Najnowsze czytatki
Brak czytatek do wyświetlenia
Najnowsze wypowiedzi na forum
cieszę się że to napisałeś, bo po przejrzeniu wątka zaczęłam już myśleć, że jestem jakaś dziwna ;) nigdy w życiu nie używałam żadnych zakładek (i nie zaginam rogów) - albo pamiętam numer strony, albo gdzie mniej więcej skończyłam, i odnajduję po trzech sekundach. czasem po prostu zostawiam otwartą książkę gdzieś na stole, grzbietem do góry, ale to nie jest godne polecenia, bo niszczące :). ale aż Wam teraz pozazdrościłam tej zakładkowej pasji...
Jako skromna część jury pragnę zapewnić, że z Norwegią to absolutny przypadek - oceniane były wyłącznie recenzje, a nie ich autorzy lub miejsce zamieszkania. Przy okazji dorzucę, że wybór naprawdę był bardzo trudny, wiele recenzji zgłoszonych na konkurs było znakomicie napisanych. Osobiście szczerze żałowałam, że nie mamy więcej nagród do rozdania. Cóż, będą na pewno kolejne konkursy...
Carmaniola, cieszę się bardzo, że Cię poznałam. A reszta... Wy już wiecie co :)
Serdeczne pozdrowienia dla wszystkich B-netkowiczów. Mam nadzieję, że spotkania będą się odbywać często i że się też załapię pewnego dnia :)
Dorota
Pokaż wszystkie »
Najnowsze recenzje
Po „Ludzkim zoo”, które było festiwalem obrzydliwego zwyrodnialstwa, nie bardzo miałam ochotę sięgać po kolejną książkę z serii o Mocku, ale pomyślałam, że może jednak autor się nieco opanował. Dobra wiadomość jest taka, że owszem, w „Pojedynku” nie ma makabry. Zła natomiast – że to w niczym nie pomogło i to nadal jest bardzo słaba, przeraźliwie nudna powieść.
Prolog przenosi nas do 1916 roku, na front niemiecko-rosyjski. Feldwebelleutnant Eberhard Mock otrzymuje dziwny rozkaz. Tym się nie n...
Znakomita powieść noblisty z roku 2017. Znakomita, choć irytująca. Jej bohater, sławny pianista, przybywa na parę dni do małego miasteczka, żeby dać tam koncert. Zatrzymuje się w hotelu. Natychmiast wpadamy w logikę snu, wyrazistego i męczącego. Ryder nie pamięta właściwie niczego: ani skąd się tu wziął, ani co dokładnie ma być w programie wizyty, ale przyjmuje ze stoickim spokojem wszystko, czego się dowiaduje. Nie dziwi go również, że z miejsca, do którego jechał godzinami, da się wrócić do ho...
Urodzona w 1907 roku w szwedzkim Vimmerby Astrid Ericsson pochodziła z długowiecznej rodziny, a właściwie z dwóch. Z obu stron dożywanie dziewięćdziesiątki to nic nadzwyczajnego. Była córką Samuela Ericssona, który nazwisko miał po ojcu, Samuelu Erikssonie (znanemu potem na całym świecie jako dziadziuś z Bullerbyn). Ten jednak nosił nie nazwisko, tylko patronimik, po ojcu imieniem Erik. W Szwecji patronimiki były w powszechnym użyciu do drugiej połowy dziewiętnastego wieku, potem zostały wyparte...
Pokaż wszystkie »
-
książka oceniona przez Ciebie - najedź na ikonę przy książce aby zobaczyć ocenę
-
do książki dodano opisy lub recenzje
-
książka dostępna w naszej księgarni
-
książka dostępna u innych użytkowników (wymiana, kupno)
-
książka znajduje się w Twoim schowku