Książka: Kwiaty na poddaszu

Sagi to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Po cykl Virginii Cleo Andrews o rodzinie Dollangangerów chciałam sięgnąć już bardzo dawno, ale jakoś nie było okazji. Ta nadarzyła się dopiero w sierpniu, dzięki wyzwaniom czytelniczym, w których biorę udział na zaprzyjaźnionych blogach recenzenckich. „Kwiaty na poddaszu” to pierwszy tom cyklu. Opowiada historię pewnego małżeństwa i ich czwórki dzieci. Gdy ojciec rodziny niespodziewanie ginie w wypadku samochodowym, matka pogrąża się w ro...

Właśnie skończyłam czytać pierwszą część losów Dollangangerów. Czy jest to książka warta polecenia? Na pewno tak. Czy zagości u mnie na dłużej? Oczywiście! Poznajemy szczęśliwą rodzinę. Piękny dom, w którym mieszkają piękna kobieta, jej kochający mąż, a także dwójka uroczych dzieci. Wiodą szczęśliwe życie. Rodzinka powiększa się o jeszcze dwoje dzieci i można pomyśleć, że czeka nas rodzinna sielanka. Wszystko do czasu. Nastają problemy. Ginie ojciec, mąż, a zarazem jedyny żywiciel rodziny. N...

Kobieta wiąże się ze swoim wujkiem, biorą ślub. Ojciec wyrzeka się jej ze względu na popełniony grzech, więc wyjeżdża i nie utrzymuje kontaktów z krewnymi. Ona, jej mąż i czwórka dzieci tworzą idealną, kochającą się rodzinę. Pewnego dnia staje się coś, co zmusza kobietę do podjęcia trudnej decyzji. Decyzji, która odmieni na zawsze życie jej dzieci. Nie chcę zdradzać nic więcej na temat fabuły, mimo że sporo osób raczej zna już tę książkę, bo są pewnie i takie, które jej lekturę mają jeszcze p...

Rec. Monika Gielarek Ocena: 1/6 Kwiaty na poddaszu są pierwszą częścią bestsellerowej serii amerykańskiej pisarki Virginii C. Andrews. Jak przystało na tak popularną powieść, w latach siedemdziesiątych doczekała się nawet ekranizacji. Niedawno w Polsce pojawiło się jej nowe, odświeżone wydanie. Recenzja tej książki niemalże domaga się, żeby zacząć od obrazka, napisać, w jakiej bajce żyła rodzina Dollangangerów. Było wręcz tak bajkowo, że aż nierealnie: kochający się, piękni i mądr...

O ile moje pierwsze zetknięcie z audiobookami było bardzo zachęcające (Przyjemna bezsenność...), następne dotknęło niemal drugiego bieguna. "Kwiaty na poddaszu" to zupełnie nie moja bajka, choć nie mogę powiedzieć, że poświęcony im czas był całkowicie stracony. Mój główny zarzut jest taki, że autorka wzięła wzory powieści pewnie dickensowskiej (powiedzmy, w podobnym duchu, jak Przygody Oliwera Twista), a w każdym razie ewidentnie XIX-wiecznej, i spróbowała je przepisać na nowo. Niestety, star...

Szczęśliwe dzieciństwo czwórki rodzeństwa: Cathy, Chrisa, Cory'ego oraz Carrie skończyło się w chwili śmierci ich ojca. Okazało się, że dom oraz sprzęty były wzięte na kredyt i teraz rodzina nie ma nic. Cathy spodziewała się, że wynajmą jakieś malutkie mieszkanie, a mama pójdzie do pracy. Jednakże mama, przyzwyczajona do błogiego lenistwa, nie miała zamiaru pracować jak zwykłe śmiertelniczki. Wpadła na inny pomysł. Dowiedziała się, że jej bogaty ojciec, który przed laty wydziedziczył ją i zer...

Nie udało mi się jednoznacznie określić swojego stosunku do tej książki. Czytasz ją, a fabuła Cię pochłania, nie sposób odłożyć jej na chwilkę, bo musisz wiedzieć, co będzie dalej. A jednocześnie pod czaszką siedzi Ci krytyk, który ogląda zdania pod lupą i stwierdza autorytatywnie "rety, to zupełny kicz" albo "złote myśli rodem z »Alchemika«, filozofia dla ubogich". Jednak jest w tej książce coś, co przy całej tej kiczowatej warstwie przyciąga czytelnika, nie tylko tym, jak zgrabnie jest napisan...

Wyobraź sobie, że jesteś zamknięty w jednym, małym pokoju, połączonym ze starym, zakurzonym poddaszem, gdzieś w odległym zakątku wielkiego domu. W tym na pozór ogromnym domu co dzień oglądasz tylko cztery ściany i duże, ciemne, duszne poddasze pełne szczurów, starych, nikomu niepotrzebnych mebli i urządzeń. A teraz wyobraź sobie, że co dzień oglądasz tylko kilka wciąż tych samych twarzy. Kilkoro ludzi, których widzisz, kiedy zasypiasz i kiedy wstajesz. Tutaj czas jest nieprzewidywalny. Rządz...

Pamiętam tę książkę... a czytałam ją bardzo dawno temu. Opowiada o rodzeństwie zamkniętym na poddaszu. Tam urządzają sobie swój własny świat, ogród. Spędzają tam właściwie najpiękniejsze dni swojego życia. Próbują się stamtąd wydostać, czasami się wykradają nad jezioro nocą. Na tym poddaszu przeżywają dorastanie, które powoduje nienormalne zachowanie... Polecam tę książkę każdemu, kto lubi piękne opowieści. Treść jest wspaniała, a przesłanie bardzo głębokie. Jest to książka dla wrażliwych,...

Po tragicznej śmierci ojca w wypadku samochodowym czwórka rodzeństwa Dollangangerów i ich matka zmuszeni są szukać pomocy u dziadków. Ci niezwykle bogaci starzy ludzie, mieszkający w ogromnym domu, wyrzekli się córki z powodu jej małżeństwa z bliskim krewnym, a narodzone z tego związku dzieci uważają za przeklęte. W tajemnicy przed dziadkiem rodzeństwo zamieszkuje w pomieszczeniach na poddaszu, których nigdy nie opuszcza; jedynie matka jest łączniczką między nimi a światem. Dzieci żyją w strachu i niepewności, a zapowiadany przez matkę i babkę moment ujawnienia ich obecności nie nadchodzi. Odkrycie, jakiego dokonuje najstarszy brat, stawia rodzeństwo w obliczu grozy i zła, których istnienia nawet się nie domyślali...

[Świat Książki, 1995]

Książka V.C. Andrevs "Kwiaty na poddaszu", jak i jej druga część - "Płatki na wietrze", jest po prostu świetna. Jest jedną z moich ulubionych książek (a wiele ich przeczytałam w swoim krótkim życiu ;)). Opowiada o czwórce rodzeństwa zamkniętej na poddaszu wielkiej willi przez matkę i babkę. Dalszej fabuły nie będę zdradzać ze względu na potencjalnych, przyszłych czytelników =). Czytając ją śmiałam się i płakałam na zmianę. Naprawdę wszystkim polecam!!!

"Kwiaty na poddaszu" jest to niezwykle wciągająca i interesująca książka. Mimo że mam dopiero 15 lat, przeczytałam ją i nie żałuję tego. Książka ta opowiada o losach czwórki dzieci, które po śmierci ojca wraz z matką pojechały do domu (a raczej zamku!) jej rodziców... (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Bardzo mi się podobała, o czym świadczy choćby fakt, że po kilku latach przeczytałam ją jeszcze raz. Opowiada o czwórce rodzeństwa uwięzionej na poddaszu przez wyjątkowo okrutną babcię i matkę. Najciekawsza w całej powieści jest przemiana, jaka dokonała się w matce, czyli Corrine, po śmierci jej męża. Może służyć jako ostrzeżenie ;-). Żądza pieniędzy potrafi przemienić czułą i miłą kobietę w potwora zdolnego zabić swoje dzieci? Wystarczy przeczytać, aby się tego dowiedzieć. Nie polecam dalsz...