Teksty i komentarze

"Niespodzianka końca dekady: Jan Polkowski redivivus! Po prawie 20 latach milczenia, kiedy już się wydawało, że porzucił poezję raz na zawsze... (...) Tymczasem »Cantus« (wydawnictwo a5) to powrót od razu na najwyższym tonie, z fanfarami, żadne tam ostrożne pukanie do drzwi, czy aby ktoś mnie jeszcze pamięta i czy mogę wejść. (...). »Cantus« jest z powrotem mocny, twardy i gęsty, pełen wizyjnych obrazów malowanych pewną ręką kogoś, kto patrzy na ...

Rudej czy Rudy? Dobry moment, żeby zapytać znawców tematu: jak po polsku odmieniać nazwisko tej pisarki? Odruchowo oczywiście traktujemy je jak przymiotnik, ale czy słusznie? Kto wie, niech się wypowie, bardzo proszę!

Pisząc sto jedenaście wierszy tomu "Zapiski z czterech lat" Eugenio Montale miał 80 lat i odebrał – w 1975 roku – literacką Nagrodę Nobla. Był nie tylko poetą. "Pisałem wiersze – mówił w przemówieniu podczas uroczystości noblowskiej – i za nie dostałem nagrodę, lecz byłem również bibliotekarzem, tłumaczem, krytykiem literackim i muzycznym, a nawet bezrobotnym przez rozpoznany niedostatek wierności reżimowi, którego nie mogłem kochać". Uprawiał te...

"Zegar szronu i inne wiersze" to pierwszy polski wybór utworów Joachima Sartoriusa, wybitnego niemieckiego poety, dotąd prawie nieznanego w Polsce. Sartorius urodził się w 1946 roku w Fürth, ale prawie połowę życia spędził za granicą. Syn zachodnioniemieckiego dyplomaty, do szkół uczęszczał w Tunezji, Kongo i Kamerunie, maturę zdawał w Bordeaux, studiował prawo w Londynie, Strasburgu i Paryżu, po czym przez dwanaście lat (1974–1986) pracował w...

"Jarniewicz im starszy, tym poetycko młodszy: odważniejszy, bardziej brawurowy, mniej klasyczny, sięgający dalej wyobraźnią". Sześćdziesiąt wierszy na sześćdziesiąte urodziny autora w wyborze dwojga krytyków z najmłodszej formacji pokoleniowej. Perspektywa, w jakiej ujmują twórczość Jarniewicza Marta Koronkiewicz i Paweł Kaczmarski, pozwala wyostrzyć wybrane wątki, mechanizmy i akty zaangażowania tej poezji. To bardziej "osobny tom wierszy niż pr...

Nieznana proza Walta Whitmana, odnaleziona w archiwach po 165 latach od anonimowej premiery w "New York Sunday Dispatch" i przetłumaczona przez Szymona Żuchowskiego niespełna rok po amerykańskiej premierze. Powieść obyczajowa łącząca cechy kryminału, dokumentu i publicystyki z silnymi wątkami autobiograficznymi, pokazująca, jak Whitman dojrzewał do stania się jednym z najważniejszych amerykańskich poetów, a jego pisarstwo krystalizowało się w now...

„Sztylet ślubny” Aleksandry Rudej to książka w pewien sposób nietypowa. Poprzedni tom był cudownie prześmiewczy, naładowany humorem po ostatnią literkę, a choć kontynuacja też jest zabawna i od razu poprawia nastrój, przywołując na usta wielki uśmiech, to trzeba zaznaczyć, że nie brak również akcji. Autorka nie szczędzi bohaterom przygód, starć, problemów i niedogodności, co nam, czytelnikom, jest jak najbardziej na rękę. Dzięki temu otrzymujemy ...

Przez całe sześćdziesiąt jeden stron poetyckiego zbioru Linn Hansén mierzy się z historią. To zaskakujące u kogoś, kto pochodzi z kraju, w którym historia nigdy nie była tak ważna, jak w lepiej nam znanych partiach Europy. Czym jest dla niej historia: wszystkim, co minęło? Gdzie ma początek? Jak się skończy? Czy wzbudza nostalgię? Co nią kieruje i czy ta kierownicza siła różni się od natury? Czy jest sens o to pytać? Szwedzka poetka z wielką pasj...

„Reprezentacyjny bramkarz przyznaje na przykład, że wypróbował na sobie działanie środka dopingującego pod nazwą Captagon, a przed »meczem o wszystko« jego koledzy z drużyny »bez umiaru« raczyli się soczkami przeciwkaszlowymi zawierajacymi »maksymalne dawki ephedryny«...” „Der Spiegel” „Oto próbka: »Nie jesteśmy przecież eunuchami. Dlaczegóżby nie zapraszać do hotelu, w którym mieszka zespół, sprzedajnych piękności znajdujących się pod k...

Drugi tom „Kronik Manticore”, nowej serii D. Webera i T. Zahna, osadzonej w realiach świata Honor Harrington. Jeśli chcecie wiedzieć, co się działo przed erą słynnej bohaterki, sięgnijcie po tę książkę! Porucznik Travis Uriah Long uwielbia zasady i regulaminy, ale ma też przy tym rzadką umiejętność wykraczania poza nie i niestandardowego myślenia. Jest jednak jedna reguła, której oficer Royal Manticoran Navy nigdy nie złamie – oddana służba Gw...

Kontynuacja "Ognia krzyżowego". Ludzkość zaczęła zasiedlać obce światy. Jednak Jake Holman i jego grupa osadników z zaskoczeniem odkryli na planetarnej kolonii nazwanej Zielnikiem świadome obce życie. Szybko znaleźli się w krzyżowym ogniu obejmującej całą galaktykę wojny między dwoma odmiennymi rasami: agresywnymi, wojowniczymi humanoidami zwanymi Zwierzakami oraz pasywnymi, roślinopodobnymi stworzeniami zwanymi Badylami. W tę nieprzewidy...

XII GRUDNIA MDXVII Procesja trzydziestu braci, a między nimi Anna, Margot i Julia, ruszyła z klasztornego dziedzińca, kierując się w stronę rzeki. Po drodze przyłączał się coraz większy tłum mieszczan, tak że gdy czoło pochodu wchodziło na nisko zawieszony nad Saoną most, tył ciągle jeszcze pozostawał w ciasnych uliczkach miasta. Ale tłum parł do przodu. Ludzie używali łokci, by znaleźć się jak najbliżej głównej sceny widowiska. Matki z dziećm...

I co? psychologia narzędziem szatana? :-///

A czemu właściwie Novae Res miałoby nie wydawać literatury dziecięcej? Zmienili ostatnimi czasy profil działalności czy nadal wydają książki jak autor to sfinansuje? Bo przyznam, że nie wnikałam dawno w ich model biznesowy. Okładka tej konkretnej książki jest nawet sympatyczna, ale większość książek tego wydawnictwa, z którymi miałam do czynienia była słaba pod względem językowym, niekiedy wręcz bardzo słaba. Obawiam się, że nie zaproponuję sw...

Nie wiedziałam, że Novae res wydaje książki również w literaturrze dziecięcej! Fajna oprawa graficzna. Będę musiała się przyjrzeć. Może być fajnym prezentem na dzień dziecka za jakiś czas :)

Anglia 1919 – 1921. Louise klepie biedę, jak wielu w powojennym Londynie. Dzięki protekcji przyjaciółki dostaje pracę w Ashtall Manor, siedzibie arystokratycznej rodziny Mitfordów. Zostaje powiernicą ich najstarszej córki, bystrej i uwielbiającej sekrety Nancy. Obie bulwersuje sprawa zabójstwa powszechnie szanowanej Florence Nightingale Shore. Czy to był napad rabunkowy, czy zemsta, której korzeni należy szukać w wojennych wydarzeniach? Louise i ...

Zbiór niniejszy ma przede wszystkim służyć celom dydaktycznym, a po wtóre, ewentualnie i naukowym. Zawiera głównie, z nielicznymi wyjątkami, źródła drukowane. Mają one ilustrować najważniejsze zagadnienia dziejów Wielkopolski w okresie kapitalizmu przedimperialistycznego oraz imperialistycznego, który cechuje się zaostrzonym uciskiem narodowym i ekonomicznym. Wywołał on z kolei walkę w obronie narodowości i przeciw wyzyskowi kapitalistycznemu. D...

Piszesz: "Lektura pełna jest dziwnych i niewyjaśnionych zdarzeń, sprawiających, że odbiorca siedzi przez chwilę bez ruchu, a potem kartkuje rozdział, sprawdzając czy czegoś nie przeoczył. Mnie te elementy nie przeszkadzały, gdyż po filmie się ich spodziewałam, jednak ktoś nieprzygotowany może się zdziwić." i to jest dla mnie do przyjęcia - są to może jakieś elementy realizmu magicznego, a może taka literacka wizja opisu pewnych zdarzeń, jed...

Napisana z polotem opowieść o architekturze ostatnich dziesięcioleci. Od Londynu po Dubaj dzisiejsi architekci prześcigają się w projektowaniu coraz bardziej monumentalnych, ostentacyjnych i ekstrawaganckich budynków, które radykalnie zmieniają miejski krajobraz. Ale pod wpływem globalizacji i wielkiego kapitału zmieniły się także prawa, jakimi rządzi się miejska przestrzeń – i w rezultacie to, jak wygląda nasze życie w miastach. Tom Dyckhoff, br...

Cóż, zakończenie nieoczywiste, ale mimo to książka nie zrobiła na mnie dobrego wrażenia. Może ze względu na nijaką i irytującą zarazem główną bohaterkę?

Nominacja Nagroda im. Kornela Makuszyńskiego Barbara Gawryluk – autorka książek dla dzieci, dziennikarka. Na co dzień pracuje w Radiu Kraków. Najmłodsi znają jej głos z audycji „Alfabet”, dorośli z serwisów informacyjnych i rozmów o kulturze. Jest też tłumaczką szwedzkiej literatury dziecięcej. Malwina, Asia, Celinka i Kuba mieszkają w Górkach. To mała wioska położona w Beskidzie Niskim. Kiedyś żyli w niej Łemkowie. Dziś mieszkańcy szu...

„Polecam powieść »Dom służących«. Ta książka, tak jak »Służące« odgrywa bardzo ważną rolę: jest świadectwem doświadczeń nie tylko Afro-Amerykanów w dobie niewolnictwa, ale również biednych białych Europejczyków, którzy, w tym samym okresie amerykańskiej historii, często byli traktowani podobnie”. Alice Walker, autorka powieści „Kolor purpury”, zdobywca nagrody Pulitzera „Zostaniecie wciągnięci przez tę osobistą i zaskakującą opowieść, któ...

Największy fajtłapa wśród rycerzy. Sir Galimatias jest najgorszym rycerzem, jaki kiedykolwiek zasiadał przy Okrągłym Stole w zamku Camelot. Prawdę powiedziawszy, jest Największym Fajtłapą, chodzącym nieszczęściem zakutym w rozklekotaną i przerdzewiałą zbroję. I to on, razem ze swoim giermkiem Herbertem, czarodziejem Merlinem i przebiegłym rudym kotem, ratuje z opresji królową Ginewrę. Niebywale śmieszne, zarówno dla dzieci, jak i doros...

Nawet gdyby ktoś stał o kilka tylko kroków od wejścia do bungalowu de Brauwa, nie zauważyłby śladów włamania. W oknie tarasu obok drzwi wejściowych wybita była szyba, nie cała, ktoś wytłukł tylko jej prawy dolny róg. Powstał niewielki otwór, wystarczający jednak, by wsunąć przez niego rękę i otworzyć drzwi od wewnątrz. Gdy Jaap de Brauw wchodził do pokoju, nadepnął na kawałek szkła, który zgrzytnął i rozprysł się pod jego butem. Zapalił światło ...

– Jawor, jawor – Kółko graniaste – Mało nas do pieczenia chleba – Stary niedźwiedź – Wlazł kotek na płotek – Maszerują dzieci drogą – Krasnoludki – Jadą, jadą misie – Ojciec Wirgiliusz – Stoi różyczka – Chodzi lisek koło drogi – Praczki – Jedzie pociąg z daleka – Ta Dorotka – Mam chusteczkę haftowaną – Ojciec i syn – Zielony mosteczek – Koło mego ogródeczka – Hej, żeglujże, żeglarzu – Nie chcę cię – Górol ci jo – W murowanej ...

"A ja żem jej powiedziała..." – ta książka to petarda. Wydawało się, że nic już nas nie zaskoczy w internecie. I wtedy pojawiła się ona. Śmieszna gęba, która mówi mądrze o życiu. Prosto, zwięźle, szczerze i bez owijania w bawełnę. Ze zrozumieniem, bez pouczania. Mówi o show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Tylko kilka zdań, a jest w tym ciepło, doświadczenie i życiowa mądrość. "A ja żem jej powiedziała, ...

„Przyjaciele bez bonusu” - drugi tom romantycznej serii „Kółko Singielek Miejskich” Penny Reid. W pierwszej części, "Randce z homo sapiens", jedna z singielek z kółka znalazła ukochanego. Jej przyjaciółce Elizabeth, która do tej pory nie wierzyła w prawdziwą miłość, a wyłącznie w seks bez zobowiązań, staje na drodze dawny kochanek, Nico Manganiello. Ta zabawna opowieść o dziewczętach z Chicago, które spotykają się co tydzień, żeby szydełko...

Jego Świątobliwość, Ojciec Święty, następca św. Piotra – aura świętości to dla nas niemal warunek konieczny funkcjonowania instytucji papiestwa. Tymczasem historia pokazuje, że w średniowieczu, ale także w czasach nowożytnych, papieże nie stronili od uciech cielesnych, używek i suto zakrapianych biesiad, mieli liczne kochanki i jeszcze liczniejsze potomstwo, dopuszczali się korupcji i łamali siódme przykazanie, bywali amoralni, a nawet zdegenerow...

"Kim jest Ryś?" to pięknie ilustrowane opowiadanie, którego bohaterem jest chłopiec z zespołem Aspergera (ZA). Powstało z myślą o tym, by mogło zostać wykorzystane jako materiał służący integracji klasy czy grupy, do której uczęszcza uczeń z ZA. Jednak by rówieśnicy mogli zrozumieć swojego kolegę z ZA, muszą z jednej strony poznać jego odmienność, z drugiej zaś dostrzec jego potencjał, mocne strony i pozytywne cechy. Opowiadanie skonstruowane jes...

„Pozycja ta jest po części zbiorem wspomnień, po części – przeglądem badań, po części wreszcie – przewodnikiem po zespole Aspergera. Dzięki potoczystemu językowi, jakim została napisana, jest z jednej strony bardzo konkretna, z drugiej zaś – luźna i swobodna. Przede wszystkim jednak stanowi kompendium wiedzy dla wszystkich osób zainteresowanych tym, jak wygląda życie wykraczające poza to, co przyjęło się uznawać za normę. […] Nie wyobrażam sobie,...