Książka: Poznam sympatycznego Boga: Moje flirty z istotami wyższymi

Mimo że jestem świeżo po przeczytaniu tej pozycji, napełniła mnie ona taką dawką pozytywnych emocji, iż na fali tego entuzjazmu postanowiłam napisać coś od razu (a nie, jak zwykle, przeczekać trzy dni, by „przetrawić” temat). Książka była tak dobra, że musiałam się powstrzymywać, żeby nie przejść przez nią zbyt szybko – bałam się, że umkną mi jakieś błyskotliwe uwagi. Wiadomo, najbardziej podobają nam się te opowieści, z których bohaterami w jakimś stopniu możemy się identyfikować. Więc może na ...

„Siedemnastowieczny francuski filozof Blaise Pascal wymyślił termin »pustka na kształt Boga«, aby nim określić ziejącą przepaść, dziurę, która jest w każdym z nas”[1]. Autor książki, znalazłszy się w szpitalu z powodu – jak się okazało – dość błahej dolegliwości, został zaskoczony przez pielęgniarkę następującym pytaniem: „Czy odnalazłeś już swojego Boga?”[2]. Pytanie padło, zanim Weiner poznał diagnozę – i spowodowało u niego napad paniki. Sądził, że pielęgniarka zna jakąś straszną prawdę na...

Książka z joginem w quasi-raybanach na okładce o uwagę dopraszała się już od dawna. Ale, ale, wreszcie zabrałam się do nadrabiania zaległości – także z uwagi na powiązania z moim obecnym projektem naukowym. Jak głosi podtytuł, dzieło opisuje flirty Autora z istotami wyższymi – i z grubsza o to chodzi, bo to taka wyprawa przez świecie religii. Czytaliście Podróż Teo (skądinąd świetna, polecam)? – Weiner stworzył coś podobnego, tylko w mniejszym zakresie religii i z większą dawką tak zwanego jaja....

W swojej nowej książce Eric Weiner porusza temat dość kontrowersyjny: czy można sobie wybrać religię i Boga, kierując się własnymi potrzebami i upodobaniami, niezależnie od kultury i tradycji, w jakich człowiek został wychowany? "Skoro możemy wybrać przywódców, taryfę w telefonii komórkowej i pastę do zębów, czemu nie moglibyśmy wybrać sobie Boga?".

Po nagłym pobycie w szpitalu Weiner zaczyna bowiem zmagać się z niespodziewanym pytaniem zadanym mu przez pielęgniarkę: "Czy odnalazłeś już swojego Boga?". Zdaje sobie sprawę, że chociaż poznał wiele praktyk religijnych, nigdy nie próbował stosować ich w życiu. Postanawia więc nadrobić zaległości i przeprowadzić badania dostępnych na świecie wyznań. W procesie selekcji z setek religii wybiera osiem, które zamierza "przetestować" osobiście: islam, katolicyzm, judaizm, buddyzm, taoizm, szamanizm, wiccę i raelianizm.

W Nepalu szuka prawdziwych lamów i zastanawia się nad sensem chodzenia wokół stupy. W Turcji wiruje (niezbyt wprawnie) z sufickimi derwiszami. W Chinach stara się odblokować "qi" - "rozkoszną energię życiową". W Izraelu studiuje kabałę i dowiaduje się, że ma w sobie sporo z ryby. W Las Vegas odbywa bliskie spotkanie z wyznawcami największej na świecie religii opartej na wierze w UFO. W Nowym Jorku rozwiązuje z franciszkanami teologiczne zagadki, a niedługo potem z pomocą nastoletniej czarownicy odkrywa, w co naprawdę wierzą nowocześni politeiści. W Waszyngtonie na warsztatach szamańskich dowiaduje się zaś, do czego może doprowadzić monotonne uderzanie w bęben.

Weiner oferuje nowe spojrzenie na religię, która bawi, inspiruje i skłania do myślenia.


"Ujmujące, zdystansowane poczucie humoru na każdej stronie".

"Publishers Weekly"


[Wydawnictwo Carta Blanca, 2012]

Modlitwa? Nigdy nie brałem tego pod uwagę, choć nie jestem przeciwnikiem innych, bardziej egzotycznych praktyk duchowych. [...] W kręgu moich znajomych, jeśli już się rozmawia o modlitwie, lekceważy się ją jako podporę dla słabych i otumanionych. Kontrola oddechu i układanie czakr to jedno, ale klepanie pacierzy to coś zupełnie innego. [...] To zupełnie nie mój poziom. A może się mylę? [...] Najgłośniejszy jest jednak głos Martina Gardnera, a jego słowa pochodzą z cudownej książki zatytułowan...