Autor: dot59
Data dodania: 13.06.2020 18:17
Mimo zdeklarowania przed laty zamiaru nabycia za wszelką cenę pełnego wydania dzienników Dąbrowskiej, nie udało mi się go zrealizować. A może inaczej: nie tyle „nie udało”, co zrezygnowałam ja sama, nabywszy sobie w międzyczasie w antykwariacie przeczytane wcześniej wydanie niepełne, mające jednak niewątpliwą zaletę w postaci przypisów. To nowe, trzynastotomowe (Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach) trafiło przede wszystkim do bibliotek, a jako nałogowy pożeracz zasobów bibliotecznych nie miałam wąt...
Autor: dot59
Data dodania: 22.06.2020 21:44
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom II i III (5)
Już sobie zdaję sprawę, dlaczego wybór dzienników robił na mnie cokolwiek większe wrażenie: bo przy redagowaniu wycięto z całości wszystko, co mogłoby nużyć i męczyć. A tych nużących i męczących zapisków jest niemało, co jest jednakowoż nie do uniknięcia, jeśli ktoś prowadzi dziennik sensu stricto, notując wszystkie z danego dnia zdarzenia i wrażenia, własne samopoczucie, pogodę etc.
Co mnie w tych pełnych zapiskach uderza, to przede wszys...
Autor: dot59
Data dodania: 05.07.2020 14:32
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom IV, 1936-1941 (5)
Czegóż mi się zachciało – pisania o dziennikach Dąbrowskiej, gdy w zasadzie można by o nich parę odrębnych, a sążnistych rozprawek sporządzić! W jednej – życie codzienne pisarki w czterech różnych rzeczywistościach: pod zaborami i podczas I w.św., potem w II RP, potem pod okupacją niemiecką i wreszcie w PRL. W drugiej – jej spojrzenie na kulturę, w trzeciej – na politykę. W czwartej, kto wie, czy nie najobszerniejszej, jej bogata histori...
Autor: dot59
Data dodania: 05.07.2020 16:59
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom V, 1942-1947 (5)
Mamy środek wojny. Okupacja, łapanki, rozstrzeliwania. A w domu Dąbrowskiej i Stempowskiego życie toczy się jak gdyby nigdy nic. Pan Stanisław, którego towarzyszka życia już dawno przestała nazywać „Paneńkiem” i „Stachneczkiem”, ograniczając się do „Stacha” albo lapidarnego „St.” albo choruje, albo wychodzi gdzieś do znajomych, albo przyjmuje gości, od których roi się jak przed wojną (w ciągu ostatnich 3 miesięcy roku 1942 w dzienniku odno...
Autor: dot59
Data dodania: 11.07.2020 18:17
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom VI: 1948-1949
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom VII: 1950
Kolejne trzy lata przynoszą spore zmiany w charakterze zapisków, które z krótkich wzmianek typu: „rano wychodzę tu i tam, na obiad przychodzi ten i tamta, na kolację ci i tamci, wieczorem piszę to i owo” przeistaczają się w obszerne sprawozdania z rozmaitych, drobniejszych i większej rangi wydarzeń, i jeszcze obszerniejsze rozważania nad okolicznościami, w których te wydarzenia zachodzą.
W ż...
Autor: dot59
Data dodania: 18.07.2020 14:41
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom VIIII: 1951-1952
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom IX: 1953-1955
I oto zaczęła się druga połowa XX wieku. Rok 1951 nie przynosi szczególnych zmian ani w życiu osobistym Marii Dąbrowskiej, ani w środowisku, w którym musi ona żyć i działać. Realia wczesnego PRL-u nie są dla pisarzy łaskawe. Przynajmniej dla pisarzy, którzy nie posuną się do pisania socrealistycznych agitek i do publicznych mów gromiących „ideową zgniliznę”, byle tylko zaskarbić sobie ł...
Autor: dot59
Data dodania: 21.07.2020 15:29
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom X, 1956-1957
Całkiem niedawno Dąbrowska pisała: „byłabym dobrym pisarzem, gdybym mogła znaleźć słowa na wyrażenie bezbłędne, do jakiego stopnia życie ma dla mnie urok i sens tylko, gdy dzielę je dosłownie i na stałe z kimś najbliższym. Tylko wtedy jestem zdolna do twórczości, bo tylko wtedy nie doświadczam paraliżującej mnie tortury czekania. Gdy czekam, obijam się tylko po brzegach życia, nie mogę ani w nim tkwić, ani z niego nic zrobić. A czekam zawsze ...
Autor: dot59
Data dodania: 29.07.2020 16:55
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom XI, 1958-1959
Kolejne dwa lata, zamiast przynieść zbliżającej się do siedemdziesiątki pisarce upragniony spokój, znów pełne są trudów i problemów.
W kraju z jednej strony wciąż powstają nowe osiedla mieszkalne, fabryki, drogi, z drugiej nadal panuje niedostatek i drożyzna; „zło immanentne, zło tkwiące w socjalizmie, polega nie na tym, że tylu ludzi więził, męczył, mordował – bo to potrafią wszystkie inne ustroje – tylko na katastrofalnej nieudolności w...
Autor: dot59
Data dodania: 29.07.2020 22:42
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom XII, 1960-1961
Natury nie da się oszukać, nawet, jeśli się wciąż prowadzi w miarę aktywne życie zawodowe. Oczywiście, są ludzie, którzy do późnych lat utrzymują dobrą formę, ale po prostu nie ma fizycznej możliwości, żeby w ich ciałach wszystkie narządy i tkanki pozostały takie, jakimi były przed dwudziestu czy choćby dziesięciu laty. Przekroczywszy siedemdziesiątkę, Dąbrowska doskonale to wyczuwa: „Niby to doskonale (jak na mój wiek) funkcjonuję, a w śro...
Autor: dot59
Data dodania: 31.07.2020 09:53
Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach, tom XIII, 1962-1965
Ostatnie trzy i pół roku życia autorki „Nocy i dni” to głównie bezsenne noce i dnie wypełnione smutkiem, goryczą, walką z coraz bardziej uciążliwymi chorobami.
Coraz rzadziej zdarza jej się zanotować jakąś zabawną scenkę, jak ta: „przejechało na rowerach dwóch młokosów – Jeden zawołał ujrzawszy moje spodnie: »Zwarjowała baba na stare lata!« – Nic się tym nie przejęłam. (…) Na Zachodzie widzi się stare, siwe kobiety w spodniach, blezerac...
Autor: dot59
Data dodania: 03.08.2020 13:59
Rzadko ma się sposobność poznania tej samej historii – bogatej, wręcz dramatycznej, a przy tym tak osobistej – z dwóch równoległych punktów widzenia, a skoro już nam to ktoś umożliwił, czytać dzienniki Dąbrowskiej (Dzienniki 1914-1965 w 13 tomach) bez dzienników Kowalskiej (Dzienniki 1927-1969) byłoby trochę tak, jakby oceniać przestrzenną rzeźbę, patrząc na nią tylko z jednej strony.
Przypomnijmy najważniejsze fakty. Kiedy dwudziestojednoletnia Anna Chrzanowska, studentka filologii klasyczn...