Książka: Klaśnięcie jednej dłoni

Recenzent: Maria Długołęcka-Pietrzak Aborcja. Alkoholizm. Agresja. Bieda. Imigracja. Inność. Nienawiść. Porzucenie. Przemoc domowa. Rozczarowanie. Samotność. Stygmatyzowanie. Śmierć. Współczucie. Wyobcowanie. Wojenna trauma. Żal. Nie, „Klaśnięcie jednej dłoni” Richarda Flanagana nie jest książką o patologiach. Ta znakomita literacko powieść przywołuje wespół z poruszonymi niemalże wszystkimi społecznymi problemami wielorakie ambiwalencje: od osadzenia fabuły w oksymoronicznym, alpejsk...

Tasmania – rozległa, tajemnicza kraina.

Pewnej nocy 1954 roku osadę Butlers Gorge omiatała śnieżyca, a czarne chmury przesłoniły gwiazdy. Maria Buloh bez słowa opuściła męża i trzyletnią córkę, by nigdy do nich nie wrócić. Rozpłynęła się bez śladu. Dlaczego i dokąd odeszła? Szukając zapomnienia w alkoholu, Bojan, słoweński imigrant, odnajdzie w nim jedynie demony przeszłości – tragiczne wspomnienia z czasu wojny, a rozpacz po odejściu żony przekuje w codzienne domowe piekło dla małej Sonji.

W 1989 roku, po latach spędzonych w Sydney, dorosła już Sonja odwiedza ojca. To szansa na przebaczenie, ale też i czas na podjęcie najważniejszej decyzji w życiu młodej kobiety, która będąc w ciąży, zastanawia się nad jej przerwaniem.


Richard Flanagan jest jednym z najwybitniejszych współczesnych pisarzy australijskich. W 2014 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Bookera za "Ścieżki północy".

[Wydawnictwo Literackie, 2016]