Teksty i komentarze

Ksiązka dobra, ale trochę ciężka.

W portalu Deon też jest recenzja tej książki: http://www.deon.pl/czytelnia/ksiazki/art​,389,a-zaczelo-sie-od-mebli.html Ale Twoja jest ciekawsza. Wyszukałam też wywiad z autorem: http://katalog.wydawnictwowam.pl/?Page=o​pis&Id=60391 na stronie wydawnictwa (po prawej). Ale chyba jednak wolę, jak facet pisze niż mówi. :-)

Również mam zastrzeżenia co do recenzji. Moim zdaniem nie oddaje klimatu książki i zawiera kilka błędów np.: "...ale dla niego te inne, to tylko jednorazowy obiekt badań jego męskości". Główny bohater ze sporą liczbą kochanek utrzymywał kontakty przez jakiś czas, więc nie jednorazowo. Kundera nie nazywa też aktów zdrady obiektami badań, a poszukiwaniem, kolekcjonowaniem osobowości.

Owszem, są różne tłumaczenia. Starszego nie znam, ale nazwisko tłumaczki zacne. Wydanie Esprit bardzo przyzwoite, dwoje tłumaczy, "Chwała" z odrobinę większym polotem przełożona niż "Zamek".

Przeczytałam najpierw "Krysuvik" i w zasadzie nie żałuję tej drogi. W "Krysuviku" dużo o narodzinach, młodości, marzeniach. "Dom róży" - rzecz o starości, przemijaniu. Taka kolej rzeczy i zgodnie z nią przeczytałam ten dyptyk. Bardzo dobry język Dobrzanieckiego. Wielki plus.

„Błazen królowej” to drugi tom „Opowieści Tudorowskich” Philippy Gregory. Autorka w iście mistrzowski sposób przenosi nas do szesnastowiecznej Anglii, na królewski dwór, gdzie rządzą znajomości, spiski, obłuda, namiętności. Do takiego świata trafia przypadkowo Hanna, córka żydowskiego drukarza. Oboje uciekli z Hiszpanii, gdzie Święta Inkwizycja wysyła tysiące niewiernych na stos. Jedną z domniemanych heretyczek była matka dziewczyny. Zdolnośc...

Być może to "Listy" a nie "Krzyżacy" powinni znajdować się w kanonie szkolnych lektur... Gratuluję pięknej recenzji!

Czy tylko mnie się wydaje, że każde kolejne opowiadanie jest lepsze? Jeśli miałbym oceniać je osobno to "Rodzina" 3; "Oblężenie Syrakuz" 3,5; "Kwestor Sulla" 4, a "Stanica" 5,5. Właśnie ze względu na to ostatnie opowiadanie, zdecydowanie warto sięgnąć po zbiorek. Malewska genialnie oddała w nim charakter Rzymian pierwszego wieku naszej ery.

To właśnie staje się prawie obsesją młodej i dość ekscentrycznej Rune. Jest to dziewczyna niezwykła, żyjąca w swoim świecie i ciągle wierząca w bajki. Jedną z nich jest ta o odnalezieniu skradzionego przed wieloma laty miliona dolarów. W poszukiwaniach dziewczynie pomaga nakręcony na podstawie autentycznych wydarzeń film pod tytułem "Śmierć na Manhattanie". Rune odkrywa nowe tropy, ale też ma wiele kłopotów. Była świadkiem morderstwa, więc gro...

Po przeczytaniu "Jeźdźca miedzianego" nie mogłam oprzeć się pokusie, by sięgnąć po kolejną książkę Paulliny Simons. Niestety, po przeczytaniu kilku rozdziałów "Dziewczyny na Times Square" strasznie się rozczarowałam. Szczerze mówiąc, z trudem dobrnęłam do końca książki... Główną bohaterkę powieści, Lily Quinn, poznajemy w trudnym dla niej okresie. Dziewczyna boryka się z problemami na uczelni, ciągle brakuje jej pieniędzy, przeżywa zerwanie z...

Zgadzam się z recenzentem, co do zbyt szybkiego tempa zakończenia książki. Cała powieść toczyła się sprawnie, raz szybciej raz wolniej, a tu nagle pod koniec autor tak przyśpieszył, że aż miałam wrażenie jakbym opuściła naście stron tekstu. Ogólnie książkę oceniam pozytywnie, na mocne 4. Tylko to zakończenie...

No tak - do schowka. Pytanie: czy różne tytuły wynikają z innych tłumaczeń? Jeśli tak, to kto mi poleci lepsze?

Ta Twoja recenzja to jest lepsza od samej książki. :-)

Te pogłoski, o których piszesz przy obu ksiązkach Meszuge... coś tu chyba jest na rzeczy - zobacz na stronie WAM-u: nakład tych "12 kroków od dna" wyczerpał się w półtora miesiąca. Tak mi też zresztą powiedzieli przez telefon, bo chciałam obie zamówić dla znajomego z Londynu. Podobno na dniach ma być dodruk, czy tam wznowienie.

Czy to prawda, że autor pisze tom drugi, albo kontynuację "Rehabu"?

Ja dość długo myślałam, że "Alkoholizm. Grzech czy choroba?" i "Alkoholizm i grzech, i choroba, i... " to ta sama książka, tylko może druge wydanie, albo coś takiego. :-)

Opowiadania świetne (choć nie lubię "Sydona w lustrze"). Wymieszane znane już - z nieznanymi. OK, nie czepiam się. Ale dlaczego stare (lepsze) przekłady (i lepsze redakcje) zastąpiono nowymi, gorszymi? Szkoda, że tyle tu braków, niedoróbek i niekonsekwencji (nazwy nieujednolicone, kawałki tekstu po angielsku - tak! - bo tłumacz nie sprawdził i tak już zostało...). Taka dobra pisarka i tyle przykrości, niestety.

Kiedyś nawet słyszałam, że był to w ogóle pierwszy western, a sama nazwa pochodzi od nazwiska autora. Oczywista fantazja, ale wiele lat w to wierzyłam.

Trochę przeintelektualizowany ten komentarz („płaszczyzna pneumatologiczna”, „eksplikacja nieusercowionego rozumu”, „sferę pre-intencjonalną”);-), ale generalnie okay. Natomiast nie do końca zgadzam się co do tych „etykietek” przy braciach Karamazow. Moim zdaniem: Dymitr - to personifikacja emocji i popędów natury ludzkiej, zwłaszcza popędów; postać dosyć banalna i przeciętna. Taki literacki dowód na słuszność freudowskich obserwacji odnośnie lud...

Zaczęłam czytać i po kilkudziesięciu stronach odłożyłam. Nie podobało mi się to w ogóle. Ani styl pisania, ani treść, ani sposób w jaki autor próbuje wywołać emocje czytelnika, ani nic. Pewnie gdybym zmordowała to dzieło, ta dałabym 2 albo 1. Dodam jeszcze, że sam temat jest dla mnie fascynujący, bo o II wojnie światowej widzianej "różnymi oczyma" i z różnych punktów widzenia mogę czytać w nieskończoność. Jednak ta książka jest nie dla mnie....

"Raj" - najnowsza powieść Tadeusza Hołuja - należy do tego nurtu jego twórczości, którego zapleczem jest znana z własnych doświadczeń pisarza rzeczywistość hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Tym razem Hołuj koncentruje uwagę na problematyce obozów kierowanych przez hitlerowskich naukowców, wyspecjalizowanych w zagadnieniach ras i korzyści, jakie wynikały dla hitlerowskiej państwowości z pracy niewolniczej. Postacią pierwszoplanową jes...

Niekwestionowana dama polskiego kryminału, rodowita warszawianka, z zawodu architekt, ma w swoim dorobku około 60 pozycji literackich - beletrystykę, poradniki, autobiografię, powieści dla dzieci i młodzieży. Stworzyła indywidualny styl językowy, w którym dominuje specyficzne poczucie humoru i umiejętność kreowania świata niebanalnych postaci. Jest najpopularniejszą polską pisarką, o czym świadczy konsekwentne królowanie każdej pozycji na listach...

Znakomita recenzja! Zaczytałam się... i mam ochotę zaczytać się jeszcze w opisywanych "Listach...". Tym bardziej że za Sienkiewiczem po prostu przepadam, niezależnie od tego, czy czytam jego opowiadania, czy trylogię, czy inne utwory. To zauroczenie, które pozostało z dzieciństwa. A "Listów..." nie znam, zatem znalazł się pretekst. :-)

Zewsząd słyszymy głosy, że najważniejsze w życiu jest dążenie do realizacji marzeń. I nieważne, ile razy przyjdzie nam się potknąć i podnieść z upadku. Liczy się konsekwencja, upór i jasno wytyczony cel. Bo jeśli nawet marzenie pozostanie w odmęcie niespełnienia, u schyłku życia nie będziemy mieli sobie nic do zarzucenia. Próbowaliśmy, ale los chciał inaczej. Życie na szczęście często uczy nas pokory wobec własnych marzeń, przekonuje, że nie jest...

zdecydowanie jedna z jej najgorszych książek,ciężko mi było przez nią przebrnąć...

Praca u najbogatszego człowieka w okolicy to świetny pomysł, toteż Eadie, która boryka się z kłopotami finansowymi, przyjmuje ofertę Hoyta bez chwili wahania. Musi tylko uważać, by nie domyślił się, że od kilku lat jest w nim beznadziejnie zakochana. Wkrótce Hoyt ulega poważnemu wypadkowi, który zmienia jego spojrzenie na świat. Pragnie mieć żonę i dzieci, by przekazać komuś dorobek całego życia. Prosi Eadie o rękę, ale nawet nie wspomina o miłoś...

Rzeczywiście zasugerowałam się tytułem... Oczekiwałam, właśnie jak piszesz "sielskiej opowieści o dziewczynie żyjącej w zgodzie z naturą i pluskającej się w oceanie ze stadem sympatycznych ssaków" :) Książka napisana świetnie, jednak na kolana mnie nie powaliła.

Jakże szczęśliwe są te wszystkie kobiety, które wybierają piękne drewniane, wiejskie domki, zimą opalane drewnem, te cudne łąki i lasy oraz urokliwe rozlewiska, zamiast ciasnego apartamentu w centrum miasta, z malutką loggią, w którym jedyną roślinność możemy podziwiać w donicy na balkonie albo na kawałeczku trawnika pod oknem. Hanna Cudny też powinna być szczęśliwa. Właśnie przeprowadziła się z mieszkania w bloku, w hałaśliwej i śmierdzącej s...

Nigdy nie przepadałem za kryminałami. Powód? Trudno przepadać za książkami, których tak naprawdę się nie czyta. A gdy już się zaczyna, to… Więc zaczęło się z powodu Krajewskiego. Nie pociągał mnie sam fakt pisania przez tego pisarza o takiej, a nie innej tematyce, ale zauroczony byłem klimatem jego książek. Kto umie stworzyć klimat, ten zdobywa moje zaufanie. Mroczne tajemnice miasta Breslau, oryginalne postacie hardych bohaterów i to dobro miesz...

Gdybym miała napisać kiedyś książkę. to chciałabym napisać ją tak jak Szczygielski. Prosta historia z happy endem opowiedziana w sposób wciągający i zabawny. Autor wykorzystał swoje doświadczenie z pracy w redakcji, w barwny sposób przedstawiając bohaterki - stylistki z kobiecego pisma. Dziewczyny, przyjezdne z Siedlec, nieco pretensjonalne, nieco małostkowe, ukazywane są w taki sposób, że trudno jednak nie poczuć do nich sympatii. W przezaba...