Książka: Rysa

Recenzuje: Dorota Tukaj Któryż miłośnik literatury sensacyjnej nie połakomiłby się na „znakomite połączenie kryminału z thrillerem psychologicznym”[1], którego autorem jest „jeden z najbardziej obiecujących polskich autorów kryminałów” [2]? Co prawda bardziej doświadczony i wymagający czytelnik zdaje sobie sprawę, że peany blogerów niekoniecznie stanowią gwarancję zadowalającej jakości lektury (a niejednokrotnie zdarza się, że owa jakość bywa odwrotnie proporcjonalna do mnogości entuzjastycz...

Policjantka, za którą ciągną się stare grzechy.

Współczesna Warszawa. Ginie bezdomny alkoholik. Prowadząca śledztwo komisarz Monika Brzozowska przeczuwa, że w sprawie chodzi o coś więcej niż porachunki kloszardów. Kolejne zbrodnie o podobnym modus operandi potwierdzają jej przypuszczenia. W toku śledztwa okazuje się, że dawne grzechy zamordowanych wiążą się z błędami młodości samej komisarz. Cierpiąca na zaniki pamięci Brzozowska zostaje wplątana w niebezpieczną grę, która zmusi ją do spojrzenia wstecz i ponownej walki z demonami przeszłości. Demonami, które przed laty pokonała tylko pozornie.

"Rysa" to zajmujące połączenie kryminału z thrillerem psychologicznym, w którym największą zagadką okazują się zepchnięte do podświadomości bolesne doświadczenia. To także przekonująco opowiedziana przez mężczyznę opowieść o kobiecie, która z całych sił stara się odnaleźć w patriarchalnym policyjnym świecie, wygrać z dręczącymi ją lękami i ocalić samą siebie. Czy mimo głębokich cieni, jakie rzucają dawne grzechy, uda jej się to osiągnąć?


[W.A.B., 2018]