Teksty i komentarze

Też czytałem - te opowiadania są doskonałe.

Może to śmieszne, ale naprawdę cierpię. Cierpię z powodu nadmiaru książek, których nieczytałam i pewnie nigdy nie przeczytam. Tylko w moim pokoju stoi ok. 200 książek, które chcę przeczytać, a do tego dochodzą jeszcze dwa regały w mieszkaniu, książki składowane w piwnicy, te stojące w bibliotekach, do których obecnie z rzadka zaglądam. Wiem, że jestem młoda, dużo czasu i zarwanych nocy przede mną. Czy czujecie czasem taką przerażającą dezorien...

Też tak uważam, a ta informacja to tylko gwoli wiedzy.

Hm. "Szklany klosz" Sylvi Plath.

To zdanie Olgiert, narrator "Osiem cztery" wypowiada pod koniec swej opowieści. A opowiada o dwunastu godzinach życia takich jak on - kumpli ze szkoły i bloku. Zaczynamy o zmroku, kończymy wspomnianym wschodem. Jako że "na imprezach dopadają go retrospekcje"*, wciągnięci jesteśmy również w przeszłość nieokreśloną, ale rzutującą wyraźnie na imprezę u Andrew; definiującą pojęcia, dającą odpowiedzi, przeszłość przyczyn, o skutkach dowiadujemy się od...

Ale czyta się okropnie :( a wygląda jeszcze gorzej.

Można się w tym temacie nielicho opisać ;). Postarałam się potraktować książkę i film w miarę osobno - dzięki temu twierdzę, że książka jest cudowna, film wspaniały (i zadowalam wszystkich wokół i siebie ;)). W wersji reżyserskiej widziałam tylko "Drużynę" i przyznaję, że była dużo lepsza od kinowej. Na czele ze sceną, w której Elrond mówi w języku Mordoru, co jest napisane na Pierścieniu. Trzecią część w wersji reżyserskiej poleca ...

To chyba nie takie najnowsze badania, bo juz o nich dosyć dawno słyszałam, chyba, że badania trwają latami i ciągle się o nich pisze. A samo stwierdzenie jest na pewno faktem, przeczytałam ten trzeci fragment bez problemu i tak samo szybko, jak poprzednie dowcipy :-)))

Takie sobie małe żarciki: - Kogo będą chować? - pyta jakiś przechodzień, widząc kondukt pogrzebowy, na czele którego idzie mężczyzna z wilczurem, a za nim kilkudziesięciu mężczyzn. - Teściową tego z psem... - A na co zmarła? - Zagryzł ją ten wilczur... - Tak? Chętnie bym sobie pożyczył tego psa... - To ustaw się pan na końcu kolejki! Sopot.. Mandaryna właśnie zakończyła śpiewanie.. publika szaleje:-jeszcze raz, jeszcze raz, jeszcze raz...

A Ty od czego zaczynałaś?

Charlie Ashanti ucieka z sześcioma pięknymi lwami, tęskniącymi za sawanną Afryki. Obiecał im pomóc dotrzeć do ojczyzny, ale ma własne kłopoty. Podstępny Maccomo, treser lwów, czai się na niego na marokańskim wybrzeżu. By ratować siebie i lwy, Charlie musi zaufać nowym przyjaciołom. Zna mowę kotów, ale czy potrafi zwęszyć niebezpieczeństwo? Jedno jest pewne: pościg trwa! [Amber, 2005]

Lulu. Za "Intymność" Sartre'a, za film "Lulu on the bridge" i za "Śniadanie u Tiffany'ego". Hieronim. Za "W grodzie żaków" i "Petrę". Tomasz. Pewnie dlatego, że prawie każda męska postać jaką opisuję dostaje tak na imię ;). A wzięło się z dawnych czasów... ;)

Alez... Przeciez ja tego nie neguje... Calkowicie sie z toba zgadzam! Mowie zupelnie o czyms innym... Akurat nasi politycy sa wrecz zbyt zreczni w zonglowaniu slowami. (Czasem tylko spektakularnie upuszcza pileczke:)) Po prostu czytajac te wiadomosc o naszych poslach tak przejetych ochrona piekna polszczyzny odnioslam wrazenie, ze to potok wlasnie pieknych, zrecznych pustych slow i sformulowan, kompletnie bez tresci i konkretow. Owszem, wszyscy w...

W ogólnym wymiarze liryki lozańskie, nie będące właściwie formalnym cyklem poetyckim, stanowią podsumowanie zarówno twórczości Adama Mickiewicza, jak i jego osobistych losów; obrachunek artysty z "własnym życiem i jego pożegnanie z poezją”. Rysuje się jednak także i druga płaszczyzna liryków lozańskich, otwierająca drogę do mistycznego świata i nowej rzeczywistości, w której w swych ostatnich latach tkwił Mickiewicz. Oba te wytyczające kierunek l...

Bo nie zdążyłam wpisać oceny :-) Święta, Sylwester i w ogóle. Ale dam 6.

Przecież "Makbet" to nie proza!

Szczerze powiedziawszy, nie nęciło mnie spędzenie czasu nad książką, która nie dosyć, że jest ogólnie wychwalanym "bestsellerem", to jeszcze należy do prestiżowej kategorii babskiej literatury. Jednak odważyłam się i zabrałam się za to "czytadło". Już od samego początku miałam wrażenie, że niesłusznie umieszczono książkę w "babskiej" kategorii. Mimo wszelkich znaków na niebie i ziemi - wesołego, prostego i dowcipnego stylu, głównej bohaterki, ...

Zgłaszam chęć członkostwa!!!:-)

"Spadkobierczyni..." mnie rozczarowała. Zaczęłam, oczekując klimatu "Medicusa" i nie skończyłam. Mam "Medicusa z Saragossy". Zobaczę, jak to mi podejdzie.

Może powinnyśmy założyć nieoficjalny fanklub?;)

Mam Elenium w domu, jak będziesz w Warszawie to daj znać, pożyczę Ci. :) "Czy dużo stracę nie czytając Elenium?" Moim zdaniem nie, nie jest to jakieś niezwykłe fantasy...:-P Ale rozumiem że pytasz w kontekście czytania Tamuli, faktycznie jest to kontynuacja Elenium, z wiekszością bohaterów się powtarzających... Kurczę, już dokładnie nie pamiętam, ale chyba lepiej jednak czytać w kolejności, choć z drugiej strony, jak to u Eddingsa, schemat g...

I tu się muszę też zgodzić! Pilipiuk pokazuje swój "lwi pazur" w panu Samochodziku!:-)

O TAK. Chyba jedyna kontynuacja bardzo udana. Zgadzam się! Czytałam to wieki temu a pamiętam doskonale!

Czajka 83 % Anna46 83 % Jean 82 % Bogna 80 % Pilar-te 80 % Veverica 80 % Agis 80 % Glivinetti 80 % Nutinka 80 % Sznajper 79 % Reniferze 78 % Edycia 78 % Anitra 78 % Kocio 78 % Carmaniola 77 % Vilya 77 % Firedrake 77 % Villena 77 % Netusia 76 % Piotrowy ...

Ja się spotkałam z kontynuacją cyklu o Panu Samochodziku pisaną przez dwóch autorów,Arkadiusza Niemirskiego oraz Andrzeja Pilipiuka(pod psełdonimem Tomasz Olszakowski). Książek pana Niemirskiego nie czytałam, natomiast drugi z autorów całkiem nieźle oddaje klimat dawnych części Pana Samochodzika.

Z pewnością sposób, w jaki wyrażamy swoje myśli, w jaki zwracamy się do drugiego człowieka świadczy o nas samych. Słowa wypowiadane do kogoś drugiego mogą być podziękowaniem, okazaniem szacunku, zachętą do wyrażenia własnej opinii. Tego kogoś musimy też wysłuchać, nawet jeśli niezręcznie wyraża swoje myśli. Nie wszyscy jesteśmy jak Seneka...

Hihi, a mnie "Prawiek" zniechęcił. Kocham wszystkie książki Tokarczuk i wszystkie są doskonałe, ale "Prawiek" jej się IMHO wyraźnie nie udał, a na pewno nie jest reprezentatywny... Nie polecałabym zaczynania od niego... :(

Dowcip o teściowej przepiękny!!! Kupuję i będę rozpowszechniać!!!:-D

Popieram pomysł reanimacji tematu! Dla odmiany coś bardzo starego, ale śmieszyło mnie bardzo. Znacie? No, to posłuchajcie: Początki wspólnych lotów kosmicznych USA i ZSRR. Komunikat z bazy na Ziemię: - Huston, tu baza, tu baza, ruscy dziwnie się zachowują, wyjmują jakieś pojemniki i pędzle. Co mamy robić? Ziemia: Czekać! Baza: Ziemia, Ziemia tu baza, ruscy malują Księżyc na czerwono! Co mamy robić? Ziemia: Czekać! Baza: Ruscy pomalowal...

Ja chciałabym ją przeczytać, ale nie mogę jej nigdzie znaleźć. Ale oglądam film.