Książka: Zmarzlina

Bohater najnowszej powieści Tomasza Białkowskiego dzieli się z czytelnikami następującą refleksją: „Wiedziałem już, że nie tylko opasłe tomy, ale i małe książeczki mogą wzbudzać wielkie emocje”*. Jeżeli ktokolwiek miałby co do tego wątpliwości, niech koniecznie sięgnie po „Zmarzlinę”, a przekona się o prawdziwości zacytowanych słów. Mroczna opowieść o dysfunkcyjnej rodzinie, o braku miłości, szacunku i zrozumienia, o ciągłej walce o swe własne dobro i wypalaniu się w tej walce nie jest bynajmnie...

Czy jest jeszcze nadzieja na miłość? Przejmujący dramat współczesnej rodziny w powieści polskiego prozaika.


Oszalała z rozpaczy matka, syn, który ucieka od jej chorej miłości, i drugi, który tej miłości nigdy nie zaznał oraz ojciec ubek pragnący za wszelką cenę wymazać swoją przeszłość – wszyscy oni po drodze zapominają, że ciepło, dobro i miłość istnieją. Paraliżuje ich brak nadziei, chłód, wszechobecna zmarzlina.

Najnowsza powieść Tomasza Białkowskiego to historia powolnego zamarzania, uśmiercania uczuć. W tym przejmującym zimnie trudno się rozgrzać. Tym trudniej, im dłużej trwa wędrówka głównego bohatera. A nie jest to zwykła przechadzka. Prowadzi przez nieodległą historię naszego kraju, a także przez dramatyczną rodzinną tajemnicę, przez rozczarowanie i odkrywanie zaskakującego, bolesnego oblicza najbliższych.


Tomasz Białkowski (ur. 1969). Prozaik, redaktor działu prozy w piśmie "Portret". Autor m.in. powieści "Pogrzeby", uznanej przez Instytut Książki za jedną z najciekawszych nowości 2006 roku. Fragmenty jego minipowieści "Dłużyzny" zamieszczono w antologii prozy polskiej prestiżowego niemieckiego kwartalnika "Die Horen" (2005).

[Prószyński i S-ka, 2008]