Teksty i komentarze

Macie już dosyć tych wszystkich nudnych i przesiąkniętych szczęściem książek o szczęśliwym zakończeniu? Z całym przekonaniem mogę was zapewnić, że "Seria Niefortunnych Zdarzeń" jest najbardziej niemiłą lekturą, jaką kiedykolwiek mieliście w ręce. Lepiej więc zrobicie, jeżeli natychmiast odłożycie ją w najgłębszy kąt półki, mając nadzieję, że nikt więcej po nią nie sięgnie.

Tak, zupełnie się zgadzam z Twoją interpretacją. Ale mimo wszystko tęsknię za literaturą odrobinę bardziej pruderyjną... Najbardziej mistrzowska pod słońcem (przynajmniej moim zdaniem) scena erotyczna, stworzona przez Hemingwaya w "Komu bije dzwon", nie zawiera ani jednego słowa, które można by uznać za obsceniczne, a tak jest wiarygodna i wymowna, że dech zapiera. Ale tam seks jest naturalną konsekwencją bliskości emocjonalnej, rodzą...

Dopiero dzisiaj trafiłam na tę książkę, a przecież film znam od dawna, i bardzo bardzo mi się podobał. Nic nie wiedziałam o autorce. I masz ci los. Gdzie ja to znajdę?

To nietuzinkowa powieść. Można ją potraktować jako powieść przygodową z domieszką fantasy, ale można również zagłębić się w tytułowy "dyss" - otchłań, która nie jest sielankowa i która nie daje gwarancji szczęśliwego zakończenia. Autor w rewelacyjny sposób przedstawia wątek maski. Maska jako symbol, jej idea i jej zadania - to wszystko zostało przedstawione w mistrzowski sposób. W jej otoczeniu i za jej sprawą dzieją się rzeczy, "o których naw...

Dziękuję :)

Wg mnie nie warto rezygnować mimo wszystko z czytania Łysiaka. Mam trochę poczucie, że zbyt krytycznie o tej książce napisałem. Jest faktycznie wulgarna i prymitywna (w stylu), ale w końcu Łysiak pisze o Polsce, którą jako patriota kocha, więc ta jego emocjonalność i wściekłość może chociaż trochę to usprawiedliwia? Łysiak łga i konfabuluje, ale nie zawsze. Wiele spraw ciekawie naświetla, warto znać ten punkt widzenia, zwłaszcza, że w wielu puntk...

Niemcy w latach II wojny światowej rzeczywiście okupowali brytyjskie wyspy na kanale La Manche – Channel Islands, czyli Wyspy Normandzkie. Książka ta jest jednak dziełem wyobraźni autora, a występujące w niej postacie są całkowicie fikcyjne, choć autor wspomina polityków i dowódców, którzy żyli i działali w latach, w jakich rozgrywa się przedstawiona tu akcja. [Almapress, Warszawa 1992]

Gyda wyrusza do Jotungård, gdzie ma wziąć ślub. Arntor nie chce się z nią rozstać i postnawia towarzyszyć jej w drodze. Nie potrafi skrywać uczuć, które dla niej żywi, choć wie, że obiecana jest innemu. Sveinbjørn Samotny uważnie ich obserwuje, ma nadzieję, że uda mu się złapać ich na gorącym uczynku. Gydę dręczą sny. Usiłuje je odczytać, zrozumieć, czego chcą od niej bogowie. Wie, że próbują ją ostrzec, ale przed czym? Jedno jest pewne: to, ...

bardzo piękna ksiązka bardzo polecam

Przyłączam się do mających słabość do Goddarda :-) Czytam właśnie trzecią z jego książek - "Uchwycona w światło". Na półce czekają wszystkie inne, oprócz "Malowania ciemności", której nie mogę zdobyć (w dostępnych mi bibliotekach nie ma, bywa na Allegro, ale cena...hmm) ;( Nie tracę jednak nadziei, że i ją zdobędę :-)

Może ten język to tylko zabieg, środek, który został uświęcony przez pewien cel? Ludzie są przyzwyczajeni, że kwestie ludzkiej seksualności w przeszłości poddawane były krytyce głównie przez osoby duchowne, nieskazitelne autorytety moralne, które przeważnie nie miały zbyt wiele doświadczeń związanych z seksem. Te autorytety straciły wiarygodność. W czasach, gdy choroby weneryczne zaczynają być czymś normalnym wśród rzesz spółkujących nastolatków,...

piękna recenzja i powiedziałabym - ważna, bo podkreśla to, co jest najważniejsze dla człowieka.

Tekstowi poniżej bliżej do opinii niż recenzji. Nie mogłam się powstrzymać - musiałam podzielić się swoimi spostrzeżeniami ;). A dlaczego w tym miejscu? Chciałabym się odnieść do "obozowego" charakteru "Króla szczurów", bo takie odwołania figurują w większości zamieszczonych w Biblionetce recenzji. Jestem osobiście wielką fanką, pasjonatką literatury obozowej czy wojennej - jak kto woli. I wszystko zaczęło się od "Króla...". Wygrzebałam go z ...

Jeszcze parę słów na obronę Jodi Picoult i jej kreacji głównej bohaterki. Uwierzcie mi dzieci znajdujące się w takiej sytuacji życiowej jak Anna mogą byc nad wiek rozwinięte. Czasem po prostu trzeba szybciej dorosnąć. Dlatego nie uważam tej postaci za przejaskrawioną.

Twoja recenzja świetnie obrazuje tę powieść!

brzmi bardzo ciekawie - na razie wędruje do schowka, mam nadzieję, że nie na długo:)

Zacząć powinnam chyba od tego, że byłam (i myślę, że jestem) prawdziwą fanką Jacka Londona. Jest to jeden z moich idoli, by dowiedzieć się o nim więcej, sięgnęłam najpierw po "Żeglarza na koniu" Irvinga Stone'a, a następnie po "Życie bez wytchnienia" Alexa Kershawa. Przed i po przeczytaniu "Żeglarza na koniu" uwielbiałam Jacka Londona. W końcu był nadzwyczaj inteligentny, utalentowany, ambitny, uparty, a przy tym jeszcze bardzo sprawny fizycz...

Z ogromnego, kartonowego pudła na targu staroci w Krakowie wychyliła się i uśmiechnęła do mnie mała, pożółkła, zaczytana książeczka z jakimś bohomazem na okładce. Uśmiechnęła tak ujmująco, że nie mogłam się powstrzymać i wzięłam ją do ręki, a wtedy ona uśmiechnęła się jeszcze szerzej i obie wiedziałyśmy, że jesteśmy sobie przeznaczone. Mała zaczytana książeczka to "Wyprawa Kon-Tiki" Thora Heyerdahla - możecie mi teraz nawrzucać, że coś mnie o...

Książkę polecam wszystkim, którzy lubią dobre thillery. Jest w niej wszystko, co powinno być w idealnej książce tego gatunku: ciekawa intryga, interesująca fabuła, wciągająca akcja, wielowymiarowi bohaterowie, trudna miłość, nieprzewidywalne zakończenie... Jedna z najlepszych książek tego gatunku, jakie czytałam. Polecam.

W wielkiej świetlicy rostkowskiego dworu duszno było i parno, choć uczta zaledwie od godziny się zaczęła. Ustawione w podkowę stoły obsadzone były gęsto ludźmi. Nad głowami polatywał gwar, ostrożny jeszcze i ściszony, podobny do brzęczenia much, których rój wirował sennie wkoło wiszącej od pułapu meluzyny. Za każdym z biesiadujących stała jego służba – nie mniej niż dwóch, nie więcej niż sześciu pachołków – jak obyczaj każe. Odbierali z rąk panów...

W XVI wieku żył w Polsce chłopiec o imieniu Staszko. Był synem zamożnego kasztelana o dużych ambicjach. Niestety, chłopiec nie podzielał aspiracji ojca. Nie był taki jak jego brat Pawło, który bawił się spuszczając z łańcucha złego psa i nie przejmował się, gdy zagryzł on niewinne jagnię. Staszka nie interesowały przyjęcia, zarządzanie majątkiem, a już zupełnie nie mógł zrozumieć sposobu, w jaki jego ojciec i jego podwładni traktowali podległych ...

Lola w roli Kotki. Jako superbohaterka zawsze walczy o dobro, a jako megasławna gwiazda filmowa wprawia wszystkich w zachwyt. Niestety, dzieje się to jedynie w nocy, kiedy nie może zasnąć. W ciągu dnia także gra, ale rolę Królewny Śnieżki w szkolnym przedstawieniu. Droga do sławy okazuje się długa i ciężka. Nagle jednak talent Loli i jej przyjaciółki Raszki odkrywa agentka dziecięcej agencji castingowej, która zaprasza je na próbę do filmu "Có...

Lucy dziś ma bardzo zły dzień: tata był wobec niej niemiły, Olaf nie chciał się bawić, siostra nie miała czasu, a mama była niesprawiedliwa. Dlatego Lucy ma teraz zły humor. Najchętniej byłaby kimś innym i w innym miejscu! I wtedy wpada na pewien pomysł… Sięga do skrzyni z różnymi strojami i przemienia się w księżniczkę – w prawdziwą księżniczkę, która dokładnie wie, czego chce! Książka polecana dla dzieci 4+ [Nasza Księgarnia, 2008]

Piąta książeczka o sympatycznej wróżce. Kucykowa Wróżka jest bardzo szczęśliwa – jej przyjaciółka Jaskierka zamieszkała z nią na zamku na zaczarowanej Wyspie Niepowtarzalnej! Ale oto nieoczekiwanie zjawia się dziwny gość miniaturowych rozmiarów. Wkrótce odchodzi, lecz wraz z nim znikają zwierzęta dziewczynek: należący do Jaskierki kotek i kucyki wróżki. Jaskierka jest załamana, lecz Kucykowa Wróżka nie traci zimnej krwi: postanawia odszukać...

Wlasciwie Orzeszkowa przezywając lekki zawód nieskutecznoscia hasel pozytywizmu wsrod Polakow w swoim utworze wrocila do romantyzmu, podwyzszajac role natury do rangi bohatera oraz personifikujac ją więc pisząc, iz utwor jest romantyczny masz troszke racji :) mimo iz powstal w epoce pozytywizmu

W książce "Archeologia a Wedy" autor przedstawia empiryczne dowody świadczące o starożytnych początkach tradycji wielbienia Kryszny - Najwyższego Boga - na gruncie kultury indyjskiej, czczonego podobnie w innych wielkich monoteistycznych religiach świata. Podstawą zaprezentowanych przez niego analiz jest spuścizna po Megastenesie, Greku-Jończyku żyjącym w III wieku p.n.e. Jego kronika na temat Indii zachowała się w pismach Diodora, Strabona, E...

Język, zdecydowanie język. Obraz... no, cóż, wiadomo, że erotyka jest częścią życia i hipokryzją byłoby udawać, że nie istnieje... chociaż, szczerze mówiąc, w tej formie, jaka staje się udziałem Bruna w "Cząstkach" i Michela w "Platformie" (za którą się właśnie zabrałam i pewnie do jutra skończę, bo czyta się znacznie szybciej - może właśnie dzięki zminimalizowaniu naukowych wywodów), nie budzi we mnie zrozumienia, tylko co na...

Pełna ciepła i humoru romantyczna baśń o miłości. Szklarka, utalentowana artystka, otrzymuje nietypowe zlecenie namalowania rośliny zwanej herbatą szczęścia. Rzecz w tym, że nikt nie wie, jak ona wygląda. Szklarka wybiera się więc na Wyspę Sierot, gdzie wychowywała się pod nadzorem groźnych instruktorek. Od jakiegoś czasu ma też problem z zakazanym uczuciem do hrabiego Seduna. On również nie może zapomnieć tajemniczej dziewczyny. Chcąc spokoj...

Ponura wieża, mroczny labirynt, martwa kobieta... Tylko mistrzyni sztuki śmierci potrafi wysłuchać opowieści zmarłej. Piękna Rozamunda umiera w strasznych męczarniach. Zabiła ją trucizna. Kto poważył się targnąć na życie królewskiej kochanki? Na dworze krąży plotka, że to królowa poleciła ją zgładzić. Że chce wzniecić bunt przeciwko małżonkowi. Jeśli Henryk II uwierzy pogłoskom, Anglia pogrąży się w krwawej wojnie domowej. Dowieść niewinno...

Ktoś morduje agentów CIA zamieszanych w nielegalną, ściśle tajną operację sprzed lat. Nieuchwytny zabójca uderza precyzyjnie, z bezprzykładnym okrucieństwem, nie pozostawiając żadnych śladów. To znaczy, prawie żadnych... Tropem mordercy rusza Micah Dalton - "czyściciel" CIA, specjalista od tuszowania wpadek Agencji i uciszania tych, którzy zbyt wiele wiedzą o jej błędach. Wiedza, którą zdobywa w czasie pościgu, ściąga zagrożenie również na je...