Książka: Listonosz dzwoni zawsze dwa razy; Podwójne odszkodowanie

James Mallahan Cain to jeden z kolejnych po W.R. Burnetcie amerykańskich klasyków czarnego kryminału, których twórczość pozostaje w Polsce słabo znana. Gatunek ten kojarzony jest głównie z Raymondem Chandlerem i Dashiellem Hammettem. Ale nawet przyznając tej dwójce rolę w historii literatury kryminalnej podobną do pozycji Szekspira i Marlowe’a w teatrze elżbietańskim, nie powinno się zapominać o mniej znanych autorach, takich jak Burnett i Cain właśnie - czy odrobinę młodsi Mike Spillane i Ross ...

James M. Cain (ur. 1882 r., zm. 1977 r.) amerykański powieściopisarz, dziennikarz i scenarzysta, był również górnikiem, nauczycielem i żołnierzem. Przez pewien czas pracował w Nowym Jorku dla „World” oraz „The New Yorker”. Następnie zamieszkał w Hollywood, gdzie przez siedemnaście lat pisał powieści i scenariusze filmowe, tworząc zręby nowego gatunku literackiego – czarnego kryminału.

„Listonosz dzwoni zawsze dwa razy”, historia szalonej namiętności, która prowadzi do zbrodni, a w końcu niszczy samą siebie, pamiętna z filmu Rafelsona i Mameta z Jessicą Lange i Jackiem Nicholsonem w rolach głównych, to najbardziej wstrząsająca powieść Caina, uchodząca, obok „Czyż nie dobija się koni?”, za najlepiej oddającą atmosferę czasów Wielkiego Kryzysu.

„Podwójne odszkodowanie” (1936) jest o dwa lata późniejszą wariacją na ten sam temat. W latach czterdziestych odniosło niebywały sukces kinowy. Jak napisał Raymond Chandler, scenarzysta filmu, „Podwójne odszkodowanie” zapoczątkowało modę na filmy kryminalne.


„...naprawdę dobra powieść kryminalna jest warta przeczytania nawet wówczas, gdy ktoś wyrwie ostatni rozdział”.
Raymond Chandler o „Podwójnym odszkodowaniu”

[Dom Wydawniczy Rebis i Wydawnictwo Alfa-Wero, 1995]