wydawnictwo Literackie, 1984]

Mary Wesley, brytyjska autorka, której popularność na świecie stale rośnie, uważana jest za fenomen w literaturze, gdyż swoją pierwszą powieść napisała dopiero w wieku siedemdziesięciu lat. Mimo to jej książki urzekają świeżością, swoistym humorem i niepowtarzalnym klimatem. Nakładem wydawnictwa ukazały się do tej pory trzy tytuły autorki: "Rumianki w trawie", "Rozsądne życie" oraz "Bez kolejki". [Prószyński i S-ka, 1996]

Dziesięcioletnia Flora Trevelyan spędza wakacje 1926 roku w Bretanii. Zaniedbywana przez rodziców, zdobywa życzliwość szykownych wczasowiczów i zostaje przyjęta do ich grona. Zakochuje się w Cosmie... w Hubercie... w Feliksie... Ale będzie potrzebowała prawie czterdziestu lat, by nawiązać i przeżyć romanse z tymi trzema zupełnie różnymi mężczyznami, by wreszcie dojrzeć i dokonać wyboru. Mary Wesley, urodzona w 1912 roku pod Winsdorem pisarka b...

Ta obszerna historia cesarstwa rzymskiego, obejmująca okres od 44 r. przed Chr. do 235 r. po Chr., spełnić ma trzy cele: opisać to, co działo się w administracji centralnej państwa i w otoczeniu cesarza; pokazać, jak wyglądało życie w Italii i w prowincjach, w miastach i na wsi, a także w obozach wojskowych; wreszcie - wyjaśnić wzajemne oddziaływanie tych, jakże różnych, światów. Opowieść o najbardziej intrygującym okresie historii starożytnej...

Muszę przyznać, że "Żabę" przeczytałam zaraz po tym, jak się ukazała na rynku. Lektura jej miała dla mnie szczególny charakter, ponieważ książkę dostałam w prezencie pod choinkę, zatem mogłam sobie w spokoju, bez przerw na naukę i bieganie do szkoły ją przeczytać. Bardzo podobała mi się, zresztą jak wszystkie części nieśmiertelnej "Jeżycjady". Lekki, subtelny, a jednocześnie szalenie humorystyczny styl pani Musierowicz zadziwia mnie za każdym raz...

Kiedy Herbert George Wells (1866-1946) tworzył pierwsze, niezapomniane utwory nowego gatunku science fiction, XIX wiek dobiegał już końca. Był to wiek pary i elektryczności, eksploracji i wiary w postęp, jednak nie przyniósł on ludzkości spodziewanego szczęścia. Utwory Wellsa dają świadectwo zniechęceniu fin de siècle'u, przybierając często postać utopii negatywnej - dystopii, czyli świata, jakiego byśmy sobie nie życzyli. Opis wydarzeń rozgrywaj...

Prawda, albo się lubi Pratchetta, albo nie. Kropka.:-)