Książka: Portret podwójny

Oto historia długiej i trudnej przyjaźni, opowiedziana w listach i wierszach. Listopad 1930. Dziewiętnastoletni student prawa, dopiero zaczynający składać (całkiem zresztą udane) wiersze, pisze pełen uwielbienia list do starszego o kilkanaście lat poety, którego twórczością jest do głębi zachwycony. Co odpowiada tamten – nie wiemy; wiemy, że odpowiedzią zachęca młodzieńca do kontynuowania korespondencji, w którymś z następnych listów zaprasza go do Warszawy. W trzy miesiące od początku znajom...

Na książkę składają się listy, zapiski intymne, szkice i wypowiedzi Czesława Miłosza i Jarosława Iwaszkiewicza. Szczególne miejsce zajmują w niej przedwojenne listy Miłosza, do tej pory zastrzeżone, pełne młodzieńczej namiętności. Książka przedstawia historię burzliwej przyjaźni poetów, obfitującej w chwile uwielbienia, podziwu, ale także pełnej wzajemnych zastrzeżeń, pretensji i urazów. A wszystko to na tle historii Polski widzianej z osobistej perspektywy. To niezwykły, często bardzo trudny dialog ponad żelazną kurtyną. Istotna rozmowa o polskich wyborach, o losie poety, gospodarstwie polskiej literatury na przestrzeni pięćdziesięciu lat.

[Fundacja Zeszytów Literackich, 2011]