Teksty i komentarze

Nicole Krauss (ur. w 1974 r.) to jedna z najbardziej niezwykłych pisarek, jakie pojawiły się w Ameryce w ciągu ostatnich lat. Jej pierwsza powieść, "Man Walks into a Room" otrzymała tytuł Książki Roku w plebiscycie "Los Angeles Times". "Historia miłości" zajmuje pierwsze miejsca na listach bestsellerów. "Zakochał się. To było jego życiem". Tak kończy się nieoficjalny nekrolog Leo Gursky'ego, wesołego, niezwykłego, niezapomnianego człowieka, ...

I objawiła zjawa Kashimowi: „Strzeż się ludzi, których mógłbyś pokochać. Śmierć kroczy za tobą, zgubieni ci, których zatrzymasz przy boku”*. Homeostaza Tel’Halik zostaje zaburzona. Nikt nikomu nie ufa. Każdy może okazać się szpiegiem lub donosicielem. Atmosfera gęstnieje. Zamach na paszę i śmierć Świętych Jeźdźców zdaje się przelewać czarę goryczy, odtąd mnożą się spiski, splatają intrygi, wszyscy występują przeciw wszystkim... Kashim z...

Najczęściej odwołuję się do kryterium treści. Poświęcając danemu tekstowi pięć-dziesięć minut, potrafię ocenić mniej więcej, na czym polega pomysł i ogólny przekaz danej książki. Staram się wybierać treści dla mnie oryginalne. Raczej unikam zabawy w konserwatywnego, skonwencjonalizowanego odbiorcę, który siedzi tylko w jednym gatunku literackim albo poluje na jeden typ emocji, który w nim wywołują dane książki. Staram się jak najbardziej zróżnico...

To była pierwsza taka lekcja w Polsce. W jednej z łódzkich szkół podstawowych dzieci czytały książkę... psom. Dzięki zwierzakom dzieci szybciej, łatwiej i chętniej się uczą. W lekcji wzięło udział siedmioro pierwszoklasistów, dwa alaskany malamuty (trzyipółroczna Birma oraz szesnastomiesięczny Adiano) i dwa labradory (półroczny Kofi i 14-miesięczna Buni). Najpierw była wspólna zabawa, a potem przyszedł czas na czytanie psom bajki o pieska...

Agryppina Młodsza - córka Germanika i Agryppiny Starszej - przedstawia swoją wersję wydarzeń za rządów Tyberiusza, Kaliguli, Klaudiusza i Nerona, nieco inną od znanej nam dotychczas. Walka o władzę w czasach Cesarstwa Rzymskiego była brutalna. Agryppina w niej uczestniczyła, gotowa, tak jak inni, bez skrupułów osiągnąć zamierzony cel. Gdy przepowiedziano jej, że jeśli doprowadzi Nerona do władzy, zostanie przez niego zamordowana, nie poniecha...

Mnie się ta książka jednak podobała, gdyby się dało to postawiłabym nawet ocenę 4,5. To oczywiście nie jest literatura najwyższych lotów, jednak powieścidło niczego sobie. Warszawa rzeczywiście opisana dość namolnie, ale odniesienia do literatury np. Elżbieta Drużbacka czy Daniel Naborowski mnie osobiście ubawiły. Z jednym zdaniem Kocia zgadzam się tylko w zupełności "A trup? Kogo obchodzi trup" - on rzeczywiście nie jest tu ważny.

Ja również Anno :)

Luciano Pavarotti – to jeden z najwybitniejszych śpiewaków; specjalizował się w repertuarze bel canto, szczególnie w operach Belliniego, Donizettiego, Rossiniego i wczesnego Verdiego. Występował na scenach czołowych teatrów operowych świata. Dysponował głosem mocnym, o rozległej skali, sięgającej do C2 - tych rzeczy możemy dowiedzieć się z relacji autora o drodze Pavarottiego do sukcesu, ale nie to decyduje o tym, że chcę polecić tę książkę jako ...

Przedstawiona na kartach książki historia, choć zmyślona, zachowuje wszelkie pozory prawdopodobieństwa. Młody hiszpański rycerz, Juan de Olid, którego życie wypełniały walki pograniczne z Arabami, zostaje wezwany na dwór króla Henryka IV. Monarcha cierpi na bezpłodność i zdaniem medyków jedyną pomocą może być róg jednorożca. Juan de Olid dostaje misję wyruszenia w głąb Afryki na czele niewielkiego oddziału kuszników w celu zdobycia leku na przypa...

Witaj, Krzysztofie. Rzeczywiście, lektura Prousta była swoistą cezurą w moim życiu, usprawiedliwieniem wyboru niepopularnego już dzisiaj pryzmatu wewnętrzności tłumaczącej świat, ba!, samej będącej kosmosem rozciągającym się pod powierzchnią rzeczy. Proust wyzwolił rzeczy z ich rygoru użyteczności, a życie z pospiesznej celowości, wyznaczając ścieżki dla kolejnych pokoleń outsiderów. I trafnie zgadłeś - oczywiście, że wrócę do niego. Za chwi...

Nie jestem wielbicielką Pratchetta, ale Twoją recenzję przeczytałam z ogromną przyjemnością :-)

Gdyby myśli Davida Walkera nie zaprzątał obraz przyłapanej właśnie na zdradzie żony, Evelyn, nie zatrzymałby swego auta na widok ponętnej autostopowiczki - nie robił tak przecież nigdy dotąd. Podobnie jak nie miał wcześniej do czynienia z policją. Bo parę dni później inspektor Denson zaskoczył go wizytą w jego biurze, a jeszcze bardziej informacją o śmierci tamtej pasażerki. Uduszonej i pozostawionej w przydrożnym rowie. Ale największą nie...

A ja wybieram te z obrzydliwą okładką, bo czesto takie sa najleprze.

Pierwsza część zapowiadała ciekawą serię. I na tym się skończyło. Na zaostrzeniu apetytu na coś konkretnego i ciekawego a potem, każdy kolejny tom stawał się monotonny, taki "rozciągliwy" i przeciętny. Książki nie są nudne ale...brakuje im tej "iskry". Przeczytałam ponieważ lubię twórczość Andre Norton ale liczyłam na coś więcej. Troszkę się przeliczyłam.

Bardzo podobny komentarz znalazłam na stronie merlinu.Oj nie ładnie ściągać od innych (o ile nie jesteście tymi samymi osobami) :)

Gołubiew pojawił mi się ostatnio w polecankach (wysoko i kilka jego pozycji). Po przeczytaniu Twojej recenzji, mówiąc krotko, opadła mi szczęka, i wiem już jaki będzie mój następny cel wizyty w bibliotece...

Choć Einsteina uznaje się powszechnie za jeden z najwybitniejszych umysłów XX stulecia, dzięki któremu o wiele lepiej poznaliśmy otaczający nas świat, o prywatnym życiu tej legendarnej postaci wiadomo niewiele. Jak spędzał swój czas, gdy nie zajmował się nauką? Czym się interesował? Co w jego środowisku i życiu codziennym inspirowało go do rozwoju? W tej książce, jedynej w swoim rodzaju wśród literatury o Einsteinie, fizyk i uznany popularyzator ...

Świat czarnomorski, badany i opisywany zazwyczaj jedynie jako peryferie imperiów lub część historii jednego z państw przybrzeżnych, znajduje w niniejszej książce rzetelną i spójną monografię. Autor, Charles King, jest znakomitym kontynuatorem szkoły Fernanda Braudela. W jego książce, obejmującej dzieje regionu od czasów neolitu do lat dziewięćdziesiątych XX wieku, ukazane zostały wszystkie najważniejsze procesy historyczne i kulturowe zachodzące ...

Po części opowieść o przygodach młodego mężczyzny, po części reportaż z jego pasjonującej podróży po Hiszpanii. Wyraz fascynacji Webstera kulturą, obyczajowością i tradycjami tego kraju, ze szczególnym naciskiem na muzykę flamenco i jej esencję - duende - stan emocjonalny wyrażający zarazem ekstazę i desperację - opisywany w poezji Federica Garcíi Lorki. Porzucony przez swoją dziewczynę autor decyduje się wyjechać do Madrytu, by tam, pod kier...

Udana próba przybliżenia postaci, które trwale zapisały się w złotej dekadzie polskiego alpinizmu lat osiemdziesiątych. Czytelnik nie znajdzie tu nudnych opisów dróg, obozów ani logistyki wyprawy. Świetnie natomiast oddaje książka klimaty wyprawy himalajskiej, pełne 1 emocji i ludzkiej determinacji. To opowieść o ludziach, przyjaźni, słabości człowieka i solidarności w dobrych i złych chwilach alpinisty. Zbliżając się do ostatnich stron książki, ...

"W chórze ze śmiercią świat prześpiewać" - te słowa Paula Celana, przywołane przez Jolantę Stefko jako motto jednego z wierszy, doskonale ujmują genezę i istotę jej dotychczasowej poezji: poezji mrocznej, niezwykle wyrazistej i przejmującej, ale przecież wygranej na jednej, do ostatecznych granic napiętej, najciemniejszej strunie. W tomie tej poezji przydane zostaje jakby drugie, jasne, niekiedy ekstatycznie radosne - skrzydło. Rozpacz - i za...

Tragikomicznymi bohaterami opowiadań Hermanna Burgera z 1979 roku są przedstawiciele niecodziennych profesji: pomocnik orkiestry, prestidigitator, nocny portier, ekscentryczny tanatozof. Każdy z nich jest opętany własną wizją świata i zarazem świadomy niemożności jej urzeczywistnienia. W listach do wyższych instancji ci nieszczęśni outsiderzy usiłują z całą groteskową elokwencją pokory i poczucia wyższości, rezygnacji i wiary, rozpaczy i nadziei ...

Z tą ściągawką możemy spokojnie ruszać w polityczny labirynt naszych czasów. Zyczliwy czytelnikowi autor zagląda za kulisy wielkich wydarzeń i problemów: zastanawia się, co skłoniło Amerykę do wojny w Wietnamie i Iraku, jak działają wspótczesne media, na czym polegają kampanie wyborcze w dobie telewizji i Internetu, czy można skutecznie walczyć z korupcją, jakie są mocne i słabe strony demokracji. Zawodowe doświadczenie Marka Ostrowskiego, jego n...

Kilku groźnych uciekinierów z twierdzy Skyhold przebija się przez umocnienia broniące dostępu do miasta króla Vaneera. Grożą zniszczeniem całego miasta, jeśli król nie odda w ich ręce Garrisona... w tym samym czasie do miasta przybywają Calibretto, Gully oraz Knolan, który wdaje się w magiczny pojedynek z jednym z uciekinierów... [Mandragora, 2006]

W "Autobiografii" reżyser "Przypadku" i "Dekalogu" opowiada o swojej młodości, pracy i międzynarodowej karierze z ironią i charakterystycznym poczuciem humoru. Wspomina epizod ze szkoły strażackiej, komisję wojskową, która uznała go za schizofrenika, i egzaminy do Szkoły Filmowej w Łodzi, gdzie zdawał trzy razy. Mato kto wie, że Kieślowski chciał zostać reżyserem... teatralnym. Jego droga zawodowa jest nie mniej interesująca: od filmów dokume...

4 1/2 przyjaciela założyli w Internecie prawdziwą stronę swojego biura detektywistycznego. Bardzo szybko dostają pierwszą sprawę. Pani Rotkehl, nauczycielka muzyki, jest rzekomo członkiem bandy przemytników zwierząt! Detektywi nawiązują kontakt z informatorem i oferują na sprzedaż niezwykle rzadkie i chronione zwierzę: Stokrotę, psa Friedhelma... [Dolnośląskie, 2006]

Gdzie szukać klucza do zagadki śmierci Bohumila Hrabala - w jego książkach czy w biografii? Czy ktoś, kto tak kochał życie, mógł sam się go pozbawić? "Gra w życie. Opowieść o Bohumilu Hrabalu" to znakomicie napisana, niemal detektywistyczna biografia jednego z największych czeskich pisarzy współczesnych (1914-1997), autora "Pociągów pod specjalnym nadzorem", "Zbyt głośnej samotności", "Obsługiwałem angielskiego króla". Punktem wyjścia jest ta...

dzieki za komentarz.Właśnie zastanawiałam się nad kupnem tej książki i chyba sobie odpuszczę

Dziękuję za komentarz, Aoldo. Chcąc dowiedzieć się kto napisał komentarz, przeczytałem Twoją stronę, i bardzo spodobały mi się słowa tam zamieszczone. Pozwolę sobie zaproponować Ci lekarstwo: ponowną lekturę powieści Prousta. Szczerze mówiąc, to nie wiem, jak powinno się pisać recenzję, i swoich tekstów tak nie nazywam, mając je za opisy - może nawet nie tyle książek, co swoich wrażeń. Myślałem nad Twoją uwagą o poświęceniu zbyt mało miejsca op...

Dziękuję, Michotko Proust napisał o obrazach, że "ich cała wartość jest w spojrzeniu malarza". Wydaje mi się, że te słowa, tak prawdziwe przecież, można odnieść i do pisarzy, i czytelników: dla nas jego powieści mają wartość, ponieważ odpowiednio na nie patrzymy. Miłej lektury życzę.