aerien - użytkownik BiblioNETki

"Lepiej uważaj. Anuszka już rozlała olej" [1]. UWAGA: pieję z zachwytu! Absolutnie rewelacyjny! Dobry, bo polski? Nie! Dobry i polski! Nie sądziłam nigdy, że tego doczekam. W latach szczenięcych rozczytywałam się namiętnie w amerykańskich powieściach grozy i rzeczą niemożliwą wydawała mi się wówczas lektura horroru mocno osadzona w polskich realiach, z polskimi, pospolitymi nazwami i nazwiskami. Przecież musiałyby brzmieć groteskowo - myślałam. Bo co innego taki mroczny i daleki stan Main...

"Uderzył mnie dosyć gówniany wygląd całości"[1]. Och nie, proszę mnie źle nie zrozumieć! Przytoczone słowa w żaden sposób nie odnoszą się do "Firmina" - książki, której okładka przyciągnęła mnie w księgarni jak nieznoszący sprzeciwu spersonifikowany magnes, i której treść, a także głównego bohatera - zwyczajnie pokochałam. Pozwoliłam sobie zacytować, bo bardzo mi to zdanie przypadło do gustu, podobnie jak: "rozumiałem teraz, że potrzebował tego dużego drucianego koszyka na kierownicy roweru,...

"Jest coś takiego w słowach. We wprawnych rękach, zręcznie pokierowane, biorą cię w niewolę. Owijają się jak pajęczyna wokół członków, a kiedy już cię tak spętają, że nie możesz się ruszyć, przebijają ci skórę, wnikają w krew, paraliżują myśli"[1]. W tej powieści słowa są jak ptaki. Małe i szybkie, bardzo lotne, nim zdołam dostrzec ich cień, przysiadają mi lekko na ramieniu, by zaraz odfrunąć. Jeśli nie pozaklejam ich ostroróżowymi samoprzylepnymi karteczkami, znikną. Albo wydziobią mi oczy...