Książka: Koralina

Z Neilem Gaimanem miałam już do czynienia kilka razy. "Gwiezdny pył" podobał mi się średnio, "Amerykańskich bogów" nie udało mi się dokończyć, a w "Nigdziebądź" mam przerwę już kolejny miesiąc. Moje nastawienie do tego pisarza pozostawia wiele do życzenia, ale... postanowiłam zaryzykować. Dopisałam się do kolejki po "Koralinę" [na KOLEJKOWIE] i grzecznie czekałam na dotarcie książki do mnie. Książka dotarła szybko, a że małe i cieniutkie to wydanie, wzięłam się za nią od razu. "Koralina" to o...

Już od dawna zbierałem się do przeczytania tej książki. Jednak kiedyś uznałem, że jeszcze nie czas. Niedawno, podczas wizyty w bibliotece ujrzałem ją ponownie, coś powiedziało: "Ten czas nadszedł". Wypożyczyłem więc książkę, która miała wypchnąć "Alicję z Krainy Czarów" z jej odwiecznej niszy. Zaintrygowany imieniem oraz zaciekawiony twórczością Gaimana po raz kolejny próbowałem przedrzeć się przez stronice książki, ale tym razem mi się udało i nie pożałowałem. Koralina pewnego dnia traf...

Koralina, tytułowa bohaterka, jest całkiem zwyczajną dziewczyną, ma całkiem zwyczajne życie i całkiem zwyczajne kłopoty z rodzicami (nie słuchają jej, nie rozumieją). Jej życie zmienia się, gdy odkrywa tajemnicze drzwi... po przejściu przez nie odkrywa drugie mieszkanie, drugą matkę, drugiego ojca... Tak zaczynają się jej przygody i prawdziwe kłopoty. Książka miejscami straszna, miejscami trzymająca w napięciu. Ale ogólnie nic ciekawego. Przeczytałam tę książkę do końca tylko po to, by mieć j...

Myślę, że każdy wielbiciel osobliwych książek powinien przeczytać tę powieść. Jest to teraz poważne zagrożenie dla "Alicji w Krainie Czarów", choć chyba jej jednak nie wypchnie. Książka "Koralina" jest pełna osobliwych wydarzeń, momentami trochę straszna, lecz trzyma w napięciu... :D Przeczytałam tę powieść jednym tchem. Naprawdę, bardzo polecam tę książkę nie tylko wielbicielom fantasy. Z ręką na sercu mogę przysiąc, że ta książka wam się spodoba. A jeśli nie, to niech mnie tramwaj przeje...

Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że jest to udoskonalona przez Gaimana wersja "Alicji po drugiej stronie lustra". Nie tylko dlatego, że większość akcji dzieje się właśnie tam, ale ze względu na samą bohaterkę i jej absurdalne przygody. "Koralina" to fascynująca książka, którą czyta się jednym tchem, jednak "Alicja..." nadal pozostaje niedościgniona. Mimo to "Koralinę" warto przezytać.

Dzień po przeprowadzce Koralina postanowiła zwiedzić cały dom…
W nowym mieszkaniu, do którego Koralina przeprowadziła się z rodzicami, jest dwadzieścia jeden okien i czternaścioro drzwi. Trzynaścioro z nich otwiera się zwyczajnie, czternaste zaś są zamknięte na klucz. Za nimi znajduje się tylko ściana z cegieł - przynajmniej do dnia, w którym Koralina otwiera je i odkrywa przejście do innego domu, który na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od jej własnego. Ale pozory mylą…
Z początku nowo odkryte mieszkanie wydaje się jej cudowne. Na obiad dostaje same smakołyki, a w pudełku z zabawkami czekają anioły, które po nakręceniu fruwają po pokoju, książki, w których ilustracje wyglądają, jakby ożywały, małe główki dinozaurów, które na zawołanie klekocą zębami. Jednakże w nowym domu są też nowi rodzice, którzy chcieliby, żeby Koralina została ich córeczką. Chcą ją odmienić, zatrzymać i nigdy nie oddać jej z powrotem. W lustrach zaś kryją się nieszczęśliwe dzieci, zagubione dusze…

[MAG, 2017]

Można pisać dużo na temat "Koraliny", zarówno pozytywnego, jak i negatywnego, i porównywać ją pod różnymi względami do innych książek, zwłaszcza do najbardziej przerażającej książki, jaką w życiu czytałem - czyli do "Alicji w Krainie Czarów", ale jednej rzeczy nie można Gaimanowi odmówić - tworzenia nastroju. Znacie takie książki i filmy, których akcja porusza się bardzo ospale, nie ma na czym oka zawiesić - a do tego człowiek zastanawia się, "o co było tyle hałasu", przecież to wszystko jest...