Książka: Cena wody w Finistère

Nie rozumiem, dlaczego Ryszard Kapuściński napisał o tej książce, że jest piękna, poetycka i wysmakowana, że może dać ukojenie w codziennym zgiełku i chaosie. Widocznie dojrzał w "Cenie wody w Finistère" coś, czego według mnie w niej nie ma... Gdybym chciała krótko podsumować, to Bodil Malmsten, pięćdziesięciopięcioletnia Szwedka, rozczarowana życiem w swojej ojczyźnie i podejmująca decyzję o zamieszkaniu na stałe w malowniczej Bretanii, postanawia napisać książkę o niemożności napisania ksią...

Historia zapowiada się świetnie. Szwedzka pisarka rozczarowana sytuacją we własnym kraju ucieka, by znaleźć szczęście w malowniczej francuskiej wiosce nad brzegiem morza. I owszem... autorka uparcie twierdzi że znalazła swój raj w Finistere, ale tak trudno jej było nawet ująć w słowa swoją miłość do tego obcego miejsca, by przekazać ją czytelnikowi, że uzyskała efekt wręcz odwrotny. Tak naprawdę czytelnik krąży wokół ogrodu autorki i jej nieustannym problemów związanych z jego utrzymaniem, j...

Od dawna szukałam tej książki. Jakiś czas temu czytałam "Moje pierwsze życie" tej autorki, które bardzo mi się spodobało, toteż "Cena wody..." znalazła się na mojej liście priorytetów. Udało mi się ją w końcu pożyczyć, cisnęłam więc w kąt wszystkie napoczęte lektury. I ruszyłam do ataku. Czytałam sobie te przemyślenia o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi (Szwedka odnajduje swój raj utracony w Bretanii), ogrodnictwie, filozofii stojącej za dłubaniem w glebie. Tutaj trochę rozważań o niemożn...

Do przeczytania "Ceny..." zachęciła mnie nota wydawcy, ponadto rekomendacja Ryszarda Kapuścińskiego na okładce. Jeżeli Mistrz Kapuściński stwierdził, że "To piękna książka. Poetycka, wysmakowana, pełna ciepła (...)"*, jestem w stanie w to uwierzyć. Postanowiłam więc sprawdzić... Po przeczytaniu mogę ją podsumować jednym słowem: nudy. Nie znalazłam w niej ani poetyckości, ani wysmakowania. No, może momentami, bo książka nie jest tak całkiem beznadziejna, nie. Jest po prostu nudna. Nie ma żadne...

Samotna pisarka, rozgniewana na Szwecję, w której się urodziła, przeprowadza się do malowniczego departamentu w Bretanii, Finistere. Kupuje dom, który będzie remontować, uczy się języka, miejscowych obyczajów. Wreszcie spełnia swoje wielkie marzenie - urządza prawdziwy, bujny ogród. Po drodze musi się jeszcze zmierzyć z kretami, kamieniami, biurokracją, ceną wody...

Pisanie książki, zakładanie ogrodu i kontakty z Finisterianami pochłaniają ją bez reszty.

[Wydawnictwo Literackie, 2007]