Teksty i komentarze

Julio Cortázar, wybitny współczesny pisarz argentyński, należy do tych nielicznych autorów, których utwory gorąco przyjmowane są zarówno przez krytykę, jak i czytelników. "Tajemna broń", "Opowieści o kronopiach i famach i inne historie" oraz "Opowiadania zebrane", a przede wszystkim powieści: "Gra w klasy", "62. Model do składania" i "Wielkie wygrane" cieszyły się i u nas olbrzymim powodzeniem i w dużej mierze przyczyniły się do wzrostu zainte...

Nie, to nie jest kwestia wieku - ja przeczytałam "Opowieści z Narni" (tzn. jeszcze nie wszystkie) w zeszłym roku i po prostu mnie zaczarowały;) Reklama zaczęła się stosunkowo niedawno, w trakcie powstawania filmu - a jeśli ktoś go nie widział i niczego się nie spodziewa, to czeka go miła niespodzianka;)

OPOWIADANIA - Mister Taylor - Pierwsza Dama - Diogenes też - Jeden na trzech - Nie chcę państwa oszukiwać - Powiedz Serabii, że każę, żeby ją przyjął, żeby jej dał pracę, tu albo gdziekolwiek, że później mu wytłumaczę - Bladoróżowe - Perpetuum mobile - Leopoldowi von Sacher-Masoch w hołdzie - Zaćmienie - Koncert - Symfonia dokończona - Leopold i jego twórczość - Dzieła zebrane OPOWIASTKI - O Króliku i Lwie - O Małpie, któ...

Satyra Monterrosa przydała literaturze latynoamerykańskiej nie przemijającego blasku. Jej centralnym tematem jest człowiek banalny w sytuacjach banalnych. Człowiek szukający zawsze i wszędzie współczucia, człowiek-żaba starający się za wszelką cenę przypodobać bliźnim, człowiek żyrafa zastanawiający się nad względnością wszystkiego, co istnieje na świecie, człowiek-kameleon zmieniający swoje poglądy polityczne (i co z tego wynikło!), człowiek-cza...

Niekoiecznie, choć to jednak seria. Jeśli nie przeczytasz pierwszej częśći, wielu rzeczy możesz nie zrozumieć, zwłaszcza, jeśli zaczniesz od "Księcia Kaspiana" bo występujących w niej bohaterów dokładnie poznajemy w pierwszej części i są w niej nawiązania do poprzedniej. Jeśli nie możesz dostać pierwszej części, to zacznij od "Srebrnego krzesła", "Konia i jego chłopca" albo - najlepiej- od "Siostrzeńca czarodzi...

- Z łona wyjęty - Kiedy ptak zagrzebuje swe pióra - Przedstawienia - Konanie - Pod mostem - Ciało obecne - Brudnopis raportu - Kurupí - Wysypisko - Spotkanie ze zdrajcą - Bracia - Jabłko i strzała - Ten i ten drugi - Koliber [Wydawnictwo Literackie, 1984]

Augusto Roa Bastos, pisząc o Paragwaju, "ziemi tragicznej", zda się stosować własną, specyficzną koncepcję czasu. Wydarzenia minione równie dobrze mogą stać się przyszłymi, a przyszłość oddziałuje na teraźniejszość, określając już z góry wszelkie czyny postaci przewijających się przez karty kolejnych opowieści. Gabriel García Márquez posiada swoje Macondo, ku któremu wiodą wszelkie drogi, protagonistów oraz drogi twórczości samego autora. W wy...

Podpisuję się obiema rękami! Dodam jeszcze, że Lewis należy do tych niewielu autorów, którzy mają niezwykle "lekkie" pióro i tym to tak czaruje. Książki napisane takim piórem czyta się dosłownie"jednym tchem"!

Potwierdzam. Ja pracuję w bibliotece i zauważyłam to samo. Ostatnio kupiliśmy wszystkie 7 części i namawiałyśmy dzieci do przeczytania pierwszej części. Wbrew pozorom nie było to trudne do zrealizowania, bo większość ogladała film i chciała przeczytać książkę. No i zaczęło się! Po przeczytaniu "Lwa..." do następnych części dzieci ustawiają się w kolejce! Jest nawet lista, na którą się wpisują! Przychodzą codziennie do biblioteki i pytaj...

A ja dodałabym jeszcze:sięgnać po "Ostatnią bitwę". Tam niemal widocznie jest pokazane, kim tak naprawdę jest Aslan. Nie zgadzam się z tobą, co do filmu. Oglądałam go i byłam zachwycona. Podobał mi się o wiele bardziej, niż serial, który kiedyś był w telewizji. Tamten był o wiele slabszy. Film jest wspaniały! Jakoś nie dostrzegłam w nim tej pustki, o której mówisz.

- Autoportret poetycki - Jaskółki i kraby... - Ucieczka - Gwoli szybkiego końca - Fioletowy dziedziniec - Sztuka dekapitacji [Wydawnictwo Literackie, 1986]

Całkowicie się z tobą zgadzam. Tak właśnie jest. "Opowieści..." to moja ukochana książka z dzieciństwa a i teraz, choć jestem już dorosła, bardzo chętnie do niej wracam i - w przeciwienstwie do innych dziecięcych książek- tak samo mnie zachwyca! Myślę, że to niewaznie ile ktoś ma lat- 7, 17 czy 70- jeśli ktoś zachwyci się Narnią, pozostanie jej wierny na zawsze.

"Jaskółki i kraby" to zbiór prozatorskich tekstów wybitnego kubańskiego twórcy, José Lezamy Limy, będącego jednym z największych autorytetów literackich prozy (a także poezji i krytyki) iberoamerykańskiej. (...) Teksty wchodzące w skład prezentowanego tomiku były dotąd na ogół rozproszone, publikowano je wprawdzie pojedynczo w niektórych antologiach, lecz w większości wypadków nadal można je znaleźć tylko na łamach literackiej prasy kubańskiej, z...

"Narnia..." dziecinna? Wybacz, ale nie zgadzam się z tobą. Kto w książkach "dziecinnych" tak wyraziście i dosadnie pokazuje śmierć i cierpienia? W jakich "dziecinnych" ksiażkach zło zwyciąża (choćby tylko czasowo, ale zdje sie, że nieodwołalnie)? Wymień choć jedną taką! "Opowieści..." to cudowne historie i jeśli szukasz kogoś kto je skrytykuje, to na mnie nie licz! Obawiam się, że znajdziesz niewielu takich...

"Jesień patriarchy" Gabriela Garcíi Márqueza doprowadza do skrajności powieściową tendencję ukazywania dyktatora pod postacią karykatury. W ramach właściwego autorowi przekształcania rzeczywistości powszedniej w hiperboliczną baśń powieściopisarz kolumbijski rysuje postać dyktatora, dotkniętego śmiertelną chorobą władzy i samotności, poruszającego się w przerażającym kręgu czasu matuzalemowego. W krąg wpisywane są czyny, które mają wykazać jego p...

Podobnie jak ty, ja też zapoznałam się z Narnią jeszcze w podstawówce i zachwyciłam się od pierwszej chwili...A potem dorosłam, ale nigdy nie zapomniałam o Narnii. Jestem już od dawna dorosłą osobą, ale wciąż kocham Narnię i nigdy nie przestanę się nią zachwycać! Nawet, gdybym znała wszystkie części na pamięć, (chociaż to chyba niemożliwe) to i tak będę je czytać: sobie, moim dzieciom, wnukom i uczniom! Więc to chyba nie do końca jest kwestia w...

Oj, ja grzesznik... Musiałem odejść od konfesjonału na czas dłuższy... ;-)

Gratuluję wszystkim i dziękuję Ci, Gosiu, za konkurs i wspólną zabawę! Sedno sprawy jest takie, że mi pan Greene dokopał potężnie. Z "niewielką" pomocą go dopadłam...:-)))) I ulubiony Bułyczow też, tytułem. Ni ma letko.

Bardzo przepraszam. Mały bałagan wkradł mi się znienacka. :) Błąd już jest naprawiony.

Pokutę przyjmuję z pokorą ;) Przynajmniej kilka brzmi smakowicie (czy nałogowe czytanie to też nieumiarkowanie...?) - żeby tak tylko był czas...

Powieścioppisarz i dziennikarz amerykański, Norman Mailer , wydał właśnie swoją pierwszą od 10 lat powieść "The Castle in the Forest". Opowiada ona o dzieciństwie Adolfa Hitlera. Zdaniem Mailera książkom historycznym nie udało się wyjaśnić fenomenu tej postaci, czas więc na literaturę. Niemiecka krytyka nie przyjęła tej próby ciepło. Mimo to autor zapowiada drugą część, traktującą o późniejszych latach życia dyktatora. Pytanie czy zdąży ją napis...

1."Trylogia antyczna: Olimpias, Parmenion, Aleksander" - K.Bunscha, którą przeczytałam jeszcze w podstawówce, a od której zaczęła się moja miłość do Aleksandra Wielkiego oraz zainteresowanie historią starożytną. Nb. moja córka ma na imię Aleksandra, moja wielka miłość w realnym życiu miała na imię Aleksander, mój ulubiony pisarz historyczny to Aleksander Krawczuk. 2."Możesz uzdrowić swoje życie" - Louise L.Hay, książka kt...

Właśnie dzisiaj skończyłem czytać tą książkę.Wcześniej oglądałem film reżyserii Alfreda Hiitchcocka oparty na tej książce i uważam, że jest on lepszy od książki.Nie znaczy to jednak, że książka mi się nie podobała.Zbędne były niektóre opisy, których było bardzo dużo.Scenę pod prysznicem wyobrażałem sobie bardziej straszną.ale jest ok.

O! A rankiem to było jeszcze warte 36 punktów. Nie wiedziałem, że dodatkowe za lemofilię oznacza (-10).

Wszystko co dobre szybko się kończy, a zatem i Konkurs nr 35 czyli GRZECH W LITERATURZE , dobiegł końca. Do konfesjonału przybyło, z zamiarem wyspowiadania się z czytanych grzechów, 29 penitentów . Ale była to spowiedź dosyć osobliwa: jakoś chyba ani jeden penitent za grzechy nie żałował. Wszyscy za to zapewne żałowali, że nie nagrzeszyli więcej. :) Spowiedź ta będzie szczególna jeszcze pod jednym względem - nie zachowamy tajemnicy spo...

A co, jeśli facet nie ma kasy i szokującej czerwonej fury. Takie sztampowe myślenie zwykle się sprawdza, ale niekoniecznie zawsze. Niektóre kobiety, nawet bardzo młode, za najsilniejszy afrodyzjak uznają wdzięk, dowcip, intelekt. Inne są masochistkami i chetnie poświęcą się i swą uwagę niedojdzie, niekoniecznie starszemu - może to być przecież krościaty chuderlak czy garbaty gburek. A zresztą - wiesz swoje, to wiedz...

"Zaginiony książę" jest dziełem znanej autorki Frances Hodgson Burnett. I w przeciwieństwie do "Małego lorda" czy "Małej księżniczki" zupełnie nie przypadł mi do gustu. To historia o małym chłopczyku, Marcu, który przemierzył niemal cały świat. Wychowuje go ojciec, który zaszczepia w nim miłość do ogarniętej wojną Samawii. Marco wraz ze swoim przyjacielem Szczurkiem musi wypełnić powierzoną mu przez ojca misję. I odkryć swoją prawdziwą tożsam...

Zapomniałaś/eś dodać, że twoim zdaniem zasłużyli. A o Lemie nic? Ale to by było czterech, taka nierówna liczba...

Sabina Lange urodziła się w Bytomiu, po ukończeniu zootechniki na AR we Wrocławiu wyjechała w 1988 r. wraz z mężem i dzieckiem na stałe do Niemiec i zamieszkała w Moguncji. Nie znając na początku języka, jako "kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi", zdobyła doświadczenie w kilku zawodach. Obecnie pracuje w biurze dużej firmy spedycyjnej o zasięgu międzynarodowym i sama wychowuje dorastającą córkę. Sara, kobieta dobiegająca czt...

Nie wiemy, jak wyglądałaby ta powieść, gdyby "Wielki Aleksander" Zdołał ją ukończyć i przygotować do druku. Może byłaby krótsza, a każdy z jej licznych wątków znalazłby rozwiązanie. A jednak ten nieoszlifowany diament porywa czytelnika wspaniałą, pełną przygód akcją, świetnie nakreślonymi sylwetkami postaci fikcyjnych i historycznych, przed wszystkim zaś zadziwia niespotykanym rozmachem. Oto jesteśmy w Paryżu początków XIX stulecia, gdy pierw...