Teksty i komentarze

To znaczy, że czyta! Zalicza mu się. Nie możemy przecież wymagać Bóg wie czego. Mój mąż czyta właśnie takie przede wszystkim :-)

Czy ja powinienem się jeszcze czegoś dowiedzieć o google, czy może google dyskryminuje Wyborczą ;)? Dziękuję Ci PS. Nie zamykajcie tej gazety..

Mnie też nudził. Nie chciałabym go :-)

Ładna recenzja :) Mi się podobała ta książka, ale chciałabym tutaj wspomnieć o czymś innym: na okładce któryś z recenzentów (bodajże) napisał coś w tym stylu, że Kant nie podróżował, Pawlikowska tak, Kanta nikt nie czyta, a Pawlikowską wielu. Ośmielę się wyrazić moje skromne zdanie, jakoby Kant wielkim filozofem był, a porównywanie do niego Pawlikowskiej w ten sposób jest przynajmniej trochę dziwne - pomijając już to, że Kanta na pewno czyta mnó...

Pierwsze pytanie, jakie nasuwa się podczas czytania tej książki, brzmi: "To jest thriller medyczny?" Oj, daleka droga do Cooka, McClure'a czy Tess Geritsen. Praktycznie jedyny związek z medycyną to zawód głównej bohaterki - lekarka. Książka nie zachwyca, ba - nawet nie wciąga. Gdyby nie to, że ma 210 stron, a nie 410, pewnie po kilkudziesięciu stronach bym ją odłożyła. Całość można by ograniczyć do ostatnich 30-50 stron. Główna bohaterka jest nij...

Dzięki za wiadomość!

Na pewno Andre Gide "Lochy Watykanu", "Middlesex" Jeffrey'a Eugenidesa, "Rzeczy" George'a Pereca, "Możliwość wyspy" Michela Houellebecqa, "Anna Karenina" Lwa Tołstoja, "Szkarłatny płatek i biały" Michela Fabera, "Gaza blues" Etgara Kereta, "Matka Joanna od Aniołów" i "Zygfryd" Iwaszkiewicza. Ze zględów czysto osobistych najważniejszy jest dla mnie ten Houel...

A co, jeżeli czyta... Forsyth'a, Browna, Ludluma, Pilipiuka, Clancy'ego?!

Czy, chociaż w przybliżeniu, jesteście w stanie podać, ile książek przeczytaliście w życiu? Czy można to policzyć? Czy są to dziesiątki, setki, tysiące może?

Fragment "God Delusion" wydrukowała niedawno Wyborcza: http://www.gazetawyborcza.p​l/1,76498,3727779.html Potem była ciekawa dyskusja z udziałem Jacka Hołówki, ojca Kłoczowskiego, Jerzego Sosnowskiego, Tadeusza Sobolewskiego. Wszystko dostępne w necie, polecam.

Otwieram niniejszym zacną serię rankingów, które mają już swoje miejsce, ale chciałam pogłębić ich formę. Żeby nie było podniet typu "ulubiona bohaterka", tylko nowsze, insze doznania intelektualne ;-) RANKING BOHATERÓW LITERACKICH, Z KTÓRYMI NIE PUŚCILIBYŚMY NASZYCH DZIECI NA GRZYBY (jak ktoś nie ma własnych, to może myśleć o dzieciach znajomych i przyjaciół, byleby ciepło i rodzinnie)

Byłam zachwycona ta prozą!

Nie spadłam Kochana Mario Doro. Godne wybrałaś Mu sąsiedztwo.

Czy książka Richarda Dawkinsa "Bóg urojony" i jej popularność to znak, iż zaczyna się era panowania ateizmu? Czy zostanie uznana za manifest ateistyczny? Przyznaję, że z niecierpliwością oczekuję na polskie wydanie. Być może nie będę czekał i przetestuję swoją znajomość języka angielskiego. Czy znacie książki w których autor ateista poważnie traktuje ateizm? http://cis.pl/BOG_UROJ.pdf

Chyba już na koniec roku: "Dziennik z internowania" Władysława Bartoszewskiego (5)

A ja miałam wrażenie, że bohater aż za bardzo się grzebie w swojej psychice, przypatruje sobie przesadnie, wszystko widzi przez swoje stany psychiczne i miałam tego już trochę dość. Przesadził. I jeszcze to obcinanie paznokcie... blee.. ;)

Z czystym sumieniem moge polecic biblliotekę na Marszałkowskiej, w wieżowcu obok danwego kina Capitol. Jest nieźle zaopatrzona, nie tylko w romanse (chociaż też;)) i pracuja w niej super sympatyczne panie :)

Dlaczego Artemis jest śmieszny? xD Również jedna z moich ulubionych postaci, i tylko dla niego czytam te książki - fragmenty z wróżkami, elfami czy jak im tam przeeeenuuudne. Gilbert Blythe - NIE, Tomek - nie byłam w stanie przebrnąć przez pierwszy rozdział, trochę żałuję, ale tak po prawdzie mało mnie te książki interesują ;) A co do "Przeminęło z wiatrem" - ja to przeczytałam w wieku 12 lat i chyba jedyną oznaką mej "niedojrzał...

Nie, nie nie-lubię go (troszkę za dużo zaprzeczeń, ale mam nadzieję, że zrozumiałaś:)). Nie chodzę tam bo jak dotąd wszystko (no prawie, ale o tym za chwilę), czego szukałam mogłam znależć na Wieniawskiej. Poza tym w tym drugim jest tak jakoś wygodniej (chyba dlatego,że półki są niżej;)). Taniej też. Jak pisałam jednak, mam sympatię do właściciela za Starówki, bo kiedyś bardzo pomógł mi w odnalezieniu pewnego tytułu, ktorego szukałam długo i mozo...

Ja nie chcę nic mówić, bo może nie doceniam głębi tej postaci, ale mnie Dag po prostu nudził :P

Oż...

Słowo wstępne: Celem niniejszej pracy, podobnie jak i poprzednich moich prac, pt. "Zanim czas pochłonie" oraz "Mohikanie znad Dźwiny" - jest uratowanie od zapomnienia ludzi i czynów - uratowanie prawdziwej historii Ziemi Wileńskiej, którą w okresie ostatniego półwiecza tak bardzo zniekształcano, a często wręcz fałszowano. Wszystkie moje książki pisałem pod presją czasu. Czasu było niewiele, a zadanie niewyobrażalnie duże. Ginęły dokumenty,...

Wokulski jest jednym z moich najulubieńszych bohaterów książkowych w ogóle, ale cóż, ideał dla mnie z niego taki sobie :)

Ja nie gustuję w antykwariatach - jestem raczej zwolenniczką tanich książek, bibliotek i czytających znajomych :) Znam tylko te dwa i uwielbiam ten na Grodzkiej, choć drogi, to tyle tam cudownych książek. A Ty dlaczego go nie lubisz?

Autorzy podsumowują wydarzenia na polskiej scenie politycznej i gospodarczej ostatnich lat. Przedstawiają nie do końca jasne powiązania między politykami, partiami i czołowymi przedsiębiorcami... [Volumen, 2003]

Bohaterki tej książki, Wielkie Szalone, były królowymi, działaczkami politycznymi i społecznymi, dziennikarkami i tłumaczkami, rzeźbiarkami, pisarkami i poetkami. Połączyło je doświadczenie represji i przemocy, jakiej doznały ze strony rodziny, psychiatrii oraz historii, która - jako najwyższa instancja męskiej władzy - utrwaliła nieprawdziwy obraz ich losów i dokonań. Wielka życzliwość autorek i ich solidarność z bohaterkami książki sprawiają...

1 września 1939 r. autor wspomnień był już w Warszawie, tu obserwował naloty niemieckie, nastroje mieszkańców, przygotowania do obrony, objawy determinacji i paniki. 6 września on, ojciec, mama i siostra wyjechali ze stolicy pociągiem ewakuacyjnym Biura Przemysłu Wojennego. W Zamościu miało miejsce pierwsze pożegnanie, tylko ojciec i syn udali się w dalszą drogę, która wiodła przez Tarnopol do nadgranicznego Śniatynia. 18 września - pokazały się ...

Niniejsza książka jest efektem blisko 15-letnich poszukiwań i badań nad życiem Bolesława "Żmudzina" Kontryma. Jest próbą choć przybliżonego zestawienia biografii i człowieka, którego życie było tak pełne wydarzeń, że można by z powodzeniem obdzielić nimi przynajmniej kilku bohaterów. Jednocześnie biografia Bolesława Kontryma to doskonały "życiorys poglądowy", na którym z powodzeniem można uczyć się historii Polski pierwszej połowy XX wieku. Ma...

gdy czytam jego książki, zaczynam 'filozofować' =) dzięki nim myślę o pracy nad sobą, ile jeszcze mogę zmienić na lepsze.

No wiecie! Jak w ogóle można palić książki?!!! Inkwizycja jakaś czy co?