Książka: Pamiętnik narkomanki

To bardzo przejmująca książka, nie da jej się przeczytać ot, tak. Trzeba nad nią posiedzieć, zastanowić się. Autorka dokładnie opowiada nam każdy dzień swojego życia w nałogu, strachu, niepewności. Książka jest na pewno warta przeczytania. Polecam ją każdemu. Myślę, że jest ona właśnie bardziej dla ludzi, którzy narkotykowemu światu przyglądają się z daleka niż dla prawdziwych narkomanów, bo przecież osoby uzależnione same dokałdnie wiedzą, co przeżywają, a osoby takie jak np. ja mogą dobrze poz...

"Pamiętnik narkomanki" opowiada o autentycznych przeżyciach jego autorki, Barbary Rosiek. Uważam, że doskonale opisuje cały mechanizm uzależnienia i leczenia: od pierwszego wzięcia narkotyku do całkowitego wyleczenia, chociaż może o całkowitym wyleczeniu mówić nie powinniśmy. Ukazuje lata kłamstw i przestępstw, bo nie ma chyba rzeczy, której nie zrobiłby narkoman na głodzie, walki i ponownych upadków. Pobyty w szpitalach psychiatrycznych, na odtruciu, w więzieniu, i pierwsze kroki po odzyskaniu ...

Jest to bardzo dobra książka. Odcisnęła na mnie ślad, bowiem przedstawia, bez owijania w bawełnę, życie narkomanki. Dziewczyny, która stoczyła się, z dobrej córki i uczennicy stając się człowiekiem (a może wrakiem człowieka...), który odda wszystko za zastrzyk heroiny. Przedstawia ciężką walkę Baśki o życie. Na szczęście wygranej. Przedstawia jednak wiele walk, które skończyły się mniej szczęśliwie. Pokazuje również ludzi, którzy nie mieli już sił walczyć... Pisana w postaci pamiętnika, wciąga t...

"Pamiętnik narkomanki" jest książką, która bez wątpienia wciąga czytelnika. Autorka opisuje swoją historię z narkomanią, która zaczęła się już w jej czternastym roku życia. Setki doznań oraz wewnętrznych przeżyć, jakie opisuje w swojej książce Barbara Rosiek, sprawiają, że czytelnik ma wrażenie, iż sam jest głównym bohaterem książki i wszystko, co jest opisane, przechodzi na własnej skórze. Cała późniejsza "przygoda" Baśki ma miejsce w zakładach odwykowych. Gorąco polecam książkę wszystkim, ...

Książka zainteresowała mnie już swoim tytułem. Kiedy wszyscy ją czytali, ciężko było ją zdobyć, ale warto było na nią czekać. Książka opowiada o losach dziewczyny uwikłanej w narkotykowy nałóg. Temat książki jest więc na czasie, jeśli można tak powiedzieć o książce opartej na prawdziwych wydarzeniach. Czytając tę książkę, żyje się jakby losem samej bohaterki. Akcja bardzo wciąga i nie można się oderwać od czytania, pewnie dlatego, że, po pierwsze, jest napisana lekkim językiem, zrozumiałym d...

"Pamiętnik" jest zapisem prawdziwych przeżyć dziewczyny, później kobiety, która przeszła przez piekło uzależnienia i której, jako jednej z nielicznych, udało się zwyciężyć nałóg. Jest lekturą przejmującą, niejednokrotnie bardzo drastyczną, ale wobec zagrożeń, jakie niesie narkomania - konieczną.

Jest świadectwem i przestrogą, które kierujemy do wszystkich: młodzieży, rodziców, wychowawców.


[Mawit Druk, 2012]

"Pamiętnik narkomanki" to książka pouczająca, dająca wiele do myślenia i która łamie też stereotypy o ludziach, których dotyka ten problem. Stereotypowo dotyczy on młodzieży ze środowisk poniekąd patologicznych, w wypadku głównej bohaterki tak nie jest. Po przeczytaniu tej książki każdy nabierze wstrętu do narkotyków i z całą pewnością nie będzie nimi zainteresowany. Uważam, że powinna ona zostać wpisana do kanonu lektur lub chociaż niektóre z jej fragmentów powinny być wykorzystane w szkołach. ...

Hmm, dosyć ciężko wyrazić mi opinię o tej książce. Z jednej strony była dosyć spokojna (brak opisów większego upadku człowieczeństwa), ale z drugiej strony, na stronie 178 (jeśli już jesteśmy przy stronach ;) wydawnictwo Kaw 1988 wyd. II), autorka sama pisze „nie opisuję kurewstwa, ostatecznego dna, systemu rozprowadzania, dystrybutorów, wystawiania dziewczyn, bo ciągle widzę szansę dla każdego narkomana”. Owszem, jest to inne przedstawienie tematu, bardziej spokojne, a jednak dające w pewny...

Książka jest wzruszająca. Zawiera prawdziwe zapiski autorki, która poprzez narkotyki spada na samo dno. Ale podnosi się z niego. Miała na tyle sił w sobie, aby walczyć z tą okropną, niszczącą życie chorobą.