Książka: Beethoven i dżinsy

[W recenzji odwołuję się do szczegółów fabuły] "To mądra, pouczająca opowieść o Miśce, maturzystce, która zamierza zrezygnować ze studiów, by wyjść za mąż i poświęcić się opiece nad niewidomym Piotrem, a także o jej bracie – Alku, który niefortunnie lokuje uczucia w Majce – dziewczynie Jacka..."[1]. Taki opis widnieje na okładce jednego z wydań "Beethovena i dżinsów" Krystyny Siesickiej. Zręczny chwyt marketingowy – nie kłamstwo, ale i nie cała prawda. Przypuszczam, że ujęcie fabuły pow...

Książka opowiada głównie o trudnej miłości młodej dziewczyny i niewidomego chłopaka. Jednak wystepują tu też wątki poboczne; problemy i miłość do żony Stefana, ojca Miśki (głównej bohaterki), troski pani Asi - matki dziewczyny i kłopoty z towarzystwem Alka. Mimo krótkiej treści jest ciekawa i łatwo się ją czyta. Polecam fanom i fankom powieści młodzieżowych.

Książka ta tak naprawdę zatacza krąg między uczuciami matki, dzieci... a matki. Sądzę, że Siesicka pisała tą książkę bardziej dla matek niż dla młodzieży. Ale może trochę więcej o samej fabule: na pierwszy rzut oka normalna rodzina: matka, ojciec, dwójka dzieci, no, może już nie dzieci, bo są to już dorośli ludzie. Dziewczyna - Miśka - ma problem z własnymi uczuciami do niewidomego chłopaka, chłopak zadaje się z podobno szemranym towarzystwem, ojciec nie odzywa się, chociaż pewnie by chciał, ...

"Dużo czasu upłynęło od chwili, kiedy skończyłam pisać tę książkę. Teraz Wydawnictwo AKAPIT PRESS zwróciło się z propozycją, abym przygotowała ją do kolejnego wznowienia. Czytając, nie poznawałam autorki! Więc to ja napisałam »Beethovena i dżinsy«? Myślałam o tym z niemałym zdumieniem. Zawsze powrót do książek, które powstały dawniej, jest dla mnie dziwny. Tu chciałabym coś zmienić, tu wykreślić, tu dorzucić jakiś wątek, a przecież nie mogę tego zrobić, jeżeli chcę dochować wierności swoim bohaterom. I samej sobie. Cieszy mnie, że ta książka jest nadal chętnie czytana, bo widocznie znalazły się w niej sprawy, którym czas nie ujął ważności. Sprawy przerzucone nad tym czasem jak mosty, po których można przejść w dwóch kierunkach".

Krystyna Siesicka


[Wydawnictwo Akapit Press, brak informacji o roku wydania]

Książka poruszająca wiele spraw rodzinnych. Zawiera nie tylko uczucia teraźniejsze (Miśki i Alka), ale także ich matki Asi, która wspomina swoje dzieciństwo, kiedy zginął jej brat, czego nie mogła sobie wybaczyć. Świetny opis bohaterów i tego co "nosili na twarzy". Najbardziej podobał mi się wątek z miejscem gdzie stał trzepak, a dawniej pochowany był tam "Podchorąży Kastor". Pokazało to jaki szacunek ma młodzież do starszego pokolenia, które potrafiło poświęcić swoje życie dla ojczyzny. Uw...

No więc książka jest dobra... ale nie jest jedną z najlepszych :). Siesicka napisała dużo więcej ciekawszych ksiązek. Książka ta na początku w ogóle mnie nie zainteresowała, musiałam się bardzo skupić, żeby ją przeczytać. W połowie coś zaczyna się rozkręcać, ale to nie jest taka książka, jakie ja lubię :P. Oceniam ją na 4- :).