Teksty i komentarze

- Autoportret poetycki - Jaskółki i kraby... - Ucieczka - Gwoli szybkiego końca - Fioletowy dziedziniec - Sztuka dekapitacji [Wydawnictwo Literackie, 1986]

Całkowicie się z tobą zgadzam. Tak właśnie jest. "Opowieści..." to moja ukochana książka z dzieciństwa a i teraz, choć jestem już dorosła, bardzo chętnie do niej wracam i - w przeciwienstwie do innych dziecięcych książek- tak samo mnie zachwyca! Myślę, że to niewaznie ile ktoś ma lat- 7, 17 czy 70- jeśli ktoś zachwyci się Narnią, pozostanie jej wierny na zawsze.

"Jaskółki i kraby" to zbiór prozatorskich tekstów wybitnego kubańskiego twórcy, José Lezamy Limy, będącego jednym z największych autorytetów literackich prozy (a także poezji i krytyki) iberoamerykańskiej. (...) Teksty wchodzące w skład prezentowanego tomiku były dotąd na ogół rozproszone, publikowano je wprawdzie pojedynczo w niektórych antologiach, lecz w większości wypadków nadal można je znaleźć tylko na łamach literackiej prasy kubańskiej, z...

"Narnia..." dziecinna? Wybacz, ale nie zgadzam się z tobą. Kto w książkach "dziecinnych" tak wyraziście i dosadnie pokazuje śmierć i cierpienia? W jakich "dziecinnych" ksiażkach zło zwyciąża (choćby tylko czasowo, ale zdje sie, że nieodwołalnie)? Wymień choć jedną taką! "Opowieści..." to cudowne historie i jeśli szukasz kogoś kto je skrytykuje, to na mnie nie licz! Obawiam się, że znajdziesz niewielu takich...

"Jesień patriarchy" Gabriela Garcíi Márqueza doprowadza do skrajności powieściową tendencję ukazywania dyktatora pod postacią karykatury. W ramach właściwego autorowi przekształcania rzeczywistości powszedniej w hiperboliczną baśń powieściopisarz kolumbijski rysuje postać dyktatora, dotkniętego śmiertelną chorobą władzy i samotności, poruszającego się w przerażającym kręgu czasu matuzalemowego. W krąg wpisywane są czyny, które mają wykazać jego p...

Podobnie jak ty, ja też zapoznałam się z Narnią jeszcze w podstawówce i zachwyciłam się od pierwszej chwili...A potem dorosłam, ale nigdy nie zapomniałam o Narnii. Jestem już od dawna dorosłą osobą, ale wciąż kocham Narnię i nigdy nie przestanę się nią zachwycać! Nawet, gdybym znała wszystkie części na pamięć, (chociaż to chyba niemożliwe) to i tak będę je czytać: sobie, moim dzieciom, wnukom i uczniom! Więc to chyba nie do końca jest kwestia w...

Właśnie dzisiaj skończyłem czytać tą książkę.Wcześniej oglądałem film reżyserii Alfreda Hiitchcocka oparty na tej książce i uważam, że jest on lepszy od książki.Nie znaczy to jednak, że książka mi się nie podobała.Zbędne były niektóre opisy, których było bardzo dużo.Scenę pod prysznicem wyobrażałem sobie bardziej straszną.ale jest ok.

"Zaginiony książę" jest dziełem znanej autorki Frances Hodgson Burnett. I w przeciwieństwie do "Małego lorda" czy "Małej księżniczki" zupełnie nie przypadł mi do gustu. To historia o małym chłopczyku, Marcu, który przemierzył niemal cały świat. Wychowuje go ojciec, który zaszczepia w nim miłość do ogarniętej wojną Samawii. Marco wraz ze swoim przyjacielem Szczurkiem musi wypełnić powierzoną mu przez ojca misję. I odkryć swoją prawdziwą tożsam...

Sabina Lange urodziła się w Bytomiu, po ukończeniu zootechniki na AR we Wrocławiu wyjechała w 1988 r. wraz z mężem i dzieckiem na stałe do Niemiec i zamieszkała w Moguncji. Nie znając na początku języka, jako "kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi", zdobyła doświadczenie w kilku zawodach. Obecnie pracuje w biurze dużej firmy spedycyjnej o zasięgu międzynarodowym i sama wychowuje dorastającą córkę. Sara, kobieta dobiegająca czt...

Nie wiemy, jak wyglądałaby ta powieść, gdyby "Wielki Aleksander" Zdołał ją ukończyć i przygotować do druku. Może byłaby krótsza, a każdy z jej licznych wątków znalazłby rozwiązanie. A jednak ten nieoszlifowany diament porywa czytelnika wspaniałą, pełną przygód akcją, świetnie nakreślonymi sylwetkami postaci fikcyjnych i historycznych, przed wszystkim zaś zadziwia niespotykanym rozmachem. Oto jesteśmy w Paryżu początków XIX stulecia, gdy pierw...

Myślę, że też ją czytałam, ale nie pamiętam. :-(

Piękna i uparta Elizabeth Montclair pragnie wielkiej miłości. Mimo iż nie wywodzi się ze starej arystokracji i nie cieszy się powodzeniem wśród dobrze urodzonych kawalerów, nie zamierza wyjść za mąż dla tytułu. Ale los płata figle. Elizabeth zostaje skompromitowana i aby ocalić reputację swoją i rodziny, musi poślubić księcia Luciena St. Aubyna, znanego w londyńskich kręgach urodziwego hulakę i awanturnika. Jeszcze przed ślubem stanowczo oznajmia...

Pewnego dnia Kate jak zwykle przychodzi do pracy i nagle przeżywa szok - nowym dyrektorem generalnym został jej były mąż! Miliarder Sean Howard mocno przeżył rozstanie z żoną. Na jej widok zdaje sobie jednak sprawę, że ona ciągle budzi w nim gorące uczucia. Kate chce odejść z firmy, ale Sean nie zamierza jej tego ułatwić. Zwłaszcza że poznaje pewien sekret, który dotąd pilnie przed nim skrywała... [Harlequin, 2005]

Lady Anthea Wintour ma złamane serce. Jej ukochany, książę Jovian Cathness, jeszcze do niedawna ozdoba towarzystwa, wpada w szpony nałogu. Alkohol sprawia, że ten pełen wdzięku, czarujący dżentelmen zmienia się w cynicznego aroganta. Anthea nie chce go już więcej widzieć, chociaż to pocałunki Joviana niegdyś sprawiły, że uniosła się do nieba. I oto w dzień Wigilii nieoczekiwanie spotkany Jovian ofiaruje zdumionej dziewczynie bukiecik świeżej pach...

Po śmierci męża księżna Veronica Longwood pragnie ukryć się przed całym światem. Cierpi nie tylko po stracie najbliższego człowieka, ale także dlatego, że nie potrafi nawiązać kontaktu ze swym dorosłym synem, chłodnym i nieprzystępnym. Wciąż pamięta dawno popełnione błędy i jest przeświadczona, że nic już nie przywróci jej spokoju i radości życia. I oto najbliższe probostwo obejmuje nowy pastor, w którym zaskoczona Veronica rozpoznaje Richarda De...

Z racji dużej ilości pochwał pisarstwa Deavera, jakie mi się ostatnio w oczy rzuciły, nie mogłem się oprzeć i nie sięgnąć. No i sięgnąłem. Co z tego wynikło...? Rzecz dzieje się w kancelarii prawniczej. Jednej z najbardziej nobliwych nowojorskich kancelarii, Hubbard, White and Willis, w której, jak szybko się orientujemy, toczy sie ostra wojna dwóch frakcji. Frakcja "ojców założycieli", składająca się z, bez mała, potomków "pielgrzymów" z May...

A kto był bardziej okrutny? Matka czy babka?

Ja przeczytałam wakacyjnego Mikołajka z olbrzymią przyjemnością i ku uciesze mojego synka,który bardzo lubi ksiązki z tej serii.Za to nie podoba mi się Harry Potter i zawsze mnie męczy i nudzi czytanie go na glos

Verdiano, napisałabym dokładnie tak samo. Gdybym potrafiła. :-)

[artykuł niedostępny] :-). Książkę warto przeczytać. Ja oceniłam na cztery.

Książka "Umiałem czytać niebo" to wyjątkowy artystyczny dwugłos: powieść Timothy’ego O’Grady’ego splata się w niej z cyklem czarno-białych zdjęć znanego fotografika Steve’a Pyke’a. Obu autorów zdaje się fascynować przede wszystkim to, co niewypowiadalne i niewidzialne: zgłębianie zagadek wyobraźni i pamięci. W powieści losy irlandzkich emigrantów w Anglii, przywoływane przez samotnika rekonstruującego z perspektywy lat ważne momenty swej biografi...

Lubię cykle, które dają się czytać bez konieczności zachowania kolejności. Bo przecież wiadomo... A to cykl jest wydawany w Polsce metodą "Szansy na sukces"*, a to biblioteka kupuje od końca, a to sami kupimy i z partyzanta (znaczy z blurba) lub podczas lektury dowiadujemy się, że to tom n-ty większej całości. A tak, spoko, luz. Są co prawda jakieś echa wydarzeń z poprzednich części, ale tak delikatne, że nie przeszkadzają w lekturze. Taka jes...

Marian Reniak-Strużyński to tragiczna postać. Ominąłeś jego działalność wywiadowczą w BBC sekcja polska. Jego książki chyba już nigdy nie będą wznawiane. Ja uważam jednak, że tylko jedna jego książka pt. "Mitra", pisana wspólnie z jakimś obcokrajowcem /nie pamiętam nazwiska/ warta jest w miarę pozytywnego odnotowania. Mnie się wydaje, że nie był on oficerem UB ale został zwerbowany jako partyzant i dopiero potem, kiedy się "odznacz...

W życiu Marii Curie tyle jest cech wielkich, że chciałoby się je opowiadać jak legendę. Jest kobietą, pochodzi z narodu uciśnionego, jest uboga i ładna. Przemożne powołanie każe jej opuścić ojczyznę i jechać na studia do Paryża, gdzie żyje przez całe lata samotnie, borykając się i walcząc. Spotyka człowieka obdarzonego równym geniuszem, jak ona. Poślubia go. Ich związek jest wartości wyjątkowej pod każdym względem. Drogą upartych i najniewdzi...

„Poświatowska, Marjańska, Cichla-Czarniawska. Trzy szkice typu ziemia–ziemia–ziemia” jest drugą po „Strażnikach i najeźdźcach” pozycją krytycznoliteracką Arkadiusza Frani wydaną w Wydawnictwie „e media”. Arkadiusz Frania – ur. 04.05.1973 r. w Przechlewie (obecnie woj. pomorskie). Poeta i krytyk literacki. W roku 1999 ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. W roku 2003 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych...

...tym jednym słowem można określić aurę, która otaczała Audrey. Wiele razy w tej książce padały słowa, że gdy Audrey grała, to nie można było od niej oderwać wzroku. Coś w tym jest: jej sposób poruszania się, jej oczy (tak perfekcyjnie wytuszowane! - cudo!), elegancja na ekranie i w życiu codziennym... Za każdym razem, gdy oglądam filmy z jej udziałem, dałabym wiele, żeby wyglądać jak ona, być taka kochana dla wszystkich, jak ona... Wiem, że to ...

Bardzo często wyróżniający się wygląd zewnętrzny jest przejawem twórczego myślenia, wrażliwości, niezgody na ten świat pełen konwencji i schematów, a co również za tym idzie - brutalności. Ilu jest dorosłych, którzy z dobrą wolą chcą dotrzeć do tego świata, którego wizja skrywa się w głowach skrytych pod dredami czy kolorowym irokezem ich dzieci?... Książkę tę pisałam z nostalgią. Jest ona osobistą próbą opisania zjawiska, którego w dużej mier...

Antologia składa się z dwudziestu tekstów. Mogłoby być ich więcej. Śmierć stała się francuską specjalnością. Przywykło się uważać, że jest Mistrzem z Niemiec. Tymczasem w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych we francuskiej historii, filozofii i naukach społecznych powiedziano o śmierci niemało i były to wypowiedzi godne uwagi. Najsilniej zabrzmiał chyba głos historyków mniej lub bardziej jawnie nawiązujących do tradycji "Annales". Emanuel ...

Tę książkę stu filmów sporządzili dwaj autorzy, którzy nie mają bynajmniej jednakowego poglądu na historię kina, ale którzy zgodzili się mimo to dość łatwo na listę tytułów zajmujących w niej z różnych powodów ważnie miejsce. Nie jest to lista wyłącznie arcydzieł, ani nawet filmów uważanych za najlepsze. Jest to lista tych filmów, które w najlepszy sposób charakteryzują kino i sztukę filmową. A więc filmów, które trzeba po prostu obejrzeć, by zro...

O ile z opinią autora o książce mogę się zgodzić, o tyle nie jestem w stanie przełknąć jego rażącej niewiedzy. Drogi Kubo, proponuję byś, zanim zaczniesz pisać recenzje książek, sprawdził np. Jakiej płci jest osoba pisząca daną książkę, imiona oraz nazwiska autorów w serwisie „Biblionetka” podawane są w mianowniku a nie dopełniaczu. Warto by było, gdybyś wiedział coś o postaciach, które opisujesz w swoim tekście. Czy nie pomyliłeś prz...