Książka: Strona Guermantes

W klasycznym utworze muzycznym, na przykład w symfonii, jest przynajmniej jeden powracający motyw muzyczny, który kompozytor czyni tematem głównym swojego dzieła lub jego części. Bywa, że melodię tę słyszymy w prostej wersji granej piano, gdy czysty dźwięk skrzypiec podaje ją obojowi, a ten swoim subtelnym brzmieniem śle ją ku wiolonczeli, ale już w chwilę później odpowiadają im pozostałe instrumenty, i oto melodia przestaje być szeptem, a staje się monumentalnym głosem całej orkiestry. Bywa, że...

"Strona Guermantes" to trzeci tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta "W poszukiwaniu straconego czasu", uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł "W stronę Swanna", druga "W cieniu zakwitających dziewcząt"). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to również niesłychanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Rodzina bohatera zamieszkuje w skrzydle pałacu rodu de Guermantes. Marcel natychmiast zakochuje się w pani domu (a właściwie pani na zamku). Czyni starania, żeby się do niej zbliżyć, wykorzystując jej licznych krewnych i znajomych.

Pisarz jak zwykle łączy subtelna analizę psychologiczną i obserwację życia epoki z rozważaniami estetyczno-filozoficznymi.

[Wydawnictwo MG, 2014]