Książka: Nie dokończony portret

Naprawdę nie wiem, kto uznał za romanse te powieści Agathy Christie, które opublikowała pod pseudonimem Mary Westmacott. Chyba, że pod terminem „romans” będziemy rozumieć każdy utwór literacki, w którym przez jakiś czas mowa o miłości. Ale w takim razie romansem byłaby też i „Anna Karenina”, i „Pani Bovary”, i „Noce i dnie” i „Buddenbrokowie”, a może nawet „Zbrodnia i kara”, co w jakiś sposób zdeprecjonowałoby te dzieła, będące przecież klasyką światowej literatury. Jeśli zaś wziąć pod uwagę def...

Podobno Agatha Christie powiedziała kiedyś do swojej przyjaciółki: "Jeśli chcesz wiedzieć, jaka jestem, przeczytaj »Niedokończony portret«"[1]. Cóż, rzeczywiście, jest to niewątpliwie najbardziej autobiograficzna powieść Królowej Kryminałów. Można by ją czytać jednocześnie z "Autobiografią" i wyłapywać podobieństwa. A jednak opisuje historię, która nie znalazła się na kartach autobiografii – bodaj najbardziej dramatyczną w życiu pisarki. Główną bohaterką tej powieści jest Celia, kobieta w śr...

Wrażliwa, romantyczna Celia, tęskniąca za prawdziwym uczuciem, a jednocześnie - po dramatycznych doświadczeniach życiowych - obawiająca się go, spotyka na egzotycznej wyspie malarza nazwiskiem Larraby. Malarzowi udaje się nakłonić bliską samobójstwa Celię do zwierzeń. W swej spowiedzi opisuje ona powikłane dzieje swych trzech największych miłości - do matki, córki i męża. Fiasko życiowe, które poniosła, wydaje jej się nieodwracalne. Tylko śmierć mogłaby ją uwolnić od cierpienia...

[Prószyński i S-ka, 2004]